Türkiye’de Ekip Çizelgeleme Konulu Lisansüstü Tezlerin Bibliyometrik Analizi

Yıl 2024, Cilt: 9 Sayı: 2, 118 - 130, 30.08.2024

Ecem Şevval Pınarcı , Cem Tarık Vuruşkan , Emel Güven , Tamer Eren

https://doi.org/10.46578/humder.1509219

Öz

Ekip çizelgelemesi, proje yönetimi alanında temel bir araç olarak kabul edilmekte olup, projenin başarılı bir şekilde tamamlanması için kritik bir rol oynamaktadır. Bu süreç, bir proje ekibinin kaynaklarını, görevlerini ve zamanlamalarını organize etmek için kullanılan stratejik bir yöntemdir. Ekip çizelgelemesi, öncelikle proje ekibinin rollerini ve sorumluluklarını netleştirir. Bu, her bir ekip üyesinin ne tür görevler üstleneceğini ve bu görevlerin hangi zaman dilimlerinde tamamlanacağını belirler. Çalışmanın amacı, Yüksek Öğretim Kurulu Başkanlığı Ulusal Tez Merkezi Elektronik Arşivi (YÖKTEZ) veri tabanında bulunan “Ekip Çizelgeleme” alanında yapılan çalışmaları bibliyometrik analiz yöntemiyle incelemektir. Bu doğrultuda, YÖKTEZ üzerinden 1991-2024 yılları aralığında “Ekip Çizelgeleme” taraması yapılıp toplamda 30 lisansüstü tez çalışması üzerinden analiz gerçekleştirilmiştir. Analiz kapsamında “Ekip çizelgeleme” alanında en çok çalışmanın “2008” yılında yapıldığı ve yapılan çalışmaların büyük çoğunluğunun yüksek lisans tezi olduğu görülmüştür. Ayrıca konu kapsamında en fazla “Ekip Çizelgeleme” tez çalışmasının yapıldığı elde edilen bulgulardandır. Bu amaç doğrultusunda çalışmalardaki tez başlıkları, özet ve anahtar kelimeler incelendi ve en fazla çalışılan temaların “Ekip rotasyon, Ekip eşleme, Karar destek sistemi geliştirilmesi” olduğu gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Ekip çizlgeleme, Bibliyometrik analiz, Lisansüstü Tezler

