APPLICABILITY OF EDUCATION TO BETTER THEIR WORLD APPROACH IN SCIENCE AND ART CENTERS (BILSEM)

Yıl 2019, , 310 - 331, 31.07.2019

Halit Arslan , Şenay Ozan Leymun , H. Ferhan Odabaşı

https://doi.org/10.17943/etku.491618

Cited By: 1

Öz

Marc
Prensky has developed an approach named “Education to Better Their World” that
aims at bringing children to a better place both in the world they live in and
themselves. With this approach, it is aimed that the young generation in the
primary and the secondary education levels will be able to realize real world
problems and provide solutions to the them with the help of the skills they
have and the instructors who guide them. In this study, it is aimed to
determine the applicability of the EBTW approach in Science and Art Centers
(BILSEM) in Turkey where superior and talented students are taught. Within the
scope of the research, a total of 13 participants, including teachers working
at Science and Art Centers were interviewed in 2017-2018 and a total of 6
lessons including STEM, social sciences and art courses, were observed, social
sciences and arts branches. This research is a qualitative study and it is
designed as a case study. In the analysis of collected data, content analysis
technique which is frequently used in qualitative research is used. According
to the findings obtained in the research, it was found that Science and Art
Centers were institutions contributing to the students’ personal development
and thinking skills with project-based learning approach which has a flexible
curriculum and understanding contributing to project knowledge and different
thinking. In addition, the findings of the EBTW approach as effective thinking,
effective action and effective relations under the headings of problem solving,
creative thinking, focusing, development, dexterity and project management have
been found to be actualized in all observations. Some recommendations were made
related to the findings.

Anahtar Kelimeler

Education to Better Their World, Science and Art Centers

ÇOCUKLARIN DÜNYALARINI GELİŞTİRME EĞİTİMİ (ÇDGE) YAKLAŞIMININ BİLİM VE SANAT MERKEZLERİNDE UYGULANABİLME DURUMU

Öz

Marc Prensky; çocukların hem yaşadıkları dünyayı hem de kendilerini daha iyi bir noktaya taşıyabilmelerini hedefleyen “Çocukların Dünyalarını Geliştirme Eğitimi” (ÇDGE) adında bir yaklaşım ortaya atmıştır. Bu yaklaşımın temel hedeflerinden biri; ilk ve orta öğretim seviyesinde öğrenim gören genç kuşağın, gerçek dünya problemlerinin farkına vararak, sahip oldukları becerilerle ve kendilerine rehberlik edecek eğitmenlerin yardımıyla tespit ettikleri sorunlara çözüm üretmesidir. Bu çalışmanın amacı; ÇDGE yaklaşımının üstün ve özel yetenekli öğrencilerin öğrenim gördüğü Bilim ve Sanat Merkezlerinde (BİLSEM) uygulanabilirliğinin belirlenmesidir. Araştırma kapsamında 2017-2018 eğitim öğretim yılında BİLSEM’de görev yapan öğretmenlerden oluşan toplam 13 katılımcının görüşleri alınmış ve STEM, Sosyal Bilimler ve Sanat dallarındaki toplam 6 derste gözlem yapılmıştır. Araştırma nitel bir çalışma olarak hazırlanmış ve durum çalışması şeklinde desenlenmiştir. Araştırmada elde edilen bulgulara göre; BİLSEM’lerin, farklı düşünmeye katkı sağlayan, esnek müfredat anlayışı olan ve proje tabanlı öğrenme anlayışıyla öğrencilerin gelişimlerine katkı sağlayan kurumlar olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Ayrıca ÇDGE’nin etkili düşünme, etkili eylem ve etkili ilişkiler başlıkları altındaki Problem Çözme, Yaratıcı Düşünme, Odaklanma, Gelişim, Maharet, Proje Yönetimi gibi becerilerin yapılan tüm gözlemlerde gerçekleştiği bulgularına ulaşılırken, Stres Kontrolü, Finansal Düşünme, Politika, Merhamet, Vatandaşlık ve Pazarlık gibi beceriler gözlemi yapılan derslerde gerçekleşmemiştir. Elde edilen bulgular doğrultusunda öneriler getirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Çocukların Dünyalarını Geliştirme Eğitimi, Bilim ve Sanat Merkezi

