MOTHER – CHILD RELATION AND FACTORS AFFECTING THIS RELATION

Yıl 2014, , 79 - 88, 17.04.2015

Fatma Tezel Şahin

https://doi.org/10.14486/IJSCS203

Öz

The social institution where a child first meet with his birth and sets his social relations is his family. The communication of parents and other members of family determines the place of child in the family. In the preschool period when the basis of future lives is formed, healthy relations made with child are of great importance. What kind of a person the child starting to perceive himself and his environment in this period will be is determined with the life in this period. Family and relations within family as a structure have an impact on the child. Relations within family and experiences will be determinants of the relations with others. In particular, the tie formed in the earlier years between mother and child will have an effect on the personality creation and social relations in the period of adolescence and adulthood. Successful relations of the child and unconditioned love and trust that will be built with his mother is known to be the basis of their future life. In order that a mother could get in a healthy relation with her child, it is necessary that she should have an attitude of self-confidence, respectful, sensible to his problems, collaborative, sharing the feelings and views her children and accepting them. Mothers having an insisting attitude not to accept their views and excluding them and not looking for a logic in their views cannot build a healthy relation. Children growing up with a healthy mother – child relation will become independent individuals with a self-esteem. The basis of a healthy mother – child relation depends on an infancy period starting with the process of pregnancy and going on with physical contact and nutrition after birth. Mother’s feeding of her baby, her care and preparation for life creates love and feeling of trust at child. When the child becomes an adult, he will guide his life with these two basic feelings. Mother should be a person giving her love to him, supporting the child in order to make him attain his personality. In this circle where enough support is given to the child, the qualities of the discipline and education given by the mother are positive. The child is grown up as brave and adaptive persons to the society. He learns to build his life upon positive efforts. The purpose of the current study was to determine a healthy mother-child relation, its importance and factors affecting mother-child relation. In this line, the studies regarding the issue were discussed and some recommendations were given over the studies to be carried out.

Anahtar Kelimeler

-

ANNE ÇOCUK İLİŞKİSİ VE BU İLİŞKİYİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER

Öz

Çocuğun doğumuyla birlikte ilk karşılaştığı ve sosyal ilişkilerini kurduğu toplumsal kurum ailesidir. Anne babanın ve ailenin diğer üyelerinin çocukla olan iletişimi, çocuğun aile içindeki yerini belirler. Gelecek yaşantılarının temelinin oluştuğu okul öncesi dönemde çocukla kurulan sağlıklı ilişkiler büyük önem taşımaktadır. Bu dönemde kendisini ve çevresini algılamaya başlayan çocuğun, ileride nasıl bir birey olacağı, bu dönemdeki yaşantılarıyla belirlenir. Yapı olarak ailenin ve aile içi ilişkilerin çocuk üzerinde önemli etkisi bulunmaktadır. Aile içindeki ilişkiler ve deneyimler diğer kişilerle olan ilişkilerinde belirleyicisi olmaktadır. Özellikle anne çocuk arasında ilk yıllarda oluşan bağ çocuğun ergenlik, yetişkinlik dönemlerindeki benlik oluşumu ve sosyal ilişkilerini de etkilemektedir. Çocukların anneleriyle kuracakları başarılı ilişki, koşulsuz sevgi ve güven bağının onların gelecekteki hayatlarının temeli olacağı bilinmektedir. Annenin çocuğuyla sağlıklı bir ilişki kurabilmesi için kendine güvenli, saygılı, sorunlarına karşı duyarlı, işbirlikçi, çocuklarının duygu ve düşüncelerini paylaşabilen ve kabul edici bir tutum içinde olması gerekir. İnatçı bir tutum sergileyen, kendi görüşlerinin dışındakileri kabul etmeyen, çocuklarının düşüncelerinde mantık aramayan anneler, çocuklarıyla sağlıklı ilişki kuramazlar. Sağlıklı anne çocuk ilişkisi ile yetişen çocuklar, aile içinde anlaşıldığını ve kabul gördüğünü hissederek daha özerk, kendine güvenli bireyler olarak yetişirler. Sağlıklı bir anne çocuk ilişkisinin temeli hamilelik sürecinde başlayan, doğumdan sonra fiziksel temas ve beslenme yoluyla devam eden bebeklik dönemine dayanır. Annenin çocuğunu beslemesi, ilgilenmesi ve onu hayata hazırlaması çocukta sevgi ve güven duygusunu oluşturur. Çocuk yetişkin olduğunda bu iki temel duygu aracılığıyla ilişkilerine yön verecektir. Anne,çocuğa sevgi veren, girişim yeteneğini ve özgüvenini kazanabilmesi için onu destekleyen kişi olmalıdır. Çocuğa yeterli düzeyde desteğin sağlandığı bu ortamda annenin sağladığı disiplin ve eğitimin nitelikleri olumludur. Çocuk, cesaretli ve topluma uyumlu bir insan olarak yetişir. Yaşamını yapıcı çabalar üstüne kurmayı öğrenir. Bu çalışmanın amacı, sağlıklı anne çocuk ilişkisini, önemini ve anne çocuk ilişkisini etkileyen faktörleri açıklamaktır. Bu doğrultuda konu ile ilgili çalışmalar tartışılmış ve yapılacak olan çalışmalar için öneriler sunulmuştur

