Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Fen Eğitiminde Oyun Temelli Öğrenmenin Öğrencilerin Fen Dersine Yönelik Tutuma Etkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması

Yıl 2021, Cilt: 9 Sayı: 17, 327 - 352, 27.04.2021
https://doi.org/10.18009/jcer.860779

Öz

Bu çalışmanın amacı, 2005-2018 yılları arasında Oyun temelli öğrenme yönteminin öğrencilerin fen dersindeki tutumları üzerindeki genel etki büyüklüğünü, programda önerilen öğrenme yöntemine göre meta-analiz yöntemiyle hesaplamaktır. Bu amaçla konu alanında ilgili Türkiyede yapılan çalışmalar incelenmiş ve kriterleri karşılayan fen tutumlarına yönelik 11 araştırma içerisindeki 12 adet veri meta-analize dahil edilmiştir. Veriler, Comperensive Meta Analiz (CMA) programıyla analiz edilmiş ve sonuçlar Thalheimer ve Cook (2002) sınıflamasıyla açıklanmıştır. Etki büyüklüğünün hesaplanmasında ve bulguların yorumlanmasında Hedges'in g katsayısı kullanılmış ve güven düzeyi% 95 olarak kabul edilmiştir. Bu çalışmadaki meta analiz sonuçları değerlendirildiğinde oyun temelli öğrenmenin öğrencilerin fen dersine yönelik tutumları üzerindeki etki büyüklüğü 0,540 olarak hesaplanmış ve olumlu yönde “orta düzey” olarak sınıflandırılmıştır. Oyun temelli öğrenme, programda öngörülen yönteme göre fen dersine yönelik tutum üzerinde anlamlı bir etkiye sahiptir.

