Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Opinions of Classroom Teachers about the Use of Argumentation Method in Science Classroom in Primary School

Yıl 2018, , 106 - 122, 30.04.2018
https://doi.org/10.18009/jcer.387033

Öz

The purpose of this study is to determine the
opinions of classroom teachers in the elementary school about the use of the
argumentation method appropriate to the Toulmin argumentation model in the
science class. This study was carried out in 16 hours (8 days) with
participation of 37 class teachers in Balıkesir province of Bandırma. This
study is based on the case study of the qualitative research design. The data
was the result of video recording of semi-structured interviews and
semi-structured interviews with six classroom teachers. The obtained data was
analyzed according to the content analysis which is one of the analysis
methods. 37 classroom teachers were trained to use the argumentation method in
the third and fourth grade science courses in the theoretical and practical way
in the direction of Toulmin argumentation model. At the end of this training,
their experiences are expressed as opinions. According to these views, the
method of argumentation; the students will be interested and attentive, the
students will have a positive attitude towards the classes, the students will
be actively involved in the lessons and learn meaningfully, the ability to
develop scientific thinking skills and to understand the nature of science can
be used not only in science class but also in other courses (P <.05).

Kaynakça

  • Apaydın, Z., Peker, E. & Taş, E. (2012). Isı yalıtımını argümantasyonla anlama: İlköğretim 6. sınıf öğrencileri ile durum çalışması. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4 (8), 79-100.
  • Aykaç, N. (2005). Öğrenme ve öğretim sürecinde aktif öğrenme yöntemleri. Ankara: Naturel Yayıncılık.
  • Aykaç, N. (2011). Hayat bilgisi dersi öğretim programında kullanılan yöntem ve tekniklerin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi (Sinop İli Örneği ). Kastamonu Eğitim Dergisi, 19 (1), 113-126.
  • Aldağ, H. (2006). Toulmin tartışma modeli. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 13-34.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Çepni, S. (2010). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Trabzon: Celepler Matbaacılık.
  • Çepni, S. (2016). Fen ve teknoloji öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Demircioğlu, T. & Ucar, S. (2012). The effect of argument-driven ınquiry on pre-service science teachers' attitudes and argumentation skills. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 46, 5035-5039.
  • Driver, R., Newton, P. & Osborne, J. (2000). Establishing the norms of scientific argumentation in classrooms. Science Education, 84 (3), 287-312.
  • Duran, M., Doruk, M. & Kaplan, A. (2017). Argümantasyon tabanlı olasılık öğretiminin ortaokul öğrencilerinin başarılarına ve kaygılarına etkililiğinin incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 13(1), 55-87.
  • Ekici,G. & Bilici, H. I. (2017). İlkokul öğrencilerinin “yuva” kavramına ilişkin bilişsel yapıları: hayat bilgisi dersinde nitel bir analiz örneği. Journal of Computer and Education Research, 5 (9), 1-30.
  • Erduran, E., Simon, S. & Osborne, J. (2004). Tapping into argumentation: developments in the application of toulmin's argument pattern for studying science discourse. Science Education, 88 (6), 915-933.
  • Kaptan, F. & Aydın, Ö. (2014). Fen-teknoloji öğretmen adaylarının eğitiminde argümantasyonun biliş üstü ve mantıksal düşünme becerilerine etkisi ve argümantasyona ilişkin görüşler. Eğitim Bilimleri Araştırma Dergisi, 4 (2), 163-188.
  • Kaya, O. N. & Kılıç, Z. (2008). Etkin bir fen öğretimi için tartışmacı söylev. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (3), 89-100.
  • Kıngır, S., Geban, Ö.& Günel, M. (2011). Öğrencilerin kimya derslerinde argümantasyon tabanlı bilim öğrenme yaklaşımının uygulanmasına ilişkin görüşleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 15-28.
  • Köseoğlu, F., Tümay, H. & Budak, E. (2008). Bilimin doğası hakkında paradigma değişimleri ve öğretimi ile ilgili yeni anlayışlar. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (2), 221-237.
  • Michaels, S., Shouse, A., W. & Schweingrber, H., A. (2009). Ready, set science! Putting research to work in k-8 classroms. Washington, D.C. National Academies Press. Erişim adresi: https://www.google.com.tr/search?q=michaels%2C+shouse%2C+ schweingrber+pdf&oq=m&aqs=chrome.0.69i59j69i60l3j69i57j35i39.1915j0j8&sourceid=chrome&ie=UTF-8 adresinden 1 Ağustos 2017 indirilmiştir.
  • Miles, M.B. & Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Hançer, A., H., Şensoy, Ö. & Yıldırım, H., İ. (2003). İlköğretimde çağdaş fen bilgisi öğretiminin önemi ve nasıl olması gerektiği üzerine bir değerlendirme. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 80-88.
  • Hand, B. Wallace, C. & Yang, E. (2004). Using the science writing heuristic to enhance learning outcomes from laboratory activities in seventh grade science: Quantitative and qualitative aspects. International Journal of Science Eduation, 26, 131-149.
  • Hemlick, J. E. & Norland, E. V. (1994). I do believe... in Santa? (Cover Story). Adult Learning, 3(5), 22-24.
  • Torun, F. & Şahin, S. (2016). Argümantasyon temelli sosyal bilgiler dersinde öğrencilerin argüman düzeylerinin belirlenmesi. Eğitim ve Bilim, 41 (186), 233-251.
  • Tümay, H. & Köseoğlu, F. (2011). Kimya öğretmen adaylarının argümantasyon odaklı öğretim konusunda anlayışlarının geliştirilmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 8 (3), 105-120.
  • Simon, S., Erduran & S., Osborne, J. (2006). Learning to teach argumentation: research and development in the science classroom. International Journal of Science Education, 28 (2), 235-260.
  • Toulmin, S. E. (2003). The uses of argument. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Türkben, T. (2015). Aktif öğrenme yöntemiyle oluşturulmuş sınıf ortamının öğrenciler üzerisindeki etkisi. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,10 (7), 899-916.
  • Yıldırır, H. E. & Nakiboğlu, C. (2014). Kimya öğretmen ve öğretmen adaylarının derslerinde kullandıkları argümantasyon süreçlerinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (2), 124-154.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları
  • Saygılı, G. (Ed.). (2015). İlkokulda kullanılan strateji, yöntem ve teknikler. Ankara: Pegem Akademi.

