Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Coğrafi İşaretli Ürünlerin Destinasyon Markalaşma Sürecindeki Rolü: Kastamonu Örneği

Yıl 2024, Cilt: 15 Sayı: 3, 925 - 948, 08.10.2024

Öz

Bu araştırmanın amacı, Kastamonu’nun coğrafi işaretli ürünlerinin yerli turistlerin ili ziyaret etmesinde ne derece etkili olduğunu ve Kastamonu’nun destinasyon markalaşmasına etkisini ortaya koymaktır. Kastamonu’yu ziyaret eden yerli turistlerin oluşturduğu evrende, kolayda örneklem yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak anket kullanılmıştır. Araştırma verileri; 01-31 Ağustos 2021 tarihleri arasında yüz yüze, turist rehberlerinin kendi gruplarına dağıtması ve Google Form aracılığıyla toplanmıştır. 425 adet geçerli anket formu değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Anket verileri merkezi eğilim ölçüleri, t-testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) testleriyle analiz edilmiştir. Araştırma bulguları coğrafi işaretli ürünlerin destinasyon markalaşmasına etkisinin yüksek olduğunu (x̄=3.80) ortaya koymaktadır. Coğrafi işaretli ürünleri hediyelik eşya olarak satın almak isteyen ve üretim merkezlerini görmek isteyen katılımcıların ortalamalarının çok yüksek olduğu görülmektedir. Diğer önemli bir bulgu katılımcılardan yaşı büyük olanların küçük olanlara göre ve Kastamonu’yu daha fazla ziyaret etmiş olanların daha az ziyaret etmiş olanlara göre coğrafi işaretli ürünlerin destinasyon markalaşmasına etkisine ilişkin tutumlarının daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Coğrafi işaretli ürünlerin turistik bir ürüne dönüştürülerek tur programlarına dâhil edilmesi ilin turistik çekiciliğini ve çeşitliliğini artıracaktır.

Kaynakça

  • Acar, Y. (2018). Türkiye'deki coğrafi işaretli ürünlerin destinasyon markalaması kapsamında değerlendirilmesi. Journal of Tourism & Gastronomy Studies, 6(2), 163-177.
  • Akşit Aşık, N. (2020). Seyahat motivasyonları ve destinasyon seçimi: Y ve Z kuşakları arasında bir karşılaştırma. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(3), 1746-1762.
  • Alataş, C. (2021). Coğrafi işaretli ürünlerin yer markalaşması ve tüketicinin referans fiyat ödeme durumu ile ilişkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Albayrak, A., & Özkul, E. (2013). Y kuşağı turistlerin destinasyon imaj algıları üzerine bir araştırma. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(6), 15-31.
  • Altındiş, S., & Ergin, A. (2018). Araştırma evreni ve örneklem. Aslan, Ş (Ed.), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri içinde (s.96). Konya: Eğitim Yayınevi.
  • Altunışık, R., Coşkun, Y., Yıldırım, E. & Bayraktaroğlu, S. (2002). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri, SPSS uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayınevi.
  • Altıner, B. (2017). Kentlerin rekabetinde önemli bir turizm faktörü olarak coğrafi işaretleme ve planlamaya yansıması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Arıkan, M., & Taşçıoğlu, Y. (2016). Avrupa Birliği’nde ve Türkiye’de coğrafi işaretli ürünlerin gelişimi ve yasal yapılanmanın incelenmesi. 12. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, Isparta, 571-580.
  • Aslan, Z., Güneren, E., & Çoban, G. (2014). Destinasyon markalaşma sürecinde yöresel mutfağın rolü: Nevşehir örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 2(4), 3-13.
  • Ateşoğlu, İ., & Türker, A. (2013). Türkiye’yi ziyaret eden turistlerin algıladıkları ülke imajı ve olumsuz algılara ilişkin çözüm önerileri. Yeni Fikir Dergisi, 5(10), 1-135.
  • Aydoğdu, A. (2018). Kastamonu örneğiyle kırsal turizm. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Başkaya, E. P., & Kırgız, A. C. (2020). The role of geographical ındications on city branding. Annals of University of Craiova-Economic Sciences Series, 2(48), 76-95.
  • Belber, B. G., & Eker, S. (2022). Sosyal medyanın destinasyon tercihine etkisi: Kapadokya örneği. Yeni Medya, (12), 205-233.
  • Bişkin, H. (2013). Kentlerde markalaşma “Beykoz Örneği”. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Blain, C., Levy, S. E., & Ritchie, J. B. (2005). Destination branding: insights and practices from destination management organizations. Journal of Travel Research, 43(4), 328-338.
  • Boğra, P., & Çakar, K. (2024). Şehir markalaşması: Diyarbakır örneği. Journal of Humanities and Tourism Research, 14(1), 1-15.
  • Böyükyılmaz, S., & Oğan, Y. (2020). Kastamonu ilinde bulunan kanyonların turizm potansiyelinin değerlendirilmesi üzerine bir inceleme. Journal of Tourism Intelligence and Smartness, 3(2), 203-222.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2018). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş. (2020). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı istatistik, araştırma deseni SPSS uygulamaları ve yorum. 27. Baskı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Ceylan, Y., & Samırkaş Komşu, M. (2020). Coğrafi işaretli ürünlerin bölgesel turizmin gelişimi açısından değerlendirilmesi: Siirt ili örneği. Journal of Humanities and Tourism Research, (Özel Sayı 5), 59-75.
  • Chang, J., Wall, G., & Chang, C. L. (2008). Perception of the authenticity of atayal woven handicraftsin Wulai, Taiwan. Journal of Hospitality & Leisure Marketing,16(4), 385-409.
