Alan Ölçmenin Basamaklı Öğretim Yöntemiyle Öğretiminin Öğrenci Başarısına Etkisi

Yıl 2019, Cilt: 34 Sayı: 2, 565 - 585, 30.04.2019

Züleyha Yıldırım Yakar , Mustafa Albayrak

Öz

Bu
araştırmanın amacı, Basamaklı Öğretim Yönteminin (BÖY) 6.sınıf matematik dersinin
“Alan Ölçme” konusunun öğretiminde öğrenci başarısına etkisini incelemektir. Bu
araştırma 2014-2015 eğitim öğretim yılının 2. yarıyılında bir devlet
ortaokulunda yapılmıştır. Araştırmanın katılımcılarını toplam 107 altıncı sınıf
öğrencisi oluşturmaktadır. Öntest-sontest eşleştirilmiş kontrol gruplu yarı
deneysel desenin kullanıldığı bu araştırmada 6.sınıf şubelerinden biri deney ve
ikisi kontrol grubu olarak belirlenmiştir. Deney grubunda BÖY, kontrol
gruplarında ise düz anlatım ve soru cevap yöntemleri uygulanmıştır. Araştırmacı
tarafından geliştirilen 21 maddelik başarı testi üç grupta da öntest ve sontest
olarak uygulanmıştır. Verilerin analizinde parametrik ve non-parametrik testler
kullanılmıştır. Araştırma sonucunda BÖY’ün alan ölçme konusundaki başarı
üzerinde istatistiksel olarak anlamlı derecede olumlu etkisinin olduğu
görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Alan ölçme, basamaklı öğretim yöntemi, başarı

The Effect of the Layered Curriculum Method on the Students’ Achievement in “Area Measurement”

Öz

The purpose of
this research is to examine the effect of the Layered Curriculum Method on the
students’ achievement in the teaching of “Area Measurement” of the 6th grades’
mathematics lesson. This research was
conducted at a state secondary school in the second semester of 2014-2015
academic year. The study group was composed of 107 sixth
grade students. The quasi-experimental research design with a pre- and
post-test and a paired control group were used in the study. One of the 6th
grades was determined as experimental group; the other two classes were
determined as control groups. Students in the experimental group were taught
according to the Layered Curriculum Method, while students were taught based on
the lecture and question-answer methods in control groups. An academic
achievement test with 21 item developed by the researcher was applied to the
three groups as pre-test and post-test. Parametric and non-parametric
techniques were used to interpret the data. As a result of the research, it was
found that Layered Curriculum Method had statistically significant positive effects
on achievement of the students.