İlkokulda Sınıf Öğretmenlerinin Fen Bilimleri Dersinde Argümantasyon Yöntemi Kullanımına İlişkin Görüşleri

Yıl 2018, , 106 - 122, 30.04.2018
https://doi.org/10.18009/jcer.387033

Öz

Bu çalışmanın amacı,
ilkokulda sınıf öğretmenlerinin fen bilimleri dersinde Toulmin argümantasyon
modeline uygun argümantasyon yönteminin kullanımına ilişkin görüşlerini
belirlemektir. Bu çalışma Balıkesir’in Bandırma ilçesinde 37 sınıf öğretmenini
katılımı 16 saatte (8 gün) gerçekleştirilmiştir. Bu çalışma nitel araştırma
desenin durum çalışmasına göre hazırlanmıştır. Veriler yarı yapılandırılmış
görüşme formu ve altı sınıf öğretmen ile yapılan yarı yapılandırılmış
görüşmelerin videoya kaydedilmesi sonucu edilmiştir. Elde edilen veri analiz
yöntemlerinden biri olan içerik analizine göre analiz edilmiştir. 37 sınıf
öğretmeni 3 ve 4. sınıf fen bilimleri dersinde teorik ve uygulamalı olarak
Toulmin argümantasyon modeli doğrultusunda argümantasyon yöntemi kullanımına
ilişkin eğitime tabi tutuldular. Bu eğitim sonunda yaşadıkları deneyimler
sonucunda görüşleri belirttiler. Bu görüşlere göre argümantasyon yönteminin;
öğrencilerin ilgisinin ve dikkatini çekeceğini, öğrencilerin derslere karşı
olumlu tutum içinde olacağını, öğrencilerin derse aktif olarak katılıp anlamlı
öğrenmeyi gerçekleştireceğini, bilimsel düşünce becerilerini geliştirme ve
bilimin doğasını anlama fırsatı sunacağını, argümantasyon yönteminin sadece fen
bilimleri dersinde değil, diğer derslerde de kullanılabileceğini
belirtmişlerdir  (p<.05).

