Varlıkların
temelde kadîm-hâdis şeklinde iki kısımda ele alındığı kelam düşüncesinde, mevcudların
idrâkine ilişkin çerçeve zat, sıfat ve fiil ayrımı ekseninde şekillenmiştir.
Bunu Tanrı’ya da taşıyan kelamcılar için söz konusu çerçeve, hem hâdis hem de
kadîm olanı içerecek şekilde bu metafizik ayrıma dayanmaktadır. Fakat bir yanda
varlığın zatın aynı kabul edilmesi, diğer taraftan zat olmak bakımından zatın
varlık anlamını içermemesi, kelamcılar açısından ‘vücud’un bu çerçevedeki
yerini tartışmaya açmıştır. Bu hususun incelenmesi, vücudun şey ve zat
kavramlarıyla irtibatlı olarak tahlil edilmesini gerekli kılmaktadır. Özellikle
tartışmaların daha belirgin hale geldiği Kâdî (ö. 415/1025) ve Cüveynî (ö.
478/1085) esas alınarak yapılan bu çalışmada, mevcudların idrâkine ilişkin kavramsal
bir çerçeve sunulduktan sonra, mütekaddimîn kelamcıları açısından varlığın
Tanrı’ya ve hâdis varlıklara yüklem oluşunun niteliği, varlığın tek ve bir
oluşunun ne anlama geldiği soruşturulacak, vücud ve zat kavramları analiz
edilerek zat olmak bakımından zatın varlık anlamını içermeyecek şekilde nasıl
kullanıldığı ortaya konulacak ve bunun neden mahiyet fikrine yol açmadığı
sorusuna cevap aranacaktır.
Islamic
theology (Kalam) in which the things are taken in two basic categories, i.e. the
eternal and originated beings, the framework regarded to the comprehension of
the existents embodied in the distinction between the essence (zat), the attribute (sıfat) and the action (fiil). This distinction is not considered
only form the point of physical or natural realm, unlike the substance-accident
difference it is a metapyhsical distinction and thus pertinent to both the
eternal and originated beings. The early (mutaqaddimun) theologian’s acceptance
of the existence-essence identity on one hand and the idea signifies that the
essence qua essence doesn’t exclude the meaning of existence on the other hand,
come up for discussion the concept of ‘existence’ with regard to aforementioned
framework. The examination of this point neccessitate a conceptual analysis
concerning the existence, thing and essence. This study, in which particularly Qadi
Abd al-Jabbar (d. 415/1025) and al-Juwayni (d. 478/1085) are based on the
centre, present a conceptual framework relevant to the comprehension of the
existents, then investigate the predication existence of God and the originated
things, monosemy of the existence, analyze the usage of essence in such a
manner that ecxlude the meaning of existence and inquire why this usage doesn’t
pave the way for the idea of quiddity.
Existence Essence Charasteristic al-Juwayni Qadi Abd al-Jabbar
Bölüm | MAKALELER |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2017 |
Gönderilme Tarihi | 12 Haziran 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 2 Sayı: 2 |
Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.