Türkiye'de Mesleki Müzik Eğitiminin Yeni Açılan Üniversiteler, Fakülteler ve Bölümler Bağlamında İncelenmesi

Yıl 2018, Sayı: 2, 280 - 297, 01.08.2018

Murat Gök

Öz

Bu çalışmada, Türkiye’de sayısal anlamda hızlı bir artış gösteren mesleki müzik eğitimi lisans programları yeni açılan üniversiteler, fakülteler, konservatuvarlar ve bölümler bağlamında incelenmiştir. Araştırmada mesleki müzik eğitimi lisans programlarındaki artış, hem yeni açılan üniversiteler hem de mevcut ve daha eski üniversitelere kurulan yeni fakülteler, konservatuvarlar ve bölümler ile birlikte ele alınmıştır. Araştırmanın bir diğer amacı da, Türkiye’de mesleki müzik eğitimi veren lisans programlarını program çıktısı ve istihdam olanakları bakımından değerlendirmektir. Bu amaçla Türkiye’de mesleki müzik eğitimi veren lisans programları türleri açısından sınıflandırılarak, program çıktıları bakımından istihdam alanlarına yönelik sayısal verilerle birlikte incelenmiştir. Çalışmanın evrenini Türkiye’de lisans düzeyinde mesleki müzik eğitimi veren Yükseköğretim Kurulu’na bağlı kurumlar oluşturmaktadır. Araştırmada örneklem seçimine gidilmeyerek çalışılabilir evrenin tamamına ulaşılması hedeflenmiştir. Çalışmada Türkiye’de mesleki müzik eğitim veren 116 mesleki müzik programı/türü saptanmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi, verilerin sunumunda ise betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada irdelenen ana problem çerçevesinde, Türkiye’de yeni üniversite ve program açma anomalisi olarak tanımlanan olgunun, mesleki müzik eğitimi veren yükseköğretim kurumlarına da yansıdığı gözlenmiştir. Ayrıca çalışmada, yeni açılan üniversitelere bağlı olarak artan mesleki müzik eğitimi programlarının kendi aralarında kuruluş biçimleri, program içerikleri, program çıktıları ve eğitim-istihdam ilişkileri bakımından tutarsız bir görünüm sergiledikleri saptanmıştır

Anahtar Kelimeler

Yeni açılan üniversiteler, Mesleki müzik eğitimi, Müzik lisans programları, İstihdam

An Analysis of Professional Music Education in the Context of Newly Opened Universities, Faculties and Departments of Music in Turkey

Öz

In this study, professional music education undergraduate programs which are showing a rapid increase in the numerical sense in Turkey have been examined in the context of the faculties, newly established universities, music departments and conservatory. In the research, the increase in professional music education undergraduate programs was handled both with newly opened universities and with new faculties, conservatories and musical departments established in existing and older universities. Another aim of the study is to evaluate professional music education undergraduate programs in terms of program output and employment opportunities in Turkey. For this purpose, professional music education bachelor programs are classified according to the program types together with quantitative data for the area in terms of employment outcomes. The universe of the study consists of subsidiary institutions under Turkish Higher Education Council that offer professional music education at the bachelor degree level. In the research, it was aimed to reach the whole of the universe by not conducting sample selection. Working in professional music education in Turkey 116 professional music undergraduate program/type is determined. Qualitative research method was used in the study and descriptive analysis is used in the presentation of the data. Within the framework of the main problem investigated in the study, the phenomenon that is defined as the anomaly of opening a new university and, correspondingly, opening a new program, is seen to be reflected on the higher education that offer professional music education. Furthermore, it is found in the study that professional music education programs that increase due to newly opened universities, display an inconsistent outlook among themselves regarding structures, contents of the programs, output of the programs, and education-employment relationships

Anahtar Kelimeler

Newly opened universities, Professional music education, Music undergraduate programs, Employment

