Davidson placed his critical approach mostly opposite the semantic theories of
metaphor. Accordingly, metaphors – as the opposite of these theories – should to
be assumed as having only one meaning. Davidson distinguished statements as
matters of meaning and use. Metaphors have only one meaning and are clearly false
expressions. However, speakers are mostly disposed to state expressions that they
believe to be true. Therefore, uttering a false expression on purpose must not be a
matter of meaning but of use. Metaphors are matters of use due to their falsity and affect the listener similar to a nudge. One result of this effect may be to make comparisons or find some similarities. However,
these processes occur after finding out meanings, so they cannot be semantic. Therefore, Davidson considered metaphoric
expressions to be neither cognitive, semantic, nor propositional. Furthermore, he denied the views in theories that look at
metaphors as elliptical similes. In addition one of his positive definitions of him, relies on Wittgenstein’s rabbit-duck visual (R-D
illusion). Accordingly, metaphors cause not one thing to be seen but one thing to be seen as another. As such, the phenomenon
of seeing-as is a good way to explain metaphors. I will examine the three important features of Davidson’s theory in this study,
after giving the main points of Davidson’s theory of metaphor. The first is the relationship between metaphors and similes
and their problems. The second one is the problems of explaining metaphors by seeing-as. The last one is related to the claim
that metaphors have only one meaning. Despite the problems of this claim, I shall try to show the aspects of the claim that
provide solutions as good as if not better than semantic or pragmatic metaphor theories. Also, I shall attempt to establish the
relationships among Davidson’s theory of metaphor, his own theory of meaning, and other theories of metaphor.
Metaphor Davidson Simile Similarity Seeing-As Literal Meaning
Davidson, özellikle semantik metafor kuramlarına karşı eleştirel bir yaklaşım geliştirir.
Ona göre metafor, bu kuramların aksine, tek anlamlı olarak kabul edilmelidir. Bunun
için ifadeleri, anlamla ve kullanımla ilgili olarak ikiye ayırır. Metafor tek anlamlı ve
açıkça yanlış bir ifadedir. Fakat birisi, çoğunlukla, doğru olduğuna inandığı ifadeler
dile getirme eğilimindedir. Bu nedenle, bilerek yanlış bir ifade dile getirmek anlamla
değil; kullanımla ilgili olmalıdır. Metaforlar yanışlıklarından dolayı kullanımla ilgilidir
ve muhatapta dürtmeye benzer bir etki ortaya çıkarırlar. Bu etkinin bir neticesi
bazı karşılaştırmalar yapmak ve bazı benzerlikler bulmak olabilir. Ancak bunlar,
anlamadan sonra gerçekleşen şeyler olduğu için anlamsal olmayacaktır. Dolayısıyla
Davidson, metafor ifadelerin bilişsel, anlamsal ve önermesel olmadıklarını düşünür.
Ayrıca metaforları eksiltilmiş benzetme olarak gören kuramların görüşlerini kabul
etmez. Metaforla ilgili, sınırlı olumlu tanımlarından birisi ise Wittgenstein’ın tavşanördek
görseline (T-Ö kafası) dayanır. Buna göre, metaforlar bir şeyi görmeyi değil
ama bir şeyi, başka bir şey olarak-görmeyi sağlar. Dolayısıyla olarak-görme metaforu
açıklamak için iyi bir yoldur. Bu çalışmada, Davidson’ın metafor kuramının ana hatlarını
verdikten sonra, onun üç önemli özelliği bağlamında bir inceleme yapacağım. İlki,
metaforla benzetme/benzerlik ilişkileri ve bunlarla ilgili sorunlardır. Diğeri metaforu
olarak-görme ile açıklamanın sorunlarıdır. Sonuncusu ise metaforun tek anlamlı
olduğu savıyla ilgilidir. Bu savın sorunlu yanlarına rağmen, semantik ve pragmatik
metafor kuramları kadar iyi çalışan bir özellikte olduğunu göstermeye çalışacağım.
Bununla birlikte, çoğunlukla, Davidson’ın kendi anlam kuramıyla ve başka metafor
kuramlarıyla ilişkileri de göstermeyi deneyeceğim.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Felsefe |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 5 Temmuz 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Sayı: 56 |