Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Fen Bilimleri Öğretmen Adaylarının Öğrenme Stillerinin Çeşitli Değişkenlerle İncelenmesi

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 10, 255 - 280, 03.12.2017
https://doi.org/10.18009/jcer.298669

Öz

Araştırmada fen bilimleri öğretmen adaylarının Felder
Silverman öğrenme stillerine göre öğrenme stillerinin belirlenmesi ve çeşitli
değişkenler yönüyle incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma betimsel tarama modeli
kapsamında yürütülmüş olup araştırmanın örneklemini bir eğitim fakültesinde
öğrenim görmekte olan 322 fen bilgisi öğretmen adayı oluşturmaktadır. Felder ve
Soloman (1994) tarafından geliştirilen ve Türkçeye uyarlanan “Öğrenme Stili
Envanteri” veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Verilerin analizi bağımsız
t-testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılarak yapılmıştır.
Araştırma sonucunda, fen öğretmen adaylarının yaparak, hissederek, görsel ve sıralı
öğrenme stillerine sahip oldukları tespit edilmiştir. Öğretmen adaylarının
sahip oldukları öğrenme stillerinden en yüksek skoru görsel öğrenme stili almıştır. Ayrıca araştırmada cinsiyet, sınıf
seviyesi ve baba eğitim durumlarına göre öğrenme stilleri farklılık
göstermiştir. Araştırma sonuçlarına dayanarak ilgililere gerekli önerilerde
bulunulmuştur.

Kaynakça

  • Babadoğan, C. (2000). Öğretim stili odaklı ders tasarımı geliştirme. Milli Eğitim, 147, 61-63.
  • Bahar, H.H. ve Sülün, A. (2011). Fen Bilgisi öğretmen adaylarının öğrenme stilleri, cinsiyet öğrenme stili ilişkisi ve öğrenme stiline göre akademik başarı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 379-386.
  • Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (14. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Demir, T. (2008). Türkçe eğitimi bölümü öğrencilerinin öğrenme stilleri ve bunların çeşitli değişkenlerle ilişkisi (Gazi Üniversitesi örneği), Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(4), 129-148.
  • Dunn, K., ve Dunn, R. (1986). The look of learning styles. Early Years. 8, 46-52.
  • Durmuş, B., Yurtkoru E. S. ve Çinko, M. (2011). Sosyal Bilimlerde SPSS’le Veri Analizi. İstanbul: Beta Yay.
  • Dwyer, J. (1996). Learning Differences and Teaching Styles. Retrieved January 17, 2017, from http://www.yorku.ca/admin/cst/learndifs.html.
  • Ekici, G. (2001). Öğrenme stiline dayalı biyoloji öğretiminin analizi. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Erden, M., ve Altun, S. (2006). Öğrenme Stilleri. İstanbul: Morpa Yayıncılık.
  • Felder, R. M. & Henriques, E. R. (1995). Learning and teaching styles in foreing and second language education. Foreign Language Annals, 28(1), 21–31.
  • Felder, R. M. & Silverman, L. (1988). Learning and teaching styles in engineering education. Engineering Education, 78(7), 674-681.
  • Felder, R. M. ve Soloman, B. A. (1994). Index of learning styles. Erişim tarihi: 10 Aralık 2016: http://www.ncsu.edu/felder- public/ILSpage.html
  • Fer, S. (2003). Matematik, Fizik ve Kimya Öğretmenliği öğrencilerinin öğrenme biçemlerine göre kolay öğrendikleri öğrenme etkinlikleri, Çağdaş Eğitim, 28(304), 33-43.
  • Gündoğan Çögenli, A., (2011). Sınıf öğretmenlerinin sahip oldukları öğrenme stilleri ve kullandıkları bilişüstü öğrenme stratejileri. Yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • Güneş, G. ve Gökçek, T. (2012). Learnig styles of pedagogical formation students. Journal of Research in Education and Teaching, 1(4), 28-40.
  • Güven, M. (2004). Öğrenme stilleri ile öğrenme stratejileri arasındaki ilişki. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • Karasar, N. (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kaya, H. ve Akçin, E. (2002). Öğrenme biçemleri/stilleri ve hemşirelik eğitimi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 6(2), 31-36.
  • Kayri, M. (2009). Araştırmalarda gruplar arası farkın belirlenmesine yönelik çoklu karşılaştırma (post-hoc) teknikleri. Fırat Üniv. Sosyal Bilimler Dergisi, 19(1), 51- 64.
  • Kılıç, E. ve Karadeniz, Ş. (2004). Cinsiyet ve öğrenme stilinin gezinme stratejisi ve başarıya etkisi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(3), 129-146.
  • Köprülü, Ö. (2004). Learning styles of student-teachers in English Language Departments in some faculties of education with respect to foreign language learning and teaching. Doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Köse, A., (2010). Fen Bilgisi öğretmen adaylarının öğrenme stilleri, ders çalışma stratejileri ile Fen Bilgisi öğretimi öz yeterlik inançları arasındaki ilişki (ÇOMÜ Örneği). Yüksek lisans tezi, ÇOMÜ, Çanakkale.
  • Mumford, A. (1987). Learning styles and learning, Personnel Review, 16(3), 20–23.
  • Peker, M., Mirasyedioğlu, Ş. ve Aydın, B. (2004). Matematik öğretmenlerinin dikkate alabilecekleri öğrenme stilleri: McCarthy modeli. Milli Eğitim, 163, 72-81.
  • Samancı, N. K. ve Keskin, M. Ö. (2007). Felder ve Soloman Öğrenme Stili İndeksi: Türkçeye uyarlanması ve geçerlik-güvenirlik çalışması. KEFAD, 8(2), 37-54.
  • Şeker Sır, N. Ş., Karataş, H. ve Çeliköz, N. (2015). An investigation on the learning style preferences of pre-service teachers. Education Sciences, 10(4), 237-252.
  • Schunk, D. H. (2009). Bilişsel Stil. D. H. Schunk içinde, Eğitimsel bir bakışla öğrenme teorileri (M. Şahin, 5. Baskıdan Çev.), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Yağışan, N. ve Sünbül, A.M. (2009). Güzel Sanatlar Eğitimi bölümü öğrencilerinin öğrenme tercihleri, 8. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu, Samsun, 23-25 Eylül 2009.
  • Yılmaz, A.,ve Özgür, S. D. (2012). Türetimci çoklu ortamın öğretmen adaylarının öğrenme stillerine göre başarı, tutum ve kalıcılığa etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 441-452.

