The Adaptation of the Revised Parenting Behavior Inventory (R-PBI) to Turkish Culture: A Validity and Reliability Study

Yıl 2023, Cilt: 11 Sayı: 2, 1384 - 1399, 10.06.2023

Ayla Uzun Cicek , Hakan Sarıçam

https://doi.org/10.33715/inonusaglik.1163289

Öz

The purpose of this study is to examine the validity and reliability of the Turkish version of the Revised Parenting Behavior Inventory (R-PBI). This study was conducted with 1049 parents from Kütahya, Sivas, and Uşak provinces. The psychometric properties of the scale were investigated by test re-test, Cronbach’s alpha, exploratory factor analysis, confirmatory factor analysis, and concurrent validity methods. In order to evaluate the measure-dependent validity of the scale, the Family Harmony Scale-Short Form and Parental Attitude Research Instrument were used. According to the results of confirmatory factor analysis, the three-dimensional model (Warmth, Control, Hostility) was an acceptable fit [CMIN=1244.94, df=402 CMIN/df =3.097; (p=.00), RMSEA=.083, CFI=.89, GFI=.88, TLI=.84, SRMR=.076]. In addition, Item factor loads ranged from 33 to .88. In the concurrent validity, Subscales of R-PBI have significant relationships with Family Harmony Scale and The Parental Attitude Research Instrument (PARI). The Cronbach’s alpha internal consistency coefficient was found as α=.96 for Warmth subscale, α=.85 for Control subscale, and α=.93 for Hostility subscale. The corrected item-total correlations of the R-PBI ranged from .34 to.92. Overall findings demonstrated that this scale had acceptable validity and high reliability scores and that it may be used in assessing parenting behavior.

Anahtar Kelimeler

Parental attitude, Parental behavior, Parenting Behavior Inventory, Reliability, Validity

Destekleyen Kurum

Yoktur

Proje Numarası

Yok

Teşekkür

Teşekkür: Yazarlar katkılarından dolayı tüm katılımcılara teşekkür eder. (Acknowledgement: The authors thank all participants for their contributions.)

REVİZE EDİLMİŞ EBEVEYNLİK DAVRANIŞI ENVANTERİ’NİN (R-EDE) TÜRK KÜLTÜRÜNE UYARLANMASI: BİR GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Öz

Bu çalışmanın amacı, Revize Edilmiş Ebeveynlik Davranışı Envanteri'nin (R-EDE) Türkçe versiyonunun geçerlik ve güvenirliğini incelemektir. Araştırmaya Kütahya, Sivas ve Uşak illerinden 1049 ebeveyn katılmıştır. Ölçeğin psikometrik özellikleri test tekrar test, Cronbach alfa, açıklayıcı faktör analizi, doğrulayıcı faktör analizi ve eşzamanlı ölçek geçerliği yöntemleri ile incelenmiştir. Ölçeğin ölçüt bağlantılı geçerliliğini saptamak için Aile Uyum Ölçeği-Kısa Formu ve Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutumu Ölçeği kullanılmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi sonuçlarına göre, üç boyutlu modelin (Sıcaklık, Kontrol, Düşmanlık/Aşırı kızgınlık) uyum iyiliği değerleri [CMIN=1244.94, sd=402 CMIN/sd =3.097; (p=.00), RMSEA=.083, CFI=.89, GFI=.88, TLI=.84, SRMR=.076] kabul edilebilir bir uyum göstermiştir. Ayrıca, madde faktör yükleri 33 ila .88 arasında değişmektedir. R-EDE ile Aile Uyum Ölçeği ve Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutumu Ölçeği arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler saptanmıştır. Ölçeğin Cronbach alfa iç tutarlık güvenirlik katsayısı içtenlik/samimiyet alt boyutu için α=.96, Kontrol alt boyutu için α=.85, düşmanlık/aşırı kızgınlık alt boyutu için α=.93 olarak hesaplanmıştır. Düzeltilmiş madde toplam korelasyonları .34 ile .92 arasında değişmektedir. Bu sonuçlara göre R-EDE’ nin Türk kültüründe ebeveynlik davranışlarını değerlendirmede kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Ebeveyn tutumu, Ebeveyn davranışı, Ebeveynlik Davranışı Envanteri, Geçerlilik, Güvenilirlik

