A Study on the Interaction Between Tour Guide Humor and Tourists' Behavioral Intentions

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 2, 586 - 608, 28.09.2024

Dilek Kara , Buğcan Güvenol , Mehmet Emre Güler

https://doi.org/10.32572/guntad.1463980

Öz

The purpose of this research is to determine domestic tourists' expectations from guided tours and the relationship between tour guide humor and tourists' behavioral intentions. The research was conducted within the framework of social interaction theory, using a purposive sampling technique, with a total of 127 tourists. Through MAXQDA program, initially, the expectations towards a guided tour and the qualities a tourist guide should possess were presented through thematic analysis technique, followed by an examination of the relationship between guide humor and behavioral intentions. In the research, tourists' expectations from the tour were categorized into six different themes: acquiring information, positive approach and feeling emotion, service value balance, enjoyment and pleasure, getting to know the destination and culture, offering activities and experience. Qualities a tourist guide should possess were categorized into six different themes: characteristic features, communication and storytelling abilities, different, accurate, and sufficient knowledge, command and management skills, education and skillset, and positive attitude towards the profession. Additionally, it was concluded that there is a positive relationship between tour guide humor and tourists' behavioral intentions, however, the relationship between humor and revisit intention was found to be weaker compared to the relationship between positive word-of-mouth and intention to recommend the destination. Future research could explore and compare expectations towards different guided tours, and investigate the effects of humor perceptions of accommodation establishment employees on organizational culture and work life.

Anahtar Kelimeler

Social Interaction, Tourist Expectations, Tour Experience, Tour Guide Humor, Behavioral Intention

Turist Rehberi Mizahı ile Turistlerin Davranışsal Niyetleri Arasındaki Etkileşim Üzerine Bir Araştırma

Öz

Bu araştırmanın amacı, yerli turistlerin rehberli turdan beklentilerini ve rehber mizahı ile turistlerin davranışsal niyeti arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırma sosyal etkileşim teorisi kapsamında, amaçlı örnekleme tekniği kullanılarak toplam 127 yerli turist ile gerçekleştirilmiştir. MAXQDA programı aracılığıyla, ilk olarak rehberli bir tura ve turist rehberinin sahip olması gereken özelliklere yönelik beklentiler tematik analiz tekniği ile sunulmuş, ardından rehber mizahı ile davranışsal niyet arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırmada turistlerin turdan beklentileri “bilgi edinme, olumlu yaklaşım ve duygu hissetme, hizmetin değer dengesi, eğlenme ve keyif alma, destinasyon ve kültürü tanıma ile aktivite ve deneyim sunma olmak üzere altı farklı temada, turist rehberinin sahip olması gereken özelliklerin ise “karakteristik özellikler, iletişim ve anlatım yeteneği, farklı, doğru ve yeterli bilgi, hâkimiyet ve yönetim becerisi, eğitim ve donanım ile mesleğe yönelik olumlu tutum” olmak üzere altı farklı temada toplandığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca rehber mizahı ile turistlerin davranışsal niyetleri arasında pozitif bir ilişkinin olduğu, ancak ilişkilere göre mizah ile tekrar ziyaret etme niyeti arasındaki ilişkinin, destinasyon hakkında olumlu sözler söyleme ve destinasyonu tavsiye etme niyeti arasındaki ilişkiye göre daha zayıf olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Daha sonra yapılacak araştırmalarda farklı rehberli turlara yönelik beklentiler incelenebilir ve karşılaştırılabilir, konaklama işletmeleri çalışanlarının mizah anlayışlarının örgüt kültürüne ve iş yaşamlarına olan etkileri araştırılabilir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Etkileşim, Turist Beklentileri, Tur Deneyimi, Rehber Mizahı, Davranışsal Niyet

Etik Beyan

Bu çalışmanın tüm hazırlanma süreçlerinde etik kurallara riayet edildiğini yazarlar olarak beyan ederiz. Aksi bir durumun tespiti halinde Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi’nin hiçbir sorumluluğu olmayıp, tüm sorumluluk makale yazarlarına aittir.