  • Coğrafi İşaretlerin Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. (1995). Resmî Gazete (Sayısı 22326). [online] https://www.mevzuat.gov.tr/File/GeneratePdf?mevzuatNo=555&mevzuatTur=KHK&mevzuatTertip=5/ (Erişim Tarihi: 25.01.2024).
  • Coşkun, C., Bişiren, A., & Gençer, K. (2024). Coğrafi işaretli yiyecek ve içeceklerin gastronomi turizmine etkileri. Turizm ve İşletme Bilimleri Dergisi, 4(1), 203-217.
  • Ciani, S., Mason, M. C., & Moretti, A. (2019). Geographical ındications and tourism destinations: an overview. The Routledge Handbook of Gastronomic Tourism, 527-537.
  • Çakaloğlu, M., & Çağatay, S. (2017). Coğrafi işaretler ve marka değerine sahip ürünlere yönelik tüketici algısı: Finike portakalı ve Antalya tavşan yüreği zeytini örnekleri. Tarım Ekonomisi Araştırmaları Dergisi, 3(1), 52-65.
  • Çataklı, S., & Yıldırgan, R. (2021). Destinasyon markalaşmasında gastronomi turizminin rolü: Trabzon ili üzerine bir araştırma. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 5(4), 2506-2521.
  • Çevirgen, A. (2004). Edremit yöresinde ekoturizme yönelik bir talep araştırması. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(12), 46-67.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Demirer, H. R. (2010). Yöresel ürün ve coğrafi işaretler: Fransa ve Türkiye üzerine bir inceleme. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
  • Demir, H. (2019). Şehir markalaşması ve şehir markalaşma sürecinde Gaziantep örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gaziantep Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
  • Dinler, B. V. (2019). Adana ili gastronomik kimliğinin destinasyon markalaşması açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Nevşehir.
  • Dinler, B. V., İlhan, İ., & Özkoç, A. G. (2021). Evaluation of gastronomic ıdentity of adana in terms of destination branding. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 16(Special Issue), 1-16.
  • Doğan, H., Üngüren, E., & Yelgen, E. (2010). Alanya turist profiline yönelik bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 79-100.
  • Doğan, B. (2015). Coğrafi işaret korumasının gelişmekte olan ülkeler için önemi. Social Sciences, 10(2), 58-75.
  • Doğanlı, B. (2020). Coğrafi işaret, markalaşma ve kırsal turizm ilişkileri. İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 3(2), 525-541.
  • Du Rand, G. E., & Heath, E. (2006). Towards a framework for food tourism as an element of destination marketing. Current Issues in Tourism, 9(3), 206-234.
  • Duman, S. (2018). Kastamonu’ya gelen kayak turistlerinin coğrafi işaretli ürün algısı. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Kastamonu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kastamonu.
  • Ekiz, D. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Erdoğan, D., & Çavuş, A. (2021). Gastronomik bir ürün ve turistik bir değer olan çakallı menemeni’nin yerel halk tarafından değerlendirilmesi. Journal of Silk Road Tourism Research, 1(1), 1-12.
  • Eroğlu Pektaş, G. Ö., Kahraman, C., & Alkan, G. (2018). Türkiye’de coğrafi işaretler ve ihracat pazarlaması açısından değerlendirilmesi. Doğu Coğrafya Dergisi, 23(39), 65-82.
  • Ertaş Sabancı, A., & Girgin, G. K. (2023). Destinasyon pazarlamasında coğrafi işaretli ürünler; Gaziantep örneği. Boyabat İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi E-Dergisi, 3(2), 237-264.
  • Fernandez, A., Liu, B., Galante, A.P., Slattery, S., Sekine, K., Ponzio, R., Palandri, C., Pantzer, Y., Barletta, M., Martin, G., & Endo, Y. (2021). Globally ımportant agricultural heritage systems. Geographical Indications and Slow Food Presidia Technical Note.
  • Giovannucci, D., Barham, E., & Pirog, R. (2010). Defining and marketing ‘‘local’’ foods: Geographical ındications for us products. The Journal of World Intellectual Property, 13(2), 94-120.
  • Gökovalı, U. (2007). Coğrafi işaretler ve ekonomik etkileri: Türkiye örneği. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(2), 141-160.
  • Gökkaya, S. (2019). Destinasyon markalaşması açısından turistik ürün değerlendirmesi: Kahramanmaraş ili örneği. Yayımlanmamış doktora tezi. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Gün, S. (2020). The Role of Gastronomical identity on destination branding. Atlas Journal, 6(27), 365–373.
  • Gündoğdu, G. (2006). Türk hukukunda coğrafi işaret kavramı ve korunması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Gürbüz, A. (2005). Kastamonu'ya gelen yerli turist profilini belirlemeye yönelik bir uygulama. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (2), 75-92.
  • Güçlü, C. (2017). Turizm deneyiminin destinasyon imajı üzerindeki etkisi: Alanya örneği. Yayımlanmamış doktora tezi. Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
  • Güllü, K., & Atasoy, B. (2020). Gastro-turistlerin seyahat özellikleri üzerine bir araştırma. Uluslararası Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, 3(3), 1-12.
  • Govers, R.., & Go, F. (2009). Place branding: glocal, virtual and physical ıdentities, constructed, ımagined and experienced. New York: Palgrave Macmillan.
  • Harman, S., & Akgündüz, Y. (2014). Efes örenyeri ziyaretçilerinin müze deneyimi beklentilerini belirlemeye dönük bir araştırma. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2), 113-133.
  • İloğlu, N. (2014). Coğrafi işaretlerin tescili ve denetimi üzerine farklı ülke sistemlerinin incelenmesi ve Türkiye uygulaması. Uzmanlık tezi. Türk Patent Enstitüsü, Ankara.
  • Kan, M., Gülçubuk, B., & Küçükçongar, M. (2012). Coğrafi işaretlerin kırsal turizmde kullanılma olanakları. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(22), 93-101.