Proje Numarası

Yok

Kaynakça

• Alonso-Stuyck P. (2019). Which parenting style encourages healthy lifestyles in teenage children? Proposal for a model of integrative parenting styles. International Journal of Environmental Research and Public Health, 16(11), 2057. doi: 10.3390/ijerph16112057
• Aydoğdu, F. ve Dilekmen, M. (2016). Ebeveyn tutumlarının çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 569-585.
• Barber, B. K., Stolz, H. E. ve Olsen, J. A. (2005). Parental support, psychological control, and behavioral control: Assessing relevance across time, culture, and method. Monographs of the Society for Research in Child Development, 70(4), 1–137. doi: 10.1111/j.1540-5834.2005.00365.x
• Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Byrne, B. M. (2011). Structural equation modeling with AMOS Basic concepts, applications, and programming (Multivariate Applications Series), Routledge, New York.
• Chen, Y., Haines, J., Charlton, B. M. ve VanderWeele, T. J. (2019). Positive parenting improves multiple aspects of health and well-being in young adulthood. Nature Human Behaviour, 3(7), 684–691. doi: 10.1038/s41562-019-0602-x
• Davidov, M. ve Grusec, J. E. (2006). Untangling the links of parental responsiveness to distress and warmth to child outcomes. Child Development, 77(1), 44–58. doi: 10.1111/j.1467-8624.2006.00855.x
• Davis, L. L.(1992). Instrument review: Gettingthemostfrom a panel of experts. AppliedNursingResearch, 5(4), 194-197. doi: 10.1016/S0897-1897(05)80008-4
• Demir, T., Ocak Karabay, Ş. ve Şahin Ası, D. (2017). 5 yaş çocuklarının sosyal duygusal uyumları ile ebeveynlerinin tutumları arasındaki ilişki. Disiplinlerarası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 1-14.
• Gimenez-Serrano, S., Garcia, F. ve Garcia, O. F. (2022). Parenting styles and its relations with personal and social adjustment beyond adolescence: Is the current evidence enough?. European Journal of Developmental Psychology, 19(5), 749-769. doi: 10.1080/17405629.2021.1952863
• Hooper, D.,Coughlan, J. ve Mullen, M. (2008). Structural Equation Modelling: Guidelines for determining model fit. Electronic Journal of Business ResearchMethods, 6(1), 53-60. doi: 10.21427/D7CF7R
• Hu, L. T. ve Bentler, P. M. (1999). Cut off criteriafor fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1-55. doi: 10.1080/10705519909540118
• Jugert, P., Eckstein, K., Beelmann, A. ve Noack, P. (2016). Parents’ influence on the development of their children’s ethnic intergroup attitudes: A longitudinal analysis from middle childhood to early adolescence. European Journal of Developmental Psychology, 13(2), 213–230. doi: 10.1080/17405629.2015.1084923
• Karabulut Demir, E. ve Şendil, G. (2008). Parent Attitude Scale (PAS). Turkish Psychological Articles, 11(21), 15-25.
• Kavikondala, S.,Stewart, S. M., Ni, M. Y., Chan, B. H. Y., Lee, P. H., Li, K. K. …Leung, G. M. (2016). Structure and validity of family harmonys cale: An instrument for measuringharmony. Psychological Assessment, 28(3), 307-318. doi: 10.1037/pas0000131
• Kerr, M., Stattin, H. ve Burk, W. J. (2010). A reinterpretation of parental monitoring in longitudinal perspective. Journal of Research on Adolescence, 20(1), 39-64. doi: 10.1111/j.1532-7795.2009.00623.x
• Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling (2nd ed.). New York: Guilford.
• Koo, T. K. ve Li, M. Y. (2016). A guideline of selecting and reporting intraclass correlationco efficients for reliability research. Journal of Chiropractic Medicine, 15(2), 155–163.
