The purpose of this
study is to compare the functions of the internal and external motivation
dimensions during the process of minimizing and eliminating the intention to
leave factor, which causes an increased employee turnover rate in the
organization, to identify the dominant motivation dimension that creates a
negative effect on the intention to leave and present administrative
suggestions that will improve the organizational atmosphere of the employees
based on the results to be obtained. Based on this purpose, data was collected
from 334 workers actively working in Zonguldak Province by survey method. As a
result of the performed correlation and simple linear regression analyses, it
was determined that there was a significant negative relationship between the
intention to leave and motivation dimensions and that internal motivation
explains 20% and external motivation explains 8% of the intention to leave. It
was also determined that a 1-unit increase in internal motivation resulted in a
decrease of 0.417 units on the intention to leave and a 1 unit increase in
external motivation caused a decrease of 0.153 units in the intention to leave
that the dominant dimension of motivation is the internal motivation in terms
of effect of lowering the employee turnover rate. Upon examining the difference
analyses, internal motivation was found to be higher among employees with work
experience of 4 years or more, married employees, employees with high income
and public-sector employees.
Employee Turnover Rate Intention to Leave Internal Motivation External Motivation Organizational Atmosphere
Bu çalışmanın amacı; örgütlerde işgücü devir oranının artmasına neden olan işten ayrılma niyeti faktörünün azaltılarak elimine edilmesi sürecinde içsel ve dışsal motivasyon boyutlarının fonksiyonlarını karşılaştırarak, işten ayrılma niyeti üzerinde negatif etki yaratan dominant motivasyon boyutunu saptamak, elde edilecek sonuçlara bağlı olarak çalışanların örgüt atmosferini iyileştirecek yönetsel öneriler sunmaktır. Bu amaca bağlı olarak Zonguldak ilinde aktif olarak çalışan 334 işgörenden anket yöntemiyle veri elde edilmiştir. Gerçekleştirilen korelasyon ve basit doğrusal regresyon analizleri sonucunda; işten ayrılma niyeti ile motivasyon boyutları arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki belirlenmiş ve işten ayrılma niyetindeki değişimin %20'sini içsel motivasyonun, %8'ini ise dışsal motivasyonun açıkladığı saptanmıştır. Ayrıca, içsel motivasyondaki 1 birimlik artışın işten ayrılma niyeti üzerinde 0.417 birimlik bir azalışa, dışsal motivasyondaki 1 birimlik artışın ise işten ayrılma niyeti üzerinde 0.153 birimlik bir azalışa neden olduğu belirlenmiş ve işgücü devir oranının düşürülmesine etkisi açısından motivasyonun dominant boyutunu içsel motivasyonun oluşturduğu saptanmıştır. Farklılık analizleri incelendiğinde; içsel motivasyonun iş deneyimi 4 yıl ve üstü olan çalışanlarda, evli çalışanlarda, gelir düzeyi yüksek çalışanlarda ve kamu sektöründe çalışanlarda daha yüksek olduğu belirlenmiştir.
İşgücü Devri İşten Ayrılma Niyeti İçsel Motivasyon Dışsal Motivasyon Örgüt Atmosferi
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | İşletme |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Şubat 2019 |
Gönderilme Tarihi | 12 Aralık 2018 |
Kabul Tarihi | 17 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 5 |