  • Kan, M., Kan ve A., Kütükoğlu, Ş. (2021). Kastamonu ili merkez ilçesinde gıda ürünleri tercihinde coğrafi işaretlerin etkisi. Tarım Ekonomisi Araştırmaları Dergisi, 7(1), 40-51.
  • Kalaycı, Ş. (2010). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Karasar, N. (2020). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Kastamonu İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü (2024). [online] https://kastamonu.ktb.gov.tr/TR-340211/istatistikler.html/ (Erişim Tarihi: 15.02.2024).
  • Kaya, F. (2014). Destinasyon markalaşması sürecinde Doğu Karadeniz Bölgesi’nin doğal ve kültürel kaynaklar açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Kaya, M., & Çakır Keleş, M. (2019). Destinasyon markalaşmasında gastronomik ürünlerin rolü: Bafra ilçesi örneği. Ege Coğrafya Dergisi, 28(2), 227-240.
  • Kayış, V. (2017). Turizm sektöründe yabancı peynirlere alternatif olarak geleneksel Türk peynirlerinin yer almasına ilişkin sektör temsilcilerinin görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
  • Keller, K. L. (2003). Understanding brands, branding and brand equity. Interactive Marketing, 5(1), 7-20.
  • Kotler, P., & Gertner, D. (2002). Country as brand, product, and beyond: a place marketing and brand management perspective. Brand Management, 9(4/5), 249-265.
  • Kozak, M. (2018). Bilimsel araştırma: tasarım, yazım ve yayım teknikleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Kök, G. (2022). Coğrafi işaretli gastronomik ürünlerin şehir markalaşmasına etkileri: Uşak Tarhanası örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
  • Köşker, H. (2016). Lisans turizm öğrencilerinin temel kişilik özellikleri ve hizmet verme yatkınlıkları ile turizm sektöründe çalışma eğilimleri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış doktora tezi. Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
  • Köşker, H., Albuz, N. & Oğuzbalaban, G. (2020). Yerli Turistlerin Safranbolu’yu tercih etmelerinde etkili olan çekici seyahat motivasyonlarının belirlenmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 547- 561.
  • Köşker, H. (2023). Coğrafi işaret kavramı ve Türkiye’de coğrafi işaret. H.Köşker, F. Ercan (Ed.), içinde Türkiye’nin Coğrafi İşaretli Gastronomik Ürünleri, Paradigma Akademi.
  • Kılıçhan, R., & Köşker, H. (2015). Destinasyon markalaşmasında gastronominin önemi: Van kahvaltısı örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3(3), 102-115.
  • Kızıldemir, Ö., & Sarıışık, M. (2018). Turist harcamalarının bölgesel kalkınmaya ekonomik etkileri: Adana örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies 6(2),128-142.
  • Kurt, E. (2017). Destinasyon markalama sürecinde şehir sloganlarının algılanması (Eskişehir örneği). Yüksek lisans tezi. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Kurtuluş, K. (2010). Araştırma yöntemleri. 1. Baskı, İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  • Kusumo, E., Lemy, D. M., Pramezwary, A., Sebayang, M. M., & Udampo, J. (2022). Geographical indication brand as promotion of destination (Study of Sambal Hiyung). Hospitour: Journal of Hospitality & Tourism Innovation, 6(2), 78-82.
  • Maghaminia, M. (2019). Türk sınai mülkiyet hukuku çerçevesinde marka ile coğrafi işaretlerin karşılaştırılması. The Journal of International Scientific Researches, 4(1), 90-107.
  • McKenzie Çavuşoğlu, Ç. (2021). Destinasyon yönetiminde yeni yaklaşımlar. Karasakal, & Doğan (Ed.), Coğrafi işaretli ürünlerin destinasyon markalaşmasındaki rolü içinde (s. 209-234). Ankara: Nobel bilimsel.
  • Mercan, Ş. O., & Üzülmez, M. (2014). Coğrafi işaretlerin bölgesel turizm gelişimindeki önemi: Çanakkale ili örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 29(2), 67-94.
  • Metin, M. (2014). Nicel veri toplama araçları. Metin, M. (Ed.), Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi. Ankara.
  • Mustafa, M. (2011). Potential of sustaining handicrafts as a tourism product in jordan. International Journal of Business and Social Science, 2(2), 145-152.
  • Nas, A. (2021). Ulus markalama: dünyadan örneklerle kuram ve uygulama. Kriter Yayınevi. İstanbul.
  • Orhan, A. (2010). Yerel değerlerin turizm ürününe dönüştürülmesinde "coğrafi işaretlerin" kullanımı: İzmit Pişmaniyesi örneği. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 21(2), 243-254.
  • Oktay, K., İşlek, E., & Yaşar, U. (2016). Kastamonu’da doğa turizmi potansiyelinin değerlendirilmesi. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 9(2), 47-54.
  • Oğuz, Z. (2016). Yerel değerlerin turizm ürününe dönüştürülmesinde coğrafi işaretlerin kullanımı: Siirt ili örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Mardin Artuklu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mardin.
  • Oyman, M., & Yılmaz, H. (2013). Golf turistlerinin seyahat güdülerine ve bilgi kaynaklarına dayalı iletişim stratejileri: Belek uygulaması. Selçuk İletişim, 7(4), 94-107.
  • Özdemir, Y. G. (2007). Destinasyon pazarlamasında internetin rolü. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 2(8), 889-898.
  • Özdemir, A. (2008). Yönetim biliminde ileri araştırma yöntemleri ve uygulamalar. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Polat, E. (2017). Turizm ve coğrafi işaretleme: Balıkesir örneği. Meriç Uluslararası Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 1(1), 17-31.
