Görevini
konservasyonun ötesine taşıyan ve çağdaş müzeciliğin gereğini uygulayan sanat
müzeleri, sanatı üretenleri ve sanatı alımlayanları bir araya getirerek,
sanatın farklı bağlamlarıyla anlaşılmasına dönük çalışmalar sunmaktadır. Bu
çalışmaların başında, müzelerin sosyal hizmet çalışmaları kapsamında sunduğu,
sanatçıların istek ve ihtiyaçları doğrultusunda hazırlanan “kopyalama
programları” yer almaktadır. Sanatçıların ve sanat öğrencilerinin, sanat
eserlerini incelemelerine, teknik olarak analiz etmelerine ve anlamalarına yönelik
olarak sunulan bu program ile ayrıca sanatçıların ve müze ziyaretçilerinin bir
araya getirilmesi de hedeflenmektedir. Müzeler, kopyalama çalışmalarını
“sanatçının hem görsel hem de teknik sözlüğünü genişletip kendi eserini
zenginleştirebileceği” değerli bir yol olarak görmektedirler. Bu anlayış
doğrultusunda kopyalama programları, müzelerin eğitim misyonunun da önemli bir
parçasını oluşturmaktadır. Eski bir sanat formunun
kopyalanmasını temsil eden bu geleneğin, dünyanın en önemli sanat müzelerinden
biri olan Louvre’un halka açıldığı 1793 yılına dayandığı ve günümüzde de başta
Amerika olmak üzere, Avustralya, Danimarka, Fransa, İspanya, Hollanda,
İngiltere, İskoçya gibi gelişmiş ülkelerde de sürdürüldüğü görülmektedir.
Türkiye’deki sanat müzelerinde ise kopyalama programlarına yer verilmediği
görülmekte bu bağlamda bu araştırmanın, Türkiye’deki sanat müzeleri için örnek
teşkil edeceği ve alan yazınına katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Sanat
müzelerindeki kopyalama programlarını tarihsel bağlamında ele alan ve Amerika’daki
sanat müzelerinde günümüzde gerçekleştirilen kopyalama programlarını betimlemeyi
amaçlayan bu çalışma, betimsel tarama modellinde olup, veriler doküman inceleme
tekniğiyle toplanmıştır.
Sanat Müzeleri Sosyal Hizmet Programları Kopyalama Programları.
Art museums, which carry the task beyond conservation
and apply the necessity of contemporary museums, bring together art producers
and art buyers and provide works to understand art in different contexts.
Besides that, there are copy programs prepared by the museums in line with the
wishes and needs of artists within the scope of social work activities. The
program is designed to enable artists and art students to examine, technically
analyze and understand artworks and aims to bring together artists and museum
visitors. Museums see copying as a valuable way in which “the artist can expand
both his visual and technical dictionary and enrich his own work”. In line with
this understanding, copying programs are an important part of the educational
mission of museums. This tradition, which represents the replication of an old
art form, dates back to 1793, when the Louvre, one of the world's most
important art museums, went public, and now is also continued in developed
countries such as Australia, Denmark, France, Spain, the Netherlands, England,
and Scotland. It is seen that there is no room for coping program in the art
museum in Turkey. In this context, it is thought that this study will be
exemplary and will contribute to the literature for the art museums in Turkey.
This study, which deals with the copying programs in art museums in historical
context and aims to describe the copying programs performed in art museums in
the USA today, is a descriptive scanning model and the data is collected by
document analysis technique.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ekim 2019 |
Kabul Tarihi | 18 Eylül 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Ekim 2019 Özel Sayısı |
IBAD'da yayımlanan makaleler, Creative Commons Attribution 4.0 International License (CC-BY) lisansı altındadır. Makalede kullandıkları materyaller için gerekli izinlerin alınması yazarların sorumluluğundadır. Makalelerin bilimsel ve hukuki mesuliyeti yazarlarına aittir.