Investigation of Science Teachers’ Learning Styles with Various Variables

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 10, 255 - 280, 03.12.2017
https://doi.org/10.18009/jcer.298669

Öz

It was aimed to determine
learning styles according to Felder Silverman learning styles and to examine
various variables in this research. The study was carried out through a
descriptive design involving a survey model with a sample of 322 science
student teachers studying at Amasya Faculty of Education on during 2016-2017
academic years.
The
"Learning Style Inventory" developed by Felder & Soloman (1994)
and adapted to the Turkish language was used as a data collection tool. Data
were analyzed using independent t-test and one-way analysis of variance
(ANOVA). As a result of the research, it was determined that science teacher
candidates had visual and sequential learning styles by doing, feeling, and
doing. The highest score from the learning styles that the teacher candidates
possessed was the visual learning style. In addition, learning styles differed
according to gender, grade level and father education status in the survey.
Based on the results of the research, necessary suggestions were made.

Kaynakça

  • Babadoğan, C. (2000). Öğretim stili odaklı ders tasarımı geliştirme. Milli Eğitim, 147, 61-63.
  • Bahar, H.H. ve Sülün, A. (2011). Fen Bilgisi öğretmen adaylarının öğrenme stilleri, cinsiyet öğrenme stili ilişkisi ve öğrenme stiline göre akademik başarı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 379-386.
  • Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (14. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Demir, T. (2008). Türkçe eğitimi bölümü öğrencilerinin öğrenme stilleri ve bunların çeşitli değişkenlerle ilişkisi (Gazi Üniversitesi örneği), Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(4), 129-148.
  • Dunn, K., ve Dunn, R. (1986). The look of learning styles. Early Years. 8, 46-52.
  • Durmuş, B., Yurtkoru E. S. ve Çinko, M. (2011). Sosyal Bilimlerde SPSS’le Veri Analizi. İstanbul: Beta Yay.
  • Dwyer, J. (1996). Learning Differences and Teaching Styles. Retrieved January 17, 2017, from http://www.yorku.ca/admin/cst/learndifs.html.
  • Ekici, G. (2001). Öğrenme stiline dayalı biyoloji öğretiminin analizi. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Erden, M., ve Altun, S. (2006). Öğrenme Stilleri. İstanbul: Morpa Yayıncılık.
  • Felder, R. M. & Henriques, E. R. (1995). Learning and teaching styles in foreing and second language education. Foreign Language Annals, 28(1), 21–31.
  • Felder, R. M. & Silverman, L. (1988). Learning and teaching styles in engineering education. Engineering Education, 78(7), 674-681.
  • Felder, R. M. ve Soloman, B. A. (1994). Index of learning styles. Erişim tarihi: 10 Aralık 2016: http://www.ncsu.edu/felder- public/ILSpage.html
  • Fer, S. (2003). Matematik, Fizik ve Kimya Öğretmenliği öğrencilerinin öğrenme biçemlerine göre kolay öğrendikleri öğrenme etkinlikleri, Çağdaş Eğitim, 28(304), 33-43.
  • Gündoğan Çögenli, A., (2011). Sınıf öğretmenlerinin sahip oldukları öğrenme stilleri ve kullandıkları bilişüstü öğrenme stratejileri. Yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • Güneş, G. ve Gökçek, T. (2012). Learnig styles of pedagogical formation students. Journal of Research in Education and Teaching, 1(4), 28-40.
  • Güven, M. (2004). Öğrenme stilleri ile öğrenme stratejileri arasındaki ilişki. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • Karasar, N. (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kaya, H. ve Akçin, E. (2002). Öğrenme biçemleri/stilleri ve hemşirelik eğitimi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 6(2), 31-36.