Teşekkür

Katkılarından dolayı hakemlere teşekkür ederiz.

Kaynakça

• Adam, I., Taale, F., Adongo, C. A. (2020). Measuring negative tourist-to-tourist interaction: scale development and validation. Journal of Travel & Tourism Marketing, 37(3), 287-301. https://doi.org/10.1080/10548408.2020.1745731
• Al Jahwari, D. S., Sirakaya-Turk, E., & Tanrisever, C. (2017). Efficacy of the theory of communication competence and personality traits in predicting tour guides’ income. Journal of Human Resources in Hospitality & Tourism, 16(2), 109-136. https://doi.org/10.1080/15332845.2016.1202725
• Allport, G. W. (1954). The nature of prejudice. Addison-Wesley.
• Ap, J., & Wong, K. K. F. (2001). Case study on tour guiding: Professionalism, issues and problems. Tourism Management, 22(5), 551-563. https://doi.org/10.1016/S0261-5177(01)00013-9
• Arat, T., & Bulut, H. Ç. (2019). Turist memnuniyetinde turist rehberinin rolü: Konya’da bir araştırma. Turist Rehberliği Dergisi, 2(1), 31-43.
• Avcıkurt, C., Alper, B., & Geyik, S. (2009). Education and training of tourist guides in Turkey. Management and Education Academic Journal, 5(1), 57-63.
• Bai, S., & Chang, H.-H. (2023). Effect of tourist-to-tourist encounters: Increased conflict or reduced social distance?. Journal of Hospitality & Tourism Research, 47(1), 207-234. https://doi.org/10.1177/10963480211014938
• Bardis, P. D. (1979). Social interaction and social processes. Social Science, 54(3), 147-167.
• Bernstein, M. J., Zawadzki, M. J., Juth, V., Benfield, J. A., & Smyth, J. M. (2018). Social interactions in daily life: Within-person associations between momentary social experiences and psychological and physical health indicators. Journal of Social and Personal Relationships, 35(3), 372-394. https://doi.org/10.1177/0265407517691366
• Bowie, D., & Chang, J. C. (2005). Tourist satisfaction: A view from a mixed international guided package tour. Journal of Vacation Marketing, 11(4), 303-322. https://doi.org/10.1177/1356766705056628
• Boyatzis, R. E. (1988). Transforming qualitative information: Thematic analysis and code development (1. Baskı). Sage Publications, Inc.
• Braun, V., & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, 3(2), 77-101. https://doi.org/10.1191/1478088706qp063oa
• Braun, V., Clarke, V., Boulton, E., Davey, L., & McEvoy, C. (2021). The online survey as a qualitative research tool. International Journal of Social Research Methodology, 24(6), 641-654. https://doi.org/10.1080/13645579.2020.1805550
• Chang, S.-Y., Tsaur, S.-H., Yen, C.-H., & Lai, H.-R. (2020). Tour member fit and tour member–leader fit on group package tours: Influences on tourists’ positive emotions, rapport, and satisfaction. Journal of Hospitality and Tourism Management, 42, 235-243. https://doi.org/10.1016/j.jhtm.2020.01.016
• Cetin, G., & Yarcan, S. (2017). The professional relationship between tour guides and tour operators. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 17(4), 345-357. https://doi.org/10.1080/15022250.2017.1330844
• Çetinkaya, M. Y., & Öter, Z. (2016). Role of tour guides on tourist satisfaction level in guided tours and impact on re-visiting intention: A research in Istanbul. European Journal of Tourism, Hospitality and Recreation, 7(1), 40-54. https://doi.org/10.1515/ejthr-2016-0005
• Dahles, H. (2002). The politics of tour guiding. Annals of Tourism Research, 29(3), 783-800. https://doi.org/10.1016/S0160-7383(01)00083-4
