COVID-19 Döneminde Öğrencilerde Topluluk Hissi ve Çevrimiçi Uzaktan Eğitimin İncelenmesi

Yıl 2020, , 4204 - 4221, 29.12.2020

Aylin Saltürk , Cumhur Güngör

https://doi.org/10.15869/itobiad.817937

Cited By: 7

Öz

COVID-19 hastalığına yönelik uygulanan sağlık ve güvenlik politikaları sonucunda geleneksel eğitim sistemi ve teknoloji arasında hızlı bir entegrasyon sağlanmıştır. 7/24 çevrimiçi olma ve ders yapma imkânı veren teknoloji, öğrenme ve öğretme süreçlerinin vazgeçilmez bir unsuru olan sosyal boyutu sağlamak için yeterli gelmemektedir. Pandemi ile birlikte sosyal mesafelendirmenin yeni norm olması nedeniyle de eğitimin sosyal yönü, eskisinden daha fazla önem kazanmıştır. Bu nedenle bu çalışmada, betimsel tarama modeli kullanılmış ve üniversite öğrencilerinin COVID-19 dönemindeki çevrimiçi uzaktan eğitim deneyimlerinin sınıf topluluk hissi ve çeşitli değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma grubu 2019-2020 eğitim öğretim yılında Afyon Kocatepe Üniversitesi’ne bağlı fakülte ve yüksekokullarda öğrenim gören ve pandemi sırasında geçiş yapılan çevrimiçi uzaktan eğitime katılan 325 öğrenciden oluşmaktadır. Veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu ve Ilgaz ve Aşkar (2009)’ın geliştirdiği Çevrimiçi Uzaktan Eğitim Ortamında Topluluk Hissi Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. SPSS21 programı kullanılarak çözümlenen verilerin analizinde t testi, ANOVA ve Tukey testinden faydalanılmıştır. Bulgular demografik değişkenler yönüyle incelendiğinde, katılımcıların daha çok yazılı ders materyali paylaşma ve öğrenme yönetim sistemlerinin kullanıldığı bir deneyim yaşadıklarını, öğretim elemanlarına ulaşmak için en fazla mesajlaşma uygulamalarından ve e-postadan faydalandıklarını göstermektedir. Araştırmadan elde edilen bulgular topluluk hissi yönüyle incelendiğinde, sınıfı farklı olan grupların puan ortalamaları arasında fark bulunmazken cinsiyete göre puan ortalamalarında fark olduğunu göstermiştir. Erkeklerin puan ortalaması Duyuşsal ve Eylemsel alt testlerinde kızlardan daha yüksektir. Gelecek dönemlerde eğitimin uzaktan/çevrimiçi olmasını isteyenlerin her iki alt testte de puan ortalaması en büyük iken; yüzyüze/örgün eğitim isteyenlerin en küçüktür. Derslerin uzaktan eğitimle yürütülmesinin kendileri için uygun olduğunu düşünenlerin her iki alt testte de puan ortalaması en büyük iken, katılım azaldıkça ortalamanın da azaldığı saptanmıştır. Bulgular, mevcut koşullarda sağlık yönüyle güvenli olduğu kadar öğrenme yönüyle etkili ve verimli eğitim ortamının yaratılması için alanyazındaki araştırmalar çerçevesinde tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Eğitim Psikolojisi, Sınıf Topluluk Hissi, COVID-19 Pandemisi, Çevrimiçi Uzaktan Eğitim, Üniversite Öğrencileri

Community Feeling in Students During COVID-19: An Investigation on Online Distance Learning

Öz

With COVID-19, social aspect of education gained more importance as social distancing and online education became the new norm. Technology that allows lecturing anytime anywhere isn’t enough to include the social component which is an integral part of education. Therefore, in this study, a descriptive survey model was used to examine university students' online distance education experiences during the pandemic according to class community feeling and various variables. The study group consists of 325 students studying at faculties and colleges affiliated to Afyon Kocatepe University in the 2019-2020 academic year and participating in online distance education during COVID-19. The data were collected using the Personal Information Form prepared by the researchers and the Community Feel Scale in the Online Distance Education Environment developed by Ilgaz and Aşkar (2009). ANOVA, t-test and Tukey test were used to analyze the data with SPSS 21 program. Findings show that the participants used received written course material and learning management systems to study, and mostly reached the instructors via messaging applications and e-mail. When the findings were examined in terms of sense of community, no difference between groups with different classes was found. However, there is a difference according to gender. The average score of boys is higher than girls in both subtests. While the average score of those who want the education to be remote / online in the future is the highest in both subtests; that of those who want face-to-face / formal education are the smallest. It was determined that the average score in both subtests of those who thought it was appropriate to conduct lessons with distance education was the highest, while the average decreased as the participation rates decreased. The results were discussed within the framework of literature to establish a productive learning environment as well as health-safe education. 

