Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye’deki Üniversitelerin Turizm Bölümlerinde Görevli Akademisyenlerin Eğitim Profili

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 1, 234 - 258, 24.03.2024
https://doi.org/10.32572/guntad.1397292

Öz

Bu çalışmanın amacı, Türkiye’deki devlet ve vakıf üniversitelerinin fakülte, yüksekokul ve meslek yüksekokulu düzeylerinde turizm eğitimi verilen bölümlerindeki akademik personelin eğitim profillerinin ortaya konulmasıdır. Araştırmada veri toplama tekniği olarak nitel araştırma desenlerinden betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Yüksek Öğretim Kurulu’nun (YÖK) internet sitesinden elde edilen verilere göre mezuniyet bilgilerine ulaşılabilen akademik personelin yüzde 60,5’inin lisans, yüzde 58,8’inin yüksek lisans ve yüzde 58,2’sinin doktora derecesinin turizm alanında olduğu belirlenmiştir. Ayrıca akademik personellerin yüzde 33,6’sının hiç turizm eğitimi almadığı ve yüzde 36,2’sinin lisans, yüksek lisans ve doktora eğitimlerini turizm alanında gerçekleştirdiği tespit edilmiştir. Turizm eğitim kurumlarında turizm alanından sonra en çok işletme ve gıda mühendisliği /gıda bölümü alanından mezunların istihdam edildiği anlaşılmaktadır.