Kaynakça

• Arap-Kavili, S. (2010). Türkiye yeni üniversitelerine kavuşurken: Türkiye’de yeni üniversiteler ve kuruluş gerekçeleri. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 65(1), 1-29.
• Aras, A. (2011). Müzik bölümü lisans öğrencilerinin umutsuzluk düzeylerinin belirlenmesi: Hacettepe üniversitesi Ankara Devlet Konservatuvarı örneği. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(2), 509-524.
• Brand, M. (2002). The love of music is not enough. Music Educators Journal, 55(5), 45-46.
• Boyd, E. W. (1953). Guidance and counseling in music education. Music Educators Journal, 39(3). 29-33.
• Conley, D. T. (2003). Who governs our schools? New York: Teachers College Press.
• Çelenk, K. (2016). Establishment aim and present situation of the institutions giving professional music education in Turkey. In W. Sayers & H. T. Sümbüllü (Eds.), Music and Music Education from Ottoman Empire to Modern Turkey (pp. 54-64). London & Istanbul: AGP Research.
• Çetinsaya, G. (2014). Büyüme, kalite, uluslararasılaşma: Türkiye yükseköğretimi için bir yol haritası. 2. Baskı. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi.
• Davis, G. L. (1990). A study of factors related to career choices of high school senior honor band students in Nebraska. Dissertation Abstracts International, 52(3), 838.
• Demirer, Y., Duran, M., & Orhangazi Ö. (2000). Ateş altındaki üniversite. Özgür Üniversite Defterleri 5. Ankara: Özgür Üniversite Yayınları.
• Deniz, J., & Azeri, S. (2006). Mesleki müzik eğitimi alan ve almayan lise öğrencilerinin benlik kavramlarının incelenmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 23(1), 99-106.
• Efland, A. (1989). A history of art education intellectual and social currents in teaching the visual arts. New York, NY: Teachers College Press.
• Eichhorst, W., Rodríguez-Planas, N., Schmidl, R., & Zimmermann, K. F. (2015). A road map to vocational education and training in industrialized countries. ILR Review, 68(2), 314–337. DOI: 10.1177/0019793914564963.
• Eret-Orhan, E., & Ok, A. (2014). Öğretmenlik programlarını kimler tercih ediyor? Adayların giriş özellikleri ve öğretmenliğe yönelik tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(4), 75-92.
• Galey, S. (2015). Education politics and policy: Emerging institutions, interests, and ideas. The Policy Studies Journal, 43(1), 12-19.
• Gök, M. (2017). Türkiye’de mesleki çalgı eğitiminde yaş olgusuna ilişkin sorunlar ve çözüm önerileri. IV. IMCOFE International Multidisciplinary Congress of Eurasia. 23-25 August, 23-25, 2017, Roma, Italy. Proceedings Book (pp: 549-556).
• Gün-Duru, E., & Köse, S. (2012). Müzik öğretmenliği eğitiminde yapılanma modelleri (Türkiye, Avusturya, Finlandiya, Danimarka ve Texas örnekleri). E-Journal of New World Sciences Academy, 7(3), 235-245
• Günay, D., & Günay, A. (2011). Quantitative developments in Turkish higher education since 1933. Journal of Higher Education and Science. 1(1), 1-22. Retrieved from http://higheredu-sci. beun.edu.tr/pdf/pdf_HIG_1517.pdf
• Henig, J. R. (2013). The end of exceptionalism in American education: The changing politics of school reform. Cambridge, MA: Harvard Education Press. Retrieved from http://www. tmdk.itu.edu.tr/tr/main/page_detail/127.
• İçli, G. (2001). Eğitim, istihdam ve teknoloji. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 61-75.
• İnal K. (2009). Neoliberal eğitim ve üniversiteler. Retrieved from http://asistangirisimi.blogspot.com/2009/02/neoliberalizmve-universitelerkemal.html
• Karadağ, E. (2010). Eğitim bilimleri doktora tezlerinde kullanılan araştırma modelleri: Nitelik düzeyleri ve analitik hata tipleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 16(1), 49-71. Retrieved from https://www.pegem.net/dosyalar/dokuman /105776-20110602151415-karadag_engin.pdf
• Kıvanç-Öztuğ, E. (2012). Eğitim politikalarında müzik eğitiminin yeri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 119- 124.
• Korkmaz, A. (2006). Eğitim ve Ekonomi Arasındaki İlişkiler. In L. Küçükahmet (Ed.), Eğitim Bilimine Giriş (pp: 96-97). Ankara: Nobel Yayınevi.
