Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE EFFECTS OF KEFIR USAGE ON PROPERTIES OF TARHANA CIPS

Yıl 2018, Cilt: 43 Sayı: 1, 114 - 121, 07.01.2018
https://doi.org/10.15237/gida.GD17105

Öz

In this study, kefir was used
instead of yoghurt in the production of tarhana cips. Some chemical and
textural properties, antioxidant capacities and total phenolic content of the
final product were compared. No significant change in the amounts of pH, ash,
moisture, fat and protein was observed with the use of kefir instead of yoghurt
(P> 0.05). However, a significant decrease
in total acidity (11.23% for yoghurt and 7.63% for kefir) was obtained
(P< 0.05). Fracturability (1.04 mm for
yoghurt, 1.06 mm for kefir) values were similar
(P>
0.05)
; however,
there were significant decreases in brittleness (105.98 g for yoghurt, 82.01 g
for kefir) and hardness (yoghurt 506.21±35.880 g for yoghurt, 276.72±15.558 g
for kefir)
(P< 0.05). The use of kefir instead of
yoghurt increased significantly the antioxidant capacity of the final product
(0.78±0.031 μmol trolox / g for yoghurt, 0.85±0.048 μmol trolox / g for kefir)
(P< 0.05). As a result, a product with a
longer shelf life was obtained due to its antioxidant capacity.

Kaynakça

  • Anonim. (2000). Approved Methods Of American Association Of Cereal Chemists (AACC). St. Paul, Mn.: The Association.
  • Anonim. (2002). Standard Methods Of International Association For Cereal Science And Technology (ICC). Vienna, Austria.
  • Anonim. (2003). Official methods and recommended practices of the American Oil Chemists’ Society. Champaign, IL (USA),: AOCS Press,.
  • Anonim. (2004). TS 2282 Tarhana Standardı. Ankara, türkiye: Türk Standartları Enstitüsü.
  • Coşkun, F. (2014). Tarhananın Tarihi ve Türkiye’de Tarhana Çeşitleri. Gıda Teknolojileri Elektronik Dergisi, 9(3), 69-79.
  • Dağlıoğlu, O. (2000). Tarhana as a Traditional Turkish fermented cereal food: It’s recipe, production and composition. Nahrung, 44, 85-88.
  • Dayısoylu, K. S., ve Çınar, İ. (2004). The Fermented Synbiotic Product: Turkish Tarhana. 1st International Congress on Functional Foods and Nutraceuticals, (s. 53). Aksu/Antalya-Türkiye.
  • Dayısoylu, K. S., Gezgin, Y., Duman, A. D., Didin, M. (2003). Geleneksel Kahramanmaraş Tarhanasının Kimi Özellikleri ve Beslenmedeki Fonksiyonel Önemi. 3. Gıda Müh. Kongresi, (s. 511-523). Ankara.
  • Dayısoylu, K. S., İnanç, A. L., Duman, A. D., Gezgin, Y., Özsisli, B. (2002). Model Kahramanmaraş Tarhanası. Hububat Ürünleri Teknolojisi Kongre ve Sergisi, (s. 485- 491). Gaziantep.
  • Erbaş, M. (2003). Yaş Tarhananın Üretim ve Farklı Saklama Koşullarında Bileşimindeki Değişmeler. Antalya: Akdeniz Üniversitesi, Doktora tezi.
  • Ertaş, N., Sert, D., Demir, M. K., Elgun, A. (2009). Effect of Whey Concentrate Addition on the Chemical Nutritional and Sensory Properties of Tarhana (a Turkish Fermented Cereal-Based Food). Food Science and Technology Research, 15(1), 51-58.
  • Göçmen, D., Gürbüz, O., Şahin, İ. (2003). Hazır Tarhana Çorbaları Üzerinde Bir Araştırma. GIDA, 28, 13-18.
  • Özçam, M. ve Obuz, E. (2012). Kahramanmaraş Cips tarhanasının Kimyasal ve Tekstürel Özellikleri. III. Geleneksel Gıdalar Sempozyumu, (s. 501-502). Konya, Türkiye.
  • Piodux, M., Marshall, V. M., Zanoni, P., Brooker, B. (1990). Lactobacilli isolated from sugary kefir grains capable of polysaccharide production and minicell formation. Journal of Applied Microbiology, 69, 311-320.
  • Re, R., Pellegrini, N., Proteggente, A., Pannala, A., Yang, M., Rice-Evans, C. (1999). Antioxidant activity applying an improved ABTS radical cation decolarization assay. Free Radical Biology and Medicine, 26, 1231-1237.
  • Singleton, V. L. ve Rossi, J. A. (1965). Colorimetry of total phenolics with phosphomolybdic-phosphotungstic acid reagents. American Society for Enology and Viticulture, 16, 144-158.
  • Siyamoğlu, B. (1961). Türk Tarhanalarının Yapılışı ve Terkibi Üzerinde Bir Araştırma. İzmir: Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları:44, Ege Üniversitesi Matbaası.
  • Soyyiğit, H. (2004). Isparta ve Yöresinde Üretilen Ev Yapımı Tarhanaların Mikrobiyolojik ve Teknolojik Özellikleri. Isparta: Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Şimşekli, N. (2014). Kahramanmaraş’ta üretim yapan tarhana firmalarıyla yapılan görüşme. Kahramanmaraş: “Özel Görüşme”.
  • Şimşekli, N. ve Doğan, I. S. (2015). Tahıl Esaslı Beta-glukan İlavesinin Gıdaların Teknolojik ve Fonksiyonel Özelliklerine Etkisi. Turkish Journal Of Agriculture - Food Science And Technology, 3(4), 190-195.
  • Tamer, C. E., Kumral, A., Aşan, M., Şahin, İ. (2007). Chemical Compositions of Traditional Tarhana Having Different Formulations. Journal of Food Processing and Preservation, 31(1), 116-126.
  • Yücecan, S., Kayakırılmaz, K., Başoğlu, S., Tayfur, M. (1988). Tarhananın Besin Değeri Üzerine Bir Araştırma. Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi, 45(1), 47-51.
  • Yüksekdağ, Z. N., Beyatlı, Y., Aslım, B. (2004). Metabolic Activities of Lactobacillus spp. Strains Isolated From Kefir. Nahrung/Food, 48, 218-220.Zourari, A., & Anifantakis, E. M. (1988). Le Ke´fir: Caracte` Res Physicochimiques, Microbiologiques Et Nutritionnels. International Dairy Journal, 16, 762-767.

