Sebzeler, özellikle bitkisel bazlı diyetleri takip eden bireyler için önemli mineral kaynaklarıdır. Ancak toplam mineral içeriği, minerallerin mide-bağırsak sisteminde emilim için ne kadar erişilebilir olduğunu ifade eden biyoerişilebilirliği doğrudan yansıtmaz. Bu çalışma, yaygın olarak tüketilen ıspanak (Spinacia oleracea), marul (Lactuca sativa), salatalık (Cucumis sativus), brokoli (Brassica oleracea), ve maydanoz (Petroselinum crispum) gibi sebzelerin elementel kompozisyonu ve in-vitro mineral biyoerişilebilirliğini değerlendirmektedir. K, Mg, Ca, Na, Fe, Mn ve Zn konsantrasyonları, mikrodalga destekli sindirim sonrası ICP-OES kullanılarak analiz edilmiştir. İn-vitro sindirim modeli, mide ve bağırsak koşullarını simüle etmiştir. En yüksek Fe biyoerişilebilirliği %18.82, en yüksek K, Mg ve Ca biyoerişilebilirlikleri sırasıyla salatalık (%21.9), marul (%25.09) ve maydanozda (%23.42) gözlemlenmiştir. Bu sonuçlar, beslenme değerlendirmelerinde biyoerişilebilirliğin dikkate alınması gerektiğini vurgulamaktadır. Gelecek çalışmalar, pişirme yöntemleri ve toprak bileşiminin mineral biyoyararlanımı üzerindeki etkilerini incelemelidir.
Mineral biyoerişilebilirliği İn-vitro sindirim Besinsel biyoyararlanım Diyet mineralleri
1919B012305356
Vegetables are vital sources of dietary minerals, particularly for individuals following plant-based diets. However, the total mineral content does not necessarily reflect its bioaccessibility, which determines the proportion available for absorption in the gastrointestinal tract. This study evaluates the elemental composition and in-vitro mineral bioaccessibility of commonly consumed vegetables, including spinach (Spinacia oleracea), lettuce (Lactuca sativa), cucumber (Cucumis sativus), broccoli (Brassica oleracea), and parsley (Petroselinum crispum). Mineral concentrations of K, Mg, Ca, Na, Fe, Mn, and Zn were quantified using ICP-OES following microwave-assisted digestion. An in-vitro digestion model simulated gastric and intestinal conditions. The highest Fe bioaccessibility was 18.82%, while K, Mg, and Ca were most bioaccessible in cucumber (21.9%), lettuce (25.09%), and parsley (23.42%), respectively. These findings highlight the importance of considering bioaccessibility in nutritional assessments. Future studies should investigate the effects of cooking methods and soil composition on mineral bioavailability to improve dietary recommendations.
Mineral bioaccessibility In-vitro digestion Nutritional bioavailability Dietary minerals
TUBITAK
1919B012305356
This study was derived from the project titled “Vegan – Vejetaryen Beslenme Eğilimlerinde Sıklıkla Kullanılan Yeşil Sebzelerin In-Vitro Mineral Biyoyararlanımının Değerlendirilmesi (Project no: 1919B012305356)”, which was supported under the “TÜBİTAK–2209-A Üniversite Öğrencileri Araştırma Projeleri Desteği Programı”.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Gıda ve Beslenme Dengesi, Gıda Mühendisliği |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Proje Numarası | 1919B012305356 |
Yayımlanma Tarihi | 15 Ekim 2025 |
Gönderilme Tarihi | 4 Mart 2025 |
Kabul Tarihi | 30 Ağustos 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 50 Sayı: 5 |