Kaynakça

  • Akandere, M. (2006). Eğitici okul oyunları. Ankara: Nobel Yayınevi
  • Akgöz, S., Ercan, İ., & Kan, İ. (2004). Meta-analizi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30 (2), 107-112.
  • Ariffin, K. (2007). The relationship between learning styles and academic achievements in the subject of electromagnetic among first degree students in UTHM. PSP’s Research Digest. 17-21.
  • Bağcı, E. (2011). İlköğretim 1., 2. ve 3. sınıf Türkçe dersi öğretmen kılavuz kitaplarında yer verilen eğitsel oyun etkinliklerinin incelenmesi ve alternatif etkinlik önerileri. CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi 9 (2), 487-497
  • Balemen, N. (2016). Proje tabanlı öğrenme yaklaşımının fen eğitimindeki etkililiği: meta analiz çalışması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Ankara.
  • Borden, K.S., & Horowits, I. A. (2002). Social psychology: second edition. Mahwah New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Borenstein, B., Hedges, L. V., Higgins, J. P. T. & Rothstein, H. R. (2013). Meta-analize giriş. (S. Dinçer, Çev.), Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Budak, E., Kanlı, U., Köseoğlu, F., & Yağbasan, R. (2006, Eylül). Oyunlarla fen (fizik, kimya, biyoloji) öğretimi. XII. Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Pegem yayıncılık.
  • Camnalbur, M. (2008). A meta-analysis for the effectiveness of computer based education. Unpublished Master’s Thesis, Marmara University, Institute of Educational Sciences, Turkey.
  • Can, S., & Yıldırım, M. (2017). Eğitsel oyunlarla fen dersine “var mısın yok musun”?. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (35), 14-30.
  • Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd ed.). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education. New York: Routledge.
  • Cooper, H., Hedges, L. V., & Valentine, J. C. (2009). The handbook of research synthesis and metaanalysis (2nd edition). New York: Russell Sage Publication.
  • Coşkun, H., Akarsu, B. & Karaiper, A.İ. (2012). Bilim öyküleri içeren eğitsel oyunların fen ve teknoloji dersindeki öğrencilerin akademik başarılarına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 93-109.
  • Çoban, B. & Nacar, E., (2015). Ortaokullarda eğitsel oyunlar. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Demirci, C. (2007). Fen bilgisi öğretiminde yaratıcılığın erişi ve tutuma etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 32, 65-75.
  • Demirel, M. (1993). Öğrenme stratejilerinin öğretimi. Eğitim ve Bilim, 17(88). 52-59
  • Dinçer, S. (2014). Eğitim bilimlerinde uygulamalı meta-analiz. Ankara: Pegem Akademi
  • Dinçer, S. (2018). Eğitim bilimleri araştırmalarında içerik analizi: Meta-analiz, meta-sentez, betimsel içerik analizi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 176-190.
  • Ellis, P. D. (2010). The essential guide to effect sizes. Statistical power, meta-analysis, and the interpretation of research result. New York: Cambridge University Press.
  • Erdoğan, Y., Bayram, S. & Deniz, L. (2008). Web tabanlı eğitimde akademik başarıyı ve tutumları etkileyen faktörler. Uluslararası Eğitim Dergisi, 1 (1), 31-47.
  • Ergene, T. (1999). Effectiveness of test anxiety reduction programs: a meta-analysis review. Phd Thesis. Ohio University, Ohio.
  • Feldman, S. R. (1996). Understanding psychology. New York: McGraw-Hill
  • Glass, G. V. (1976). Primary, secondary, and meta-analysis of research. Educational Researcher, 5(10), 3-8. https://doi.org/10.3102/0013189X005010003
  • Glass, G. V., McGaw, B., & Smith, M. L. (1981). Meta-analysis in social research. Sage Publications, Incorporated.
  • Hartzler, R. G., & Buhler, D. D. (2000). Occurrence of common milkweed (Asclepias syriaca) in cropland and adjacent areas. Crop protection, 19(5), 363-366.
  • Hedges, L. V., Shymansky, J. A., & Woodworth, G. (1989). Modern methods of meta-analysis: A Practical Guide.
  • Huffcutt, A. I. (2002). Research perspectives on meta analysis. Handbook of research methods in industrial and organizational psychology, 198-215.
  • Hunter, J.E. & Schmidt, F.L. (1990). Methods of meta-analysis: correcting errorand bias in research findings. London: Sage Publications.
  • Karamustafaoğlu, O., & Kaya, M. (2013). Teaching the subject of ‘reflection and mirrors’ with educational games: A case of reflective race. J. Inq. Based Act.(JIBA), 3, 41-49.
  • Kılıç, Z., Atasoy, B., Tertemiz, N., Şeren, M. & Ercan, L. (2001). Konu Alanı Ders Kitabı İnceleme Kılavuzu-Fen Bilgisi 4-8. Ankara: Nobel Yayıncılık
  • Koç, A. & Böyük, U. (2012). Basit malzemelerle yapılan deneylerin fene yönelik tutuma etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 9(4), 102-118.
  • Köymen, Ü. & Şahin, F.C. (2004). İnternet tabanlı uzaktan eğitim çalışmalarının değerlendirilmesinde bir yöntem olarak meta analiz, türleri, işlem basamakları, avantajları, sınırlılıkları ve eleştiriler (http://uecalistay.mersin. edu.tr/uzakcalistay/mehmet_can_sahin.ppt Erişim Tarihi: 11.06.2018).
  • Kutluca, T. (2013). Yapılandırmacı öğrenme-öğretme yaklaşımı. In G. Ekici & M. Güven (Eds.), Yeni öğrenme-öğretme yaklaşımları ve uygulama örnekleri (ss. 620-653). Ankara: Pegem Akademi.
  • Lipsey, M.W. & Wilson, D.B. (2001). Practical meta-analysis. Beverly Hills, CA: Sage Publications.
  • Milli Eğitim Bakanlığı, [MEB]. (2005). İlköğretim fen ve teknoloji dersi (4-5. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Milli Eğitim Bakanlığı, [MEB]. (2018). İlköğretim kurumları yönetmeliğinde değişiklik yapılmasına dair yönetmelik. Ocak 2018 tarih ve 30318 Sayılı Resmî Gazete
  • Okursoy, F.G. (2009). Kavram haritaları öğretim stratejisinin öğrenci başarısına etkisi: bir meta analiz çalışması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Özdemirli, G. (2011). İşbirlikli öğrenme yönteminin öğrencinin matematik başarısı ve matematiğe ilişkin tutumu üzerindeki etkililiği: Bir meta-analiz çalışması. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Pehlivan, K. B. (2010). A study on prospective teachers' learning styles and their attitudes toward teaching profession. Elementary Education Online, 9(2), 749-763.
  • Pigott, T. (2012). Advances in meta-analysis. New York: Springer Science & Business Media.
  • Popham, W. J. (2005). Students' attitudes count. Educational Leadership, 62(5), 84-85.
  • Rosenthal, R. & DiMatteo, M. R. (2001). Meta-analysis: recent developments in quantitative methods for literature reviews. Annual Review of Psychology, 52(1), 59-82.
  • Saban, A. (2005). Çoklu zeka teorisi ve eğitim. Ankara: Nobel Yayıncılık
  • Sánchez-Meca, J., & Marín-Martínez, F. (2010). Meta analysis. In P. Peterson, E. Baker, & B. McGaw (Eds.), International encyclopedia of education (Vol. 7, pp. 274-282). Oxford: Elsevier.
  • Sel, R. (1985). Okul öncesi çocukları oyunlar-rondlar. İstanbul: Ya-Pa Yayıncılık
  • Selley, N. (1999). The art of contructivist teaching in the primary school. London: David Fulton Publishers. Sağdıç, M. & Bakırcı, H. (2020). Rehberli araştırma sorgulama öğretim yönteminin 7. sınıf öğrencilerinin FeTeMM tutumları üzerindeki etkisi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22 (2), 363-376
  • Şelli, M., & Doğan, Z. (2011). Agricultural data assessment with Meta Analysis. Journal of the Faculty of Agriculture of Harran University, 15 (4), 45-56
  • Şen-Gümüş, B.(2009). Bilimsel öykülerle fen ve teknoloji eğitiminin öğrencilerin fen tutumlarına ve bilim insanı imajlarına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Thalheimer, W., & Cook, S. (2002). How to calculate effect sizes from published research articles: A simplified methodology. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2017, http://worklearning.com/effect_sizes.htm
  • Tural, H. (2005). İlkögretim matematik öğretiminde oyun ve etkinliklerle öğretimin erişi ve tutuma etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Tutkun, Ö. F. (2010). 21. yüzyılda eğitim programının felsefi boyutları. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 993-1016.
  • Yenilmez, K., & Özabacı, N. Ş. (2003). Yatılı öğretmen okulu öğrencilerinin matematik ile ilgili tutumları ve matematik kaygı düzeyleri arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(14), 132-146.
  • Yıldız, N. (2002). Verilerin değerlendirilmesinde meta analizi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. İstanbul
  • Yien, J-M., Hung, C-M., Hwang, G-J., & Lin, Y-C. (2011). A game-based learning approach to improving students’ learning achievements in a nutrition course. The Turkish Online Journal of Educational Technology (TOJET), 10(2), 1-10.