Kaynakça

  • Abdelhamied, H. (2019). The Impact of training activities on quality of service, customer satisfaction and behavioral intention. Journal of Tourism and Hospitality Management, 7(1), 135-148.
  • Airey, D. (2005). Growth and Development (Ed. David Airey & John Tribe), An International Handbook of Tourism Education, pp.13-24, Routledge, London.
  • Airey, D. (2006). Tourism education: life begins at 40.Teoros, Vol. 27, No.1, pp.27-32.
  • Airey, D., Dredge, D. & Gross, M. (2015). Tourism, hospitality and events education in an age of change (Ed. Dianne Dredge, David Airey & Michael J. Gross), The routledge handbook of tourism and hospitality education. pp. 3-14, Routledge, London.
  • Airey, D., Tribe, J., Benckendorff, P. & Xiao, H. (2015). The managerial gaze: the long tail of tourism education and research. Journal of Travel Research, 54 (2), 139-151.
  • Airey, D. (2020). Education for tourism: a perspective article. Tourism Review, Vol. 75 No. 1, pp. 260-262. https://doi.org/10.1108/TR-02-2019-0074
  • Akoğlan Kozak, M. (2009), Akademik turizm eğitimi üzerine bir durum analizi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, 1-20.
  • Amoah, V. A. & Baum, T. (1997). Tourism education: policy versus practice. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 9 (1), 5–12.
  • Aymankuy, Y., Tetik, N., Girgin, G. K. & Aymankuy, Ş. (2013). Lisans düzeyinde turizm eğitimindeki staj uygulamasına öğrenci ve akademisyenlerin bakışları (BTİOYO'da uygulama). International Journal of Human Sciences, 10(1), 101-128.
  • Bao, J. & Huang S.S. (2022). Hospitality and tourism education in china: an overview, (Ed. Jigang Bao & Songshan (Sam) Huang), Hospitality and tourism education in china development, ıssues, and challenges. pp. 1-19, Routledge, London.
  • Baytok, A., Boyraz, M. & Kabakulak, A. (2019). Turizm/Turist rehberliği bölümü akademisyenlerinin profili: Türkiye üniversiteleri örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12 (68), 1038-1049.
  • Caton, K. (2014). Underdisciplinarity: where are the humanities in tourism education?. Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education, 15, 24-33.
  • Ceylan, U. & Padır, H. (2022). Turist rehberliği bölümü akademik personelinin eğitim profili: devlet üniversiteleri üzerine bir araştırma. Sosyal, Beşerî ve İdari Bilimler Dergisi, 5 (7), 842-857.
  • Cooper, C. & Shepherd, R. (1997). The relationship between tourism education and the tourism ındustry: ımplications for tourism education. Tourism Recreation Research, 22 (1), 34-47. https://doi.org/10.1080/02508281.1997.11014784
  • Dale, C., & Robinson, N. (2001). The theming of tourism education: a three‐domain approach. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 13 (1), 30-35.
  • Daniel, A. D., Costa, R. A., Pita, M. & Costa, C. (2017). Tourism education: what about entrepreneurial skills?. Journal of Hospitality and Tourism Management, 30, 65-72.
  • Demirbulat, Ö.G., Aymankuy, Y., Karagöz, İ.C. & Aymankuy, Ş. (2018). Türkiye’de lisans düzeyindeki turizm rehberliği bölümlerinde görev yapan akademisyenlerin akademik özgeçmişlerinin incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6 (70), 355- 367.
  • Deveci, B., Deveci, B., Aymankuy, Y. & Aymankuy, Ş. (2020). Gastronomi ve mutfak sanatları bölümü akademik personelinin eğitim profili: devlet üniversiteleri üzerine bir araştırma. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4 (3): 2506-2526.
  • Edelheim, J. (2020). How should tourism education values be transformed after 2020?. Tourism Geographies, 22 (3), 547-554.
  • Fidgeon, P.R. (2010). Tourism education and curriculum design: a time for consolidation and review?. Tourism Management, 31, 699-723.-
  • Girgin, G. K., & Demir, Ö. (2023). Türkiye’deki gastronomi ve mutfak sanatları eğitimine genel bir bakış. Journal of Gastronomy, Hospitality and Travel, 6 (1), 266-275.
  • Hains, B. J., & Smith, B. (2012). Student-centered course design: empowering students to become self-directed learners. Journal of Experiential Education, 35(2), 357-374.
  • Hsu, C. H. C. (2018). Tourism education on and beyond the horizon. Tourism Management Perspectives, 25, 181-183.
  • Inui, Y., Wheeler, D., & Lankford, S. (2006). Rethinking tourism education: what should schools teach. Journal of Hospitality, Leisure, Sport and Tourism Education, 5 (2), 25-35.