• Krueger, P. J. (2000). Beginning music teachers: Will they leave the profession? Applications of Research in Music Education, 19(1), 22-26.
• Latorre, I. S. & Lorenzo, O. (2013). Relations between study and employment: Music graduates in Puerto Rico. Arts and Humanities in Higher Education, 12(2-3), 161–168.
• Luke, C., Diambra, J. F., & Gibbons, M. M. (2014). An exploration of complimentary factors in career and student development in the liberal arts. College Student Journal, 48(2), 209-220.
• Madsen, C., & Hancock, C. (2002). Support for music education: A case study of issues concerning teacher retention and attrition. Journal of Research in Music Education, 50(1), 20-36.
• Merriam, S. (1998). Qualitative research and case study applications in education. San Francisco: Jossey-Bass.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2006). 2006 İlköğretim Sanat Etkinlikleri Dersi Öğretim Kılavuzu (1-8. Sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2013). Milli Eğitim İstatistikleri 2013. ISSN. 1300-0993, ISBN 978-975-11-3808-8, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2014). Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı öğretmenlik alanları, atama ve ders okutma esasları. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• Nash, M. A. (2013). Cultivating our “musical bumps” while fighting the “progress of popery”: The rise of art and music education in the Mid-Nineteenth Century United States. Educational studies, 49(2), 193–212, DOI: 10.1080/00131946.2013.783837.
• Okatan, İ. (2014). Müzik eğitimi yönetimi ve değerlendirme ilişkileri. 1924-2004 Musiki Muallim Mektebinden günümüze müzik öğretmeni yetiştirme sempozyumu. Süleyman Demirel Üniversitesi, 7-10 Nisan 2004
• Isparta, Türkiye. Retrieved from http:// www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/bildiri/I-Okatan.pdf
• Thornton, L. & Bergee, M. (2008). Career choice influences among music education students at major schools of music. Bulletin of the Council for Research in Music Education. (177), 7-17.
• Tok, T. N. (2012). Türkiye’deki siyasal partilerin eğitim söylemleri ve siyasaları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18(2), 273-312.
• Topoğlu, O., & İşgörür, Ü. (2013). Türkiye’de batı müziği eğitimi veren devlet konservatuvarları ve vakıf üniversiteleri müzik bölümlerinin belirlenmesi ve bu kurumlarda eğitim veren akademisyenlerin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Turkish Studies: International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 8(12), 1309-1320.
• Toprakçı, E., & Güngör, A. A. (2014). Educational policies of the political parties in Turkey. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 9(1), 5-36.
• TÜBİTAK. (2005). Eğitim ve insan kaynakları sonuç raporu ve strateji belgesi. Ankara: TÜBİTAK.
• Uçan, A., (1992). Sanat eğitiminin niteliği, üç ana türü ve bazı temel sorunları. Orkestra Aylık Müzik Dergisi, (207), 25-49.
• Uçan, A. (2005). Müzik eğitimi. Temel kavramlar-ilkeler-yaklaşımlar ve Türkiye’deki durum. 3. Baskı. Ankara: Evrensel Müzikevi.
• Vatansever, A., & Gezici-Yalçın, M. (2015). Ne ders olsa veririzAkademisyenin vasıfsız işçiye dönüşümü. 3. Baskı. Ankara: İletişim Yayınları.
• Yayla, F. (2004). 1924-2004 Musiki Muallim Mektebinden günümüze müzik öğretmeni yetiştiren kurumlar ve müzik öğretmeni yetiştirme yaklaşımları ışığında genel durum. 1924-2004 Musiki Muallim Mektebinden günümüze müzik öğretmeni yetiştirme sempozyumu. Süleyman Demirel Üniversitesi, 7-10 Nisan 2004, Isparta, Türkiye. Retrieved from http://www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/bildiri/F-Yayla_2. pdf
• Yener, S. & Apaydınlı, K. (2016). Türkiye’de mesleki müzik eğitimi veren kurumların çeşitliliği ve mezunların istihdam sorunları. The Journal of Academic Social Science Studies, 42, 225-249.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yükseköğretim Kurulu (YÖK). (2006). Türkiye Cumhuriyeti Yükseköğretim Mevzuatı. İstanbul: Yalın Yayıncılık.