Ortaokul Öğrencilerinin Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı Algıları ile Üstbiliş Farkındalık Düzeyleri Arasındaki İlişki

Yıl 2020, Cilt: 21 Sayı: 2, 801 - 812, 31.08.2020

İclal Alkan , Nevzat Bayri

https://doi.org/10.17679/inuefd.637693

Cited By: 1

Öz

Çalışmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin
yapılandırmacı öğrenme ortamı algıları ile üstbiliş farkındalık düzeylerinin çeşitli
değişkenler açısından incelenmesi ve aralarındaki ilişkinin belirlenmesidir.
Tarama modelinin kullanıldığı çalışmanın katılımcılarını 207 ortaokul öğrencisi
oluşturmaktadır. Araştırmada veriler, Arkün ve Aşkar (2010) tarafından
geliştirilen “Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı Ölçeği” ile Sperling, Howard,
Miller ve Murphy (2002) tarafından geliştirilip, Aydın ve Ubuz (2010)
tarafından Türkçe’ye uyarlaması yapılan “Bilişüstü Yetiler Envanteri” kullanılarak
toplanmıştır. Verilerin analiz
edilmesinde parametrik testlerden F Testi ve Basit Doğrusal Regresyon analizi
kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre yapılandırmacı öğrenme ortamı
algısında “Yaşamla İlgili” ve “Farklı Bakış Açıları” alt boyutlarında kız
öğrenciler lehine anlamlı fark gözlenmiştir. Öğrencilerin üstbiliş farkındalık
düzeyleri ise cinsiyete göre anlamlı şekilde farklılaşmamıştır. Araştırmanın
dikkat çekici bir diğer sonucu da sınıf düzeyi değişkenine göre öğrencilerin
yapılandırmacı öğrenme ortamı algıları arasında anlamlı bir farklılık olmazken,
üstbiliş farkındalık düzeylerinin sınıf düzeyi değişkenine göre anlamlı şekilde
farklılaşmasıdır. Ortaokul öğrencilerinin yapılandırmacı öğrenme ortamı
algıları ile üstbiliş farkındalık düzeyleri arasında ise yüksek düzeyde bir
ilişki bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı, Bilişüstü Yeti, Ortaokul Öğrencileri

