Lise Fizik Öğretmeni ile Yürütülen Grup Mentorluk Uygulamalarının Öğrencilerin Akademik Başarıları Üzerindeki Etkileri

Yıl 2021, Cilt: 41 Sayı: 1, 347 - 378, 26.04.2021

Ayşegül Sağlam Arslan Alpaslan Şahinoğlu

Öz

ÖZ (9 punto, italik, 1.15 satır aralığı)
Bu çalışmanın amacı öğretmenlerin mesleki gelişimi için tasarlanan ve uygulanan mentörlük desteğinin öğrencilerin akademik başarıları üzerindeki etkilerini incelemektir. Öğretimsel mühendislik yöntemi kullanılarak yürütülen çalışmada öğrencilerin akademik başarılarının değişimini belirlemek amacıyla açık uçlu sorulardan oluşan iki tane akademik başarı testi (ABT1 ve ABT2) geliştirilmiştir. Mentörlük desteği öncesinde uygulanan ABT1 ve mentörlük desteği sonrasında uygulanan ABT2’de yer alan sorular fizik dersi öğretim programında yer alan kazanımlara uygun olarak geliştirilmiş ve Bloom taksonomisine göre sınıflandırılmıştır. Katılımcı öğretmene ait 9. sınıfta öğrenim gören toplam 34 öğrenciye uygulanan başarı testlerinden elde edilen veriler, anlama seviyelerine göre analiz edilmiş ve analizler grup ve birey bazında karşılaştırılarak değerlendirilmiştir. Yapılan analizler sonucunda öğretmenin mesleki gelişimini hedefleyen mentörlük desteğinin öğrencilerinin akademik başarılarını olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Mentörlük Uygulamaları, Akademik Başarı, Öğretmen Eğitimi

Destekleyen Kurum

TUBITAK

Proje Numarası

214K043

Teşekkür

Bu çalışmanın ortaya çıkmasına ve 214K043 kodu ile bir 3001 Ar-Ge projesi olarak oluşturulmasına destek verip teşvik eden TUBİTAK'a teşekkür ederiz