MARAŞ TARHANASI ÜRETİMİNDE KEFİR KULLANIMININ SON ÜRÜN ÜZERİNE ETKİLERİ

Yıl 2018, Cilt: 43 Sayı: 1, 114 - 121, 07.01.2018
https://doi.org/10.15237/gida.GD17105

Öz

Sunulan bu çalışmada Maraş tarhanası üretiminde yoğurda
alternatif olarak kefir kullanılmış olup son ürünün bazı kimyasal ve tekstürel
özellikleri ile antioksidan kapasiteleri ve toplam fenolik madde içerikleri
karşılaştırılmıştır. Kimyasal analizler sonucunda yoğurda alternatif olarak
kefir kullanımı ile pH, kül, nem, yağ ve protein miktarlarında önemli bir
değişim gözlenmemiştir (
P> 0.05). Ancak toplam asitlik miktarında
önemli bir azalma (yoğurtlu %11.23, kefirli %7.63)
  gözlenmiştir (P< 0.05). Diğer taraftan
tekstürel özelliklerden çıtırlık (yoğurtlu 105.98 g, kefirli 82.01 g) ve
sertlik (yoğurtlu 506.21±35.880 g, kefirli 276.72±15.558 g) değerlerinde önemli
bir azalma gözlenirken (
P <0.05), kırılganlık (yoğurtlu 1.04 mm,
kefirli 1.06 mm) değerleri benzerlik göstermiştir (
P> 0.05). Ayrıca
yoğurda alternatif olarak kefir kullanımı ile son ürünün antioksidan
kapasitesinde önemli bir artış (yoğurtlu 0.78±0.031 μmol troloks/g, kefirli
0.85±0.048 μmol troloks/g) olduğu belirlenmiştir (
P <0.05). Sonuç
olarak antioksidan kapasitesi dolayısıyla raf ömrü daha uzun bir ürün elde
edilmiştir.