Kaynakça

  • Apaydın, Z., Peker, E. & Taş, E. (2012). Isı yalıtımını argümantasyonla anlama: İlköğretim 6. sınıf öğrencileri ile durum çalışması. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4 (8), 79-100.
  • Aykaç, N. (2005). Öğrenme ve öğretim sürecinde aktif öğrenme yöntemleri. Ankara: Naturel Yayıncılık.
  • Aykaç, N. (2011). Hayat bilgisi dersi öğretim programında kullanılan yöntem ve tekniklerin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi (Sinop İli Örneği ). Kastamonu Eğitim Dergisi, 19 (1), 113-126.
  • Aldağ, H. (2006). Toulmin tartışma modeli. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 13-34.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Çepni, S. (2010). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Trabzon: Celepler Matbaacılık.
  • Çepni, S. (2016). Fen ve teknoloji öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Demircioğlu, T. & Ucar, S. (2012). The effect of argument-driven ınquiry on pre-service science teachers' attitudes and argumentation skills. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 46, 5035-5039.
  • Driver, R., Newton, P. & Osborne, J. (2000). Establishing the norms of scientific argumentation in classrooms. Science Education, 84 (3), 287-312.
  • Duran, M., Doruk, M. & Kaplan, A. (2017). Argümantasyon tabanlı olasılık öğretiminin ortaokul öğrencilerinin başarılarına ve kaygılarına etkililiğinin incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 13(1), 55-87.
  • Ekici,G. & Bilici, H. I. (2017). İlkokul öğrencilerinin “yuva” kavramına ilişkin bilişsel yapıları: hayat bilgisi dersinde nitel bir analiz örneği. Journal of Computer and Education Research, 5 (9), 1-30.
  • Erduran, E., Simon, S. & Osborne, J. (2004). Tapping into argumentation: developments in the application of toulmin's argument pattern for studying science discourse. Science Education, 88 (6), 915-933.
  • Kaptan, F. & Aydın, Ö. (2014). Fen-teknoloji öğretmen adaylarının eğitiminde argümantasyonun biliş üstü ve mantıksal düşünme becerilerine etkisi ve argümantasyona ilişkin görüşler. Eğitim Bilimleri Araştırma Dergisi, 4 (2), 163-188.
  • Kaya, O. N. & Kılıç, Z. (2008). Etkin bir fen öğretimi için tartışmacı söylev. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (3), 89-100.
  • Kıngır, S., Geban, Ö.& Günel, M. (2011). Öğrencilerin kimya derslerinde argümantasyon tabanlı bilim öğrenme yaklaşımının uygulanmasına ilişkin görüşleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 15-28.
  • Köseoğlu, F., Tümay, H. & Budak, E. (2008). Bilimin doğası hakkında paradigma değişimleri ve öğretimi ile ilgili yeni anlayışlar. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (2), 221-237.
  • Michaels, S., Shouse, A., W. & Schweingrber, H., A. (2009). Ready, set science! Putting research to work in k-8 classroms. Washington, D.C. National Academies Press. Erişim adresi: https://www.google.com.tr/search?q=michaels%2C+shouse%2C+ schweingrber+pdf&oq=m&aqs=chrome.0.69i59j69i60l3j69i57j35i39.1915j0j8&sourceid=chrome&ie=UTF-8 adresinden 1 Ağustos 2017 indirilmiştir.
  • Miles, M.B. & Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Hançer, A., H., Şensoy, Ö. & Yıldırım, H., İ. (2003). İlköğretimde çağdaş fen bilgisi öğretiminin önemi ve nasıl olması gerektiği üzerine bir değerlendirme. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 80-88.
  • Hand, B. Wallace, C. & Yang, E. (2004). Using the science writing heuristic to enhance learning outcomes from laboratory activities in seventh grade science: Quantitative and qualitative aspects. International Journal of Science Eduation, 26, 131-149.
  • Hemlick, J. E. & Norland, E. V. (1994). I do believe... in Santa? (Cover Story). Adult Learning, 3(5), 22-24.
  • Torun, F. & Şahin, S. (2016). Argümantasyon temelli sosyal bilgiler dersinde öğrencilerin argüman düzeylerinin belirlenmesi. Eğitim ve Bilim, 41 (186), 233-251.
  • Tümay, H. & Köseoğlu, F. (2011). Kimya öğretmen adaylarının argümantasyon odaklı öğretim konusunda anlayışlarının geliştirilmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 8 (3), 105-120.
  • Simon, S., Erduran & S., Osborne, J. (2006). Learning to teach argumentation: research and development in the science classroom. International Journal of Science Education, 28 (2), 235-260.
  • Toulmin, S. E. (2003). The uses of argument. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Türkben, T. (2015). Aktif öğrenme yöntemiyle oluşturulmuş sınıf ortamının öğrenciler üzerisindeki etkisi. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,10 (7), 899-916.
  • Yıldırır, H. E. & Nakiboğlu, C. (2014). Kimya öğretmen ve öğretmen adaylarının derslerinde kullandıkları argümantasyon süreçlerinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (2), 124-154.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları
  • Saygılı, G. (Ed.). (2015). İlkokulda kullanılan strateji, yöntem ve teknikler. Ankara: Pegem Akademi.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Zeki Apaydın 0000-0002-6581-4828

