Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Wto Doha Negotiations and New Orientations in Agricultural Policies

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 7, 2017 - 2040, 29.10.2016

Öz

In 1994, the World Trade Organization’
agriculture agreement was a breaking point in the traditional agricultural
policies. With the agreement, agricultural policies incrementally were purified
from government intervention, agricultural production and trade were left to
guide by market mechanism. 2001 WTO Doha negotiations attempted to move forward
liberalization process in agricultural policies.  However, the drought triggered a food crisis
in 2007 was a new turning point for global agricultural policies, changed
priority in the formation of policies. 
After the world war П, food security priority became a strategic target
again. Radical changes of new orientations observed in agricultural policies in
the new century constitute interest in this study. A reflection of new
orientations in agricultural policies at country level are examined under
“changes in Turkey’s agriculture policies”.

Kaynakça

  • BARACUHY, Braz (2011), “Rising Powers, Reforming Challenges: Negotiating Agriculture in the WTO Doha Round from a Brazilian Perspective”, University of Cambridge, CRP Working Paper Series No.1.
  • BIANCHI, Daniele (2011), “La PAC à l’horizon 2020”, Questions d’Europe, no 209.
  • BERTHELOT, Jacques (2001), L’agriculture, talon d’Achille de la mondialisation, L’Harmattan, Paris.
  • BLANCHET, Jacques (1997), La Révolution agricole américaine, Economica, Paris.
  • BOUSSARD, Jean-Marc (1998), “L’agriculture et la prochaine négociation de la l’OMC”, Revue politique et parlementaire, Ocak-Şubat.
  • BRÉHON, Nicolas-Jean (2011), “La PAC en quête de légitimité”, Questions d’Eu, no 209.
  • DANAU, Alex-Van Der STEEN, Daniel-POZNANSKI, Marek (1999), L’Organisation Mondiale du Commerce et l’Agriculture, C.S.A., Brüksel.
  • De LAUWE, J. Chombart (1939), Interventions des Pouvoirs Publics sur le Marché et la Production Agricoles, Société des Nations, Doc. No:6, Genève.
  • ERTUĞRUL, Cemil (2004), Tarımda Küreselleşme, Odak Yayın, Ankara.
  • İMİR, Mustafa (2008), “DTÖ Tarım Müzakereleri, Türkiye’nin Tutumu ve Müzakere Sonuçlarının Türk Tarımına Olası Etkilerinin Nitel Bir Değerlendirmesi”, DTÖ Doha Turu Çok Taraflı Ticaret Müzakereleri ve Türkiye, TEPAV Yayınları No:39, Editörler Dr. M. Sait AKMAN ve Şahin YAMAN.
  • KIYMAZ, Taylan (2014), “Dünya Gıda Krizi Sonrası Dönemde Tarımsal Ürünlerin Rekabet Durumu: Türkiye Örneği”, Ekonomik Yaklaşım, Ankara.
  • GAZZO, Yves (1984), La Politique Agricole des Etats-Unis, Economica, Paris.
  • REVEL, A.-RIBOUD, C. (1981), Les Etats-Unis et La Stratégie Alimentaire Mondiale, Calmann-Lévy, Paris.
  • ŞAHİNÖZ, Ahmet (2011), Tarım Ekonomi ve Politikaları, Turhan Kitabevi, Ankara.
  • FAO (2013), Trends and impacts of foreign investment in developing country agriculture: Evidence from case studies, Roma.
  • INSEE (2010), Le poids des aides directes dans le revenu agricole, Paris.
  • OECD (2001), Agricultural policies in emerging and transition economies 2000, Paris.
  • OECD (2011), Tarım Raporu, Paris.
  • T.C. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı (2015), Tarımsal Veriler, Ankara.
  • T.C. Kalkınma Bakanlığı (2015), Tarım ve Gıda Alanında Temel Göstergeler, Ankara.
  • TÜİK (2012), Tarım İstatistikleri, Ankara.
  • TÜİK (2015), İşgücü İstatistikleri, Ankara.
  • TH WORLD BANK (2016), World Development Indicators, DATABANK.
  • WTO (2016), Groups in the agriculture negotiations.
  • WTO (2005-2006), Annual Report 2004-2005.

