Strategic Public Relations and Civil Society: A Review of Web Pages of Labor Unions

Yıl 2024, Cilt: 13 Sayı: 35, 66 - 86, 30.04.2024

İdris Şimşek

https://doi.org/10.31199/hakisderg.1393725

Öz

Stratejik Halkla İlişkiler ve Sivil Toplum: İşçi Örgütlerinin Kurumsal Web Sayfaları Üzerine Bir İnceleme

Öz

Stratejik halkla ilişkiler kurumların hedef kitleleriyle sağlıklı iletişim kurmalarını sağlayan ve örgütün doğru yönetsel kararlar almasına katkı sağlayan bir disiplindir. Kurumsal web sayfaları ise bu stratejilerin önemli bileşenlerinden biridir. Yeni iletişim yöntemlerinde yaşanan gelişmeler, kurumların paydaşlarıyla olan iletişim şekillerinde de değişikliklere sebep olmuştur. Hedef kitlelerine ulaşmak için yeni iletişim araçlarının kullanımı neredeyse her kurum için zorunlu hale gelmiştir. Öte yandan kurumsal web sayfaları örgütlerin günümüzde kullandıkları iletişim araçların başında gelmektedir. Dolayısıyla kurumsal web sayfalarının stratejik halkla ilişkiler bağlamında ele alınması, bir kuruluşun genel iletişim yöntem ve durumunu anlamak için önemli bir araçtır. Bu bağlamdan yola çıkılarak ilgili çalışmada “Stratejik Halkla İlişkiler Açısından Kurumsal Web Sayfalarının İncelenmesi amaçlanmaktadır. Çalışma kapsamında Koç Holding ve Sabacı Holding’in kurumsal web sayfaları örneklem olarak ele alınmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi kullanılan çalışmada ayrıca kodlama cetvelinden faydalanılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Halkla İlişkiler, Stratejik Halkla İlişkiler, Kurumsal Web Sayfaları, İçerik Analizi

