Çiftlik Turizmi Uygulamalarının Permakültür Gönüllülerinin Motivasyonlarına Etkisi

Yıl 2021, Cilt: 5 Sayı: 2, 359 - 387, 16.08.2021

Şerife Cicik Gürkan Akdağ

Öz

Bu çalışma, agro-turizm kapsamında faaliyet gösteren çiftliklerdeki uygulamaların permakültür gönüllülerinin motivasyonuna etkisini araştırmaktadır. Bu kapsamda, çiftliklerdeki uygulamaların permakültür gönüllülerinin motivasyonuna etkisini ortaya koymak için genel memnuniyete yönelik analizler gerçekleştirilmiştir. Analiz sonuçları permakültür gönüllülerinin genel olarak çiftlikteki uygulamalardan memnun olduğunu, motivasyonlarını olumlu yönde etkilediğini göstermektedir. Permakültür gönüllülerinin gönüllülük motivasyonlarının tekrar ziyaret niyetlerine etkisi ise çalışmanın ikincil sürecini oluşturmaktadır. Bu doğrultuda permakültür gönüllülerinin gönüllülük motivasyonlarının tekrar ziyaret niyetlerine etkisini ortaya koymak için çoklu regresyon analizi gerçekleştirilmiştir. Analiz sonucunda gönüllülük motivasyonunun permakültür gönüllülerinin tekrar ziyaret niyetlerine olumlu etki ettiği belirlenmiştir. Araştırma kapsamında 165 katılımcıdan elde edilen veriler analiz edilmiştir. Çalışmada elde edilen veriler, çoklu regresyon analizi, t-testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılarak test edilmiştir. Araştırma neticesinde elde edilen verilere uygulanan faktör analizi sonucunda permakültür gönüllülerinin gönüllülük motivasyonları sırasıyla fedakarlık, kültürel deneyim ve kendini gerçekleştirme boyutları altında toplanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Agroturizm, çiftlik turizmi, permakültür, gönüllülük motivasyonları

THE EFFECT OF PRACTICES IN FARM TOURISM ON THE MOTIVATION OF PERMACULTURE VOLUNTEERS

Öz

This study investigates the effects of practices in farms operating within the scope of agro-tourism on the motivation of permaculture volunteers. Within this scope, factor analysis for general satisfaction has been carried out in order to demonstrate the effect of farm practices on the motivation of permaculture volunteers. The analysis results show that permaculture volunteers are generally satisfied with the practices in the farm and affect their motivation positively. The effect on the intentions of revisit of volunteering motivations of the permaculture volunteers constitutes the infrastructure of the study. In this respect , multiple regression analysis has been performed to determine the effect of volunteering motivations of the permaculture volunteers on the intention to visit again. As a result of the analysis, it has been determined that the motivation of volunteering has a positive effect on the intention of re-visiting permaculture volunteers. Within the scope of research, 165 datas of questionnaire have been analyzed. The datas obtained from the study have been tested using multiple regression analysis, t-test and one-way (ANOVA) variance analysis. As a result of the factor analysis conducted on the data obtained, the motivation of the permaculture voluteers have respectively been placed under the catagory of self sacrifice, cultural experience and self realization.