  • Kayri, M. (2009). Araştırmalarda gruplar arası farkın belirlenmesine yönelik çoklu karşılaştırma (post-hoc) teknikleri. Fırat Üniv. Sosyal Bilimler Dergisi, 19(1), 51- 64.
  • Kılıç, E. ve Karadeniz, Ş. (2004). Cinsiyet ve öğrenme stilinin gezinme stratejisi ve başarıya etkisi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(3), 129-146.
  • Köprülü, Ö. (2004). Learning styles of student-teachers in English Language Departments in some faculties of education with respect to foreign language learning and teaching. Doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Köse, A., (2010). Fen Bilgisi öğretmen adaylarının öğrenme stilleri, ders çalışma stratejileri ile Fen Bilgisi öğretimi öz yeterlik inançları arasındaki ilişki (ÇOMÜ Örneği). Yüksek lisans tezi, ÇOMÜ, Çanakkale.
  • Mumford, A. (1987). Learning styles and learning, Personnel Review, 16(3), 20–23.
  • Peker, M., Mirasyedioğlu, Ş. ve Aydın, B. (2004). Matematik öğretmenlerinin dikkate alabilecekleri öğrenme stilleri: McCarthy modeli. Milli Eğitim, 163, 72-81.
  • Samancı, N. K. ve Keskin, M. Ö. (2007). Felder ve Soloman Öğrenme Stili İndeksi: Türkçeye uyarlanması ve geçerlik-güvenirlik çalışması. KEFAD, 8(2), 37-54.
  • Şeker Sır, N. Ş., Karataş, H. ve Çeliköz, N. (2015). An investigation on the learning style preferences of pre-service teachers. Education Sciences, 10(4), 237-252.
  • Schunk, D. H. (2009). Bilişsel Stil. D. H. Schunk içinde, Eğitimsel bir bakışla öğrenme teorileri (M. Şahin, 5. Baskıdan Çev.), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Yağışan, N. ve Sünbül, A.M. (2009). Güzel Sanatlar Eğitimi bölümü öğrencilerinin öğrenme tercihleri, 8. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu, Samsun, 23-25 Eylül 2009.
  • Yılmaz, A.,ve Özgür, S. D. (2012). Türetimci çoklu ortamın öğretmen adaylarının öğrenme stillerine göre başarı, tutum ve kalıcılığa etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 441-452.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Orhan Karamustafaoğlu 0000-0002-2542-0998

Miyase Tutar Bu kişi benim 0000-0002-7327-7815

Gökhan Sontay 0000-0003-4199-8674

Yayımlanma Tarihi 3 Aralık 2017
Gönderilme Tarihi 17 Mart 2017
Kabul Tarihi 3 Ağustos 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 5 Sayı: 10

Kaynak Göster

APA Karamustafaoğlu, O., Tutar, M., & Sontay, G. (2017). Investigation of Science Teachers’ Learning Styles with Various Variables. Journal of Computer and Education Research, 5(10), 255-280. https://doi.org/10.18009/jcer.298669

Creative Commons Lisansı


Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.


Değerli Yazarlar,

JCER dergisi 2018 yılından itibaren yayımlanacak sayılarda yazarlarından ORCID bilgilerini isteyecektir. Bu konuda hassasiyet göstermeniz önemle rica olunur.

Önemli: "Yazar adından yapılan yayın/atıf taramalarında isim benzerlikleri, soyadı değişikliği, Türkçe harf içeren isimler, farklı yazımlar, kurum değişiklikleri gibi durumlar sorun oluşturabilmektedir. Bu nedenle araştırmacıların tanımlayıcı kimlik/numara (ID) edinmeleri önem taşımaktadır. ULAKBİM TR Dizin sistemlerinde tanımlayıcı ID bilgilerine yer verilecektir.

Standardizasyonun sağlanabilmesi ve YÖK ile birlikte yürütülecek ortak çalışmalarda ORCID kullanılacağı için, TR Dizin’de yer alan veya yer almak üzere başvuran dergilerin, yazarlardan ORCID bilgilerini talep etmeleri ve dergide/makalelerde bu bilgiye yer vermeleri tavsiye edilmektedir. ORCID, Open Researcher ve Contributor ID'nin kısaltmasıdır.  ORCID, Uluslararası Standart Ad Tanımlayıcı (ISNI) olarak da bilinen ISO Standardı (ISO 27729) ile uyumlu 16 haneli bir numaralı bir URI'dir. http://orcid.org adresinden bireysel ORCID için ücretsiz kayıt oluşturabilirsiniz. "