Dtö Doha Müzakereleri ve Tarım Politikalarında Yeni Yönelimler

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 7, 2017 - 2040, 29.10.2016

Öz

1994 tarihli Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ)
Tarım Anlaşması, geleneksel tarım politikalarında bir kırılma noktasıdır.
Anlaşma ile tarım politikaları devlet müdahalesinden aşamalı olarak
arındırılırmış, tarımsal üretim ve ticaret piyasa mekanizmasının
yönlendirilmesine bırakılmıştır. 2001 yılında başlayan DTÖ Doha Müzakereleri
tarım politikalarında başlamış bulunan serbestleşme sürecini çok daha ileriye
taşıma çabası içerisindedir. Ancak 2007 yılında yaşanan “gıda krizi” dünya
tarım politikaları için yeni bir dönüm noktası olmuş, doğal olarak da politika
oluşumunda öncelikler değişmiştir. II. Dünya Savaşı sonrasında tarım
politikalarına damgasını vuran “gıda güvencesi” önceliği, ülkeler için yeniden
stratejik bir hedef haline gelmiştir. Doha Tarım Müzakerelerinin tüm ülkelerce
kabul edilebilir bir sonuca henüz ulaşamamasının nedeni, ülkeler arasındaki çıkar
çatışmaları kadar tarım politikalarını belirleyen sosyo-ekonomik koşullarda
meydana gelen değişikliklerdir. “Yeni yönelimler” dediğimiz köklü değişim ve bu
değişimi gerektiren koşullar bu çalışmanın ilgi alanını oluşturmaktadır. Tarım
politikalarında “yeni yönelimlerin” ülke düzeyinde yansımaları ise, “Türkiye
Tarım Politikalarında Değişim” başlığı altında irdelenecektir. 

Kaynakça

  • BARACUHY, Braz (2011), “Rising Powers, Reforming Challenges: Negotiating Agriculture in the WTO Doha Round from a Brazilian Perspective”, University of Cambridge, CRP Working Paper Series No.1.
  • BIANCHI, Daniele (2011), “La PAC à l’horizon 2020”, Questions d’Europe, no 209.
  • BERTHELOT, Jacques (2001), L’agriculture, talon d’Achille de la mondialisation, L’Harmattan, Paris.
  • BLANCHET, Jacques (1997), La Révolution agricole américaine, Economica, Paris.
  • BOUSSARD, Jean-Marc (1998), “L’agriculture et la prochaine négociation de la l’OMC”, Revue politique et parlementaire, Ocak-Şubat.
  • BRÉHON, Nicolas-Jean (2011), “La PAC en quête de légitimité”, Questions d’Eu, no 209.
  • DANAU, Alex-Van Der STEEN, Daniel-POZNANSKI, Marek (1999), L’Organisation Mondiale du Commerce et l’Agriculture, C.S.A., Brüksel.
  • De LAUWE, J. Chombart (1939), Interventions des Pouvoirs Publics sur le Marché et la Production Agricoles, Société des Nations, Doc. No:6, Genève.
  • ERTUĞRUL, Cemil (2004), Tarımda Küreselleşme, Odak Yayın, Ankara.
  • İMİR, Mustafa (2008), “DTÖ Tarım Müzakereleri, Türkiye’nin Tutumu ve Müzakere Sonuçlarının Türk Tarımına Olası Etkilerinin Nitel Bir Değerlendirmesi”, DTÖ Doha Turu Çok Taraflı Ticaret Müzakereleri ve Türkiye, TEPAV Yayınları No:39, Editörler Dr. M. Sait AKMAN ve Şahin YAMAN.
  • KIYMAZ, Taylan (2014), “Dünya Gıda Krizi Sonrası Dönemde Tarımsal Ürünlerin Rekabet Durumu: Türkiye Örneği”, Ekonomik Yaklaşım, Ankara.
  • GAZZO, Yves (1984), La Politique Agricole des Etats-Unis, Economica, Paris.
  • REVEL, A.-RIBOUD, C. (1981), Les Etats-Unis et La Stratégie Alimentaire Mondiale, Calmann-Lévy, Paris.
  • ŞAHİNÖZ, Ahmet (2011), Tarım Ekonomi ve Politikaları, Turhan Kitabevi, Ankara.
  • FAO (2013), Trends and impacts of foreign investment in developing country agriculture: Evidence from case studies, Roma.
  • INSEE (2010), Le poids des aides directes dans le revenu agricole, Paris.
  • OECD (2001), Agricultural policies in emerging and transition economies 2000, Paris.
  • OECD (2011), Tarım Raporu, Paris.
  • T.C. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı (2015), Tarımsal Veriler, Ankara.
  • T.C. Kalkınma Bakanlığı (2015), Tarım ve Gıda Alanında Temel Göstergeler, Ankara.
  • TÜİK (2012), Tarım İstatistikleri, Ankara.
  • TÜİK (2015), İşgücü İstatistikleri, Ankara.
  • TH WORLD BANK (2016), World Development Indicators, DATABANK.
  • WTO (2016), Groups in the agriculture negotiations.
  • WTO (2005-2006), Annual Report 2004-2005.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Zahra Fotourehchi Bu kişi benim

Ahmet Şahinöz

Yayımlanma Tarihi 29 Ekim 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 5 Sayı: 7

Kaynak Göster

APA Fotourehchi, Z., & Şahinöz, A. (2016). Dtö Doha Müzakereleri ve Tarım Politikalarında Yeni Yönelimler. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(7), 2017-2040. https://doi.org/10.15869/itobiad.259538
İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi  Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.