  • Rangnekar, D. (2003). Geographical indications. Ictsd and Unctad, Issue Paper, Geneva, 4, 46.
  • Ritchie, J. R. B., & Ritchie, J. R. R. (1998). The branding of tourism destinations. In Annual Congress of The International Association of Scientific Experts in Tourism (1-31). Marrakech, Morocco.
  • Ross, A., & Willson, V. L. (2017). Basic and advanced statistical tests: Writing Results Sections and Creating Tables and Figures. Rotterdam: Sense.
  • Tatlıcıoğlu, Y. O. (2023). Destinasyon pazarlamasında fırsat gücü olarak coğrafi işaretli ürünlerin halkla ilişkiler metotlarıyla tanıtımı. Selçuk Turizm Ve Bilişim Araştırmaları Dergisi (4), 89-103.
  • Tekelioğlu, Y. (2019). Coğrafi işaretler ve Türkiye uygulamaları. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 47-75.
  • Toklu, İ. T., Ustaahmetoğlu, E., & Küçük, H. Ö. (2016). Tüketicilerin coğrafi işaretli ürün algısı ve daha fazla fiyat ödeme isteği: yapısal eşitlik modellemesi yaklaşımı. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 23(1), 145-161.
  • Turan, İ., Şimşek, Ü., & Aslan, H. (2015). Eğitim Araştırmalarında Likert Ölçeği ve Likert-Tipi Soruların Kullanımı ve Analizi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 0(30), 186-203.
  • Türkpatent. (2014). Ulusal Coğrafi İşaret Strateji Belgesi ve Eylem Planı 2015-2018. [online] https://www.turkpatent.gov.tr/TURKPATENT/resources/temp/0E4AD197-B9BF4065-B548-9FEBBD47BDCF.pdf/ (Erişim Tarihi: 05.02.2024).
  • Türkpatent. (2024a). [online] https://ci.turkpatent.gov.tr/sayfa/co%C4%9Frafi-i%C5%9Faret –nedir/ (Erişim Tarihi: 10.02.2024).
  • Türkpatent. (2024b). [online] https://ci.turkpatent.gov.tr/sayfa/geleneksel-%C3%BCr%C3%BCn-ad%C4%B1-nedir/ (Erişim Tarihi: 12.02.2024).
  • Türkpatent. (2024c). [online] https://ci.turkpatent.gov.tr/cografi-isaretler/liste?il=37/ (Erişim Tarihi: 15.02.2024)
  • Türkpatent. (2024d). [online] https://ci.turkpatent.gov.tr/veri-tabani/ (Erişim Tarihi: 22.02.2024)
  • Uygurtürk, H., & Güner, Ş. N. (2021). Coğrafi işaretli ürünlerin markalaşma algısı üzerine bir araştırma. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(40), 377-39.
  • Saputro, T. A., Pujiyono, P., & Latifah, E. (2023). The role of the local community in geographic indications based on tourism ıntellectual property. In Proceedings of the 4th International Conference on Law, Social Sciences, and Education, ICLSSE 2022. Singaraja, Bali, Indonesia.
  • Sarıipek, S., & Çevik, S. (2020). Oraların nesi meşhur: şehir pazarlamasında coğrafi işaret tescilli ürünler. OPUS International Journal of Society Researches, 16(32), 4907-4938.
  • Şahin, G. (2019). Türkiye’nin coğrafi işaretleri ve bunların Türkiye ekonomisinde etkin kullanımları. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Seal, P. P., & Primanayagam, S. (2018). Branding geographical ındication (gı) of food and ıts ımplication on gastronomic tourism: an Indian perspective. 8th Advances in Hospitality and Tourism Marketing and Management (AHTMM) Conference (125-130). Bangkok Thailand.
  • Sevim, B. & Güner, D. (2021). Tescil platformlarındaki gastronomik ürünler ve gastronomi festivallerindeki yeri (Kastamonu Örneği). Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 9(4), 3092 - 3112.
  • Sınai Mülkiyet Kanunu. (2017). Resmî Gazete (Sayı 29944). [online] https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.6769.pdf/ (Erişim Tarihi: 22.01.2024)
  • Sümbül, G., & Avcıkurt, C. (2018). Üniversite öğrencilerinin seyahat motivasyonlarının belirlenmesi. Turar Turizm ve Araştırma Dergisi, 7(2), 59-73.
  • Ural, A. ve Kılıç, İ. (2006). Bilimsel araştırma süreci ve spss ile veri analizi. Genişletilmiş 2. Baskı, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Uğur, U. (2019). Uşak İl’inin destinasyon markalaşma analizi ve strateji önerileri. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(4), 1178-1193.
  • Üzümcü, T. P., Alyakut, Ö., & Akpulat, N. A. (2017). Coğrafi işaretleme kapsamında Kocaeli gastronomik ürünlerinin değerlendirilmesi. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 19(28), 132-140.,
  • WIPO (2024). [online] https://www.wipo.int/geo_indications/en/ (Erişim Tarihi: 02.02.2024).
  • Yavuz, M. C. (2007). Uluslararası destinasyon markası oluşturulmasında kimlik geliştirme süreci: Adana örneği. Yayınlanmamış doktora tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Yalçın, D. (2019). Coğrafi işaretlerin şehir markalaşmasına etkileri: Sakarya ili örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
  • Yanar, A. & Özkan Tağı, S. (2014). Burdur iline ait coğrafi işaretlerin belirlenmesi ve özgün turistik hediyelik eşya tasarım önerileri. Art-e Sanat Dergisi, 1(1), 29-41.
  • Yazıcıoğlu, Y. & Erdoğan, S. (2004). SPSS uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık. Yıldırım, A ve Şimşek H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. 8. basım, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Zengin, B., Ulama, Ş., Koç, D. E. (2019). Kastamonu ilinin doğa turizmi potansiyelinin alternatif turizm kapsamında değerlendirilmesi. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(2), 251-274.

