FEN BİLGİSİ ÖĞRETMEN ADAYLARININ SAĞ VE SOL BEYİN BÖLGELERİNE VE EĞİTİMLE OLAN İLİŞKİSİNE YÖNELİK BİLGİLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 2, 675 - 691, 30.12.2018

Mehmet Emir Ar , Şirin İlkörücü

https://doi.org/10.21733/ibad.422705

Öz

Bu çalışmayla mezun durumunda olan öğretmen
adaylarının beyin araştırmalarının eğitimle ilişkisine yönelik görüşlerinin
ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Bu araştırma betimleyici-yorumlayıcı nitel
araştırma yöntemlerinden biri olan fenomenoloji olarak desenlemiştir. Araştırma
grubunu 2015-2016 bahar döneminde Bursa’da bulunan bir devlet üniversitesinin Fen
Bilgisi Öğretmenliği Anabilim dalında öğrenim gören mezun durumda 33 öğrenci
oluşturmaktadır. Veriler yarı- yapılandırılmış görüşme ve dökümanlar yoluyla
toplanmıştır. Verilerin analizinde nitel yöntemlerden içerik analizinden
yararlanılmıştır. Araştırma bulgularına göre öğretmen adaylarının beyin
araştırmalarının eğitimle ilişkisine yönelik öğretim modeli, bireysel farklar
ve beynin yapısı ve özelliklerini temel alan üç temel anlayışa ulaşılmış ve
bilgilerinin en fazla bireysel farklar olarak ele alındığı fark
edilmiştir.  Öğretmen adaylarının sağ
beyni daha çok sözel olarak yorumladıkları, sol lobunu ise sayısal-matematiksel-mantıksal
yeteneklerle ilişkilendirdikleri anlaşılmıştır. Öğretmen adaylarının çoğu
aldıkları eğitimde beyin eğitim ilişkisine yönelik uygulamaların yapılmadığını
belirtmiştir. Eğitimde beyin-eğitim ilişkisinin kullanıldığını belirten
öğrenciler bunu daha çok yapılan uygulamalarla ilişkilendirerek
değerlendirmiştir.  Öğretmen adaylarının
verdikleri yanıtlarda öğrenci merkezli uygulamaların daha fazla beyin-eğitim
ilişkisinin temel alındığı uygulamalar olarak ele alındığı anlaşılmıştır.
Öğretmenlerin sınıflarında beynin öğrenme süreçlerini ve rolünü bilerek öğretim
gerçekleştirmesi eğitimin verimini arttıracaktır.

Anahtar Kelimeler

Beyin temelli öğrenme, beyin-eğitim, fen-eğitimi

Kaynakça

• Caine, G., & Caine, R. N. (2002). Making Connections: Teaching and the Human Brain, Beyin Temelli Öğrenme. (G. Ülgen, Çev.) Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Caine, R. N., & Caine, G. (1990). Understanding a Brain-Based Approach to Learning and Teaching. Educational Leadership, 66-70.
• Caine,R.N. & Caine G. (1991). Making Connections: Teaching and Curriculum Development.
• Creswell, J. W. (2014). Araştırma Deseni (4. b.). (S. B. Demir, Çev.) Ankara: Eğiten Kitap.
• Demirel, Ö. (2013). Eğitimde Program Geliştirme: Kuramdan Uygulamaya (20. b.). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Jensen, E. (2000). Brain-based learning: A reality check. Educational Leadership, 57(7), 76-80.
• Kaufman, E. K., Robinson, J. S., Bellah, K. A., Akers, C., Haase-Wittler, P., & Martindale, L. (2008). Engaging students with brain-based learning. ACTEonline. Retrieved September, 2, 2011.
• Keleş, E., & Çepni, S. (2006). Beyin ve Öğrenme. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 3(2), 66-82.
• Özden, Y. (2014). Öğrenme ve Öğretme (12. b.). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma. (S. Turan, Çev.) Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri (3. b.). (M. Bütün, & S. B. Demir, Çev.) Ankara: Pegem Ankara.
• Politano, C., & Paquin, J. (2000). Brain-Based Learning With Class. Winnipeg, MB: Portage & Main Press.
• Soylu, H. (2004). Fen Öğretiminde Yeni Yaklaşımlar: Keşif Yoluyla Öğrenme (1. b.). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Sünbül, A. M. (2011). Öğretim İlke ve Yöntemleri (5. b.). Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.
• Uluorta, N., & Atabek, E. (2003). Beyin Eğitimi ve Fen Bilgisi Laboratuvar Öğretimindeki Yeri. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (6), 295-304.
• Zull, J. E. (2002). The art of changing the brain: Enriching the practice of teaching by exploring the biology of learning. Sterling, Virginia: Stylus Publishing.