ÖRGÜTSEL DEMOKRASİ’NİN ÖRGÜTSEL PERFORMANSA ETKİSİNDE ÖRGÜTSEL SESLİLİĞİN ARACI ROLÜ: VİYANA ÖRNEĞİ

Yıl 2022, Cilt: 18 Sayı: 3, 912 - 928, 30.09.2022

Tuba Büyükbeşe Çetin Çelik

https://doi.org/10.17130/ijmeb.1014403

Öz

Örgütsel demokrasi, örgütsel seslilik ve örgütsel performans kavramları son zamanlarda işletmelerin ilgisini çeken konular olmuştur. Bu çalışmada örgütsel demokrasinin örgütsel performansa etkisinde örgütsel sesliliğin aracı rolü incelenmiştir. Araştırmanın evrenini Viyana’da gıda sektöründe faaliyet gösteren bir firmada çalışan 390 çalışan oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda örgütsel demokrasi ile örgütsel performans arasında anlamlı ve doğru orantılı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca araştırmadan örgütsel sesliliğin örgütsel demokrasi ve örgütsel performans arasında aracı bir rolünün olduğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Demokrasi, Örgütsel Performans, Örgütsel Seslilik

THE MEDIATING ROLE OF ORGANIZATIONAL VOICE IN THE EFFECT OF ORGANIZATIONAL DEMOCRACY ON ORGANIZATIONAL PERFORMANCE: THE CASE OF VIENNA

Öz

The concepts of organizational democracy, organizational voice, and organizational performance have recently attracted the attention of businesses. In this study, the mediating role of organizational polyphony in the effect of organizational democracy on organizational performance was examined. The universe of the research consists of 390 employees working in a company operating in the food sector in Vienna. As a result of the research, it was determined that there is a significant and directly proportional relationship between organizational democracy and organizational performance. In addition, it has been determined from the research that organizational voice has a mediating role between organizational democracy and organizational performance