• Dalgıç, A., Toksöz, D., Ekici Çilkin, R., & Güvenç, A. (2021). Tur katılımcılarının şikâyet unsurları ve izlenen şikâyet telafi stratejileri: Turist rehberleri açısından bir değerlendirme. Turist Rehberliği Nitel Araştırmalar Dergisi, 2(2), 130-149.
• Dumanlı, Ş., & Köroğlu, Ö. (2018). Turist rehberlerinin stresle başa çıkma tarzları ile mizah tarzları arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Journal of Yasar University, 13(52), 328-342. https://doi.org/10.19168/jyasar.452869
• European Federation of Tourist Guide Associations. (t.y.). CEN definitions. https://www.feg-touristguides.com/cen_definitions.php adresinden 09 Mart 2024 tarihinde alınmıştır.
• Fedai, Ö. (2009). Garip ve ikinci yeni şiirinde bir kaynak olarak humour ve ironi. Turkish Studies, 4(1-1), 997-1021. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.570
• Fu, T., Li, S., XU, J., Liu, M., & Chen, G. (2023). Examining tour guide humor as a driver of tourists’ positive word of mouth: A comprehensive mediation model. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 35(5), 1824-1843. https://doi.org/10.1108/IJCHM-05-2022-0587
• Gezhi, C., & Xiang, H. (2022). From good feelings to good behavior: Exploring the impacts of positive emotions on tourist environmentally responsible behavior. Journal of Hospitality and Tourism Management, 50, 1-9. https://doi.org/10.1016/j.jhtm.2021.11.017
• Guarte, J. M., & Barrios, E. B. (2006). Estimation under purposive sampling. Communications in Statistics—Simulation and Computation, 35(2), 277-284. https://doi.org/10.1080/03610910600591610
• Güdü Demirbulat, Ö. (2012). Turizmin sosyal ve kültürel etkilerinin turist rehberleri tarafından algılanması üzerine bir araştırma: Trabzon ili örneği. Gazi Üniversitesi Ticaret Ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (1), 53-75.
• Güler, O., & Çakıcı, A. C. (2020). How a group service failure at a restaurant turns into an individual dissatisfaction? A scenario-based experiment. Journal of Multidisciplinary Academic Tourism, 5(2), 125-141. https://doi.org/10.31822/jomat.802758
• Güzel, F. Ö. (2007). Türkiye imajının geliştirilmesinde profesyonel turist rehberlerinin rolü (Alman turistler üzerine bir araştırma) [Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=ePX_SaJ0b35Gq45swKG3lFbeoNrMlemSr86Km3ek1FGkpF-P6fy3IATNFGlONwAN
• Heung, V. C. S. (2008). Effects of tour leader’s service quality on agency’s reputation and customers’ word-of-mouth. Journal of Vacation Marketing, 14(4), 305-315. https://doi.org/10.1177/1356766708094752
• İrigüler, F., & Güler, M. E. (2016). Tourist Guiding: "Cinderella" of the Tourism. C. Avcıkurt, M. S. Dinu, N. Hacıoğlu, R. Efe., A. Soykan, N. Tetik (Ed.), Global Issues and Trends in Tourism (1. Baskı, ss. 203-220) içinde. St. Kliment Ohridski University Press.
• Keskin Pulluk, S., & Sop, S. A. (2022). Turizmde hizmet sağlayıcı-misafir etkileşimi. M. Yeşiltaş (Ed.), 22. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı (ss. 181-187) içinde. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Keskin Pulluk, S., & Sop, S. A. (2024). Rehberli turlarda rehber-turist etkileşimi: Bir katılımcı gözlem araştırması. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 35(1), 42-59. https://doi.org/10.17123/atad.1430221
• Li, S., Chen, G., Liu, M., Xu, J., Cao, J., & Yang, J. (2022). How does tour guide humor influence tourist citizenship behavior?. Journal of Hospitality and Tourism Management, 50, 108-118. https://doi.org/10.1016/j.jhtm.2022.01.005
