Okul Öncesi Kaynaştırma Sınıfı Öğretmenlerinin Öz Yeterlik (Algı) Ölçeği Geçerlik Güvenirlik Çalışması

Yıl 2019, , 193 - 210, 20.03.2019

Oğuz Keleş , Ayperi Dikici Sığırtmaç , Ayhan Dikici

https://doi.org/10.17152/gefad.376966

Cited By: 2

Öz

Bu araştırmada okul öncesi kaynaştırma sınıfı öğretmenlerinin profilini
belirlemek amacıyla bir ölçek geliştirilmesi, geçerlik ve güvenirlik
çalışmalarının yapılarak alana kazandırılması amaçlanmıştır. 2016-2017
Eğitim-Öğretim Yılı Bahar Dönemi’nde toplam 310 öğretmene uygulanmıştır. 310
öğretmenden elde edilen veriler ile Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA)
yapılmıştır. Daha sonra 281 öğretmene daha ulaşılmış ve 281 öğretmenden elde
edilen verilerle Doğrulayıcı Faktör Analizi(DFA) yapılmıştır. Toplamda 591
öğretmenden elde edilen verilerle analizler yapılmıştır. Geliştirilen ölçek
toplam varyansın %50.38’sini açıklamakta ve faktör yükleri .356 ile .784
arasında değişmektedir. Açımlayıcı Faktör Analizi sonucunda 40 madde ve dört
boyuttan oluşan bir yapı elde edilmiştir. Ortaya çıkan boyutlar; 13 madde
planlama ve değerlendirme (PD), 11 madde bilgi ve iletişim (Bİ), 11 madde
öğretim stratejileri (ÖS) ve beş madde öğretim yöntemleri (ÖY) olarak
adlandırılmıştır. Doğrulayıcı Faktör Analizi AMOS 18’de yapılmıştır.
Mahalanobis d² değeri 71.90 ile 42.76 arasında değişmekte ve
anlamlılık düzeyi .001 den büyüktür. Doğrulayıcı faktör analizinin istenen
modifikasyonları yapıldıktan sonra elde edilen uyum indekslerinin kabul
edilebilir uyum sınırları içerisinde olduğu görülmüştür. Bu bulgulara
dayanarak, Kaynaştırma Sınıfı Öğretmen Profili Ölçeği’nin geçerli ve güvenilir
ölçüm sonuçları veren bir ölçme aracı olduğu ve öğretmenlerin sınıf
profillerini ölçmek için kullanılabileceği sonucuna varılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