Anahtar Kelimeler

Area measurement, layered curriculum method, achievement

Kaynakça

• Aktuna, E. H. (2013). Sixth grade students’ perceptions of and engagement in ethnomathematical tasks in the area measurement concept. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Middle East Technical University,The Graduate School of Social Sciences,Ankara.
• Albayrak, M. (2010). İlköğretimde matematik ve öğretimi –I. Erzurum: Mega Yayınları.
• Altun M. (2006). Matematik öğretiminde gelişmeler. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,19(2), 223–238.
• Aydın, M. (2017). Matematik dersinde etkileşimli tahta kullanımının öğrenci başarısı, motivasyonu ve tutumları üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Aydoğuş, R., & Ocak, G. (2011). İlköğretim 6 ve 7. Sınıf fen ve teknoloji dersinde basamaklı öğretim programına dayalı öğretimin akademik başarıya etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(2), 343-368.
• Başbay, A. (2006). Basamaklı öğretim programıyla desteklenmiş proje tabanlı öğrenmenin sürece, öğrenen ve öğretmen görüşlerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Baykul, Y. (2000). İlköğretimde matematik öğretimi: 1-5. sınıflar için. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Bıldırcın, V. (2012). Gerçekçi matematik eğitimi (GME) yaklaşımının ilköğretim beşinci sınıflarda uzunluk alan ve hacim kavramlarının öğretimine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Kırşehir.
• Biçer, S. (2011). Fen ve teknoloji dersinde basamaklı öğretim yönteminin öğrenci başarısına, kalıcılığa ve tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Bishop, J. A. (1988). Mathematical Enculturation. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
• Bozoğlu, U. (2013). Ortaokul 7. sınıf matematik dersi alan-çevre ilişkisi konusunda oyun temelli öğretimin öğrenci başarısına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: PegemA Yayınları.
• Chamberlin, M., & Powers, R. (2010). The promise of differentiated instruction for enhancing the mathematical understandings of college students. Teaching Mathematics and its Applications, 29 (3), 113-139.
• Demirel, Ö. (2010). Eğitimde program geliştirme. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Demirel, Ö., Şahan, H. H., Ekinci, N., Özbay, A. & Begimgil, A. M. (2006). Basamaklı öğretim programının süreç ve ürün açısından değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 172, 72-90.
• Duman, B., & Özçelik, C. (2017). 7. sınıf çember ve daire konusunda basamaklı öğretim uygulamasının öğrencilerin matematik dersine ilişkin akademik başarı ve tutumlarına etkisi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(3), 1293-1308.
• Durusoy, H. (2012). 6.sınıf “kuvvet ve hareket” ünitesinde basamaklı öğretim yöntemi ve yaratıcı drama yönteminin öğrenci erişisine ve kalıcılığa etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Fowler, D. (1987). The mathematics of Plato’s academy. Oxford: Clarendon Press.
• George, P. S. (2005). A rationale for differentiating instruction in the regular classroom. Theory Into Practice, 44 (3), 185-193.
• Gün, E. S. (2013). The reflections of layered curriculum to learning-teaching process in social studies course. International Journal of Instruction, 6(2), 87-98.
• Bukova Güzel, E. (2007). Matematik öğretmen adaylarının limit kavramını öğrenmelerinde yapılandırmacı öğrenme ortamının etkisinin belirlenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7(3), 1155-1198.
• Hacıömeroğlu, G., & Apaydın, S. (2009). Tangram etkinliği ile çevre ve alan hesabı. İlköğretim Online, 8(2), 1-6.
• Hiebert, J., (1981). Units of measure: Results and implications from National Assessment. Arithmetic Teacher, 28(6), 38-43.
• Hoerr, T. R. (1996). Introducing the theory of multiple intelligences. NASSP Bulletin, 80(583), 8-10.
• Huang, H. M. E., & Witz, K. G. (2013). Children’s conceptions of area measurement and their strategies for solving area measurement problems. Journal of Curriculum and Teaching, 2(1), 10–26.
• Huang, H.M. E. (2017). Curriculum ınterventions for area measurement ınstruction to enhance children’s conceptual understanding. International Journal of Science and Mathematics Education, 15(7),1323–1341.
• Kamii, C., & Kysh, J. (2006). The difficulty of “length x width”: Is a square the unit of measurement?. Journal of Mathematical Behavior, 25, 105-115.
• Karaca, A. Ö. (2014). 8. sınıf öğrencilerin uzunluk, alan ve hacim ölçme kavramlarını anlamaya ilişkin yeterliliklerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Kılıç, M. (2013). Öğrenmenin doğası. B. Yeşilyaprak (Ed.). Gelişim psikolojisi: Gelişim-öğrenme-öğretim (10.baskı) içinde (s.166-195). Ankara: Pegem Akademi.
• Kılınçaslan, H., & Şimşek Özdemir, P. (2015). Effects of curriculum layered and creative drama methods on 6th grade “Force and Motion” unit on achievement, attitude and retention. Education and Science, 40(180), 217-245.
• Kidman, G., & Cooper, T. J., (1997). “Area integration rules for grades 4, 6, 8 students”, In E. Pehkonen (Ed.), Proceedings of the 21 st Annual Conference of the International Group for the Paychology of Mathematics Education, Vol.3. Lahti, Finland: Universty of Finland.
• Koç, E. S., & Şahin, A. E. (2014). Çoklu zekâ kuramı ile desteklenmiş olan basamaklı öğretim programının öğrenci erişisine ve kalıcılığa etkisi. Eğitim ve Bilim, 39(174), 286-296.
• Köksal, O.,& Atalay, B. (2015). Öğretim ilke ve yöntemleri. Konya: Eğitim Yayınevi.