• Li, X. R., Lai, C., Harrill, R., Kline, S., & Wang, L. (2011). When east meets west: An exploratory study on Chinese outbound tourists’ travel expectations. Tourism Management, 32(4), 741-749. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2010.06.009
• Lin, C.-L., Yeh, J.-T., & Teng, W.-T. (2020). Female tour guides’ service quality: Perspectives from humor style and sex discrimination. In C. Tijus, T.-H. Meen, & C.-Y. Chang (Eds.), Sustainable Innovation in Education and Technology: Vol. 3. Education and Awareness of Sustainability (pp. 425-429). World Scientific. https://doi.org/10.1142/9789811228001_0098
• Lin, H., Tian, J., Kong, Y., & Gao, J. (2022). Impact of tour guide humor on tourist pro-environmental behavior: Utilizing the conservation of resources theory. Journal of Destination Marketing & Management, 25, 100728. https://doi.org/10.1016/j.jdmm.2022.100728
• Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Sage.
• Nazlı, M. (2020). Tourists’ e-complaints about online travel agencies. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(1), 99-111.
• Olcay, A., Bozgeyik, Y., Akköz, H., & Sürme, M. (2015). Profesyonel turist rehberlerinin performanslarının yerli turistler tarafından değerlendirilmesi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 7(2), 349-374.
• Öter, Z., & Sarıbaş, Ö. (2021). Turist rehberlerinin görevleri ve rolleri. S. Eser, S. Şahin, ve A. C. Çakıcı (Ed.), Turist Rehberliği (2. Baskı, ss. 101-116) içinde. Detay.
• Özbek, Ö., & İskender, A. (2021). Turist rehberlerinin anlatım performanslarının tur memnuniyeti üzerindeki etkisi: Kapadokya üzerinde bir uygulama. Journal of Applied Tourism Research, 2(2), 159-168.
• Özkan, E. (2023). Hatırlanabilir turizm deneyiminin oluşumunda müşteri-hizmet personeli etkileşiminin rolü. Turkish Journal of Marketing, 8(3), 75-105. https://doi.org/10.30685/tujom.v8i3.187
• Özsoy, A., & Tayfun, A. (2020). Profesyonel turist rehberlerinin kişilik özellikleri ile sundukları hizmet kalitesi arasındaki ilişki. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(2), 1101-1116. https://doi.org/10.33206/mjss.618025
• Pabel, A., & Pearce, P. L. (2015). Highlighting the benefits of tourism humour: The views of tourists. Tourism Management Perspectives, 16, 357-364. https://doi.org/10.1016/j.tmp.2015.10.002
• Prakash, M., Chowdhary, N., & Sunayana. (2010). Tour guides: Roles, challenges and desired competences a review of literature. International Journal of Hospitality & Tourism Systems, 3(1), 1-12.
• Pearce, P. L. (2005). Tourist Behaviour: Themes and Conceptual Schemes. Clevedon, Buffalo: Channel View.
• Resmî Gazete. (2012). Turist Rehberliği Meslek Kanunu. https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.6326.pdf (Erişim Tarihi: 17.08.2024).
• Sezgin, O. M. (2001). Genel turizm ve turizm mevzuatı. Detay.
• Sharma, S., & Chowdhary, N. (2014). Stakeholders’ expectations from tour guides. Asia-Pacific Journal of Innovation in Hospitality and Tourism, 3(1), 41-60. https://doi.org/10.7603/s40930-014-0003-1
• Song, Y.-M., & Kang, J.-S. (2017). An empirical study on the effects of tour guide humor. International Journal of Tourism and Hospitality Research, 31(2), 99-112. https://dx.doi.org/10.21298/IJTHR.2017.02.31.2.99
• Song, Y.-M., Kim, J.-S., & Kang, J.-S. (2016). An exploratory study on the function of tour guide humor. International Journal of Tourism and Hospitality Research, 30(12), 109-124. https://dx.doi.org/10.21298/IJTHR.2016.12.30.12.109
• Sop, S. A., Günaydın, Y., & Kozak, M. (2023). Turist-turist etkileşimi: Her şey dahil otel örneği. Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 7(1), 84-105. https://doi.org/10.32572/guntad.1143987