Kaynakça

• Aichner, T., & Jacob, F. (2015). Measuring the degree of corporate social media use. International Journal of market research, 57(2), 257-276.
• Austin, E. W., & Pinkleton, B. E. (2015). Strategic public relations management: Planning and managing effective communication campaigns. Routledge.
• Becan, C. (2011). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kavramının Paydaş Teorisi ve İletişim Yaklaşımı Açısından Değerlendirilmesi: Bankaların Basın Bültenlerine Yönelik Bir İçerik Analizi”, Selçuk İletişim, 7 (1), s. 16-35.
• Botan, C. (1997). Ethics in strategic communication campaigns: The case for a new approach to public relations. The Journal of Business Communication, 34(2), 188-202.
• Botan, C. H., & Taylor, M. (2004). Public relations: State of the field. Journal of communication, 54(4), 645-661.
• Bullert, B. J. (2000). Strategic Public Relations Sweatshops and the Making of a Global Movement. Joan Shorenstein Center on the Press, Politics and Public Policy.
• Cober, R. T., Brown, D. J., & Levy, P. E. (2004). Form, content, and function: An evaluative methodology for corporate employment web sites. Human Resource Management: Published in Cooperation with the School of Business Administration, The University of Michigan and in alliance with the Society of Human Resources Management, 43(2-3), 201-218.
• Connolly-Ahern, C., & Broadway, S. C. (2007). The importance of appearing competent: An analysis of corporate impression management strategies on the World Wide Web. Public relations review, 33(3), 343-345.
• de Bussy, N. M. (2013). Refurnishing the Grunig edifice: Strategic public relations management, strategic communication and organizational leadership. In Public relations and communication management (pp. 79-92). Routledge.
• Diggs-Brown, B. (2011). Cengage advantage books: Strategic public relations: An audience-focused approach. Cengage Learning.
• Doorley, J., & Garcia, H. F. (2015). Reputation management: The key to successful public relations and corporate communication. Routledge.
• Esrock, S. L., & Leichty, G. B. (1998). Social responsibility and corporate web pages: self-presentation or agenda-setting?. Public relations review, 24(3), 305-319.
• Esrock, S. L., & Leichty, G. B. (2000). Organization of corporate web pages: Publics and functions. Public Relations Review, 26(3), 327-344.
• Ferguson, M. A. (2018). Building theory in public relations: Interorganizational relationships as a public relations paradigm. Journal of public relations research, 30(4), 164-178.
• Gregory, A., & Willis, P. (2022). Strategic public relations leadership. Taylor & Francis.
• Grunig, J. E. (2006). Furnishing the edifice: Ongoing research on public relations as a strategic management function. Journal of Public relations research, 18(2), 151-176.
• Grunig, J. E. (2009). Paradigms of global public relations in an age of digitalisation. PRism, 6(2), 1-19.
• Grunig, J. E., & Grunig, L. A. (2000). Public relations in strategic management and strategic management of public relations: Theory and evidence from the IABC Excellence project. Journalism studies, 1(2), 303-321.
• Guth, D. W. and Marsh, C. (2016). Public relations: A values-driven approach. Boston: Pearson Education.
• Güler, Ş. (2018). Halkla İlişkiler Öğrencilerinin Mesleki Kaygılarının Ölçülmesine Yönelik Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 6(2), 1046-1072.
• Güler, Ş. (2021). E-İletişim: 21. Yüzyılda İletişimin Dijital Hatları. İçinde Güler, Ş. (Ed.) Dijital İletişim Araştırmaları (ss. 1-22) Ankara: Nobel Yayınları.
• Gürbüz, S., ve Tarhan, A., (2019). “Türkiye’nin İlk 500 Sanayi Kuruluşunun Sponsorluk Uygulamaları: Kurumsal Web Sayfaları Üzerine Bir Analiz”, Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 31, s.537-559.
• Hak İş (2023). Hak İşçi Sendikaları Konfederasyonu. Hak İş Kururumsal web sayfası 2023. https://www.hakis.org.tr/ Erişim Tarihi: 22.03.2023.
• Hejlová, D. (2015). Public relations (pp. 89-91). Grada Publishing.
• Hutton, J. G. (1999). The definition, dimensions, and domain of public relations. Public relations review, 25(2), 199-214.
• Jiang, Y., Raghupathi, V., & Raghupathi, W. (2009). Content and design of corporate governance web sites. Information Systems Management, 26(1), 13-27.
• Kent, M. L. ve Taylor, M. (1998). “Building Dialogic Relationships Through The World Wide Web.” Public Relations Review. 24 (3): 321 – 334.
• Khodarahmi, E. (2009). Strategic public relations. Disaster Prevention and Management: An International Journal.
• Ki, E. J., & Childers Hon, L. (2006). Relationship maintenance strategies on Fortune 500 company web sites. Journal of Communication Management, 10(1), 27-43.
• Kim, S., Park, J. H., & Wertz, E. K. (2010). Expectation gaps between stakeholders and web-based corporate public relations efforts: Focusing on Fortune 500 corporate web sites. Public relations review, 36(3), 215-221.
• Korkmaz, O., Aydemir, S., & Uysal, H. T. (2017). Örgütsel özdeşleşme üzerinde örgüte hâkim kurum kültürünün etkisi. Balkan Sosyal Bilimler Dergisi, 6(12), 62-81.
• Mahon, J., F. (2002). “Corporate Reputation: Research Agenda Using Strategy and Stakeholder Literature”, Business & Society, 41 (4), p. 415-445.
• Oliver, S. (2008). Public relations strategy. Strategic Direction, 24(5).
