Kur’ân’ı Anlama Faaliyetleri

Yıl 2021, , 11 - 43, 15.04.2021

İsmail Karagöz

https://doi.org/10.46595/jad.890293

Öz

Yüce Allah, Kur’ân-Kerim’i bütün insanlara rehber olarak göndermiş, Allah kelamıdır. İnsanların kitabın rehberliğinden faydalanabilmeleri için onu anlamaları gerekir. Kur’ân’ı şüphesiz en iyi anlayan ve anlatan, Kur’ân’ın tebliğ ve tebyin etme görevi bulunan Hz. Muhammed (s.a.s)’dir. Peygamberimizin vefatından sonra sahabeden itibaren günümüze kadar Kur’ân’ı anlama çalışmaları devam etmiştir. İlk devirlerden itibaren müşrikler gibi Kur’ân’ı Kerimi peygamber sözü olarak anlayanlar olduğu gibi süreç içerisinde Kur’ân’a tarihsel bir kitap olarak bakanlar, bir kısım hükümlerinin değişmesi gerektiğini ve kıssalarının yaşanmış olaylar değil, temsili olduğunu söyleyenler de olmuştur. Diğer yandan bilgi ve anlama kapasitesinden veya Kur’ân’ın çok veya zıt anlamlı veya anlamı açık seçik olmayan kelime ve cümlelerinden kaynaklanan farklı yorumlar da olmuştur. Bu çalışma sahabe döneminden günümüz kadar Kur’ân’a yaklaşımlar ve bazı ayetlerin niçin farklı anlaşıldığı üzerinde durulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Allah, Kur'ân, Peygamber, Hadis, Ayet

Activities for Understanding The Quran

Öz

Almighty Allah sent the Qur'an as a guide to all people, the word of Allah. In order for people to benefit from the book's guidance, they need to understand it. A prophet who undoubtedly understands and describes the Qur'an best has the task of announcing and explaining the Qur'an. Muhammad (s.a.s) is. After the death of our Prophet, the works of understanding the Qur'an have continued from the companions to the present day. From the first times, there were those who understood the Qur'an as the word of the Prophet, as well as those who saw the Qur'an as a historical book in the process, those who said that some of its provisions should change, those who said that its stories were representative, not events that happened. On the other hand, there have also been different interpretations arising from the capacity of knowledge and understanding, or from the words and sentences of the Qur'an that are very or antonyms or whose meaning is not obvious. This study focused on approaches to the Qur'an from the time of the companions until today and why some verses are understood differently.