sınıf profili, okul öncesi, ölçek geliştirme

Kaynakça

• KAYNAKÇA Altun, T. ve Gülben, A. (2009). Okul öncesinde özel gereksinim duyan çocukların eğitimindeki uygulamalar ve karşılaşılan sorunların öğretmen görüşleri açısından değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 253 -272. Batu, S. ve Kırcaali-İftar, G. (2006). Kaynaştırma. Ankara: Kök Yayıncılık. Bayram, N. (2009). Sosyal bilimlerde SPSS ile veri analizi. Bursa: Ezgi Kitabevi. Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Conyers, L. M., Reynolds, A. J., & Ou, S. (2003). The effect of early childhood intervention and subsequent special education services: Findings from the Chicago child-parent centers. Educational Evaluation and Policy Analysis, 25(1), 75-95. Cook, B. G., & Cook, S. C. (2011). Unraveling evidence-based practices in special education. Journal of Special Education. 47(2), 71-82. http://dx.doi.org/10.1177/0022466911420877. Costello, A. B., & Osborne, J. W. (2005). Best practices in exploratory factor analysis: Four recommendations for getting the most from your analysis. Practical Assessment Research & Evaluation, 10(7), 1-9. Çerezci, Ö. (2015). Okul öncesi eğitim kurumlarında yapılan kaynaştırma eğitimi uygulamalarının kaynaştırma kriterleri açısından değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Çulhaoğlu-İmrak, H. (2009). Okul öncesi dönemde kaynaştırma eğitimine ilişkin öğretmen ve ebeveyn tutumları ile kaynaştırma eğitimi uygulanan sınıflarda akran ilişkilerinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Okul Öncesi Eğitimi Anabilim Dalı, Adana. DeVellis, R. F. (2003). Scale development: Theory and applications. Newbury Park: Sage Publications. Dikici Sığırtmaç, A., Hoş, G. ve Abbak, B. S. (2011). Okul öncesi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitiminde yaşanan sorunlara yönelik kullandıkları çözüm yolları ve önerileri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(4), 205-223. Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50. Gök, G. (2009). Okul öncesi eğitimi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin görüşleri ve önerileri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri, Kayseri. Greenwood, C. R. (2008. July). Scaling up the use of evidence-based practices: What will it take to improve the outcomes of young children with disabilities? Paper presented at the 2008 OSEP Project Director's Conference, Washington, DC. Greenwood, C. R. (2009). Foreward. In M. R. Coleman, F. P. Roth, & T. West (Eds.), Roadmap to Pre-K RTL National Center for Learning Disabilities. Retrieved from http://www.neld.org/ Hornby, G. (2014) Inclusive special education: evidence-based practice for children with special educational needs and disabilities. New York: Springer. Houchins, D. E., Shippen, M. E., & Murphy, K. (2012). Professional development considerations along the school-to-prison pipeline. Teacher Education and Special Education 35, 271-283 Kontos, S. (1999). Preschool teachers’ talk, roles, and activity settings during free play. Early Childhood Research Quarterly, 14(3), 363-382. Mcwayne, C., Untuzzo, J., & Mcdermontt, P. (2004). Preschool competency in context: an investigation of the unique contribution of child competencies to early academic success. Developmental Psychology, 40(4), 633-645. MEB. (2013). Okul öncesi eğitim programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı, Temel Eğitim Genel Müdürlüğü. Meydan, H.C. ve Şeşen, H. (2011). Yapısal eşitlik modellemesi AMOS uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık. Nacaroğlu, G. (2014). Okul Öncesi Kaynaştırma Eğitimi Uygulamalarının Öğretmen Tutumlarına Göre İncelenmesi (Yayınlanmamış yüksek Lisans Tezi). Gaziantep Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep. Nunnally, J., & Bernstein, I. (1994). Psychometric theory. New York: McGraw-Hill. Odom, S. L. (2009). The tie that binds: Evidence-based practice, implementation science, and outcomes for children. Topics in Early Childhood Special Education, 29(1), 53–61. Pallant, J. (2005). SPSS survival manual: A step by step guide to data analysis using SPSS for windows. Australia: Australian Copyright. Pohlmann, J. T. (2004). Use and interpretation of factor analysis in the journal of educational research: The Journal of Educational Research, 98(1), 14-23 Shonkoff. J. P.. & Phillips, D. A. (2000). From neurons to neighbourhoods: The science of early childhood development. Washington. DC: National Academy Press. Sucuoğlu, B., Bakkaloğlu, H., İşcen Karasu, F., Demir, Ş. ve Akalın, S. (2014). Inclusive preschool teachers: Their attitudes and knowledge about inclusion. International Journal of Early Childhood Special Education, 5(2), 107-128. Sünbül, A. M. ve Sargın, N. (2002). Okul Öncesi Dönemde Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Öğretmen Tutumları: Konya İli Örneği, XI. Eğitim Bilimleri Kongresi, 23-26 Ekim 2002. Yakın Doğu Üniversitesi, Lefkoşa, KKTC. Tabachnick, B.G., & Fidell, L.S. (2001). Using multivariate statistics (4th Edition). New York: Allyn ve Bacon. Tezbaşaran, A. (1997). Likert tipi ölçek hazırlama kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği. Yılmaz, B. (2014). Okul öncesi kaynaştırma sınıflarının kalitesinin değerlendirilmesi (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Zill, N.. & Resnick. G. (2006). Emergent literacy of low-income children in Head Start: Relationships with child and family characteristics, program factors, and classroom quality. In D. K. Dickenson & S. B. Neuman (Eds.). Handbook of early literacy research (Vol. 2. pp. 347-371). New York: Guilford.