Kaynakça

• Abraham, M. R., Williamson, V. M. & Westbrook, S., L. (1994). A cross-age study of the understanding of five chemistry concepts. Journal of Research in Science Teaching, 31(2), 147-165.
• Adıgüzel, A. (2008). Eğitim fakültelerinde öğretmen eğitimi program standartlarının gerçekleşme düzeyi (Yayınlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Akdemir, E. (2015). Okul yöneticilerinin teknolojiye yönelik hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi ve bir hizmet içi eğitim programı önerisi (Yayınlanmış doktora tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Aksoy, E. (2013). A.B.D. (New York), Finlandiya, Singapur ve Türkiye’de öğretmen eğitimindeki dönüşümler (2000-2010) (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Aktaş-Cansız, M. (2013). Ortaöğretim geometri öğretim programının öğretmen görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28-3), 69-82.
• Alsubaie, M. A. (2016). Curriculum development: Teacher involvement in curriculum development. Journal of Education and Practice, 7(9), 106-107.
• Arslan, S. ve Sağlam-Arslan, A. (2016). Öğretim mühendisliği, öğretim tasarımı ve öğretim deneyi. E. Bingölbali, S. Arslan ve İ. Ö. Zembat (Ed.), Matematik eğitiminde teoriler içinde (s. 917-934). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Ayvacı, H. Ş., Bakırcı, H. ve Yıldız, M. (2014). Fen bilimleri öğretmenlerinin hizmet içi eğitim uygulamalarına ilişkin görüşleri ve beklentileri. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 357-383.
• Bakioğlu, A. (2015). Eğitimde mentorluk (3. baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Başar, M., Doğan, M. C., Şener, N., Uzun, Ö. ve Topal, H. (2018). İlkokulda öğretmen öğrenci iletişimi. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 1-17.
• Bayraktar, V., H. (2015). Student motivation in classroom management and factors that affect motivation. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(3), 1079-1100.
• Birgin, O. (2016). Bloom taksonomisi. E. Bingölbali, S., Arslan ve İ., Ö. Zembat (Ed.), Matematik eğitiminde teoriler içinde (s. 839-860). Ankara: Pegem Akademi.
• Bümen, N. T. (2006). Program geliştirmede bir dönüm noktası: Yenilenmiş Bloom taksonomisi. Eğitim ve Bilim, 31(142), 3-14.
• Büngül, B. (2015). Öğretmenlikte uygulanan mentörlüğün öğretmen koçluğu ile desteklenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
• Campbell, D. E. &Campbell, T. A. (2000). The mentoring relationship: Differing perceptions of benefits. College Student Journal, 34(4), 516-516.
• Clutterbuck, D. (2014). Everyone needs a mentor (5th ed.). London: Kogan Page.
• Çelik, H. ve Katılmış, A. (2010). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin derslerindeki öğrenci başarısını etkileyen unsurlara ilişkin görüşleri. Marmara Coğrafya Dergisi, 22, 128 – 153.
• Çelik, S., Toraman, S. Ö. ve Çelik, K. (2018). Öğrenci başarısının derse katılım ve öğretmen yakınlığıyla ilişkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(1), 209-217.
• Çiğdemoğlu, C., Tekeli, A. ve Köseoğlu, F. (2019). The impacts of a teacher who received mentorship support from a teacher professional development program for ınformal learning on students' reflections-a case study. Kastamonu Education Journal, 27(5), 2311.
• Demirel, Ö. (2012). Eğitimde program geliştirme (18. baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Erdem, A. R. ve Şimşek, S. (2013). Öğretmenlere ve okul yöneticilerine verilen hizmet içi eğitimlerin irdelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(4), 94-108.
• Gömleksiz, M. N. ve Kan, A. Ü. (2007). Yeni ilköğretim programlarının dayandığı temel ilke ve yaklaşımlar. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 5(2), 60-66.
• Gönen, S. ve Kocakaya, S. (2006). Fizik öğretmenlerinin hizmet içi eğitimler üzerine görüşlerinin değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(19), 37-44.
• Gümüş, E. ve Gök, E. (2016). Eğitim fakültelerinde akademik mentorluk ve göreve yeni başlayan öğretim üyelerinin mentorluk ihtiyaçları. Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 6(2), 268-276
• Hobson, A. J., Ashby, P., Malderez, A. & Tomlinson, P. D. (2009). Mentoring beginning teachers: What we know and what we don't. Teaching And Teacher Education, 25(1), 207-216.
• Hobson, A. J. & Malderez, A. (2013). Judgementoring and other threats to realizing the potential of school-based mentoring in teacher education. International Journal of Mentoring And Coaching in Education, 2(2), 89-108.
• Karacaoğlu, Ö. C. (2008). Öğretmenlerin yeterlilik algıları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi 5(1), 70-97.
• Karacaoğlu, Ö. C. ve Acar, E. (2010). Yenilenen programların uygulanmasında öğretmenlerin karşılaştığı sorunlar. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 45-58.
• Kavcar, C. (2002). Cumhuriyet döneminde dal öğretmeni yetiştirme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35(1), 1-14.
• Kaya, İ. (2017). MEB'in hizmet içi eğitim faaliyetlerinin ve türkçe öğretmenlerinin bu faaliyetlere ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi (Yayınlanmış Yüksek lisans tezi). Hacı Bektaşi Veli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Nevşehir.
• Keleşoğlu, S. ve Yiğit, E. Ö. (2017). Yenilikçi tarih öğretimi hizmet içi eğitim programının öğretmen görüşlerine dayalı olarak değerlendirilmesi.Journal of Faculty of Educational Sciences, 50(1), 161-187.
• Kılınç, A., Bozkurt, E. ve İlhan, H . (2018). Öğretmen özerkliğine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori Ve Uygulama, 9 (18), 77-98
• Koyuncu, K. (2014). 2007 ortaöğretim fizik öğretim programının ilk dört yıllık uygulamasının öğretmen görüşleriyle değerlendirilmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Kurnaz, M., A. & Arslan, A. S. (2011). The effects of'model of model based instruction' teaching model to students' understanding level about energy concept. e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 1-16.
• Kuzu, A., Kahraman, M. ve Odabaşı, H. F. (2012). Mentörlükte yeni bir yaklaşım: e-mentörlük. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(4), 173-184.
• Lampley, J. H. & Johnson, K. C. (2010). Mentoring at-risk youth: Improving academic achievement in middle school students. Nonpartisan Education Review, 6(1), 1-12.
• Özdemir, T. Y. (2012). İl eğitim denetmen ve yardımcılarının mesleki gelişimlerini devam ettirmede e-mentorluk modeli (Yayınlanmamış doktora tezi). Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Özkalp, E., Kırel, Ç., Sungur, Z. ve Cengiz, A., A. (2006). Örgütsel toplumsallaşma sürecinde mentorluk ve mentor’un yeri ve önemi: anadolu üniversitesi araştırma görevlileri üzerine bir inceleme. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 55-70.
• Parmaksız, R. Ş. ve Kısakürek, M. A. (2013). Türkiye ve bazı AB ülkelerinde öğretmenlere yönelik hizmetiçi eğitim programlarının temel öğeler ve kalite kontrolü/güvencesi açısından karşılaştırılması. Karaelmas Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 112-129.
• Remillard, J. T. (2005). Examining key concepts in research on teachers’ use of mathematics curricula. Review of Educational Research, 75(2), 211–246.
• Savaş, E., Taş, S. ve Duru, A. (2010). Matematikte öğrenci başarısını etkileyen faktörler. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 113-132.
• Şahin, A. (2011). Öğretmen algılarına göre etkili öğretmen davranışları. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,12(1), 239-259.
• Şişman, M. (2009). Öğretmen yeterlilikleri: Modern bir söylem ve retorik. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3),63-82.
• Üstüner, M., Demirtaş, H. & Cömert, M. (2010). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları (İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Örneği). Eğitim ve Bilim, 34(151), 140-155.
• Vanderlinde, R. & Van Braak, J. (2011). A new ICT curriculum for primary education in flanders: Defining and predicting teachers' perceptions of innovation attributes. Educational Technology & Society, 14 (2), 124–135.
• Vural, A. R. ve Ceylan, V. K. (2014). Fatih projesi eğitimde teknoloji kullanım kursunun öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. M. Akgül, U. Çağlayan, E. Derman, A. Özgit, A. Koltuksuz ve M. Komesli (Ed.), INET-TR'1419Türkiye'de İnternet Konferansı. İzmir: Yaşar Üniversitesi.
• Yirci, R. ve Kocabaş, İ. (Ed.). (2012). Dünyada mentorluk uygulamaları. Ankara: Pegem Yayıncılık.