• Şahin, S. (2021). Turist rehberinin yetkinlikleri. S. Eser, S. Şahin, & A. C. Çakıcı (Ed.), Turist Rehberliği (2. Baskı, ss. 47-74) içinde. Detay.
• Şahin, Ö. (2023). Turist rehberlerinin mizah davranışı ile turistlerin duygusal deneyimi arasındaki ilişkinin belirlenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=a0OMTmEd_3mfOBxT8SiBTA60JfRg_mfCUp4WFI-loUN23nyMg-gCNuq3UZHNRiar
• Tanrısever, C. (2018). Paket tur satın alan müşterilerin şikâyet analizi. Turizm Akademik Dergisi, 5(1), 114-123.
• Taşbey, S., & Sahilli Birdir, S. (2020). Yerli turistlerin profesyonel turist rehberlerinden beklentilerinin incelenmesi. Çukurova Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24(2), 231-250.
• Tetik, N. (2006). Türkiye’de profesyonel turist rehberliği ve müşterilerin turist rehberlerinden beklentilerinin analizi (Kuşadası örneği) [Yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=ePX_SaJ0b35Gq45swKG3lDO9y5vfifNLPqRNxzS5JYSd6m-T4ykFoTCTna8E7tLj
• Temizkan, R., & Ar, H. (2017). Turist rehberlerine yönelik e-şikâyetlerin analizi. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (64), 273-285.
• Timurcanday Ozmen, O. N., & Gokhan, S. (2023). Bibliometric analysis of academic publications on tourism and humor. Journal of Mediterranean Tourism Research, 2(2), 126-140. https://www.doi.org/10.5038/2770-7555.2.2.1019
• Tsai, C.-Y., Wang, M.-T., & Tseng, H.-T. (2016). The impact of tour guides’ physical attractiveness, sense of humor, and seniority on guide attention and efficiency. Journal of Travel & Tourism Marketing, 33(6), 824-836. https://doi.org/10.1080/10548408.2015.1068264
• Tu, H., Guo, W., Xiao, X., & Yan, M. (2020). The relationship between tour guide humor and tourists’ behavior intention: A cross-level analysis. Journal of Travel Research, 59(8), 1478-1492. https://doi.org/10.1177/0047287519883033
• Tu, H., & Lin, B-M. (2021). The effect path of tour guide humor on tourist behavior intention: Based on affective events theory. Tourism Tribune, 36(1), 99-111.
• Turner, J. H. (1988). A theory of social interaction. Stanford University Press.
• Tutar, H. (2022). Nitel araştırmalarda geçerlilik ve güvenilirlik: Bir model önerisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(Özel Sayı 2), 117-140. https://doi.org/10.18037/ausbd.1227323
• Türk Dil Kurumu. (t.y.). Etkileşim. https://sozluk.gov.tr/ (Erişim Tarihi: 26.08.2024).
• Vaid, J. (2002). Humor and laughter. In V. S. Ramachandran (Ed.), Encyclopedia of the Human Brain (pp. 505-516). Elsevier. https://doi.org/10.1016/B0-12-227210-2/00377-0
• VERBI Software. (2023). MAXQDA 2024 [computer software]. Berlin, Germany: VERBI Software. Available from maxqda.com.
• Vijayalakshmi, V., & Bhattacharyya, S. (2012). Emotional contagion and its relevance to ındividual behavior and organizational processes: A position paper. Journal of Business and Psychology, 27, 363-374. https://doi.org/10.1007/s10869-011-9243-4
• Weitzman, E. A. (2003). Software and qualitative research. In N. K. Denzin & Y. S. Lincoln (Eds.), Collecting and interpreting qualitative materials (pp. 310-339). Thousand Oaks: SAGE Publications
• Williams, P. (2013). Performing interpretation. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 13(2), 115-126. https://doi.org/10.1080/15022250.2013.796228
• Yardımcı, İ. (2010). Mizah kavramı ve sanattaki yeri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 1-41. https://doi.org/10.12780/UUSBD69.