• Kültür, M. N., Kaplan, A., & Kaplan, N. (2002). İlköğretim okulları 4. ve 5. sınıflarda uzunluk, alan ve hacim ölçüleri konularının öğretiminin değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 10(2), 297-308.
• LaSovage, A. J. (2006). Effect of using a layered curriculum format of instruction in a high school environmental science energy unit. Michigan State University. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Michigan State University, Michigan, USA.
• Latesky, C. (2008). Layered curriculum, Bloom’s Taxonomy and inquiry: how well do they fit together? [Çevrim- içi http://www.help4teachers.com/carrielpaper.doc], Erişim tarihi: 12 Ocak 2015.
• Lehrer, R. (2003). Developing understanding of measurement. In J. Kilpatrick, W. G. Martin, & D. Schifter (Eds.), A research companion to Principles and Standards for School Mathematics (pp. 179-192). Reston, VA: National Council of Teachers of Mathematics.
• Maher, A. C., & Beattys, D. (1986). Examining the construction of area and its measurement by ten to fourteen-year-old children. In G. Lappan, & R. Even (Eds.), Proceedings of the 8th Annual Meeting of PMENA (pp. 163–168). East Lansing: Michigan State.
• Maurer, L. A. (2009). Evaluating the use of layered curriculum and technology to increase comprehension and motivatıon in a middle school classroom. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Michigan State University, Michigan, USA
• Milli Eğitim Bakanlığı [MEB], (2013). Ortaokul matematik dersi (5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) öğretim programı. Ankara:Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
• Nunley, K. F. (1996). Going for the goal. The Science Teacher, 63(6), 52-56.
• Nunley, K. F. (1998). Layered Curriculum. [Çevrim- içi http://www.help4teachers.com/layeredcurriculum.htm], Erişim tarihi: 2 Şubat 2015.
• Nunley, K. F. (2002). Active research leads to active classrooms. Principal Leadership, 2(7), 53-56.
• Nunley, K. F. (2003). Giving credit where credit is due. Principal Leadership, 3(9), 26-29.
• Olkun, S., Çelebi, Ö., Fidan, E., Engin, Ö., & Gökgün, C. (2014). The meaning of unit square and area formula for Turkish students [in Turkish]. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi [Hacettepe University Journal of Education], 29(1), 180-195.
• Orfield, G., & Kurlaender, M. (Eds.). (2001). Diversity challenged: Evidence on the impact of affirmative action. Cambridge, MA: Harvard Educational Publishing Group
• Öner, G., Ünsal, S., & Meşe, N. N. (2014). Ortaöğretim sosyoloji dersinde örnek bir basamaklı öğretim uygulaması. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13(1), 229-243.
• Öner, Ü., & Gömleksiz, M.N. (2013). Basamaklı öğretim programının sosyal bilgiler dersinde öğrencilerin akademik başarılarına ve tutumlarına etkisi. Milli Eğitim Dergisi, 198, 173-195.
• Özsoy, S., & Özsoy, G. (2013). Effect size reporting in educational research. İlköğretim Online, 12(2), 334‐346.
• Sanders, J.,W. (1976). Why measure?. In D. Nelson, R. Reys (Eds), Measurement in School Mathematics. Reston, VA: N.C.T.M.
• Stager, A. (2007). Differentiated instruction in mathematics. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. University of Caldwell College, New Jersey.
• Stephan M., & Clements. D. H. (2003). Linear and area measurement in prekindergarten to grade 2. In D.H. Clements & G. Bright (Eds.), Learning and Teaching Measurement 2003 Yearbook (3-16). Reston,VA: NCTM.
• Sönmez, V. (2008). Program geliştirmede öğretmen elkitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Şişman, T. G., & Aksu, M. (2009). Yedinci sınıf öğrencilerinin alan ve çevre konularındaki başarıları. İlköğretim Online, 8(1), 243-253.
• Şişman, T. G., & Aksu, M. (2011). The length measurement in the Turkish mathematics curriculum: its potentialto contribute to students learning. European Conference of educational research (ECER) Viyana’da, 28-30 Eylül 2009’da sunulmuştur. International Journal of science and mathematics education, National Science Council, Taiwan. Tomooğlu, Ö. (2017). 6.sınıf öğrencilerine alan ölçme konusunun öğretimine yönelik bir eylem araştırması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Topçu, H. (2016). Ortaokul matematik derslerinde şarkılarla yapılan öğretimin akademik başarı ve kalıcılığa etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• White, M. D. (2015). Differentiated instruction in the science classroom: Student perception, engagement, and learning. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Montana State University, Montana.
• Yabaş, D ve Altun, S. (2009). Farklılaştırılmış öğretim tasarımının öğrencilerin özyeterlik algıları, bilişüstü becerileri ve akademik başarılarına etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37, 201-214.
• Yılmaz, G., & Fer, S. (2003). Çok yönlü zekâ alanlarına göre düzenlenen öğretim etkinliklerine ilişkin öğrencilerin görüşleri ve başarıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 235-245.
• Yılmaz, F. (2010). Fen ve teknoloji dersinde basamaklı öğretim programı uygulamaları. Yayımlanmamış doktora tezi. Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Yılmaz, F., & Gültekin, M. (2013). Fen ve Teknoloji dersinde basamaklı öğretim programı uygulamaları. Journal of Computer and Education Research, 1(1), 27-59.
• Zacharos, K. (2006). Prevailing educational practices for area measurement and students' failure in measuring areas. Journal of Mathematical Behaviour, 25, 224-239.