Anahtar Kelimeler

Organizational democracy, Organizational performance, Organizational voice

Kaynakça

• Algın, İ. (2014). Üniversitelerde Örgütsel Sessizlik. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Alparslan, A. M. ve Kayalar, M. (2012). “Örgütsel Sessizlik: Sessizlik Davranışları ve Örgütsel ve Bireysel Etkileri.” Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(6): 136-147.
• Altuntaş, G. ve Dönmez, D. (2010). “Girişimcilik yönelimi ve örgütsel performans ilişkisi: Çanakkale bölgesinde faaliyet gösteren otel işletmelerinde bir araştırma.” İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 39(1): 50-74
• Ataç, L. O. (2020). “Çalışan Sesliliğinin Öncülleri ve Sonuçları: Türkiye Örnekleminde Gerçekleştirilen Araştırmalar Bağlamında İlgili Yazının Genel Değerlendirmesi ve Bir Meta-Analiz Çalışması.” İşletme Araştırmaları Dergisi, 12(2): 1739-1755.
• Ayverdi, İ. (2010). Misalli Büyük Türkçe Sözlüğü. İstanbul: Kubbealtı Yayınları
• Boyne, G. A. (2003). “Sources Of Public Service İmprovement: A Critical Review And Research Agenda.” Journal of Public Administration Research and Theory, 13(3): 367–394.
• Brinsfield, C. T. (2009). Employee Silence: Investigation of Dimensionality, Development of Measures, and Examination of Related Factors. Yayınlanmış Doktora Tezi, Ohio State University, USA.
• Çakıcı, A. (2007). “Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik Temelleri Ve Dinamikleri.” Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1): 145 -162.
• Çelik, M. (2017). Örnek Uygulamalı Performans Yönetimi. Ankara: Seçkin Yayınları.
• Çelik, O. (2007). İşletmelerde Muhasebe Bilgisi ve Şirket Demokrasisi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Çetin, Ş. ve Çakmakçı, C. (2012). “Çalışan Sesliliği Ölçeğini Türkçeye Uyarlama Çalışması.” Kara Harp Okulu (KHO) Bilim Dergisi, 22(2): 1-19.
• Çoşan, P. E. ve Gülova, A. A. (2014). “Örgütsel Demokrasi.” Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 21(2): 231-248.
• Detert, J. R. ve Burris, E. R. (2007). “Leadership behavior and employee voice: Is the door really open?” Academy of Management Journal, 50: 869–884.
• Efe, D. (2018). Algılanan Örgütsel Adalet İle Örgütsel Sessizlik Ve Seslilik Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
• Gao, L., Janssen, O. ve Shi, K. (2011). “Leader Trust and Employee Voice: The Moderating Role of Empowering Leader Behaviors.” The Leadership Quarterly Journal, 22: 787- 798.
• Gül, H. Ve Özcan, N. (2011). “Mobbing ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkiler: Karaman İl Özel İdaresinde Görgül Bir Çalışma”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2): 107-134.
• Henriksen, K. ve Dayton, E. (2006). “Organizational silence threatens patient safety. National Council of Chief Clinical Consultants.” CCC Corner Journal, 5(1): 1 – 16.
• Hirschman, A. O. (1970). Exit, Voice, and Loyalty: Responses to Decline in Firms, Organizations, and States. Harvard University Press, London.
• Kahveci, G. (2010). İlköğretim Okullarında Örgütsel Sessizlik ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkiler. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
• Kesen, M. (2015). “Örgütsel Demokrasinin Çalışan Performansı Üzerine Etkileri: Örgütsel Özdeşleşmenin Aracılık Rolü.” Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2): 535-562.
• Kulualp, H. G. (2016). “Çalışan Sesliliği ile Bazı Kişisel ve Örgütsel Özellikler Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Öğretim Elemanları Üzerine Bir Araştırma.’’ Ege Akademik Bakış Dergisi, 16(4): 745- 761.
• Milliken, F.J., Morrison, E.W. ve Hewlin, P. (2003). “An exploratory study of employee silence: Issues that employees don’t communicate upward and why.” Journal of Management Studies, 40: 1453– 1476.
• Morrison, E. F. ve Milliken, F. J. (2000). “Organizational Silence: A barrier to change and development in a pluralistic academy of management.” The Academy Of Management Review, 25(4): 706–725.
• Morrison, E.W. (2011). “Employee voice behavior: Integration and directions for future research.” The Academy of Management Annals, 5(1): 373-412.
• Nartgün, V. ve Kartal, Ş. S. (2013). “Öğretmenlerin Örgütsel Sinizm ve Örgütsel Sessizlik Hakkındaki Görüşleri.” Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2): 47-67.
• Özdemir, L. ve Sarıoğlu U. S. (2013). “Çalışanların Örgütsel Ses Ve Sessizlik Algılamalarının Demografik Nitelikler Açısından Değerlendirilmesi. Kamu ve Özel Sektörde Bir araştırma.” İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 27(1): 257–281.
• Perlow, L. ve Williams, S. (2003). “Is silence killing your company?” Harvard Business Review, 81(5): 52–58.
• Pinder, C. C. ve Harlos, K. P. (2001). E”mployee silence: Quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice.” Research in Personnel and Human Resources Management, 20: 331–369.
• Powley, E. H., Fry , R. E., Barrett, F. J., ve Bright, D. S. (2004). “Dialogic democracy meetscommand and control: Transformation through theAppreciative Inquiry Summit.” Academy of Management Executive Dergisi, 18(13): 67-80.
• Premeaux, S. F. ve Bedeian, A. G. (2003). “Breaking the silence: The moderating effects of self-monitoring in predicting speaking up in the workplace.” Journal of Management Studies, 40: 1537–1562.
• Sadykova, G. Ve Tutar, H. (2014). “Örgütsel Demokrasi ve Örgütsel Muhalefet Arasındaki İlişki Üzerine Bir İnceleme.” İşletme Bilimi Dergisi, 2(1): 1-16.
• Sako, M. (2006). “The Nature and Impact of Employee Voice in The European Car Components Industry.” Human Resource Management Journal, 8(2): 4-13.
• Schlosser, F. ve Zolin, R. (2012). “Hearing Voice and Silence During Stressful Economic Times. Employee Relations Journal.” 34(5): 555-573.
• Tangirala, S. ve Ramanujam, R. (2008). “Exploring nonlinearity in employee voice: The effects of personal control and organizational identification.” Academy of Management Journal, 51: 1189–1203.
• Tayfun, A. ve Çatır, O. (2013). “Örgütsel Sessizlik ve Çalışanların Performansları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma.” İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(3): 114-134.
• Turunç, Ö. (2015). “Stratejik Yönetim Örgütsel Performans İlişkisinde Kişi-Örgüt Uyumunun Rolü.” Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 1(1): 16-30.
• Walumbwa, F. O., Morrison, E. W. ve Christensen, A. L. (2012). “Ethical Leadership and Group inrole Performance: The Mediating Roles of Group Conscientiousness and Group Voice.” The Leadership Quarterly Journal, 23: 953-964.
• Yavuz, Ç. (2010a). “İşletmelerde İnovasyon-Performans İlişkisinin İncelenmesine Dönük Bir Çalışma.” Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 5(2): 143-173.
• Yavuz, Ç. (2010b). İşletmelerde İnovasyon (Yenilik) Stratejileri ve Örgütsel Performans İlişkisinin Çanakkale Seramik A.Ş. İşletmesi Örneğinde Boylam Analizi Yöntemiyle İncelenmesine Dönük Bir Araştırma. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale 18 Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
• Yıldız, D. ve Uzunsakal, E. (2018). “Alan Araştırmalarında Güvenilirlik Testlerinin Karşılaştırılması Ve Tarımsal Veriler Üzerine Bir Uygulama.” Uygulamalı Sosyal Bilimler Dergisi, 1: 14-28.
• Zengin, Y. (2019). “Karanlık Liderliğin Örgütsel Seslilik Ve İş Tatmini Üzerindeki Etkisi.” Kafkas Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Degisi, KAÜİİBFD, 10(19): 310-337.