  • İstanbullu Dinçer, F. & Çakmak, T. F. (2018). Turizm alanında çıkan akademik kadrolara üzerine bir araştırma. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 15 (2): 263-272.
  • Jafari, J. & Ritchie, J.R.B. (1981). Toward a framework for tourism education: problems and prospects. Annals of Tourism Research, 8 (1), 13-34.
  • Karasar, N. (2022). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
  • Kırlar-Can, B., Ertaş, M. & Kozak, M. (2021). Understanding the philosophy of tourism education: a perspective study in turkey. International Journal of Tourism Research, 23(6), 1112–1125. https://doi.org/10.1002/jtr.2472.
  • Kim, H. J. & Jeong, M. (2018). Research on hospitality and tourism education: now and future. Tourism Management Perspectives, 25, 119-122.
  • Ladkin, A. & Weber, K. (2009). Tourism and hospitality academics: career profiles and strategies. Journal of Teaching in Travel & Tourism, 8 (4), 373-393, https://doi.org/10.1080/15313220903152902.
  • Maggi, R. & Padurean, L. (2009). Higher tourism education in english – where and why?. Tourism Review, 64 (1), 48-58.
  • McKercher, B. (2002). The future of tourism education: an australian scenario?. Tourism and Hospitality Research, 3 (3), 199-210.
  • Okumus, F. & Yagci, O. (2005). Tourism Higher Education in Turkey. Journal of Teaching in Travel & Tourism, 5 (1-2), 89-116.
  • ÖSYM (2022). Yükseköğretim programları ve kontenjanları kılavuzu. https://www.osym.gov.tr/TR,23885/2022-yuksekogretim-kurumlari-sinavi-yks-yuksekogretim-programlari-ve-kontenjanlari-kilavuzu.html Erişim Tarihi: 10.07.2022
  • Polat Üzümcü, T. & Alyakut, Ö. (2017). Turizm eğitimcileri perspektifinden turizm eğitimi. Journal of International Social Research, 10 (51), 807-823.
  • Ritalahti,J. (2015). Inquary learning in tourism Haaga-Helia Porvoo campus. In Sheldan,P.J.& Hsu, C.H.C(eds.) Tourism education global issues and trends (pp.135-151), United Kingdom: Emerald.
  • Qiu Zhang, H., Lam, T., & Bauer, T. (2001). Analysis of training and education needs of mainland chinese tourism academics in the twenty‐first century. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 13 (6), 274-279.
  • Semint, S. & Özbay, G. (2021). Gastronomi ve mutfak sanatları eğitiminde istihdam yapısına ilişkin bir araştırma. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10 (3), 2060-2075.
  • Sezen Doğancılı, O. & Karaçar, E. (2018). Turizm rehberliği bölümünde bulunan akademisyenlerin yök akademik profillerinin incelenmesi. Y. Çobanoğlu (Ed.), Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler Alanında Akademik Çalışmalar (Cilt I), ss.83-94, Ankara: Gece Kitaplığı.
  • Seyidoğlu, H. (1995). Bilimsel araştırma ve yazma el kitabı. 6. Baskı, İstanbul: Gözem Yayınları.
  • Sheldon, P., Fesenmaier, D., Woeber, K., Cooper, C., & Antonioli, M. (2008). tourism education futures, 2010–2030: building the capacity to lead. Journal of Teaching in Travel & Tourism, 7 (3), 61-68.
  • Solmaz, S. A., & Ulama, S. (2014). Türkiye’de turizm eğitim-öğretiminde mevcut durum üzerine analitik bir değerlendirme. In Ist International Congress of Tourism & Management Researches (ss. 97-115).
  • Stuart, M. (2002). Critical ınfluences on tourism as a subject in UK higher education: lecturer perspectives. Journal of Hospitality, Leisure, Sport and Tourism Education, 1 (1), 5-18.
  • Temizkan, R. & Behremen, C. (2017). Turizm yükseköğretimi veren kurumlarda görevli akademisyenlerin profili. Journal of Recreation and Tourism Research, 4 (1),1-12.
  • Temizkan, R., Cankül, D. & Kızıltaş, M.Ç. (2018). Food and beverage education and scholars’ in Turkey. Journal of Gastronomy, Hospitality, and Travel. 1 (2), 18-25.
  • TUADER (2022). Turizm Akademisyenleri Derneği, https://tuader.org/
  • UNWTO (2020). World Tourism Organization. World tourism barometer. 18(7). https://www.e-unwto.org/doi/epdf/10.18111/wtobarometereng.2020.18.1.7
  • Ünlüönen K. & Boylu, Y. (2005). Türkiye’de yükseköğretim düzeyinde turizm eğitimindeki gelişmelerin değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 3(12),11-32.
  • Yeşiltaş, M., Öztürk, Y. & Hemmington, N. (2010). Tourism education in Turkey and implications for human resources. Anatolia: An International Journal of Tourism and Hospitality Research, 21 (1), 55-71.
  • YÖK (2022). https://akademik.yok.gov.tr/AkademikArama/ Erişim Tarihi: 12.07.2022