The Role of Geographical Indications in the Destination Branding Process: The Case of Kastamonu

Yıl 2024, Cilt: 15 Sayı: 3, 925 - 948, 08.10.2024

Öz

The purpose of this research is to reveal how effective Kastamonu's geographically indicated products are in visiting the province by local tourists and its effect on Kastamonu's destination branding. In the universe of domestic tourists visiting Kastamonu, convenience sampling method was used. A questionnaire was used as a data collection tool in the research. Research data; It was collected between 01-31 August 2021, face-to-face, distributed by tourist guides to their groups and through Google Form. 425 valid questionnaires were evaluated. Survey data were analyzed with measures of central tendency, t-test and one-way analysis of variance (ANOVA) test. Research findings reveal that geographical indication products have a high effect on destination branding (x̄=3.80). It is seen that the average of the participants who want to buy geographically indicated products as souvenirs and who want to see the production centers is very high. Another important finding was that older participants had higher attitudes towards the effect of geographical indication products on destination branding compared to younger ones and those who visited Kastamonu more than those who visited less. Converting geographically indicated products into touristic products and including them in tour programs will increase the touristic attractiveness and diversity of the province.

Kaynakça

  • Acar, Y. (2018). Türkiye'deki coğrafi işaretli ürünlerin destinasyon markalaması kapsamında değerlendirilmesi. Journal of Tourism & Gastronomy Studies, 6(2), 163-177.
  • Akşit Aşık, N. (2020). Seyahat motivasyonları ve destinasyon seçimi: Y ve Z kuşakları arasında bir karşılaştırma. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(3), 1746-1762.
  • Alataş, C. (2021). Coğrafi işaretli ürünlerin yer markalaşması ve tüketicinin referans fiyat ödeme durumu ile ilişkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Albayrak, A., & Özkul, E. (2013). Y kuşağı turistlerin destinasyon imaj algıları üzerine bir araştırma. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(6), 15-31.
  • Altındiş, S., & Ergin, A. (2018). Araştırma evreni ve örneklem. Aslan, Ş (Ed.), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri içinde (s.96). Konya: Eğitim Yayınevi.
  • Altunışık, R., Coşkun, Y., Yıldırım, E. & Bayraktaroğlu, S. (2002). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri, SPSS uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayınevi.
  • Altıner, B. (2017). Kentlerin rekabetinde önemli bir turizm faktörü olarak coğrafi işaretleme ve planlamaya yansıması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Arıkan, M., & Taşçıoğlu, Y. (2016). Avrupa Birliği’nde ve Türkiye’de coğrafi işaretli ürünlerin gelişimi ve yasal yapılanmanın incelenmesi. 12. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, Isparta, 571-580.
  • Aslan, Z., Güneren, E., & Çoban, G. (2014). Destinasyon markalaşma sürecinde yöresel mutfağın rolü: Nevşehir örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 2(4), 3-13.
  • Ateşoğlu, İ., & Türker, A. (2013). Türkiye’yi ziyaret eden turistlerin algıladıkları ülke imajı ve olumsuz algılara ilişkin çözüm önerileri. Yeni Fikir Dergisi, 5(10), 1-135.
  • Aydoğdu, A. (2018). Kastamonu örneğiyle kırsal turizm. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Başkaya, E. P., & Kırgız, A. C. (2020). The role of geographical ındications on city branding. Annals of University of Craiova-Economic Sciences Series, 2(48), 76-95.
  • Belber, B. G., & Eker, S. (2022). Sosyal medyanın destinasyon tercihine etkisi: Kapadokya örneği. Yeni Medya, (12), 205-233.
  • Bişkin, H. (2013). Kentlerde markalaşma “Beykoz Örneği”. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Blain, C., Levy, S. E., & Ritchie, J. B. (2005). Destination branding: insights and practices from destination management organizations. Journal of Travel Research, 43(4), 328-338.
  • Boğra, P., & Çakar, K. (2024). Şehir markalaşması: Diyarbakır örneği. Journal of Humanities and Tourism Research, 14(1), 1-15.
  • Böyükyılmaz, S., & Oğan, Y. (2020). Kastamonu ilinde bulunan kanyonların turizm potansiyelinin değerlendirilmesi üzerine bir inceleme. Journal of Tourism Intelligence and Smartness, 3(2), 203-222.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2018). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş. (2020). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı istatistik, araştırma deseni SPSS uygulamaları ve yorum. 27. Baskı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Ceylan, Y., & Samırkaş Komşu, M. (2020). Coğrafi işaretli ürünlerin bölgesel turizmin gelişimi açısından değerlendirilmesi: Siirt ili örneği. Journal of Humanities and Tourism Research, (Özel Sayı 5), 59-75.
  • Chang, J., Wall, G., & Chang, C. L. (2008). Perception of the authenticity of atayal woven handicraftsin Wulai, Taiwan. Journal of Hospitality & Leisure Marketing,16(4), 385-409.
  • Coğrafi İşaretlerin Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. (1995). Resmî Gazete (Sayısı 22326). [online] https://www.mevzuat.gov.tr/File/GeneratePdf?mevzuatNo=555&mevzuatTur=KHK&mevzuatTertip=5/ (Erişim Tarihi: 25.01.2024).
  • Coşkun, C., Bişiren, A., & Gençer, K. (2024). Coğrafi işaretli yiyecek ve içeceklerin gastronomi turizmine etkileri. Turizm ve İşletme Bilimleri Dergisi, 4(1), 203-217.
  • Ciani, S., Mason, M. C., & Moretti, A. (2019). Geographical ındications and tourism destinations: an overview. The Routledge Handbook of Gastronomic Tourism, 527-537.
