EĞİTİMDE KALİTENİN ARTTIRILMASI İÇİN İLKOKUL ÖĞRENCİLERİNİN DİJİTAL YETKİNLİK DÜZEYLERİNİ BELİRLEMEYE YÖNELİK BİR ÖLÇEK GELİŞTİRME ÇALIŞMASI

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 2, 166 - 187, 28.12.2022

Fatma Nur Tüfekçi , Melek Ceylan

Öz

Küreselleşen dünyada yeni eğitim araçlarının yaygınlaşması ile birlikte öğrencilerin bilgi düzeylerinin sürekli ölçülmesi ihtiyacı doğmaktadır. Özellikle değişen ve yenilenen Dünya da teknolojinin artması ile birlikte yeni yöntemlerin kullanılması için öncelikle kalite ve eğitime yeterli yatırımların yapılması öğrenciler açısından çeşitli avantajlar ortaya çıkarmaktadır. Öğrencilerin teknolojiyi planlı, yerinde ve doğru amaçla kullanması eğitimin kalitesini arttırdığı, eğitim kalitesi artınca zaman içerişimde üretim ve hizmetteki kalitenin de kendiliğinden arttığı bilinmektedir. Bu bağlamda bu çalışmada ilkokul öğrencilerinin dijital yetkinlik düzeylerini belirlemeye yönelik bir ölçek geliştirilmiştir. Bunun sonucunda 42 taslak madde hazırlanmıştır. Bu taslak maddeler için uzman görüşü alınmıştır ve uzmanların görüşleri sonucunda 42 madde 30 maddeye düşürülmüştür. Taslak ölçek; 2020-2021 öğretim yılında İstanbul İlinde Fatih ilçesinde, Sosyo-ekonomik düzeylerine göre A, B ve C olmak üzere 3 okulda 270 öğrenciye uygulanmıştır. Geliştirilen bu ölçme aracının ilkokul 4. Sınıf öğrencilerinin dijital yetkinlik düzeylerini belirlemek amacı ile yapılacak çalışmalara ve eğitimde bu açıdan kalite seviyesini belirlemede katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Kalite anlayışı çocuklarda ilkokul döneminden itibaren verilmesi gereken bir değer olduğu birçok araştırmacı tarafından önerilmektedir. Geliştirilen ölçek kullanılarak ilkokul öğrencilerinin dijital yetkinlik düzeylerini belirlemeye yönelik bir çalışma yapılabilir. Yapılan çalışma sonucuna göre öğrenci seviyesi belirlenerek, iyileştirmeler yapılarak eğitim ve öğretimde kalite ve verimlilik arttırabilir.

Anahtar Kelimeler

Dijital Yetkinlik, Dijital Yetkinlik ölçeği, İnternet, kalite

Kaynakça

• Aldemir, C., & Avşar, M. N. (2020). Pandemi Döneminde Dijital Vatandaşlık Uygulamaları. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(5), 148-169.
• Akbulut, Y. (2010). Sosyal bilimlerde SPSS uygulamaları: Sık kullanılan istatiksel analizler ve açıklamalı SPSS çözümleri. İdeal Kültür Yayıncılık.
• Anastasi, A. (1982). Psychological testing. New York:McMillan Publishing Co.
• Büyüköztürk ve Diğerleri (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (4. Basım) Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Demirel, F., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., ve Karadeniz, Ş. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (14 .). Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni spss uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Çepni, O., Oğuz, S. ve Kılcan, B. (2014). İlköğretim öğrencilerinin dijital vatandaşlığa yönelik görüşleri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3, 251-266.
• Creswell, J. W. (2005). Educational research: Planning, conducting and evaluating quantitative and qualitative research. New Jersey: Pearson Prentice Hall.
• Field, A. (2005). Discovering statistics using SPSS. Thousand Oaks, CA, US.
• Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
• Hooper, D., Coughlan, J., & Mullen, M. (2008, September). Evaluating model fit: a synthesis of the structural equation modelling literature. In 7th European Conference on research methodology for business and management studies (pp. 195-200).
• Karaduman, H., Öncül, B. (2019). Dijital vatandalık ve dijital vatandaslık egitimi. C. Öztürk, Z. İbrahimoğlu, G. Yıldırım (Ed.). Kuramsal temeller ve güncel tartısmalar ısıgında 21. yüzyılda vatandaslık ve vatandaslık egitimi içinde (s. 123- 145). Ankara: Pegem Akademi.
• Kocadağ, T. (2012). Öğretmen adaylarının dijital vatandaşlık düzeylerinin belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, KTÜ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi ABD, Trabzon.
• Kula, Ayşe (2016). Bilgi ve İletişim Teknolojilerinin Eğitime Kaynaştırılması Sürecinde Konu Alanı Kültürü, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, (Yayınlanmış Doktora Tezi), Ankara.
• Kutluata, A. (2009). Bilişim ve etik. 2 Temmuz 2014 tarihinde http://kutluata.net/BilisimEtik.aspx adresinden edinilmiştir.
• Livingstone, S., Haddon, L., Görzig, A., & Ólafsson, K. (2011). Risks and safety on the internet. The perspective of European children. Full findings and policy implications from the EU Kids Online survey of, 9-16.
• Özdener, Nesrin Ve Öztok, Murat (2005). “Türk ve İngiliz öğretim programlarının bilgisayar ve internet okuryazarlığı açısından karşılaştırılması”, Millî Eğitim Dergisi, Özel Sayı (AB Sürecinde Eğitim), 167(2), 236-247.
• Pallant, J. (2010). SPSS survival manual (3rd. edition). England: McGrath Hill Open University Press.
• Siemens, G. (2004). Conectivismo: Una teoría de aprendizaje para la era digital. Recuperado el, 15.
• Tatlı, Z., & Er, B. Dijital Öykü Geliştirmede Storyboardthat Aracının Sürece Etkisi: Medya Okuryazarlığı Örneği.
• Tabachnick, B. G. and Fidell, L. S. (2005). Using multivariate statistics. Boston, MA: Pearson. Tabbanick,B.G ve Fidell, L.s. (2012). Using Multivariate Statistics,Boston.
• TÜİK (2013). 06-15 yaş grubu çocuklarda bilişim teknolojileri kullanımı ve medya,2013.http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=15866 (Erişim tarihi: 20.02.2018).
• TÜİK (2018). Hanehalkı bilişim teknolojileri (BT) kullanım araştırması, 2018. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=27819 (Erişim tarihi: 09.01.2019).
• Tavşancıl, E. (2006). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Turan, S., & AVCI, E. K. (2018). 2018 Sosyal Bilgiler Öğretim Programı'nın Dijital Vatandaşlık Bağlamında İncelenmesi. Eğitim ve Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 1(1), 28-38.