Education Profile of Academics in Tourism Departments of Universities in Turkey

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 1, 234 - 258, 24.03.2024
https://doi.org/10.32572/guntad.1397292

Öz

The aim of this study is to reveal the educational profiles of academic staff in tourism education departments at different education levels (faculty, college, vocational school) of state and private universities in Turkey. Descriptive survey model, one of the qualitative research designs, was used as the data collection technique in the research. According to the data obtained from the website of the Council of Higher Education (YÖK) (graduate information of academic staff can be accessed); ıt was determined that 60.5 percent had a bachelor's degree, 58.8 percent had a master's degree and 58.2 percent had a doctorate degree in the field of tourism. Additionally, 33.6 percent of academic staff have not received tourism education at any level. On the other hand, it was determined that 36.2 percent of them completed their undergraduate, graduate and doctoral education in the field of tourism. It is understood that graduates from business administration and food engineering/food departments are the most employed in tourism education institutions, after tourism.

Kaynakça

  • Abdelhamied, H. (2019). The Impact of training activities on quality of service, customer satisfaction and behavioral intention. Journal of Tourism and Hospitality Management, 7(1), 135-148.
  • Airey, D. (2005). Growth and Development (Ed. David Airey & John Tribe), An International Handbook of Tourism Education, pp.13-24, Routledge, London.
  • Airey, D. (2006). Tourism education: life begins at 40.Teoros, Vol. 27, No.1, pp.27-32.
  • Airey, D., Dredge, D. & Gross, M. (2015). Tourism, hospitality and events education in an age of change (Ed. Dianne Dredge, David Airey & Michael J. Gross), The routledge handbook of tourism and hospitality education. pp. 3-14, Routledge, London.
  • Airey, D., Tribe, J., Benckendorff, P. & Xiao, H. (2015). The managerial gaze: the long tail of tourism education and research. Journal of Travel Research, 54 (2), 139-151.
  • Airey, D. (2020). Education for tourism: a perspective article. Tourism Review, Vol. 75 No. 1, pp. 260-262. https://doi.org/10.1108/TR-02-2019-0074
  • Akoğlan Kozak, M. (2009), Akademik turizm eğitimi üzerine bir durum analizi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, 1-20.
  • Amoah, V. A. & Baum, T. (1997). Tourism education: policy versus practice. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 9 (1), 5–12.
  • Aymankuy, Y., Tetik, N., Girgin, G. K. & Aymankuy, Ş. (2013). Lisans düzeyinde turizm eğitimindeki staj uygulamasına öğrenci ve akademisyenlerin bakışları (BTİOYO'da uygulama). International Journal of Human Sciences, 10(1), 101-128.
  • Bao, J. & Huang S.S. (2022). Hospitality and tourism education in china: an overview, (Ed. Jigang Bao & Songshan (Sam) Huang), Hospitality and tourism education in china development, ıssues, and challenges. pp. 1-19, Routledge, London.
  • Baytok, A., Boyraz, M. & Kabakulak, A. (2019). Turizm/Turist rehberliği bölümü akademisyenlerinin profili: Türkiye üniversiteleri örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12 (68), 1038-1049.
  • Caton, K. (2014). Underdisciplinarity: where are the humanities in tourism education?. Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education, 15, 24-33.
  • Ceylan, U. & Padır, H. (2022). Turist rehberliği bölümü akademik personelinin eğitim profili: devlet üniversiteleri üzerine bir araştırma. Sosyal, Beşerî ve İdari Bilimler Dergisi, 5 (7), 842-857.