  • Çakaloğlu, M., & Çağatay, S. (2017). Coğrafi işaretler ve marka değerine sahip ürünlere yönelik tüketici algısı: Finike portakalı ve Antalya tavşan yüreği zeytini örnekleri. Tarım Ekonomisi Araştırmaları Dergisi, 3(1), 52-65.
  • Çataklı, S., & Yıldırgan, R. (2021). Destinasyon markalaşmasında gastronomi turizminin rolü: Trabzon ili üzerine bir araştırma. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 5(4), 2506-2521.
  • Çevirgen, A. (2004). Edremit yöresinde ekoturizme yönelik bir talep araştırması. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(12), 46-67.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Demirer, H. R. (2010). Yöresel ürün ve coğrafi işaretler: Fransa ve Türkiye üzerine bir inceleme. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
  • Demir, H. (2019). Şehir markalaşması ve şehir markalaşma sürecinde Gaziantep örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gaziantep Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
  • Dinler, B. V. (2019). Adana ili gastronomik kimliğinin destinasyon markalaşması açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Nevşehir.
  • Dinler, B. V., İlhan, İ., & Özkoç, A. G. (2021). Evaluation of gastronomic ıdentity of adana in terms of destination branding. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 16(Special Issue), 1-16.
  • Doğan, H., Üngüren, E., & Yelgen, E. (2010). Alanya turist profiline yönelik bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 79-100.
  • Doğan, B. (2015). Coğrafi işaret korumasının gelişmekte olan ülkeler için önemi. Social Sciences, 10(2), 58-75.
  • Doğanlı, B. (2020). Coğrafi işaret, markalaşma ve kırsal turizm ilişkileri. İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 3(2), 525-541.
  • Du Rand, G. E., & Heath, E. (2006). Towards a framework for food tourism as an element of destination marketing. Current Issues in Tourism, 9(3), 206-234.
  • Duman, S. (2018). Kastamonu’ya gelen kayak turistlerinin coğrafi işaretli ürün algısı. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Kastamonu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kastamonu.
  • Ekiz, D. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Erdoğan, D., & Çavuş, A. (2021). Gastronomik bir ürün ve turistik bir değer olan çakallı menemeni’nin yerel halk tarafından değerlendirilmesi. Journal of Silk Road Tourism Research, 1(1), 1-12.
  • Eroğlu Pektaş, G. Ö., Kahraman, C., & Alkan, G. (2018). Türkiye’de coğrafi işaretler ve ihracat pazarlaması açısından değerlendirilmesi. Doğu Coğrafya Dergisi, 23(39), 65-82.
  • Ertaş Sabancı, A., & Girgin, G. K. (2023). Destinasyon pazarlamasında coğrafi işaretli ürünler; Gaziantep örneği. Boyabat İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi E-Dergisi, 3(2), 237-264.
  • Fernandez, A., Liu, B., Galante, A.P., Slattery, S., Sekine, K., Ponzio, R., Palandri, C., Pantzer, Y., Barletta, M., Martin, G., & Endo, Y. (2021). Globally ımportant agricultural heritage systems. Geographical Indications and Slow Food Presidia Technical Note.
  • Giovannucci, D., Barham, E., & Pirog, R. (2010). Defining and marketing ‘‘local’’ foods: Geographical ındications for us products. The Journal of World Intellectual Property, 13(2), 94-120.
  • Gökovalı, U. (2007). Coğrafi işaretler ve ekonomik etkileri: Türkiye örneği. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(2), 141-160.
  • Gökkaya, S. (2019). Destinasyon markalaşması açısından turistik ürün değerlendirmesi: Kahramanmaraş ili örneği. Yayımlanmamış doktora tezi. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Gün, S. (2020). The Role of Gastronomical identity on destination branding. Atlas Journal, 6(27), 365–373.
  • Gündoğdu, G. (2006). Türk hukukunda coğrafi işaret kavramı ve korunması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Gürbüz, A. (2005). Kastamonu'ya gelen yerli turist profilini belirlemeye yönelik bir uygulama. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (2), 75-92.
  • Güçlü, C. (2017). Turizm deneyiminin destinasyon imajı üzerindeki etkisi: Alanya örneği. Yayımlanmamış doktora tezi. Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
  • Güllü, K., & Atasoy, B. (2020). Gastro-turistlerin seyahat özellikleri üzerine bir araştırma. Uluslararası Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, 3(3), 1-12.
  • Govers, R.., & Go, F. (2009). Place branding: glocal, virtual and physical ıdentities, constructed, ımagined and experienced. New York: Palgrave Macmillan.
  • Harman, S., & Akgündüz, Y. (2014). Efes örenyeri ziyaretçilerinin müze deneyimi beklentilerini belirlemeye dönük bir araştırma. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2), 113-133.
  • İloğlu, N. (2014). Coğrafi işaretlerin tescili ve denetimi üzerine farklı ülke sistemlerinin incelenmesi ve Türkiye uygulaması. Uzmanlık tezi. Türk Patent Enstitüsü, Ankara.
  • Kan, M., Gülçubuk, B., & Küçükçongar, M. (2012). Coğrafi işaretlerin kırsal turizmde kullanılma olanakları. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(22), 93-101.
  • Kan, M., Kan ve A., Kütükoğlu, Ş. (2021). Kastamonu ili merkez ilçesinde gıda ürünleri tercihinde coğrafi işaretlerin etkisi. Tarım Ekonomisi Araştırmaları Dergisi, 7(1), 40-51.
  • Kalaycı, Ş. (2010). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Karasar, N. (2020). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Kastamonu İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü (2024). [online] https://kastamonu.ktb.gov.tr/TR-340211/istatistikler.html/ (Erişim Tarihi: 15.02.2024).
