Üniversite Lisans Ders Programlarının Süreç ve Sonuç Odaklı Program Geliştirme Yaklaşımlarına Göre Öğrenci Görüşleri Açısından İncelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 34 Sayı: 4, 943 - 957, 31.10.2019

Fatma Mızıkacı , Öykü Göktunalı Ayşegül Kübra Aktaş Durmuş Ziya Görür Figen Kızıl Saadet Çınar

Öz

Bu araştırmanın amacı üniversite programlarında yer alan lisans derslerinin hedef, içerik, öğrenme- öğretme ve değerlendirme boyutlarının süreç odaklı ve sonuç odaklı program geliştirme yaklaşımları açısından incelemektir. Araştırmanın verileri üç ilde bulunan beş üniversitede dokuz farklı lisans programında öğrenim gören 18 öğrenciyle yapılan görüşmeler yoluyla elde edilmiştir. Görüşmeler, lisans derslerinin hedef, içerik, öğrenme- öğretme ve değerlendirme boyutlarının belirlenmesinde öğrencilerin bu sürece katılmalarına ilişkin sekiz sorudan oluşan yapılandırılmış bir görüşme formu ile yapılmıştır. Görüşmelerden elde edilen veriler betimsel analize tâbi tutulmuştur. Öğrenciler hedef, içerik, öğrenme öğretme ve değerlendirme boyutlarının belirlenmesi ve yürütülmesi aşamalarında katılım sağlamadıklarını ancak katılmak istediklerini belirtmişlerdir. Özellikle öğrenme-öğretme boyutu ile ilgili kararlara aktif olarak katılmak istediklerini vurgulamışlardır. Bulgular, üniversite lisans derslerine ilişkin program kararlarında sonuç odaklı yaklaşımların benimsendiğini, öğrenci katılımına yer verilmediğini göstermiştir. Üniversite lisans programlarının geliştirilmesinde süreç odaklı yaklaşımların da benimsenmesi için çalışmalar yapılması önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Süreç ve sonuç odaklı program yaklaşımları, lisans programları, programın boyutları, öğrenci görüşleri

Analysis of Process and Product Oriented Program Approaches in Undergraduate Courses as Perceived by Students

Öz

The aim of this study was to examine the course objectives, course content, teaching-learning and evaluation components of the undergraduate courses in terms of the process and product-oriented program approach. Data were obtained through the interviews with 18 students from nine different undergraduate programs of five universities in three cities. The interviews were conducted with a structured interview form consisting of eight questions about the involvement of students in the decision making processes on the course objectives, course content, teaching-learning, and evaluation components. Descriptive analysis technique was used to analyze the data. Findings showed that students did not actively participate in the decision making processes on the course objectives, course content, teaching-learning, and evaluation components. However, they emphasized that they would like to participate actively especially in the decisions on the teaching-learning component. It was found that product-oriented program approaches were adopted in the decisions of undergraduate program components and students did not actively participate in these processes. It was recommended that further studies should be done to adopt the process-oriented approaches in developing undergraduate course programs.

Anahtar Kelimeler

Process and product-oriented program approach, undergraduate programs, program components, student opinions