Anahtar Kelimeler

Anne, Çocuk, Anne-Çocuk İlişkisi

Kaynakça

• Ayyıldız, T. (2005). Child Raising Attitudes of Mothers Having a Child at the Age of 0-6 in the City of Zonguldak. Unpublished Master Thesis, Zonguldak Karaelmas University, Institute of Health Sciences, Zonguldak.
• Bıçakçı, M.Y. (2004). A Study into Perception and Personality Images of Children with Working Parents over their Parents’ Attitudes. Unpublished Master Thesis, Ankara University, Institute of Applied Sciences, Ankara.
• Çağdaş, A. (2003). Anne Baba Çocuk Eğitimi. Eğitim Kitapevi Publishing, Konya.
• Çağdaş, A. ve Seçer, Z. (2006). Parent Education for Happy and Healthy Future. Kök Publishing, Ankara.
• Çakıcı, S. (2006). A Study into the Effect of Family Functions of the Families with a Low and High Socio-Economic Level, Mother-Child Relation and Family Functions on Mother – Child Relations Unpublished Master Thesis, Gazi University, Institute of Educational Sciences, Ankara.
• Dizman, H. (2003). A Study into the Aggressive Tendency of the Children Living with their Parents and those Deprived of Mothers. Unpublished Master Thesis, AnkaraUniversity, Institute of AppliedSciences, Ankara.
• Ekşi, A. (1990). Çocuk-Gençve Ana-Babalar. Bilgi Publishing House, İstanbul.
• Eryavuz, A. (2006). The Effect of Parent Reception or Rejection Perceived by the Child on the Close Relations of Adulthood Period Unpublished Doctorate Thesis, Ege University, Institute of Social Sciences, İzmir.
• Gander, M.J. and Gardiner, H.W.(2001). Çocuk ve Ergen Gelişimi (Trans. Bekir Onur). İmge Kitapevi Publishing, Ankara. Genez Muluk, E. (2004). A Study into the Family Structure of Families at Low and High Socio Economic Lever and Mother Child Relation.Unpublished Master Thesis, Gazi University, Institute of Educational Sciences, Ankara..
• Görünmez, M. (2006). Styles of Dependence and Emotional Intelligence Abilities. Unpublished Master Thesis, Uludağ University, Institute of Educational Sciences, Bursa.
• Keser, C.Ç. (2006). The Effect of Mother’s Dependence Level and Child Raising Process on the Dependence Level of the Child Unpublished Master Thesis, Uludağ University, Institute of Educational Sciences, Bursa.
• Marshall, N. L. and Tracy, A. J. (2009). After the Baby: Work-Family Conflict and Working Mothers’ Psychological Health. Family Relations, 58: 380–391.
• Mızrakçı Ş.(1994). Factors Affecting the Child Raising Attitudes of Mothers: Deographic Features, the Ways of their own Growing, their Level of Knowledge Regarding Child Development and Perceptions for the Temperament of the Child Unpublished Master Thesis, Ege University, Institute of Educational Sciences, İzmir.
• Miller, S. A. (1995). Parents’ Attributions For Their Children’s Behavior. Child Development, Vol. 66: 1557-1584.
• Öğretir, A.D. (1999). A Study into the Relation between Play Behaviours of 6 Year-Old Children at the Low and High Socio – Economic Levels and Parent Attitudes. Unpublished Master Thesis, Gazi University, Institute of Educational Sciences, Ankara.
• Oğretir, A.D., Demiriz, S. (2009). The Effect of Mother’s Home Visit Educational Program on the Mother Attitudes and Empathetic Tendencies. Ankara University Journal of EğitimBilimleri,42:1 421-433.
• Omeroğlu, F. (1996). Role of Mother in the Training of Child in Preschool Period and Child Raising Attitudes of Mothers (A Study into whether Mother Attitudes Differ in terms of Demographic Information).Unpublished Doctorate Thesis, MarmaraUniversity, Institute of Social Sciences, İstanbul.
• Öztürk, B. (2009). A Study into Mother – Child Relations of Large and Nuclear Families in the Sampling of the City of Bingöl Unpublished Master Thesis, Gazi University, Institute of Educational Sciences, Ankara.
• Öztürk, O.(1992). Ruh Sağlığı ve Bozuklukları. HekimlerYayın Birliği, Ankara.
• Ozyürek, A. ve Tezel Şahin, F. (2005). A Study into the Attitudes of Parents having a Child in the 5-6 Age. Gazi University. Journal of Gazi Eğitim Fakültesi, 25(2): 19-34.
• Ozyürek, A. ve Tezel Şahin, F. (2010). “Anne Baba Olmak ve Anne Babaların Çocuk Yetiştirme Tutumları” , Anne Baba Eğitimi, (Editör: Doç.Dr.Tülin Güler). PEGEM AKADEMİ Publishing, Ankara.
• Özgüven İ.E. (2001), Ailede iletişim ve yaşam. PDRM Publishing, Ankara.
• Rose V (1994) Health education for parents with special needs. Health Visitor, 67(3):95 96.
• Savran, C. ve Kuşin, İ. (1995). The Attitude Relations between Parents and their Parents over Child Raising Attitudes. 10thYa-Pa Seminar of Preschool Education and ExtensificationAnkara:181-195.
• Tezel, A. (2004). Aile İçi İletişim. Journal of Uluslararası İnsan Bilimleri, Vol.1, No. 1,1-6.
• Washington GT(2001) Families in Crisis. Nursing Management Chicago, 32(5):28-33.
• Yavuzer, H.(2001). “Yaygın Anne Baba Tutumları”, Ana Baba Okulu. Remzi Bookstore, İstanbul.
• Yılmaz, V. (2004). A Study into the Effect of Grandmothers on the Child Raising Attitudes of Mothers. Unpublished Master Thesis, Gazi University, Institute of Educational Sciences, Ankara.