Anahtar Kelimeler

Agrotourism, farm tourism, permaculture, motivations on volunteering

Kaynakça

• Ahmadova, S., ve Akova, O. (2016).Türkiye’de organik eko-turizm çiftlikleri üzerine bir araştırma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6, (1), 14-29.
• Albayrak, A. (2013). Kış turizmi turistlerinin seyahat motivasyonları. XIV. Ulusal Turizm Kongresi,(ss. 144-164). Kayseri.
• Alpar, R. (2014). Uygulamalı istatistik ve geçerlilik-güvenilirlik. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S., ve Yıldırım, E. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri spss uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
• Ar, H., ve Çelik Uğuz, S. (2014). Sürdürülebilir turizm çerçevesinde gönüllü turizmi ve permakültür ilişkisi: Permakültür çiftik ve köy uygulamaları. VII. Lisansüstü Turizm Öğrencileri Araştırma Kongresi, 222-232.
• Arslaner, E., ve Erol, G. (2017). Alternatif turizmin bazı türleri üzerine bir değerlendirme. Journal of Tourism and Gastronomy Studies 5,4, 422-438.
• Balcı, A. (2011). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. 9. Baskı, Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Bayrakcı, S. (2014). Yerel yemek tüketim motivasyonlarının turistlerin tekrar ziyaret niyetlerine etkisi: Gaziantep’i ziyaret eden yerli turistler üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• Caissie L. T., ve Halpenny E. A. (2003). Volunteering for nature: Motivations for participating in a biodiversity conservation volunteer program.World Lesure Journal, 45, 2, 39.
• Civelek, M. (2013). Sürdürülebilirlik kapsamında agro-turizm ve kırsal kalkınma ilişkisi: Muğla yöresindeki TaTuta çiftliklerinin agro-turizm potansiyeli yönünden değerlendirilmesi. Yayınlanmış yüksek lisans tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
• Dalgıç, A., ve Birdir, K. (2015). Yayla turizmine katılan turistlerin seyahat motivasyonları, algılanan değer, tatmin düzeyleri ve sadakatleri üzerine bir araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3, 3, 3-17.
• Duman, T., ve Öztürk A. B. (2005). Yerli turistlerin Mersin Kızkalesi destinasyonu ve tekrar ziyaret niyetleri ile ilgili algılamaları üzerine bir araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 16, 1, 9-23.
• Erdoğan, N. (2003). Sürdürülebilirlik bağlamında eko-turizmin sosyal, ekonomik ve çevresel etkiler bakımından değerlendirilmesi. First Tourism Congress of Mediterranean Countries, (ss. 17-21). Antalya.
• Gündüz, S. (2004). Ankara İli Kalecik ilçesinde tarımsal turizme uygun alanların saptanması ve tarımsal turizm modelinin oluşturulması üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Güneş, E., Alagöz, G., ve Uslu, D. (2017). Kongre organizasyonlarında gönüllülük motivasyonu: I. ulusal alternatif turizm kongresi örneği. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7, 1, 89-100.
• Şahin, G. G., ve Ünver, G. (2015). Destinasyon pazarlama aracı olarak “Gastronomi Turizmi”: İstanbul’un gastronomi turizmi potansiyeli üzerine bir araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3, 2, 63-73.
• Holmgren, D. (2001).The Essence of Permaculture, Extracts of Book Permaculture: Principles and Pathways to Sustainability. Holmgren Design Services. The Source of Permaculture Vision and Innovation.
• İlbay, B., ve Gürel, D. A. (2015). Gönüllü ve gençlik turizminin birlikte ele alınması: Eskişehir’e yönelik bir öneri. International Journal of Human Sciences, 12, 2, 07-234.
• Kalaycı, Ş. (2010). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın.
• Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. 26. Baskı, Ankara: Nobel Yayınları.
• Kozak, M. A, ve Türktarhan, G. (2012). Gönüllü turizmine kavramsal bir bakış. Turizm ve Araştırma Dergisi, 2,2, 4-12.
• Kuter, N., ve Ünal, H. E. (2009). Sürdürülebilirlik kapsamında eko-turizmin çevresel, ekonomik ve sosyo-kültürel etkileri. Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 9, 2, 146-156.
• Mollison, B. (2017). Permakültüre giriş. (Çev. E. Özkan). Ankara: Sinek Sekiz Yayınevi.
• Najafidashtape, A., ve Hamamcıoğlu, C. (2018). Sorumlu üretim ve tüketim bağlamında permakültür ve kentsel açık ve yeşil alan ilişkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Mimarlık Bilimleri ve Uygulamaları Dergisi 3, 1, 1-17.
• Organ, A., ve Soydaş, M. E. (2012). Yerli turistlerin hizmet kalitesi ve tekrar ziyaret niyetlerine yönelik tutumları: Karahayıt’ta bir uygulama. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12, 63-72.
• Öztürk, Y., ve Yazıcıoğlu, İ. (2002). Gelişmekte olan ülkeler için alternatif turizm faaliyetleri üzerine teorik bir çalışma.Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 183-195.
• Roberts, L. ve Hall, D. (2003). Rural tourism and recreation; principles to practice. UK: CABI Publishing.
• Sin, H. L. (2009). Volunteer tourism: Involve me and I will learn. Annals of Tourism Research, 36, 3, 480-501.
• Şahbudak, E., ve Şimşek, O. (2017). An alternative ecological life model: TaTuTa Project, (agricultural tourism and volunteer knowledge, experience exchange on ecological farms). Journal of Current Researches on Social Sciences, 7, 3, 313-332.
• TaTuTa. (2018). 30.04.2018 tarihinde TaTuTa: http://www.tatuta.org/?p=2&lang=tr adresinden alınmıştır.
• Tatar, S., ve Olay, N. (2015). Agro-turizm kapsamında permakültürün uygulanabilirliği ve geliştirilmesi: Belentepe Permakültür Çiftliği Örneği. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi. 5, 2, 29-34.
• Timur, B. (2015). Termal turizmde hizmet kalitesi algılanan destinasyon imajı ve tekrar ziyaret niyeti arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Ukav, İ., ve Çetinsöz, B. C. (2015). Adıyaman ilinde çiftçilerin tarım turizmi üzerine algılamaları.Mesleki Bilimler Dergisi, 4, 1, 8-20.
• Uygur, S. M., ve Akdu, U. (2009). Çiftlik turizmi, kırsal, tarım ve eko-turizminin kavramsal açıdan İrdelenmesi.Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 143-166.
• Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). SPSS uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Yönten B., A.,ve Çoban İ.,İ. (2015). Gençlerin sivil toplum kuruluşlarındaki gönüllülük faaliyetleri ve gönüllülük algısı: Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı (TEGV) Örneği.Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30, 2, 149-169.
• Wearing, S. (2004). (Ed: R.A. Stebbins ve M. Graham). Examining best practice in volunteer tourism. Volunteering as Leisure/Leisure as Volunteering: An International Assesment. Birleşik Krallık: CABI Yayınları, 209-224.
• Weaver, D.B. (2002). Ecotourism in less developed world. New York: CABI.