Kaynakça

• F. Yardımcı, Z. Başbakkal, D. Beytut, G. Muslu, A. Ersun, Ekip çalışması tutumları ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anatolian Journal of Psychiatry/Anadolu Psikiyatri Dergisi, 13:2 (2012) 131-7.
• A.Yelek, T. Eren, , Ş. Gür, H. M. Alakaş, Metro İstasyon İşletme Şeflerinin Vardiyalarının Hedef Programlama ile Çizelgelenmesi. Demiryolu Mühendisliği, 10 (2019) 17-30.
• N. Kohl, S. E. Karisch, Airline crew rostering: Problem types, modeling, and optimization. Annals of Operations Research, 127:1 (2004) 223-257.
• İ. Orhan, M. Kapanoğlu, T. H. Karakoç, Havayolu Operasyonlarında Planlama ve Çizelgeleme. Pamukkale University Journal of Engineering Sciences, 16:2 (2010) 181-191.
• U. Özdemir, Methodology for Crew-Pairing problem in airline crew scheduling. Boğaziçi Üniversitesi. Yüksek lisans tezi, (2009).
• T.L. Shaw, Hybrid column generation for large network routing problems: with ımplementations in airline crew scheduling, Doktora Tezi, Georgia Institute of Technology, A.B.D. 2003.
• M. Koçak, F. Calku, M. Gündaş, Z. Poyraz, H. M. Alakaş, Ekip çizelgeleme problemi: Filyasyon ekibi çizelgeleme. Journal of Turkish Operations Management, 6:2 (2022) 1314-1326.
• E. Özkan Aksu, Havayolu operasyonlarında dayanıklı ekip eşleme için eniyileme yaklaşımı: Bir havayolu şirketi uygulaması. Gazi Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, (2016).
• B. Uslu, N. Bedir, Ş. Gür, T. Eren, 0-1 hedef programlama yöntemi kullanılarak hemşire çizelgeleme probleminin çözümü. Sağlık Akademisi Kastamonu, 3:3 (2018) 148-170.
• H. M. Alakaş, T. Eren, A. Yelek, E. H. Özder, Goal programming models for high-speed train crew scheduling problem. Soft Computing, 28 (2024) 5921–5936.
• N. Yaman, Yeniden uçuş çizelgelemede uçuşların veri madenciliği ile analizi ve bir karar destek sistemi önerisi. Gazi Üniversitesi. Doktora Tezi (2023).
• T. Eren, E. H. Özder, E. Varlı, Hedef programlama yaklaşımı ile temizlik personeli çizelgeleme problemi için bir model önerisi. Karadeniz Fen Bilimleri Dergisi, 7:2 (2017) 114-127.
• E. H. Özder, Doğal gaz kombine çevrim santrallarında personel çizelgeleme problemi için karar destek modeli önerisi. Kırıkkale Üniversitesi, Doktora Tezi, 2020.
• Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü, Uçucu ekip uçuş görev ve dinlenme süreleri ile uygulama esasları talimatı (SHT-6A.50 Rev. 05). Erişim Tarihi: 04.04.2024. https://web.shgm.gov.tr/doc5/sht6a50-5.pdf (2014).
• E. Ö. Aksu, İ. Temiz, Havayolu operasyonlarında dayanıklı ekip eşleme için eniyileme yaklaşımı: bir havayolu şirketi uygulaması. Politeknik Dergisi, 24:2 (2021) 417-429.
• M. G. Sohoni, E. L. Johnson, T. G. Bailey, Operational airline reserve crew planning. Journal of Scheduling, 9:3, (2006), 203-221.
• A. Öner, F. Ülengin, Atama problemi için yeni bir çözüm yaklaşımı. İTÜDERGİSİ/d, 2:1 (2010).
• B. Üsdiken, Y. Pasadeos, Türkiye’de örgütler ve yönetim yazını. Amme İdaresi Dergisi, 26:2 (1993) 73-93.
• S. M. Lawani, Bibliometrics: its theoretical foundations, methods and applications. Libri, 31:1 (1981) 294-315.
• G. Genç, M. Sarı, E-sağlık alanındaki bilimsel yayınların bibliyometrik analiz yöntemi ile incelenmesi. Sosyal Araştırmalar ve Yönetim Dergisi, 1 (2022) 58-72.
• D., Zeren, N. Kaya, Dijital pazarlama: Ulusal yazının bibliyometrik analizi. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17:1 (2020) 35-52.
• B. Savrun, H. M. Mutlu, Kent lojistiği üzerine bibliyometrik analiz. Kent Akademisi, 12:2 (2019) 364-386.
• F., Beşel, F. Yardımcıoğlu, Maliye Dergisi’nin bibliyometrik analizi: 2007-2016 dönemi. Maliye Dergisi, 172 (2017) 133-151.
• N. Öztürk, M. N. Kurutkan, Kalite yönetiminin bibliyometrik analiz yöntemi ile incelenmesi. Journal of Innovative Healthcare Practices, 1:1 (2020) 1-13.
• M. Çuhadar, İ. Morçin, Türkiye’de gastronomi turizmi ile ilgili çalışmaların bibliyometrik analizi. Journal of Recreation and Tourism Research, 7:1 (2020) 92-106.
• H. Altınpulluk, Türkiye’de artırılmış gerçeklikle ilgili hazırlanan tezlerin bibliyometrik analiz yöntemiyle incelenmesi, Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 8:1 (2018) 248-272.
• M. Akgün, B. Karataş, Muhasebe ve Denetime Bakış Dergisinde yayımlanan makalelerin bibliyometrik analizi 2000-2016. Muhasebe ve Denetime Bakış, 17:52 (2017) 19-34.
• H. H. Saf, Popülizm ve sosyal medyayla ilgili çalışmaların bibliyometrik analizi. Erciyes İletişim Dergisi, 10:1 (2023) 283-304.
• R. Öztürk, Niş pazarlama yaklaşımının bibliyometrik analiz ile incelenmesi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 12:3 (2020) 2799-2810.
• N. Örnek, K. Karamustafa, Turist rehberliği alanındaki lisansüstü tezlerin bibliyometrik analiz ile değerlendirilmesi (1989-2019). Turist Rehberliği Dergisi (TURED), 3:2 (2020) 115-138.
• M. T. Az, B. Ayvaz, Havayolu ekip rotasyon optimizasyonu için genetik algoritma kullanımı. İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 21:42 (2022) 194-210.
• B. Pakkan, M. Ermiş, İnsansız hava araçlarının genetik algoritma yöntemiyle çoklu hedeflere planlanması. Havacılık ve Uzay Teknolojileri Dergisi, 4:3 (2010) 77-84.