  • Kaya, F. (2014). Destinasyon markalaşması sürecinde Doğu Karadeniz Bölgesi’nin doğal ve kültürel kaynaklar açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Kaya, M., & Çakır Keleş, M. (2019). Destinasyon markalaşmasında gastronomik ürünlerin rolü: Bafra ilçesi örneği. Ege Coğrafya Dergisi, 28(2), 227-240.
  • Kayış, V. (2017). Turizm sektöründe yabancı peynirlere alternatif olarak geleneksel Türk peynirlerinin yer almasına ilişkin sektör temsilcilerinin görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
  • Keller, K. L. (2003). Understanding brands, branding and brand equity. Interactive Marketing, 5(1), 7-20.
  • Kotler, P., & Gertner, D. (2002). Country as brand, product, and beyond: a place marketing and brand management perspective. Brand Management, 9(4/5), 249-265.
  • Kozak, M. (2018). Bilimsel araştırma: tasarım, yazım ve yayım teknikleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Kök, G. (2022). Coğrafi işaretli gastronomik ürünlerin şehir markalaşmasına etkileri: Uşak Tarhanası örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
  • Köşker, H. (2016). Lisans turizm öğrencilerinin temel kişilik özellikleri ve hizmet verme yatkınlıkları ile turizm sektöründe çalışma eğilimleri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış doktora tezi. Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
  • Köşker, H., Albuz, N. & Oğuzbalaban, G. (2020). Yerli Turistlerin Safranbolu’yu tercih etmelerinde etkili olan çekici seyahat motivasyonlarının belirlenmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 547- 561.
  • Köşker, H. (2023). Coğrafi işaret kavramı ve Türkiye’de coğrafi işaret. H.Köşker, F. Ercan (Ed.), içinde Türkiye’nin Coğrafi İşaretli Gastronomik Ürünleri, Paradigma Akademi.
  • Kılıçhan, R., & Köşker, H. (2015). Destinasyon markalaşmasında gastronominin önemi: Van kahvaltısı örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3(3), 102-115.
  • Kızıldemir, Ö., & Sarıışık, M. (2018). Turist harcamalarının bölgesel kalkınmaya ekonomik etkileri: Adana örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies 6(2),128-142.
  • Kurt, E. (2017). Destinasyon markalama sürecinde şehir sloganlarının algılanması (Eskişehir örneği). Yüksek lisans tezi. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Kurtuluş, K. (2010). Araştırma yöntemleri. 1. Baskı, İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  • Kusumo, E., Lemy, D. M., Pramezwary, A., Sebayang, M. M., & Udampo, J. (2022). Geographical indication brand as promotion of destination (Study of Sambal Hiyung). Hospitour: Journal of Hospitality & Tourism Innovation, 6(2), 78-82.
  • Maghaminia, M. (2019). Türk sınai mülkiyet hukuku çerçevesinde marka ile coğrafi işaretlerin karşılaştırılması. The Journal of International Scientific Researches, 4(1), 90-107.
  • McKenzie Çavuşoğlu, Ç. (2021). Destinasyon yönetiminde yeni yaklaşımlar. Karasakal, & Doğan (Ed.), Coğrafi işaretli ürünlerin destinasyon markalaşmasındaki rolü içinde (s. 209-234). Ankara: Nobel bilimsel.
  • Mercan, Ş. O., & Üzülmez, M. (2014). Coğrafi işaretlerin bölgesel turizm gelişimindeki önemi: Çanakkale ili örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 29(2), 67-94.
  • Metin, M. (2014). Nicel veri toplama araçları. Metin, M. (Ed.), Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi. Ankara.
  • Mustafa, M. (2011). Potential of sustaining handicrafts as a tourism product in jordan. International Journal of Business and Social Science, 2(2), 145-152.
  • Nas, A. (2021). Ulus markalama: dünyadan örneklerle kuram ve uygulama. Kriter Yayınevi. İstanbul.
  • Orhan, A. (2010). Yerel değerlerin turizm ürününe dönüştürülmesinde "coğrafi işaretlerin" kullanımı: İzmit Pişmaniyesi örneği. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 21(2), 243-254.
  • Oktay, K., İşlek, E., & Yaşar, U. (2016). Kastamonu’da doğa turizmi potansiyelinin değerlendirilmesi. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 9(2), 47-54.
  • Oğuz, Z. (2016). Yerel değerlerin turizm ürününe dönüştürülmesinde coğrafi işaretlerin kullanımı: Siirt ili örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Mardin Artuklu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mardin.
  • Oyman, M., & Yılmaz, H. (2013). Golf turistlerinin seyahat güdülerine ve bilgi kaynaklarına dayalı iletişim stratejileri: Belek uygulaması. Selçuk İletişim, 7(4), 94-107.
  • Özdemir, Y. G. (2007). Destinasyon pazarlamasında internetin rolü. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 2(8), 889-898.
  • Özdemir, A. (2008). Yönetim biliminde ileri araştırma yöntemleri ve uygulamalar. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Polat, E. (2017). Turizm ve coğrafi işaretleme: Balıkesir örneği. Meriç Uluslararası Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 1(1), 17-31.
  • Rangnekar, D. (2003). Geographical indications. Ictsd and Unctad, Issue Paper, Geneva, 4, 46.
  • Ritchie, J. R. B., & Ritchie, J. R. R. (1998). The branding of tourism destinations. In Annual Congress of The International Association of Scientific Experts in Tourism (1-31). Marrakech, Morocco.
  • Ross, A., & Willson, V. L. (2017). Basic and advanced statistical tests: Writing Results Sections and Creating Tables and Figures. Rotterdam: Sense.
  • Tatlıcıoğlu, Y. O. (2023). Destinasyon pazarlamasında fırsat gücü olarak coğrafi işaretli ürünlerin halkla ilişkiler metotlarıyla tanıtımı. Selçuk Turizm Ve Bilişim Araştırmaları Dergisi (4), 89-103.