Anahtar Kelimeler

Educational Psychology, Classroom Community Feeling, COVID-19 Pandemic, Online Distance Education, University Students

Kaynakça

• Adler, A. (1956). Understanding Life. In H. L. Ansbacher, & R. R. Ansbacher (Eds.), The Individual Psychology of Alfred Adler: A Systematic Presentation in Selections from His Writings. New York, NY: Harper Torch Books.
• Afyon Kocatepe Üniversitesi, (2020). Uzaktan Öğretim Sistemi. https://aku.edu.tr/uzaktan-egitim-sistemi/ adresinden 16 Ağustos 2020 tarihinde erişilmiştir.
• Arıkan, R. (2018). Anket yöntemi üzerinde bir değerlendirme. Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1: 97-159.
• Arıkan, R. (2018). Anket yöntemi üzerinde bir değerlendirme. Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1: 97-159.
• Avcıoğlu, G. Ş. (2014). Sosyal bilimlerde internet anketi uygulamaları: cevaplama oranı, veri kalitesi, örneklem sorunları ve çözümleri. International Journal of Human Sciences, 11(2), 89-113.
• Baker, J.D. (2004). An ınvestigation of relationships among ınstructor ımmediacy and affective and cognitive learning ın the online classroom. The Internet and Higher Education, Cilt: 7, Sayı: 1, 1st Quarter.
• Brown, JS., Collins, A. & Duguid, P. (1989). Situated Cognition and the Culture of Learning, Educational Researcher, Vol. 18, No. 1., pp. 32-42. https://doi.org/10.3102/0013189X018001032
• Çaycı, B. ve Ünal, E. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının sahip oldukları öğrenme stillerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, 7(3), 1-16.
• DeCarlo, L. T. (1997). On the meaning and use of kurtosis. Psychological Methods, 2(3), 292–307. https://doi.org/10.1037/1082-989X.2.3.292
• Deci, E. L., & Ryan, R. M. (1985). Intrinsic motivation and self-determination in human behavior. New York: Plenum.
• Enfiyeci, T. ve Büyükalan-Filiz, S. (2019). Uzaktan eğitim yüksek lisans öğrencilerinin topluluk hissinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. TÜBAV Bilim, 12(1), 20-32.
• Farmer, J., De Cotta, T., Knox, J,. Alder,V. (2020). Lonliness, social connection and COVID-19. Centre for Social Impact. Retrieved from https://www.csi.edu.au/media/uploads/csi-covid_factsheet_loneliness.pdf
• Groeneveld, R.A. and Meeden, G. (1984) Measuring Skewness and Kurtosis. The Statistician, 33, 391-399. https://doi.org/10.2307/2987742
• Günkör, C. & Özdemir, M.Ç. (2017a). Sosyal sermaye kavramına ve eğitim ortamına ilişkin algıların belirlenmesi, Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, Bahar, 2017; (15) ss.91-120.
• Günkör, C. & Özdemir, M.Ç. (2017b). Sosyal sermaye ve eğitim ilişkisi, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Yıl 15, Sayı 1. Ss.70-90.
• Haar, M. (2018). Increasing sense of community in higher education nutrition courses using technology. Journal of Nutrition Education and Behavior, 50(1), 96-99.
• House, J. (2001). Social isolation kills, but how and why? Psychosomatic Medicine. 63, 273-274
• Hopkıns, K. D. & Weeks, D. L. (1990). Tests for normality and measures of skewness and kurtosis: Their place in research reporting. Educational and Psychological Measurement, 50, 717-729.
• Ilgaz, H. ve Aşkar, P. (2009). Çevrimiçi uzaktan eğitim ortamında topluluk hissi ölçeği geliştirme çalışması. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, Vol.1 No.1, 27-34.
• Karaağaçlı, M. (2008). Internet Teknolojileri Destekli Uzaktan Eğitimde Sosyal Kazanımlar Gereksinimi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 2, 63-73.
• Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kaya, Z. (2002). Uzaktan Eğitim. (1. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Kohut, H. (1984). How does analysis cure? New York, NY: International Universities Press
• Kör,H., Çataloğlu,E. ve Erbay,H. (2013). Uzaktan ve Örgün Eğitimin Öğrenci Başarısı Üzerine Etkisinin Araştırılması. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 12(2) Technology Special Issue: 267-79.
• Lave, J., & Wenger, E. (1991). Learning in doing: Social, cognitive, and computational perspectives.Situated learning: Legitimate peripheral participation. Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/CBO9780511815355