Mehmet Ali Kandemir 0000-0001-9340-2559

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2018
Gönderilme Tarihi 31 Ocak 2018
Kabul Tarihi 20 Nisan 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018

Kaynak Göster

APA Apaydın, Z., & Kandemir, M. A. (2018). İlkokulda Sınıf Öğretmenlerinin Fen Bilimleri Dersinde Argümantasyon Yöntemi Kullanımına İlişkin Görüşleri. Journal of Computer and Education Research, 6(11), 106-122. https://doi.org/10.18009/jcer.387033

Creative Commons Lisansı


Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.


Değerli Yazarlar,

JCER dergisi 2018 yılından itibaren yayımlanacak sayılarda yazarlarından ORCID bilgilerini isteyecektir. Bu konuda hassasiyet göstermeniz önemle rica olunur.

Önemli: "Yazar adından yapılan yayın/atıf taramalarında isim benzerlikleri, soyadı değişikliği, Türkçe harf içeren isimler, farklı yazımlar, kurum değişiklikleri gibi durumlar sorun oluşturabilmektedir. Bu nedenle araştırmacıların tanımlayıcı kimlik/numara (ID) edinmeleri önem taşımaktadır. ULAKBİM TR Dizin sistemlerinde tanımlayıcı ID bilgilerine yer verilecektir.

Standardizasyonun sağlanabilmesi ve YÖK ile birlikte yürütülecek ortak çalışmalarda ORCID kullanılacağı için, TR Dizin’de yer alan veya yer almak üzere başvuran dergilerin, yazarlardan ORCID bilgilerini talep etmeleri ve dergide/makalelerde bu bilgiye yer vermeleri tavsiye edilmektedir. ORCID, Open Researcher ve Contributor ID'nin kısaltmasıdır.  ORCID, Uluslararası Standart Ad Tanımlayıcı (ISNI) olarak da bilinen ISO Standardı (ISO 27729) ile uyumlu 16 haneli bir numaralı bir URI'dir. http://orcid.org adresinden bireysel ORCID için ücretsiz kayıt oluşturabilirsiniz. "