• Özseven, T. (2011). Gaziosmanpaşa Üniversitesinin kurumsal web sayfası ziyaretlerinin web madenciliği ile analizi (Master’s thesis, Fen Bilimleri Enstitüsü).
• Özüpek, M. N. (2010). “Belediyelerin Halkla İlişkiler Çalışmalarında İnternet Kullanımı: Büyükşehir Belediyeleri Web Siteleri Üzerine Uygulamalı Bir Çalışma”, Selçuk İletişim, 6 (3), 196-205.
• Page, J. T., & Parnell, L. J. (2017). Introduction to strategic public relations: Digital, global, and socially responsible communication. Sage Publications.
• Patten, D. M., & Crampton, W. (2003). Legitimacy and the internet: an examination of corporate web page environmental disclosures. In Advances in environmental accounting & management (Vol. 2, pp. 31-57). Emerald Group publishing limited.
• Peltekoğlu, F., B ve Tozlu, E. (2017). “Halkla İlişkiler ve Gönüllülük Ekseninde Türkiye’de Kurumsal Sosyal Sorumluluk Projeleri ve Bin Yıl Kalkınma Hedefleri”. Selçuk İletişim, 10 (1), s. 5-31.
• Peltekoğlu, F., B. (2014). Halkla İlişkiler Nedir? (8. Baskı), Beta Basım Yayım, İstanbul.
• Phillips, D., & Young, P. (2009). Online public relations: A practical guide to developing an online strategy in the world of social media. Kogan Page Publishers.
• Reilly, A. H., & Hynan, K. A. (2014). Corporate communication, sustainability, and social media: It’s not easy (really) being green. Business horizons, 57(6), 747-758.
• Rubin, V. L. (2022). Manipulation in marketing, Advertising, propaganda, and public relations. In Misinformation and disinformation: Detecting Fakes with the eye and AI (pp. 157-205). Cham: Springer International Publishing.
• Sever, S. (2013). “Sponsorluk Duyurumu”. Metin Argan (der.), Sporda Sponsorluk, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, s.90-105.
• Smith, R. D. (2020). Strategic planning for public relations. Routledge.
• Stephens, K. K., Waters, E. D., & Sinclair, C. (2014, July). Media Management: The Integration of HRM, Technology, and People. In Meeting the Challenge of Human Resource Management (pp. 215-226). Routledge.
• Steyn, B. (2007). Contribution of public relations to organizational strategy formulation. The future of excellence in public relations and communication management: Challenges for the next generation, 137-172.
• Sun, H. (2001). Building a culturally-competent corporate web site: an exploratory study of cultural markers in multilingual web design. In Proceedings of the 19th annual international conference on Computer documentation (pp. 95-102).
• Şenyurt, G. (2016). Belediyelerin Halkla İlişkiler Uygulamalarında İnternetin ve Sosyal Medyanın Kullanımı: Konya Merkez İlçe Belediyeleri Üzerine Bir İnceleme. İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi (İnif E-Dergi), 1(1), 44-67.
• Tarhan, A. (2007). Halkla ilişkilerde tanıma ve tanıtma aracı olarak İnternet: Belediyelerin web sayfaları üzerine bir analiz. Selçuk İletişim, 4(4), 75-95.
• Tarhan, A. (2014). Medyayla İlişkilerde Kurumsal Web Sayfalarının Kullanımı: Halkla İlişkiler Odaklı Bir Değerlendirme. Selçuk İletişim, 8(2), 61-89.
• Türk İş (2023). Türkiye İşçi Sendikaları Konfederasyonu. Türk İş kurumsal web sayfası 2023. https://www.turkis.org.tr/ Erişim Tarihi: 22.03.2023.
• Türkal, İ. ve Taşçıoğlu, R. (2018). “Türkiye’de Halkla İlişkilerin Stratejik Rolü: İnsan Kaynakları Sitelerindeki İş İlanları Üzerine Bir İnceleme”. Atatürk İletişim Dergisi. s.37-58.
• Ünal, C. (2019). The Role of Public Relations on Accumulation of Social Capital: Sample of Village Institutes. Birgül Alıcı & Ömer Aydınlıoğlu (Ed.). In New Horizons in Communication Age. Ankara: İksad Publishing House. ss. 283-308.
• Ünal, C. (2023). İnfodemi ve Halkla İlişkiler. İbrahim Kiçir & Celil Ünal (Ed.). Halkla İlişkiler ve Reklamcılıkta Dijital Trendler. Konya: Literatürk Yayınları. ss. 33-56.
• Ünal, C. (2023). Veri Madenciliği ve Stratejik Halkla İlişkiler. Abdülhakim Bahadır Darı (Ed.). Dijital Çağda Halkla İlişkiler içinde. Çanakkale: Paradigma Yayınları. ss. 19-36.
• Vargo, C. J., Guo, L., & Amazeen, M. A. (2018). The agenda-setting power of fake news: A big data analysis of the online media landscape from 2014 to 2016. New media & society, 20(5), 2028-2049.
• VerŁi, D., & Grunig, J. E. (2008). The origins of public relations theory in economics and strategic management. In Perspectives on public relations research (pp. 25-74). Routledge.
• White, C., & Raman, N. (1999). The World Wide Web as a public relations medium: The use of research, planning, and evaluation in Web site development. Public relations review, 25(4), 405-419.
• Yağmurlu, A. (2013). “Diyalojik İletişim Çerçevesinden Ankara Büyükşehir Belediyesi Sosyal Medya Uygulamaları”, Selçuk İletişim, 8 (1), 95-115.
• Yang, A., & Saffer, A. J. (2019). Embracing a network perspective in the network society: The dawn of a new paradigm in strategic public relations. Public Relations Review, 45(4), 101843.
• Yatkın, A. (2006). “Hizmet Verimliliğinin Artırılmasında Halkla İlişkilerin, Örgütsel İletişimin Rolü ve Önemi (Elazığ Belediyesi Örneği)”, II.Ulusal Halkla İlişkiler Sempozyumu, Nisan 2006, 369-386.
• Yılmaz, M. (2015). “Üniversitelerde halkla ilişkiler: Kurumsal web sayfaları ve sosyal medya uygulamaları üzerine bir değerlendirme.” ( Yayınlanmamış Yuksek Lisans Tezi) Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Halkla İlişkiler Ve Tanıtım Ana Bilim Dalı: Konya.