• Lee, R. M., & Robbins, S. B. (1995). Measuring belongingness: The Social Connectedness and Social Assurance Scales. Journal of Counseling Psychology, 42(2), 232–241.
• Maslow, A. H. (1968). Toward a psychology of being. New York, NY: D. Van Nostrand Company.
• Menchaca, M.P., & Bekele, T.A. (2008). Learner and instructor identified success factors in distance education. Distance Education, 29(3), 231–252.
• Moors, J. J. A. (1986) The Meaning of Kurtosis: Darlington Reexamined, The American Statistician, 40:4, 283-284, DOI: 10.1080/00031305.1986.10475415
• Öztürk, E. Ve Deryakulu, D. (2011). Çevrimiçi öğrenme topluluklarında iletişim aracı türünün bilişsel ve toplumsal buradalık hissi üzerindeki etkisi. H.Ü.eğitim Fakültesi Dergisi, 41: 349-359.
• Özmen, B., Atıcı, B., (2012). Blog Kullanımının Sınıf Topluluğu Duygusuna Etkisi. Eğitim Teknolojileri Araştırmaları Dergisi, 3(1),-.
• Reisetter, M., & Boris, G. (2004). Student perceptions of effective elements in online learning. Quarterly Review of Distance Education, 5(4), 277–291.
• Ribbe, E., & Bezanilla, M. J. (2013). Scaffolding learner autonomy in online university courses. Digital Education Review, 24, 98-112.
• Rieley, J. B. (2020). Corona Virus and its impact on higher education. Research Gate. Retrieved from https://www.researchgate.net/post/Corona_Virus_and_its_impact_on_ higher_education
• Rovai, A.P. (2001). Building Classroom Community at a Distance: A Case Study. ETR&D, Vol. 49, No. 4: 33–48. ISSN 1042–1629
• Rovai, A.P. (2002). Building sense of community at a distance. The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 3(1), 1-16.
• Sadker, D. (2002). An educator’s primer on the gender war. Phi Delta Kappan, 84(3), 235–240.
• Saltürk, A. & Güngör, C. (2020b). COVID-19 Döneminde Öğrencilerde Topluluk Hissive Çevrimiçi Uzaktan Eğitimin İncelenmesi. USVES (Uluslararası Sosyal ve Eğitim Bilimleri Sempozyumu) ONLINE, 9-11 Ekim 2020, Özet Kitapçığı, s.25-26.
• Sarason, S. B. (1974). The psychological sense of community: Prospects for a community psychology. Oxford: Jossey-Bass.
• Schaeffer, C. E., & Konetes, G. D. (2010). Impact of learner engagement on attrition rates and student success in online learning. International Journal of Instructional Technology & Distance Learning, 7(5), 3-9.
• Shea, P. (2006). A study of students’ sense of learning community in online environments. Journal of Asynchronous Learning Networks, 10(1), 35-44
• Valentine, D. (2002). Distance learning: Promises, problems, and possibilities. Online Journal of Distance Learning Administration, 5(3), 1-11.
• Vonderwell, S., (2003). An examination of asynchronous communication experiences and perspectives of students in an online course: a case study, Internet and Higher Education, 6.
• Yıldız, E. (2020). Çevrimiçi öğrenme ortamlarında uzaktan eğitim öğrencilerinin topluluk hissine etki eden faktörlerin incelenmesi. Egitimde Nitel Araştırmalar Dergisi – Journal of Qualitative Research in Education, 8(1), 180-205. doi:10.14689/issn.2148-2624.1.8c.1s.9m
• Wang, S. K. (2008). The effects of a synchronous communication tool (yahoo messenger) on online learners’ sense of community and their multimedia authoring skills. Journal of Interactive Online Learning, 7(1), 59-74
• Wegerif, R. (1998) The social dimensions of asynchronous learning networks. Journal of Asynchronous Learning Networks, 2(1).
• WHO. (2020). WHO Director-General's opening remarks at the media briefing on COVID-19 - 11 March 2020, Retrieved from https://www.who.int/dg/speeches/detail/who-director-general-s-opening-remarks-at-the-media-briefing-on-covid-19---11-march-2020
• Wikipedia. (2020). 2019-20 koronavirüs pandemisi. https://tr.wikipedia.org/wiki/2019-20_koronavir%C3%BCs_pandemisi adresinden 3 Ağustos 2020 tarihinde erişilmiştir.
• Wolfe, J. (1999). Why do women feel ignored?: Gender differences in computer-mediated classroom interactions. Computer and Composition, 16(1), 153–166.
• Wolfe, J. (2000). Gender, ethnicity, and classroom discourse. Written Communication, 17(4), 491–520.