Kaynakça

• Aksu, M. B., Çivitçi, A., & Duy, A. (2008). Yükseköğretim öğrencilerinin öğretim elemanlarının ders uygulamaları ve sınıf içi davranışlarına ilişkin görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (16), 17-42.
• Aktan, C. (2009). Yüksek öğretimde değişim: global trendler ve yeni paradigmalar. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 1(2), 39-48.
• Altbach, P. (2015). Higher education and the WTO: Globalization run amok. International Higher Education, (23).
• Barnett, R., & Coate, K. (2005). Engaging the Curriculum in Higher Education. Maidenhead: Society for Research into Higher Education and Open University Press.
• Boynton, A., & Fischer, B. (2011). The idea hunter: How to find the best ideas and make them happen. John Wiley & Sons.
• Dewey, J. (2014). Deneyim ve Eğitim. (Çev. Sinan Akıllı). Ankara: ODTÜ Geliştirme Vakfı ve Yayıncılık.
• Doll Jr, W. E. (2015). A post-modern perspective on curriculum. Teachers College Press.
• Guest, G., Bunce, A., & Johnson, L. (2006). How many interviews are enough? an experiment with data saturation and variability. Field Methods, 18(1), 59-82.
• Güneş, F. (2012). Bologna süreci ile yükseköğretimde öngörülen beceri ve yetkinlikler. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2(1), 1-9.
• Hämäläinen, R., Kiili, C., & Smith, B. E. (2017). Orchestrating 21st century learning in higher education: A perspective on student voice. British Journal of Educational Technology, 48(5), 1106-1118.
• Holloway, I., & Wheeler, S. (1996). Qualitative research for nurses. Great Britain: Blackwell Science Ltd.
• Johnson, L., Adams Becker, S., Cummins, M., Estrada, V., Freeman, A. & Hall, C. (2016). NMC Horizon Report: 2016 Higher Education Edition. Austin, Texas: The New Media Consortium. https://www.learntechlib.org/p/171478/. Erişim tarihi 12.09.2018.
• Killick, D. (2014). Developing the global student: Higher education in an era of globalization. Routledge.
• Land, R., Cousin, G., Meyer, J. H., & Davies, P. (2005). Threshold concepts and troublesome knowledge (3): implications for course design and evaluation. Improving student learning diversity and inclusivity, 4, 53-64.
• Meyers, N. M., & Nulty, D. D. (2009). How to use (five) curriculum design principles to align authentic learning environments, assessment, students’ approaches to thinking and learning outcomes. Assessment & Evaluation in Higher Education, 34(5), 565-577.
• Moore, R., & Young, M. (2001). Knowledge and the curriculum in the sociology of education: Towards a reconceptualisation. British Journal of Sociology of Education, 22(4), 445-461.
• O'Neil, G. (2010). Programme design: overview of curriculum models. Dublin: UCD Teaching & Learning.
• O’Neill, G. (2015). Curriculum design in higher education: theory to practice. Dublin: UCD Teaching & Learning. ISBN 9781905254989 [Çevirim içi: http://www.ucd.ie/t4cms/UCDTLP0068.pdf] Erişim tarihi: 28.02.2018.
• Ornstein, A.C. & Hunkins, F.P. (2014). Eğitim programı temeller, ilkeler ve sorunlar (Çev.A. Arı). Konya: Eğitim Yayınevi.
• Özdemir, S. M. (2009). Eğitimde program değerlendirme ve Türkiye’de eğitim. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (2), 126-149.
• Pecore, J. L. (2015). From Kilpatrick’s project method to project-based learning. International Handbook of Progressive Education, 155-171.
• Pinar, W. F. (2012). What is curriculum theory? Routledge.
• Punch, K. F. (2005). Sosyal araştırmalara giriş: Nicel ve nitel yaklaşımlar. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Reid, W. A. (2013). Thinking About The Curriculum (Routledge Revivals): The nature and treatment of curriculum problems. Routledge.
• Schwab, J. J. (1969). The practical: A language for curriculum. The school review, 78(1), 1-23.
• Shor, I. (2012). Empowering education: Critical teaching for social change. University of Chicago Press.
• Slattery, P. (1995). Curriculum Development in the Postmodern Era. Garland Reference Library of Social Science, Volume 929. Critical Education Practice, Volume 1. Garland Publishing, 1000A Sherman Avenue, Hamden, CT 06415.
• Toohey, S. (2000). Designing courses for higher education. Buckingham: SRHE & Open University Press.
• Tortop, H. S. (2013). Öğretmen adaylarının üniversite hocası hakkındaki metaforları ve bir değerlendirme aracı olarak metafor. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 3(2), 153-160.
• UNESCO Science Report: Towards 2030 by United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO), Paris: UNESCO Publishing, 2015, 820.
• Vural, D. (2016). Yükseköğretimde Paradigma Dönüşümü: Gelenekten Geleceğe Üniversite. the Journal of Academic Social Sciences. 38. 144-144.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.