Anahtar Kelimeler

Allah, Prophet, Hadith, Qur'an, Verse

Kaynakça

• Açıkgenç, Alparslan. “Fazlurrahman”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 12/28-286. Ankara: TDV Yayınları, 1989.
• Ebû Abdillâh Ahmed b. Muhammed b. Hanbel eş-Şeybânî el-Mervezî. el-Müsned. İstan-bul: Çağrı Yayınları, 1981.
• Arsel, İlhan. Kur’ân’ın Eleştirisi. İstanbul: Kaynak Yayınları, ts.
• Arslan, Ahmet. İlk Çağ Felsefe Tarihi Aristotales. İstabul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 2007.
• Arthur, Pellegrin. L’İslam dans le Monde. Paris: yy. 1950.
• Aydın, Cemal. “Roger Garaudy”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. EK-1/463-466. Ankara: TDV Yayınları, 2016.
• Beydâvî, Abdullah b. Ömer. Envâru’t-Tenzil ve Esrâru’t-Te’vîl (Mecmûatün mine’t-Tefâsîr içinde). İstanbul: Çağrı Yayınları, 1981.
• Birışık, Abdülhamit. Hind Alt Kıtası Düşünce ve Tefsir Ekolleri. İstanbul: yy., 2001.
• Cerrahoğlu, İsmail. Tefsir Tarihi. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 1989.
• Çetin, Bülent. Türkiye Cumhuriyet Tarihi Araştırmalarına Kaynak Olarak Fikir Hareketleri Dergisi (1933-1840). Van: Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2005.
• Demir, Fahri, İslam Dini Açısından Din-Devlet İlişiksi. Ankara: Kürsü Yayıncılık, 1999.
• Demir, Ahmet İshak. Cumhuriyet Dönemi Aydınlarının İslam’a Bakışı. İstanbul: Ensar Neşriyat, 2004.
• Demirci, Muhsin, Kur’ân ve Yorum. İstanbul: İFAV Yayınları, 2014.
• Alfred Guillaume. Der Kommentar und Konkordanz. Stuttgart: yy., 1971.
• Rudi Paret. Der Koran. Stuttgart: Übersetzung, 1966.
• Ebu Dâvûd, Süleyman b. el-Eş’âs. es-Sünen. thk. Muhammed Muhiddîn Abdü'l-Hamîd. Beyrut: el-Mektebetü'l-Arabiyye, ts.
• Ebu Dâvûd, Süleyman b. el-Eş’âs. es-Sünen. thk. Muhammed Muhiddîn Abdü'l-Hamîd. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1981.
• Ebu Zeyd. el-Hitab ed-Dinî. Beyrut: yy., 1992.
• Eren, Şadi. Tartışılan Ayetler. İstanbul: Rağbet Yayınları, 2019.
• Fazlurrahmân. Kur’ân’ın Ana Konuları. Ankara: Ankara Okulu Yayınları, 1999.
• Fazlurrahmân. Tarih Boyunca İslâmî Metodoloji Sorunu. çev. Salih Akdemir. Ankara: yy., 1995.
• Garaudy, Roger. 20. Yüzyılın Biyografisi. çev. Ahmet Zeki Ünal. Ankara: yy., 1989.
• Garaudy, Roger. İslam ve İnsanlığın Geleceği, İslam’ın Vaat Ettikleri. çev. Salih Akdemir. İstanbul: yy., 1995.
• Hatipoğlu, Mehmet Said. “Din-Şeriat Farkı Üzerine”. İslâmiyat Dergisi. Ankara: yy., 1998.
• Hatipoğlu, Mehmet Said. “İslam’ın Aktüel Değeri Üzerine”. İslâmî Araştırmalar Dergisi 1, 7-24.
• İbn Ebî Âsım, Ebû Bekir Ahmed b. Amr eşŞeybânî. el-Âḥâd ve’l-Mes̱ânî. thk. Muhammed Nasıruddîn Elbanî. Beyrut: el-Mektebetü’l-İslamî, ts.
• Jean Paul. Roux, L’İslam au Proche Orient. Paris: yy., 1960.
• Karaçam, İsmail. Sonsuz Mucize Kur’ân, İlmi ve Edebi Sırları. İstanbul: İFAV Yayınları, 2012.
• Kotan, Şevket. Kur’ân ve Tarihselcilik. İstanbul: Beyan Yayın¬ları, 2001.
• Kurtubî, Muhammed b. Ahmed. el-Câmi’ li Ahkâmi’l-Kur’ân. Kâhire: yy., 1935.
• Kutluer, İlhan. “Alfred Guillame”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 14/175-177. Ankara: TDV Yayınları, 2016.
• Müslim b. el-Haccâc, Ebû’l-Huseyin el-Kuşeyrî. el-Câmiu’s-Sahih. Thk. Muhammed Fuâd el-Bakî. Beyrut: Dâru İhyâü'l-küttibi'l-Arabiyyi, tarihsiz.
• Öz, Mustafa. “Ahmed Han Seyyid”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 2/73-75. Ankara: TDV Yayınları, 1989.
• Özsoy, Ömer. Değişim Sürecinde İslam. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları. 1977.
• Öztürk, Yaşar Nuri. Kur’ân’daki İslam. İstanbul: Yeniboyut Yayınları, 2001.
• Öztürk, Yaşar Nuri. Kur’ân’da Cihad, İslâm Kaynaklarında, Geleneğinde ve Günümüzde Cihad. İstanbul: Kuramer Yayınları, 2016.
• Polat, Fethi Ahmet. “Modern ve Postmodern Düşüncede Kur’ân’a Yaklaşımlar: Arkoun, Hanefî ve Ebu Zeyd Örneği”. Ma’rife Dergisi 1/2.
• Rudi Paret. Kur’ân Üzerine Makaleler. çev. Ömer Özsoy. Ankara: Bilgi Vakfı Ya¬yınları, 1995.
• Süyutî, Abdurrahman Celaleddiîn. el-İtkân fî Ulûmi’l-Kur’ân. Beyrut: Dâru İbn Kesîr, 1987.
• Taberânî, Süleyman b. Ahmed. el-Mu’cemü’l-Evsat. Thk. Muhammed Tahhân. Riyad: Mektebetü’l-Meârif, 1995
• Taberî, Abdullah b. Cerîr. Câmi’u’l-Beyân an Te’vîli Âyi’l-Kur’ân. Mısır: yy., 1954.
• Thomas, Michel. Hristiyan Tanrı Bilimlerine Giriş. İstanbul: Orhan Basımevi, 1992.
• Tirmizî, Ebu İsa Muhammed b. İsa. es-Sünen. thk. Ahmed Muhammed Şakir. Mısır: Mektebetü'l-Halebî, 1975.
• Yaşar, Hüseyin. Hristiyan Dünyasında Kur’ân Karşıtı Söylemin Tarihsel Kökleri. İstanbul: İz Yayıncılık, 2010.
• Zalmezzem, Mehmet. Kur’ân’a Materyalist Yaklaşımlar, İlhan Arsel Örneği. Ankara: Fecr Yayınları, 2019.
• Zeccâc, Ebû İshâk İbrâhîm b. es-Serî. Me’âni’l-Kur’ân. by.: yy., ts.
• Zeyveli, Hikmet. “Kur’ân Kıssaları”. İkinci Kur’ân Sempozyumu. Ankara: Bilgi Vakfı Yayınları, 1996.