Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

HAFIZA MEKÂNI OLARAK ROMAN: YEŞİL GECE ROMANINDA TAHAKKÜM, DEĞİŞİM VE BELLEK

Yıl 2020, , 60 - 72, 13.12.2020
https://doi.org/10.47107/inifedergi.751550

Öz

Toplumsal ve şahsî hâfızayı/belleği muhâfaza eden bir mekân olarak edebiyat, toplumsal belleğin bir tahakküm aracı olabileceği gibi ona karşı alan açıcı, nefes aldırıcı bir araç da olabilir. Tabiatıyla, hâfızanın inşa edildiği, korunduğu ve aktarıldığı bir saha olarak edebiyat bellek çalışmalarının nesnesi olabilmektedir. Bilhassa roman, sözlü iletişimsel belleğin sınırlı aktarım kapasitesinin ötesine geçebilen kültürel belleğin yazıya dayalı esas unsurlarından biridir. Roman karakterlerinin her biri kendine has geçmişe, birikime bir başka ifadeyle şahsî belleklere sahiptir. Söz konusu şahsî bellekler, karakterlerin birbirleriyle çatışmasına veya uzlaşmasına sebep olabilir. Dahası kurgusal çevreleriyle bilişsel etkileşime geçerek döneminin gündelik ve geleneksel hayatını yansıtan bir “hatırlatma figürü”ne de dönüşebilir. Dolayısıyla klasikleşmiş her bir roman toplumsal belleği nesilden nesile aktaran, dinamik, maddî ve manevî birer mekândır ve bu açıdan incelenmeyi hak etmektedir. Edebiyatın, (bilhassa tarihî romanların) bellek çalışmalarına konu edinilmesi, romanlardaki saklı belleklerin şimdiki zamandan ele alınabilme imkânını ortaya çıkmakta, mevcut toplumsal belleği teşekkül ettiren unsurların anlaşılmasını sağlamaktadır. Bu makalede, erken Cumhuriyet dönemi yazarlarından Reşat Nuri Güntekin’in I. Dünya Savaşı’nın hemen ardından, Anadolu’nun ücra bir kasabası Sarıova’ya gönüllü olarak giden idealist öğretmen Ali Şahin’in, kasabadaki mukim yapılarla ve savaş şartlarının getirdiği değişimlerle mücadelesini anlatan Yeşil Gece romanı bellek çalışmalarının perspektifinden ele alınmış ve incelenmiştir. Neticede Yeşil Gece romanının, şahsî ve toplumsal bellekler arasında sıkışmış karakterlerle, iç içe belleklerle, karşı hâfızalar ve hâfıza mekânlarıyla yeni bir toplumsal bellek inşa etmeyi amaçlayan sembolik değeri yüksek bir roman olduğu ortaya çıkmıştır. Dolayısıyla günümüzün toplumsal belleği ile yazarın eseri kaleme aldığı dönemin toplumsal belleği arasındaki benzerlikleri ve farklılıkları da bu sayede görmek mümkün olmuştur. 

Kaynakça

  • Aklan, M. (2009). Softa. İslâm Ansiklopedisi. (Cilt 37). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 342-343
  • Assmann, J. (2001). Kültürel Bellek Eski Yüksek Kültürlerde Yazı, Hatırlama ve Politik Kimlik. (Çev. Ayşe Tekin). İstanbul: Ayrıntı Yayınları
  • Berkes, N. (2015). Türkiye’de Çağdaşlaşma. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
  • Connerton, P. (1999). Toplumlar Nasıl Anımsar?. (Çev. Alâeddin Şenel). İstanbul: Ayrıntı Yayınları
  • Güntekin, R. N. (1981). Yeşil Gece. İstanbul: İnkılâp ve Aka Kitapevleri
  • Halbwachs, M. (2007). “Kollektif Bellet ve Zaman”. Bellek: Öncesiz Sonrasız, Cogito. 50, s. 55-76
  • Lewis, B. (2015). Modern Türkiye’nin Doğuşu. (Çev. Boğaç Babür Turna). Ankara: Arkadaş Yayınevi
  • Nora, P. (2006). Hafıza Mekânları. (Çev. M. Emin Özcan). Ankara: Dost Kitabevi Yayınları
  • Önertoy, O. (1974). “Reşat Nuri Güntekin ve Anadolu”, Türkoloji Dergisi, C.6, S.1, s. 81-108
  • Sarlo, B. (2012). Geçmiş Zaman Bellek Kültürü ve Özneye Dönüş Üzerine Bir Tartışma. (Çev. Peral Bayaz Charum, Deniz Ekici). İstanbul: Metis Yayınları
  • Scott, J.C. (1995). Tahakküm ve Direniş Sanatları Gizli Senaryolar. (Çev. Alev Türker). İstanbul: Ayrıntı Yayınları
  • Softa.http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5908b4 7852b2d6.76227914 29 Nisan 2017 tarihinde erişildi.
  • Uslan, İ. (2012). Hadis Ansiklopedisi Kütüb-i Sitte. 14. Cilt. İstanbul: Akçağ Yayınları
Toplam 13 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim ve Medya Çalışmaları
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ozan Kocabaş 0000-0003-4966-7730

Yayımlanma Tarihi 13 Aralık 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020

Kaynak Göster

APA Kocabaş, O. (2020). HAFIZA MEKÂNI OLARAK ROMAN: YEŞİL GECE ROMANINDA TAHAKKÜM, DEĞİŞİM VE BELLEK. İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi (İNİF E-Dergi), 5(2), 60-72. https://doi.org/10.47107/inifedergi.751550