  • Tekelioğlu, Y. (2019). Coğrafi işaretler ve Türkiye uygulamaları. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 47-75.
  • Toklu, İ. T., Ustaahmetoğlu, E., & Küçük, H. Ö. (2016). Tüketicilerin coğrafi işaretli ürün algısı ve daha fazla fiyat ödeme isteği: yapısal eşitlik modellemesi yaklaşımı. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 23(1), 145-161.
  • Turan, İ., Şimşek, Ü., & Aslan, H. (2015). Eğitim Araştırmalarında Likert Ölçeği ve Likert-Tipi Soruların Kullanımı ve Analizi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 0(30), 186-203.
  • Türkpatent. (2014). Ulusal Coğrafi İşaret Strateji Belgesi ve Eylem Planı 2015-2018. [online] https://www.turkpatent.gov.tr/TURKPATENT/resources/temp/0E4AD197-B9BF4065-B548-9FEBBD47BDCF.pdf/ (Erişim Tarihi: 05.02.2024).
  • Türkpatent. (2024a). [online] https://ci.turkpatent.gov.tr/sayfa/co%C4%9Frafi-i%C5%9Faret –nedir/ (Erişim Tarihi: 10.02.2024).
  • Türkpatent. (2024b). [online] https://ci.turkpatent.gov.tr/sayfa/geleneksel-%C3%BCr%C3%BCn-ad%C4%B1-nedir/ (Erişim Tarihi: 12.02.2024).
  • Türkpatent. (2024c). [online] https://ci.turkpatent.gov.tr/cografi-isaretler/liste?il=37/ (Erişim Tarihi: 15.02.2024)
  • Türkpatent. (2024d). [online] https://ci.turkpatent.gov.tr/veri-tabani/ (Erişim Tarihi: 22.02.2024)
  • Uygurtürk, H., & Güner, Ş. N. (2021). Coğrafi işaretli ürünlerin markalaşma algısı üzerine bir araştırma. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(40), 377-39.
  • Saputro, T. A., Pujiyono, P., & Latifah, E. (2023). The role of the local community in geographic indications based on tourism ıntellectual property. In Proceedings of the 4th International Conference on Law, Social Sciences, and Education, ICLSSE 2022. Singaraja, Bali, Indonesia.
  • Sarıipek, S., & Çevik, S. (2020). Oraların nesi meşhur: şehir pazarlamasında coğrafi işaret tescilli ürünler. OPUS International Journal of Society Researches, 16(32), 4907-4938.
  • Şahin, G. (2019). Türkiye’nin coğrafi işaretleri ve bunların Türkiye ekonomisinde etkin kullanımları. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Seal, P. P., & Primanayagam, S. (2018). Branding geographical ındication (gı) of food and ıts ımplication on gastronomic tourism: an Indian perspective. 8th Advances in Hospitality and Tourism Marketing and Management (AHTMM) Conference (125-130). Bangkok Thailand.
  • Sevim, B. & Güner, D. (2021). Tescil platformlarındaki gastronomik ürünler ve gastronomi festivallerindeki yeri (Kastamonu Örneği). Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 9(4), 3092 - 3112.
  • Sınai Mülkiyet Kanunu. (2017). Resmî Gazete (Sayı 29944). [online] https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.6769.pdf/ (Erişim Tarihi: 22.01.2024)
  • Sümbül, G., & Avcıkurt, C. (2018). Üniversite öğrencilerinin seyahat motivasyonlarının belirlenmesi. Turar Turizm ve Araştırma Dergisi, 7(2), 59-73.
  • Ural, A. ve Kılıç, İ. (2006). Bilimsel araştırma süreci ve spss ile veri analizi. Genişletilmiş 2. Baskı, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Uğur, U. (2019). Uşak İl’inin destinasyon markalaşma analizi ve strateji önerileri. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(4), 1178-1193.
  • Üzümcü, T. P., Alyakut, Ö., & Akpulat, N. A. (2017). Coğrafi işaretleme kapsamında Kocaeli gastronomik ürünlerinin değerlendirilmesi. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 19(28), 132-140.,
  • WIPO (2024). [online] https://www.wipo.int/geo_indications/en/ (Erişim Tarihi: 02.02.2024).
  • Yavuz, M. C. (2007). Uluslararası destinasyon markası oluşturulmasında kimlik geliştirme süreci: Adana örneği. Yayınlanmamış doktora tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Yalçın, D. (2019). Coğrafi işaretlerin şehir markalaşmasına etkileri: Sakarya ili örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
  • Yanar, A. & Özkan Tağı, S. (2014). Burdur iline ait coğrafi işaretlerin belirlenmesi ve özgün turistik hediyelik eşya tasarım önerileri. Art-e Sanat Dergisi, 1(1), 29-41.
  • Yazıcıoğlu, Y. & Erdoğan, S. (2004). SPSS uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık. Yıldırım, A ve Şimşek H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. 8. basım, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Zengin, B., Ulama, Ş., Koç, D. E. (2019). Kastamonu ilinin doğa turizmi potansiyelinin alternatif turizm kapsamında değerlendirilmesi. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(2), 251-274.
Toplam 115 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Turizm Pazarlaması, Turizm (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Zafer Özbey 0000-0003-1698-6268

Hasan Köşker 0000-0003-0662-8301

Yayımlanma Tarihi 8 Ekim 2024
Gönderilme Tarihi 28 Mart 2024
Kabul Tarihi 19 Temmuz 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 15 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Özbey, Z., & Köşker, H. (2024). Coğrafi İşaretli Ürünlerin Destinasyon Markalaşma Sürecindeki Rolü: Kastamonu Örneği. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(3), 925-948. https://doi.org/10.36362/gumus.1460619