  • Cooper, C. & Shepherd, R. (1997). The relationship between tourism education and the tourism ındustry: ımplications for tourism education. Tourism Recreation Research, 22 (1), 34-47. https://doi.org/10.1080/02508281.1997.11014784
  • Dale, C., & Robinson, N. (2001). The theming of tourism education: a three‐domain approach. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 13 (1), 30-35.
  • Daniel, A. D., Costa, R. A., Pita, M. & Costa, C. (2017). Tourism education: what about entrepreneurial skills?. Journal of Hospitality and Tourism Management, 30, 65-72.
  • Demirbulat, Ö.G., Aymankuy, Y., Karagöz, İ.C. & Aymankuy, Ş. (2018). Türkiye’de lisans düzeyindeki turizm rehberliği bölümlerinde görev yapan akademisyenlerin akademik özgeçmişlerinin incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6 (70), 355- 367.
  • Deveci, B., Deveci, B., Aymankuy, Y. & Aymankuy, Ş. (2020). Gastronomi ve mutfak sanatları bölümü akademik personelinin eğitim profili: devlet üniversiteleri üzerine bir araştırma. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4 (3): 2506-2526.
  • Edelheim, J. (2020). How should tourism education values be transformed after 2020?. Tourism Geographies, 22 (3), 547-554.
  • Fidgeon, P.R. (2010). Tourism education and curriculum design: a time for consolidation and review?. Tourism Management, 31, 699-723.-
  • Girgin, G. K., & Demir, Ö. (2023). Türkiye’deki gastronomi ve mutfak sanatları eğitimine genel bir bakış. Journal of Gastronomy, Hospitality and Travel, 6 (1), 266-275.
  • Hains, B. J., & Smith, B. (2012). Student-centered course design: empowering students to become self-directed learners. Journal of Experiential Education, 35(2), 357-374.
  • Hsu, C. H. C. (2018). Tourism education on and beyond the horizon. Tourism Management Perspectives, 25, 181-183.
  • Inui, Y., Wheeler, D., & Lankford, S. (2006). Rethinking tourism education: what should schools teach. Journal of Hospitality, Leisure, Sport and Tourism Education, 5 (2), 25-35.
  • İstanbullu Dinçer, F. & Çakmak, T. F. (2018). Turizm alanında çıkan akademik kadrolara üzerine bir araştırma. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 15 (2): 263-272.
  • Jafari, J. & Ritchie, J.R.B. (1981). Toward a framework for tourism education: problems and prospects. Annals of Tourism Research, 8 (1), 13-34.
  • Karasar, N. (2022). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
  • Kırlar-Can, B., Ertaş, M. & Kozak, M. (2021). Understanding the philosophy of tourism education: a perspective study in turkey. International Journal of Tourism Research, 23(6), 1112–1125. https://doi.org/10.1002/jtr.2472.
  • Kim, H. J. & Jeong, M. (2018). Research on hospitality and tourism education: now and future. Tourism Management Perspectives, 25, 119-122.
  • Ladkin, A. & Weber, K. (2009). Tourism and hospitality academics: career profiles and strategies. Journal of Teaching in Travel & Tourism, 8 (4), 373-393, https://doi.org/10.1080/15313220903152902.
  • Maggi, R. & Padurean, L. (2009). Higher tourism education in english – where and why?. Tourism Review, 64 (1), 48-58.
  • McKercher, B. (2002). The future of tourism education: an australian scenario?. Tourism and Hospitality Research, 3 (3), 199-210.
  • Okumus, F. & Yagci, O. (2005). Tourism Higher Education in Turkey. Journal of Teaching in Travel & Tourism, 5 (1-2), 89-116.
  • ÖSYM (2022). Yükseköğretim programları ve kontenjanları kılavuzu. https://www.osym.gov.tr/TR,23885/2022-yuksekogretim-kurumlari-sinavi-yks-yuksekogretim-programlari-ve-kontenjanlari-kilavuzu.html Erişim Tarihi: 10.07.2022
  • Polat Üzümcü, T. & Alyakut, Ö. (2017). Turizm eğitimcileri perspektifinden turizm eğitimi. Journal of International Social Research, 10 (51), 807-823.
  • Ritalahti,J. (2015). Inquary learning in tourism Haaga-Helia Porvoo campus. In Sheldan,P.J.& Hsu, C.H.C(eds.) Tourism education global issues and trends (pp.135-151), United Kingdom: Emerald.