Kaynakça

  • Anonim. (2000). Approved Methods Of American Association Of Cereal Chemists (AACC). St. Paul, Mn.: The Association.
  • Anonim. (2002). Standard Methods Of International Association For Cereal Science And Technology (ICC). Vienna, Austria.
  • Anonim. (2003). Official methods and recommended practices of the American Oil Chemists’ Society. Champaign, IL (USA),: AOCS Press,.
  • Anonim. (2004). TS 2282 Tarhana Standardı. Ankara, türkiye: Türk Standartları Enstitüsü.
  • Coşkun, F. (2014). Tarhananın Tarihi ve Türkiye’de Tarhana Çeşitleri. Gıda Teknolojileri Elektronik Dergisi, 9(3), 69-79.
  • Dağlıoğlu, O. (2000). Tarhana as a Traditional Turkish fermented cereal food: It’s recipe, production and composition. Nahrung, 44, 85-88.
  • Dayısoylu, K. S., ve Çınar, İ. (2004). The Fermented Synbiotic Product: Turkish Tarhana. 1st International Congress on Functional Foods and Nutraceuticals, (s. 53). Aksu/Antalya-Türkiye.
  • Dayısoylu, K. S., Gezgin, Y., Duman, A. D., Didin, M. (2003). Geleneksel Kahramanmaraş Tarhanasının Kimi Özellikleri ve Beslenmedeki Fonksiyonel Önemi. 3. Gıda Müh. Kongresi, (s. 511-523). Ankara.
  • Dayısoylu, K. S., İnanç, A. L., Duman, A. D., Gezgin, Y., Özsisli, B. (2002). Model Kahramanmaraş Tarhanası. Hububat Ürünleri Teknolojisi Kongre ve Sergisi, (s. 485- 491). Gaziantep.
  • Erbaş, M. (2003). Yaş Tarhananın Üretim ve Farklı Saklama Koşullarında Bileşimindeki Değişmeler. Antalya: Akdeniz Üniversitesi, Doktora tezi.
  • Ertaş, N., Sert, D., Demir, M. K., Elgun, A. (2009). Effect of Whey Concentrate Addition on the Chemical Nutritional and Sensory Properties of Tarhana (a Turkish Fermented Cereal-Based Food). Food Science and Technology Research, 15(1), 51-58.
  • Göçmen, D., Gürbüz, O., Şahin, İ. (2003). Hazır Tarhana Çorbaları Üzerinde Bir Araştırma. GIDA, 28, 13-18.
  • Özçam, M. ve Obuz, E. (2012). Kahramanmaraş Cips tarhanasının Kimyasal ve Tekstürel Özellikleri. III. Geleneksel Gıdalar Sempozyumu, (s. 501-502). Konya, Türkiye.
  • Piodux, M., Marshall, V. M., Zanoni, P., Brooker, B. (1990). Lactobacilli isolated from sugary kefir grains capable of polysaccharide production and minicell formation. Journal of Applied Microbiology, 69, 311-320.
  • Re, R., Pellegrini, N., Proteggente, A., Pannala, A., Yang, M., Rice-Evans, C. (1999). Antioxidant activity applying an improved ABTS radical cation decolarization assay. Free Radical Biology and Medicine, 26, 1231-1237.
  • Singleton, V. L. ve Rossi, J. A. (1965). Colorimetry of total phenolics with phosphomolybdic-phosphotungstic acid reagents. American Society for Enology and Viticulture, 16, 144-158.
  • Siyamoğlu, B. (1961). Türk Tarhanalarının Yapılışı ve Terkibi Üzerinde Bir Araştırma. İzmir: Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları:44, Ege Üniversitesi Matbaası.
  • Soyyiğit, H. (2004). Isparta ve Yöresinde Üretilen Ev Yapımı Tarhanaların Mikrobiyolojik ve Teknolojik Özellikleri. Isparta: Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Şimşekli, N. (2014). Kahramanmaraş’ta üretim yapan tarhana firmalarıyla yapılan görüşme. Kahramanmaraş: “Özel Görüşme”.
  • Şimşekli, N. ve Doğan, I. S. (2015). Tahıl Esaslı Beta-glukan İlavesinin Gıdaların Teknolojik ve Fonksiyonel Özelliklerine Etkisi. Turkish Journal Of Agriculture - Food Science And Technology, 3(4), 190-195.
  • Tamer, C. E., Kumral, A., Aşan, M., Şahin, İ. (2007). Chemical Compositions of Traditional Tarhana Having Different Formulations. Journal of Food Processing and Preservation, 31(1), 116-126.
  • Yücecan, S., Kayakırılmaz, K., Başoğlu, S., Tayfur, M. (1988). Tarhananın Besin Değeri Üzerine Bir Araştırma. Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi, 45(1), 47-51.
  • Yüksekdağ, Z. N., Beyatlı, Y., Aslım, B. (2004). Metabolic Activities of Lactobacillus spp. Strains Isolated From Kefir. Nahrung/Food, 48, 218-220.Zourari, A., & Anifantakis, E. M. (1988). Le Ke´fir: Caracte` Res Physicochimiques, Microbiologiques Et Nutritionnels. International Dairy Journal, 16, 762-767.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID GD17105
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hakan Erinç