Kaynakça

• Aktepe, V. ve Aktepe, L. (2008). Fen ve Teknoloji Öğretiminde Kullanılan Öğretim Yöntemlerine İlişkin Öğrenci Görüşleri: Kırşehir BİLSEM Örneği. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD). 10(1), (2009), (69-80).Andreasen, N. C. (2009). Yaratıcı beyin dehanın nörobilimi. (Çev: Kıvanç Güney). 3. Baskı, Ankara: Arkadaş Yayıncılık.Arslan, H., Şahin, Y. L. & Odabaşı, H. F., (2018). Prensky’nin “Çocukların Dünyalarını Geliştirme Eğitimi” Yaklaşımı Kapsamında Türkiye İçin Potansiyeller. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 8 (1), 81-101. DOI: 10.17943/etku.319874.Bildiren, A. ve Türkkanı, B. (2013). Üstün Yetenekli Öğrencilerin Perspektifinden Bilim Ve Sanat Merkezlerinin Hoş Ve Hoş Olmayan Özellikleri Ve Değişiklik Talepleri. Üstün Yetenekli Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2013, 1(2), 128-135.BİLSEM Öğrenci Kılavuzu, (2016). 2016-2017 Bilim ve Sanat Merkezleri Öğrenci Tanılama Kılavuzu, (s. 5).BİLSEM Öğretmen Kılavuzu, (2017). Bilim ve Sanat Merkezlerine Öğretmen Seçme ve Atama Kılavuzu, (s. 9-10).BTW, (2018). The Better Their World Student Project Database https://play.google.com/store/apps/details?id=com.ionicframework.ionicfirebasestarter916145&hl=tr adresinden 13 Ocak 2018 tarihinde alınmıştır. Foreword Rewiews, (2018). 2016 Foreword Indies Winner – Gold Winner for Education https://www.forewordreviews.com/awards/winners/2016/education/ adresinden 11 Ocak 2018 tarihinde alınmıştır.Geçkil, A. (2012). Bilim Ve Sanat Merkezlerindeki (BİLSEM) Laboratuvar Yeterliliklerinin Ve Uygulamalarının Değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.Genç, M. A. (2013). Üstün Yetenekli Öğrencilerin Görsel Sanatlar Eğitiminde Disiplinlerarası Öğretim Etkinliklerinin Değerlendirilmesi Konya Bilsem Örneği). (Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.Gross, M. U. M. (2005). Exceptionally Gifted Children. London and New York: Routledge Falmer.Honig, A. S. (2000). Promoting creativity in young children. ERIC Document Reproduction Service No. ED, 442-548. Houston, A. (2004). Anket Hazırlama Kılavuzu. [Elektronik sürüm]. İstanbul: Kalite Ofisi.Kılıç, F. ve Memişoğlu, S.P. (2018). Bilim ve Sanat Merkezlerindeki (BİLSEM) öğretmenlerin yöneticilerinin liderlik yeterlilikleri, kurum etkililiği ve kurum kültürüne yönelik algılarının, çeşitli değişkenler bakımından incelenmesi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 4(1), 110-137.Koç, İ. (2015). Bilim ve Sanat Merkezi’ne devam eden özel yetenekli öğrencilerin iletişim becerileriyle ilgili görüşleri. Üstün Yetenekliler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 3(1), 39-53.Koç, İ. (2016). Üstün Zekâlı ve Üstün Yetenekli Öğrenci Velilerinin Bilim ve Sanat Merkezi'yle İlgili Görüşleri: Bir BİLSEM Örneği. Üstün Zekâlılar Eğitimi ve Yaratıcılık Dergisi, 3(3), 17-24.Kontaş, H. (2012). Üstün Yetenekli Çocukların Eğitiminde Farklı Stratejiler. Geleceğin Mimarları Üstün Yetenekliler Sempozyumu. Çorlu – Tekirdağ, 27 Nisan 2012.Kontaş, H. ve Yağcı, E. (2016). Bilsem Öğretmenlerinin Program Geliştirme İhtiyaçlarına İlişkin Geliştirilen Programın Etkililiği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (3), 902-923.Kömek, E. (2012). Bilim Sanat Merkezlerinde Bilim Etkinliklerinden Faydalanan Üstün Zekalı Öğrencilerin Bilim Okuryazarlığının Analizi. (Yüksek Lisans Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.Laine, S., Kuusisto, E. & Tirri, K. (2016). Finnish teachers’ conceptions of giftedness. Journal fort he Education of the Gifted, 39 (2) 151-167.Ozan-Leymun, Ş., Odabaşı, H. F., & Kabakçı-Yurdakul, I. (2017). Eğitim ortamlarında durum çalışmasının önemi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi - Journal of Qualitative Research in Education, 5(3), 369-385. DOI: 10.14689/issn.2148- 2624.1.5c3s16m.Özarslan, M., Çetin, G., &Yıldırım, O. B. (2017). Üstün Zekâlı ve Yetenekli Öğrenci Ailelerinin Bilsem Biyoloji Proje Çalışmaları Hakkındaki Görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (3), 1411-1436.Özer-Keskin, M., Keskin-Samancı, N. & Aydın, S. (2013). Bilim ve Sanat Merkezleri: Mevcut Durumları, Sorunları ve Çözüm Önerileri. Üstün Yetenekli Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2013, 1(2), 78-96.Özsoy, Y. (2014). Bilim ve Sanat Merkezi Öğrenci, Öğretmen ve Velilerinin Üstün Yetenekli Öğrenci Kavramına İlişkin Metaforları. Üstün Yetenekliler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2014, 2(1), 74-87.Prensky, M. (2001). Digital Natives, Digital Immigrants. On the Horizon, 9(5), 1-5.Prensky, M. (2016). Education To Better Their World - The Emerging Vision Of A New K-12 Education For The Empowered Kids Of Tomorrow. Asia - Pacific Annual Conference. Hyderabad, India.Prensky, M. & Kuzu Demir, E. B. (2017). “Çocukların Dünyalarını Geliştirme Eğitimi” Yoluyla 21. Yüzyıl Çocuklarımızın Gücünü Ortaya Koymak. Ferhan Odabaşı (Ed.) Dijital Yaşamda Çocuk içinde (s. 193-204) Ankara: Pegem Akademi.Ritchhie, N. (2017). A bold new educational paradigm is emerging that literally has the power to help students change World. Melbourne Child. http://www.childmags.com.au/kids-who-are-changing-the-world/ sitesinden 8 Ocak 2018 tarihinde alınmıştır. Robinson, K. (2008). Yaratıcılık aklın sınırlarını aşmak. (Çev: Nihal Geyran Koldaş). 2. Baskı, İstanbul: Kitap Yayınevi.Sezginsoy, B. (2007). Bilim ve Sanat Merkezi Uygulamasının Değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.Tebliğler Dergisi (2016). Bilim Ve Sanat Merkezleri Yönergesi, Milli Eğitim Bakanlığı Tebliğler Dergisi, 2710.Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Nitel Araştırma Yöntemleri (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.Yin, R. K. (2009). Case Study Research: Design and Methods. London: Sage Publications.