Destekleyen Kurum

İnönü Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi

Proje Numarası

1734

Kaynakça

• Akçam, S. (2012). İlköğretim 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin bilişüstü farkındalık düzeylerinin incelenmesi (Doctoral dissertation, DEÜ Eğitim Bilimleri Enstitüsü).
• Akın, A., & Abacı, R. (2011). Biliş ötesi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Aktürk, A. O., & Şahin, İ. (2011). Üstbiliş ve bilgisayar öğretimi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 383-407.
• Arkün, S., & Aşkar, P. (2010). Yapılandırmacı Öğrenme Ortamlarını Değerlendirme Ölçeğinin Geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(39), 32-43.
• Aydın, F., & Coşkun, M. (2011). Geography teacher candidates’ metacognitive awareness levels: A case study from Turkey. Archives of Applied Science Research, 3(2), 551-557.
• Aydın, U., & Ubuz, B. (2010). Turkish Version of the Junior Metacognitive Awareness Inventory: An Exploratory and Confirmatory Factor Analysis. Eğitim ve Bilim, 35(157), 30.
• Baki, A., & Bell, A. (1997). Ortaöğretim matematik öğretimi. Ankara: YÖK Dünya Bankası.
• Baltacı, M., & Akpınar, B. (2011). Web tabanlı öğretimin öğrenenlerin üstbiliş farkındalık düzeyine etkisi/the effect of web based instruction on the metacognition awareness levels of learners. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 319-333.
• Baş, G. (2012). İlköğretim öğrencilerinin yapılandırmacı öğrenme ortamına ilişkin algılarının farklı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(4), 203-215.
• Can, A. (2018). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi.
• Duffy, G. G., & Roehler, L. R. (1989). Why strategy instruction is so difficult and what we need to do about it. In Cognitive strategy research (pp. 133-154). Springer, New York, NY.
• Erdoğan, İ., & Polat, M. (2017). Okullarımız Yapılandırmacı Öğrenme Ortamlarına Ne Kadar Sahip? Ortaokul Öğrencilerinin Algıları Üzerine Boylamsal Bir Bakış. Dicle University Journal of Ziya Gokalp Education Faculty, (30).
• Fraenkel, J. R., & Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate research in education.
• Herrington, A., & Herrington, J. (2005). What is an authentic learning environment? In Herrington, T., & Herrington, J. (Eds.), Authentic learning environments in higher education (pp. 1 - 15). Idea Group Inc (IGI).
• Jacobs, J. E., & Paris, S. G. (1987). Children's metacognition about reading: Issues in definition, measurement, and instruction. Educational psychologist, 22(3-4), 255-278.
• Jonassen, D. H., Peck, K. L., & Wilson, B. G. (1999). Learning with technology: A constructive perspective. New York: Prentice-Hall Inc.
• Kauchak, D., & Eggen, P. (1992). Educational psychology: Classroom connections. New York, Macmilian.
• Kışkır, G. (2011). Öğretmen adaylarının bilişötesi farkındalık düzeyleri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Unpublished master's thesis, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Konokman, G. Y., Yelken, T. Y., Fakıoğlu, B., & Yıldız, İ. (2013). Eğitim Fakültesi Öğrenme Ortamlarının Yapılandırmacı Anlayışa Uygunluğunun Değerlendirilmesi (Mersin Üniversitesi Örneği). Journal of Qafqaz University, 1(2).
• Meral, E. & Şimşek, U. (2014). Sosyal bilgiler dersinde işbirlikli öğrenme yöntemlerinin 6.sınıf öğrencilerinin akademik başarılarına etkisi. Journal of Computer and Education Research, 2(4), 134-151.
• Ocak, G. (2012). Öğretmenlerin Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı Kurma Başarılarının Öğretmen ve Öğretmen Adaylarınca Değerlendirilmesi. Education & Science/Egitim ve Bilim, 37(166).
• Özden, Y. (2003). Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Saban, A. İ. (2008). Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin bilişsel farkındalıkları ile güdülerinin bazı sosyo demografik değişkenlere göre incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 9(1), 35-58.
• Schleifer, L. L., & Dull, R. B. (2009). Metacognition and performance in the accounting classroom. Issues in Accounting Education, 24(3), 339-367.
• Schraw, G. (1998). Promoting general metacognitive awareness. Instructional science, 26(1-2), 113-125.
• Schraw, G., & Moshman, D. (1995). Metacognitive theories. Educational psychology review, 7(4), 351-371.
• Senemoglu, N. (2004). Gelisim ögrenme ve ögretim kuramdan uygulamaya (10. baski). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Sperling,R.A., Howard, B. C., Miller, L.A., & Murphy, C.(2002). Measures of Children’s Knowledge and Regulation of Cognition. Contemporary Educational Psychology, 27, 51-79.
• Tse-Kian, K. N. (2003). Using multimedia in a constructivist learning environment in the Malaysian classroom. Australian Journal of Educational Technology, 19(3), 293 - 310.
• Tunca, N., & Alkın-Şahin, S. (2014). Öğretmen adaylarının bilişötesi (üst biliş) öğrenme stratejileri ile akademik öz yeterlik inançları arasındaki ilişki. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 4(1), 47-56.
• Üredi, I. T., & Üredi, L. (2009). YAPILANDIRMACI ÖĞRENME ORTAMI ÜZERİNDE ETKİLİ OLABİLECEK BİR DEĞİŞKEN: ÖĞRETİM STİLİ TERCİHİ ÖZET. E-Journal of New World Sciences Academy, 4(4), 1C0088.
• Wilson, J. (1999). Defining metacognition: A step towards recognising metacognition as a worthwhile part of the curriculum. In AARE Conference. Melbourne (pp. 46-53).
• Demirtaş, B., Yahya, O., Üredi, L., & Akbaşlı, S. (2015). Yapılandırmacı öğrenme ortamları değerlendirmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 235-245.
• Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı kuram ve öğrenme-öğretme süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1-2), 68-75.
• Yıldız, E., & Ergin, Ö. (2007). Bilişüstü ve fen öğretimi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(3).
• Yurdakul, B., & Demirel, Ö. (2011). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının öğrenenlerin üstbiliş farkındalıklarına katkısı. International Journal of Curriculum and Instructional Studies, 1(1).
• Zimmerman, B. J. (1986). Becoming a self-regulated learner: Which are the key subprocesses?. 0(4), 307-313.
• Zorlu, Y., & Zorlu, F. (2015). Views of teachers and levels of students on the learning environment in science and technology course. Route Educational and Social Science Journal, 2(1), 103-114.