• Landis, R. S., Edwards, B. D. ve Cortina, J. M. (2009). On the practice of allowing correlated residuals among indicators in structural equation models. C. E. Lance ve R. J. Vandenberg (Ed.), Statistical and methodological myths and urban legends: Doctrine, verity and fable in the organizational and social sciences içinde (ss. 193–214). Routledge/Taylor & Francis Group.
• Le Compte, G., Le Compte, A. ve Özer, S. (1978). Üç sosyoekonomik düzeyde Ankaralı annelerin çocuk yetiştirme tutumları: Bir ölçek uyarlaması. Türk Psikoloji Dergisi, 1(1), 5-8.
• Lo, B., Ng, T. K. ve So, Y. (2021). Parental Demandingness Predicts Adolescents' Rumination and Depressive Symptoms in a One-year Longitudinal Study. Research on Child and Adolescent Psychopathology, 49(1), 117–123. doi: 10.1007/s10802-020-00710-y
• Moran, K. M., Turiano, N. A. ve Gentzler, A. L. (2018). Parental warmth during childhood predicts coping and well-being in adulthood. Journal of Family Psychology, 32(5), 610–621. doi: 10.1037/fam0000401
• Mukaka, M. M. (2012). Statistics corner: A guide to appropriateuse of correlationco efficient in medical research. Malawi Medical Journal, 24(3), 69-71.
• Padilla-Walker, L. M.,Nielson, M. G. ve Day, R. D. (2016). The role of parental warmth and hostility on adolescents' prosocial behavior to wardmultiple targets. Journal of FamilyP sychology, 30(3), 331–340. doi: 10.1037/fam0000157
• Rious, J. B. ,Cunningham, M. ve Spencer, M. B. (2019). Rethinkingthenotion of “hostility” in African American parentingstyles. Research in Human Development, 16(1), 35–50.
• Sarıçam, H. (2018). Aile Uyum Ölçeği Kısa Formunun (AUÖ-KF5) Türkçe’ye uyarlanması: Ön geçerlik ve güvenirlik çalışması. D. Köksal ve A. Ataç (Ed). VIII. Uluslararası Eğitimde Araştırmalar Kongresi Tam Metin Kitabı içinde (ss.335-340). Manisa: Uluslararası Eğitim Araştırmacıları Derneği. doi: 10.13140/RG.2.2.31737.77920
• Sarıçam, H. (2022). A scale development study: Psychometric properties of the cumhuriyet subjective sleep qualityscale. Cumhuriyet Medical Journal, 44 (1), 44-50. doi: 10.7197/cmj.1070438
• Schaefer, E. S. ve Bell, R. Q. (1958). Development of a parental attitude research instrument. Child Development, 29(3), 339–361. doi: 10.1111/j.1467-8624.1958.tb04891.x
• Smokowski, P. R., Bacallao, M. L., Cotter, K. L. ve Evans, C. B. (2015). The effects of positive and negative parenting practices on adolescent mental health outcomes in a multicultural sample of rural youth. Child Psychiatry and Human Development, 46(3), 333–345. doi: 10.1007/s10578-014-0474-2
• Sorkhabi, N. ve Middaugh, E. (2019). Domain-specific parenting practices and adolescent self-esteem, problem behaviors, and competence. Journal of Child and FamilyStudies, 28(2), 505–518. doi: 10.1007/s10826-018-1270-6
• vonSuchodoletz, A., Trommsdorff, G. ve Heikamp, T. (2011). Linking maternal warmth and responsiveness to children's self‐regulation. Social Development, 20(3), 486–503.
• Vučković, S., Ručević, S. ve Ajduković, M. (2021). Parenting style and practices and children’sexternalizing behaviour problems: Mediating role of children’s executive functions. European Journal of Developmental Psychology, 18(3), 313–329. doi: 10.1080/17405629.2020.1768067
• Weis, R. ve Toolis, E. E. (2010). Parenting across cultural contexts in the USA: Assessing parenting behaviour in an ethnically and socioeconomically diversesample. Early Child Development and Care, 180(7), 849–867.
• Yaşlıoğlu M. M. (2017). Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlilik: Keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46 (Özel Sayı), 74-85.