  • Qiu Zhang, H., Lam, T., & Bauer, T. (2001). Analysis of training and education needs of mainland chinese tourism academics in the twenty‐first century. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 13 (6), 274-279.
  • Semint, S. & Özbay, G. (2021). Gastronomi ve mutfak sanatları eğitiminde istihdam yapısına ilişkin bir araştırma. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10 (3), 2060-2075.
  • Sezen Doğancılı, O. & Karaçar, E. (2018). Turizm rehberliği bölümünde bulunan akademisyenlerin yök akademik profillerinin incelenmesi. Y. Çobanoğlu (Ed.), Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler Alanında Akademik Çalışmalar (Cilt I), ss.83-94, Ankara: Gece Kitaplığı.
  • Seyidoğlu, H. (1995). Bilimsel araştırma ve yazma el kitabı. 6. Baskı, İstanbul: Gözem Yayınları.
  • Sheldon, P., Fesenmaier, D., Woeber, K., Cooper, C., & Antonioli, M. (2008). tourism education futures, 2010–2030: building the capacity to lead. Journal of Teaching in Travel & Tourism, 7 (3), 61-68.
  • Solmaz, S. A., & Ulama, S. (2014). Türkiye’de turizm eğitim-öğretiminde mevcut durum üzerine analitik bir değerlendirme. In Ist International Congress of Tourism & Management Researches (ss. 97-115).
  • Stuart, M. (2002). Critical ınfluences on tourism as a subject in UK higher education: lecturer perspectives. Journal of Hospitality, Leisure, Sport and Tourism Education, 1 (1), 5-18.
  • Temizkan, R. & Behremen, C. (2017). Turizm yükseköğretimi veren kurumlarda görevli akademisyenlerin profili. Journal of Recreation and Tourism Research, 4 (1),1-12.
  • Temizkan, R., Cankül, D. & Kızıltaş, M.Ç. (2018). Food and beverage education and scholars’ in Turkey. Journal of Gastronomy, Hospitality, and Travel. 1 (2), 18-25.
  • TUADER (2022). Turizm Akademisyenleri Derneği, https://tuader.org/
  • UNWTO (2020). World Tourism Organization. World tourism barometer. 18(7). https://www.e-unwto.org/doi/epdf/10.18111/wtobarometereng.2020.18.1.7
  • Ünlüönen K. & Boylu, Y. (2005). Türkiye’de yükseköğretim düzeyinde turizm eğitimindeki gelişmelerin değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 3(12),11-32.
  • Yeşiltaş, M., Öztürk, Y. & Hemmington, N. (2010). Tourism education in Turkey and implications for human resources. Anatolia: An International Journal of Tourism and Hospitality Research, 21 (1), 55-71.
  • YÖK (2022). https://akademik.yok.gov.tr/AkademikArama/ Erişim Tarihi: 12.07.2022
Toplam 50 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Turizm (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Muharrem Tuna 0000-0001-5526-7122

Elif Tuba Tamer 0000-0002-1192-5370

İbrahim Akça 0000-0002-8863-4213

Yayımlanma Tarihi 24 Mart 2024
Gönderilme Tarihi 6 Aralık 2023
Kabul Tarihi 22 Şubat 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 8 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Tuna, M., Tamer, E. T., & Akça, İ. (2024). Türkiye’deki Üniversitelerin Turizm Bölümlerinde Görevli Akademisyenlerin Eğitim Profili. Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 8(1), 234-258. https://doi.org/10.32572/guntad.1397292

Değerli Araştırmacılar,

Dergimize gönderilen çalışmalar geliş sırasına ve konusuna göre öncelikle editör değerlendirmesinden geçmekte, editör görüşü doğrultusunda hakem değerlendirmesine karar verilmektedir. Değerlendirme süreci tamamlanan çalışmalar da aynı şekilde değerlendirmenin tamamlanma tarihlerine, türlerine ve kapsamlarına göre yayıma kabul edilmektedir. Bu yüzden GTAD'a gönderilen çalışmaların herhangi bir sayıda yayıma kabul edileceğinin planlanarak önerilmemesi gerektiğini tekrar hatırlatmak isteriz. Detaylı bilgi için yayın politkası incelenebilir.