Öğretmeni Seçmede Öğretmen Adaylarının Kişilik Özeliliklerinin Belirlenmesinin Önemi

Yıl 2015, Cilt: 14 Sayı: 3, 862 - 873, 22.01.2015

Asım Arı

https://doi.org/10.17051/io.2015.34960

Cited By: 1

Öz

Araştırmanın amacı, eğitim fakültesinde yürütülen pedagojik formasyon sertifika programına devam eden öğretmen adaylarının kişilik özelliklerinin betimlenmesidir. Araştırma, tekil tarama modelinde olup, betimsel niteliktedir. Araştırma, 2012-2013 öğretim yılında pedagojik formasyon sertifika programına kayıtlı 134 öğretmen adayı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma verileri, Özgüven tarafından hazırlanan ve geliştirilen Hacettepe Kişilik Envanteri (HKE) kullanılarak toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen bazı sonuçlar şunlardır: Araştırmada örneklem grubunun yaklaşık üçte ikisinin en az bir alt ölçekte uyumsuz olduğu, dört ve üzeri alt ölçekte uyumsuz olanların beşte bir oranında olduğu saptanmıştır. Dört ve üzeri alt ölçekte uyumsuzluk problemlerinin olması, bu kişiler için psiko-sosyal uyum bozukluğunun olabileceğini göstermektedir. Cinsiyete göre dağılımda, kendini gerçekleştirme, duygusal kararlılık ve nevrotik eğilimler alt ölçeklerinde uyumsuzluk düzeyinin kadın katılımcılarda erkeklerden daha yüksek olduğu; psikolojik belirtiler, aile ilişkileri, sosyal ilişkiler, standart normlar ve anti sosyal eğilimler alt ölçeklerinde ise erkeklerin uyumsuzluk düzeyinin daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Öğretmen yetiştirme, öğretmen adayı, kişilik özellikleri, öğretmen yeterlilikleri

Kaynakça

• Aypay, A. (2011). İlk ve Ortaöğretim Öğretmenlerinin Davranış Alışkanlıkları ve “İyi Öğretmen” Özelliklerine İlişkin Algıları. İlköğretim Online, 10/2, 620-645.
• Büyükkaragöz, S. S. ve Kesici, Ş. (1998). Eğitimde Öğretmenin Rolü ve Öğretmen Tutumlarının Öğrenci Davranışları Üzerindeki Etkisi. Milli Eğitim Dergisi, 137, 68-73.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Çoban, A. (1998). 21. Yüzyıla Girerken Öğretmen Eğitiminin Boyutları. Milli Eğitim Dergisi, 137, 84- 87.
• Erdoğdu, Y. (2012). Kişisel ve Sosyal Uyum Düzeylerinin Öğretmen Adaylarının Umutsuzluk Düzeylerini Yordaması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1/2, 123-134.
• Güner, H. (2006). Öğretmenlerin Adanmışlık Sorunu: İstanbul İli Örneğinde Bir Çalışma. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Kalafat, S. (2012). Lise Öğretmenleri Kişilik Özelliklerinin Öğretmen Yeterliliklerine Etkisi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2/3, 193-200.
• Karahan, T. F., Sardoğlu, M. E., Özkamalı, E. ve Dicle, A. N. (2006). Öğretmen Adaylarında Demokratik tutum, Nevrotik Eğilimler ve Kendini Gerçekleştirme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 149-158.
• Kılıççı, Y. (1992). Okulda Ruh Sağlığı. Ankara: Anı.
• Koca, Y. S. (2009). Ortaöğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Kişilik Özellikleri İle Örgütsel Bağlılıkları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Maraşlı, Ş. (2007). Türkiye’de Eğitimle İlgili Sürekli Yayınlara Yansıyan Öğretmen Sorunları (1970-2000 Yılları Arası). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• MEB (2008). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlilikleri. http://otmg.meb.gov.tr/YetGenel.html. Erişim: 17.04.2013.
• Mete, C.(2006). İlköğretim Okullarında Çalışan Öğretmenlerin Kişilik Özellikleri İle İş Tatminleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Okumuş, Y. (2006). Zihinsel Engelliler Sınıf Öğretmenlerinin Performans Değerlendirmesine İlişkin Görüşler ve Öneriler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Özdemir, S. ve Yalın, H. İ. (2000). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: Nobel.
• Özgüven, İ. E. (1992). Hacettepe Kişilik Envanteri El Kitabı. Ankara: Odak Ofset Matbaacılık.
• Özoğlu, M., Gür, B. S. ve Altınoğlu, A. (2013). Türkiye ve Dünyada Öğretmenlik, Retorik ve Pratik. Ankara: Eğitim-Bir-Sen.
• Öztemel, K. (2010). Teknik Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Uyum Düzeylerinin İncelenmesi. Politeknik Dergisi, 13/4, 319-325.
• Şahin, C. ve Tunçel, M. (2008). Sınıf Öğretmenliği ve Beden Eğitimi Öğretmenliğinde Öğrenim Gören Öğrencilerin Psikososyal Uyum Düzeylerinin İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9/2, 45-50.
• Şişman, M. (2005). Öğretmenliğe Giriş. Ankara: Pegem.
• Tatlılıoğlu, K. ve Deniz, M. E. (2011). Farklı Öz-Anlayış Düzeylerine Sahip Üniversite Öğrencilerinin Karar Vermede Öz-Saygı, Karar Verme Stilleri ve Kişilik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1/2, 19-42.
• Telef, B. B. ve Yazıcı, H. (2009). Öğretmenlerin Kişilik Özellikleri, Stresle Başa Çıkma Yöntemleri Ve Kontrol Algıları Arasındaki İlişkiler. Milli Eğitim Dergisi, 182, 259-271.
• Tezcan, M. (1997). Eğitim Sosyolojisi. Ankara.
• Totan, T., Aysan, F. ve Bektaş, M. (2010). Öğretmen Adaylarının Mizaç, Karakter ve Kimlik Özellikleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11/2, 19-43.
• Uzunçarşılı, Ü. (1998). Öğretmen Yetiştirme Konusu. Milli Eğitim Dergisi, 137, 83.
• Ünlü, S. (2001). Psikoloji. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
• Yalçın, F. (2012). Bunaltı Nevrozu Hakkında Bazı Mülahazalar. http://www.firatyalcin.com/2012/10/bunalim-nevrozu-nedir-nasil.html. Erişim: 24.04.2013.
• Yeşilyurt, E. (2011). Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğinin Genel Yeterliliklerine Yönelik Yeterlilik Algıları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9/1, 71-100.
• Yılman, M. (2006). Türkiye’de Öğretmen Eğitiminin Temelleri. Ankara: Nobel.