Selma Çifçi Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 7 Ocak 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 43 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Erinç, H., & Çifçi, S. (2018). MARAŞ TARHANASI ÜRETİMİNDE KEFİR KULLANIMININ SON ÜRÜN ÜZERİNE ETKİLERİ. Gıda, 43(1), 114-121. https://doi.org/10.15237/gida.GD17105
AMA Erinç H, Çifçi S. MARAŞ TARHANASI ÜRETİMİNDE KEFİR KULLANIMININ SON ÜRÜN ÜZERİNE ETKİLERİ. GIDA. Ocak 2018;43(1):114-121. doi:10.15237/gida.GD17105
Chicago Erinç, Hakan, ve Selma Çifçi. “MARAŞ TARHANASI ÜRETİMİNDE KEFİR KULLANIMININ SON ÜRÜN ÜZERİNE ETKİLERİ”. Gıda 43, sy. 1 (Ocak 2018): 114-21. https://doi.org/10.15237/gida.GD17105.
EndNote Erinç H, Çifçi S (01 Ocak 2018) MARAŞ TARHANASI ÜRETİMİNDE KEFİR KULLANIMININ SON ÜRÜN ÜZERİNE ETKİLERİ. Gıda 43 1 114–121.
IEEE H. Erinç ve S. Çifçi, “MARAŞ TARHANASI ÜRETİMİNDE KEFİR KULLANIMININ SON ÜRÜN ÜZERİNE ETKİLERİ”, GIDA, c. 43, sy. 1, ss. 114–121, 2018, doi: 10.15237/gida.GD17105.
ISNAD Erinç, Hakan - Çifçi, Selma. “MARAŞ TARHANASI ÜRETİMİNDE KEFİR KULLANIMININ SON ÜRÜN ÜZERİNE ETKİLERİ”. Gıda 43/1 (Ocak 2018), 114-121. https://doi.org/10.15237/gida.GD17105.
JAMA Erinç H, Çifçi S. MARAŞ TARHANASI ÜRETİMİNDE KEFİR KULLANIMININ SON ÜRÜN ÜZERİNE ETKİLERİ. GIDA. 2018;43:114–121.
MLA Erinç, Hakan ve Selma Çifçi. “MARAŞ TARHANASI ÜRETİMİNDE KEFİR KULLANIMININ SON ÜRÜN ÜZERİNE ETKİLERİ”. Gıda, c. 43, sy. 1, 2018, ss. 114-21, doi:10.15237/gida.GD17105.
Vancouver Erinç H, Çifçi S. MARAŞ TARHANASI ÜRETİMİNDE KEFİR KULLANIMININ SON ÜRÜN ÜZERİNE ETKİLERİ. GIDA. 2018;43(1):114-21.

by-nc.png

GIDA Dergisi Creative Commons Atıf-Gayri Ticari 4.0 (CC BY-NC 4.0) Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. 

GIDA / The Journal of FOOD is licensed under a Creative Commons Attribution-Non Commercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0).

https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/