Turizm Eğitiminde Akreditasyon: TURAK Örneği (Accreditation in Tourism Education: TURAK Example)

Yıl 2019, Cilt 3, Sayı 4, 526 - 540, 31.12.2019

Onur ÇELEN Muharrem TUNA

https://doi.org/10.32958/gastoria.570627

Öz

Eğitim, insanların hayatları boyunca devam eden bir süreçtir. Eğitim sayesinde insanlar belirli konularda uzmanlaşarak, aldıkları eğitime göre çeşitli alanlarda istihdam edilebilmektedir. İnsanların bilgi ve becerilerini geliştirmeyi hedefleyen eğitim programları arasında önemli yere sahip yükseköğretim eğitiminin nitelikli ve sektör içerisinde gelişmelere göre tasarlanmış olması son derece önemlidir. Özellikle hizmet sektöründe farklılaşma zorunluluğu, rekabetin fazlasıyla hissedilir olması, hizmet sektörüne yönelik eğitimin kapsamlı olması gerekliliğini göstermektedir. Turizm sektörünün emek-yoğun yapısı, doğrudan olarak hizmeti üreten ve tüketen tarafların insan olması, turizm alanında yükseköğretimin çok yönlü, güncel, insan ve sektör yapısına uygun olarak tasarlanasını zorunlu kılmaktadır. Bu kapsamda turizm eğitimi akreditasyon uygulamalarının araştırılması son derece önemlidir. Türkiye Cumhuriyeti Yükseköğretim Kurulu (YÖK) tarafından turizm eğitimi akreditasyonu konusunda yetkilendirilen Turizm Akademisyenleri Derneği’nin (TUADER), turizm eğitimi akreditasyon kurulu olan Turizm Eğitimi Değerlendirme ve Akreditasyon Kurulu’nun (TURAK) çalışmalarının amacı, kapsamı, niteliğinin belirtilmesi araştırmanın amacını ve önemini oluşturmaktadır. Araştırma içerisinde, TURAK’ın çalışmalarının niteliği ve önemine yer verilmektedir. 

Anahtar Kelimeler

Akreditasyon, TUADER, TURAK, Turizm Eğitimi, Yükseköğretim

Kaynakça

• ACPHA, (2019). Accreditation, Erişim Tarihi: 05.02.2019, http://www.acpha-cahm.org/accreditation/
• Akoğlan Kozak, M. (2009). Akademik turizm eğitimi üzerine bir durum analizi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (İLKE), 22, 1-20.
• Amoah, V. A. and Baum, T. (1997). Tourism education: Policy versus practice. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 9(1), 5-12. doi: 10.1108/09596119710157531
• Aktan, C. C. ve Gencel, U. (2010). Yükseköğretimde akreditasyon. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(2), 137-155.
• Ard, N., Beasley, S. and Nunn-Elison, K. (2017). Quality education through accreditation. Teaching and Learning in Nursing, 12(2), 85-87. doi: 10.1016/j.teln.2017.01.007
• Ard, N., Beasley, S., Nunn-Elison, K. and Farmer, S. (2018). Fundamentals of terminology related to accreditation commission for education in nursing. Teaching and Learning in Nursing, 13(4), 16-20. doi: 10.1016/j.teln.2018.04.003
• Ayaz, N., Yeşiltaş, M. ve Türkmen, F. (2012). Turizm eğitimi alan öğrencilerin kırsal turizme bakış açıları ve algıları üzerine bir araştırma. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(22), 103-112.
• Ayikoru, M., Tribe, J. and Airey, D. (2009). Reading Tourism Education Neoliberalism Unveiled, Annals of Tourism Resarch, 36(2), 191-201. doi: 10.1016/j.annals.2008.11.001
• Bosselman, R. H. (1996). Issues of Accreditation in Hospitality and Tourism Education: The Value Controversy, Tourism Recreation Research, 21(2), 31-35. doi: 10.1080/02508281.1996.11014773
• Dağdeviren, A. (2007). Lisans düzeyinde turizm eğitimi veren kurumların ders programlarının fonksiyonel açıdan değerlendirilmesi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Doğan, İ. (1999). Eğitimde kalite ve akreditasyon sorunu: Eğitim fakülteleri üzerine bir deneme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 20(20), 503-519.
• Erdoğan, N. (2013). Seyahat acenteleri örneğiyle turizmde sürdürülebilirlik: Ekoetiket, sertifikasyon ve akreditasyon programı. Verimlilik Dergisi¸ 3, 65-92.
• Eren, R., Eren, A. ve Çelen, O. (2018). Akademik turizm eğitimi ve seyahat alanındaki mesleki yeterlilikler üzerine durum değerlendirilmesi. 19. Ulusal Turizm Kongresi Bildiri Kitabı, ss. 452-461, 17-21 Ekim 2018 Afyon.
• Gencel, U. (2001). Yüksek öğretimde toplam kalite ve akreditasyon. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(3), 164-218.İstanbullu Dinçer, F., Akova, O., Muğan Ertuğral, S. ve Aydoğan Çifçi, M. (2016). Woman labor force in tourism indusrty in Turkey: Opportunities and barriers. Eurasian Academy of Social Sciences Journal, 1, 379-385.
• Olcay, A. (2008). Türk turizminde eğitimin önemi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 383-390.
• TURAK, (2019a). Yükseköğretim turizm programları değerlendirme ve akreditasyon uygulama esasları yönetmeliği, Erişim Tarihi: 05.02.2019, http://turak.org/229-yonergemiz&lang=1&a=1
• TURAK, (2019b). Kurullar, Erişim Tarihi: 05.02.2019, http://turak.org/325-kurullar&lang=1
• Türk Dil Kurumu (TDK). (2019). Akreditasyon, Erişim Tarihi: 03.02.2019, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&view=bts&kategori1=veritbn&kelimesec=8955
• UNWTO, (2019). UNWTO TedQual Certification System, Erişim Tarihi: 05.02.2019, http://academy.unwto.org/content/unwto-tedqual-certification-system.
• Üzümcü, T. P., Alyakut, Ö. ve Günsel, A. (2015). Turizm eğitimi alan öğrencilerin, mesleğin geleceğine ilişkin bakış açıları. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(33), 179-199.