The Effect of Game-Based Learning in Science Education on Attitude towards Science Lesson: A Meta-Analysis Study

Yıl 2021, Cilt: 9 Sayı: 17, 327 - 352, 27.04.2021
https://doi.org/10.18009/jcer.860779

Öz

The purpose of present study is to calculate the overall effect size of the game-based learning method on students' attitudes in science lesson between 2005 and 2018 years, using meta-analysis method according to the learning method proposed in the program. For this aim, studies conducted in Turkey related to subject area and 12 data from 11 researches on attitude towards science that met the criteria are included in meta-analysis. The data were analysed with Comprehensive Meta-Analysis (CMA) program and the results were explained with the Thalheimer and Cook (2002) classification. Hedges's g coefficient was used to calculate the effect size and interpret the findings, and the confidence level was accepted as 95%. When the meta-analysis results in this study were evaluated, the effect size of game-based learning on students' attitudes towards science was calculated as 0.540 and positively classified as "medium level". Game-based learning has a significant effect on the attitude towards science lesson according to the method envisaged in the program.

Kaynakça

  • Akandere, M. (2006). Eğitici okul oyunları. Ankara: Nobel Yayınevi
  • Akgöz, S., Ercan, İ., & Kan, İ. (2004). Meta-analizi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30 (2), 107-112.
  • Ariffin, K. (2007). The relationship between learning styles and academic achievements in the subject of electromagnetic among first degree students in UTHM. PSP’s Research Digest. 17-21.
  • Bağcı, E. (2011). İlköğretim 1., 2. ve 3. sınıf Türkçe dersi öğretmen kılavuz kitaplarında yer verilen eğitsel oyun etkinliklerinin incelenmesi ve alternatif etkinlik önerileri. CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi 9 (2), 487-497
  • Balemen, N. (2016). Proje tabanlı öğrenme yaklaşımının fen eğitimindeki etkililiği: meta analiz çalışması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Ankara.
  • Borden, K.S., & Horowits, I. A. (2002). Social psychology: second edition. Mahwah New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Borenstein, B., Hedges, L. V., Higgins, J. P. T. & Rothstein, H. R. (2013). Meta-analize giriş. (S. Dinçer, Çev.), Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Budak, E., Kanlı, U., Köseoğlu, F., & Yağbasan, R. (2006, Eylül). Oyunlarla fen (fizik, kimya, biyoloji) öğretimi. XII. Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Pegem yayıncılık.
  • Camnalbur, M. (2008). A meta-analysis for the effectiveness of computer based education. Unpublished Master’s Thesis, Marmara University, Institute of Educational Sciences, Turkey.
  • Can, S., & Yıldırım, M. (2017). Eğitsel oyunlarla fen dersine “var mısın yok musun”?. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (35), 14-30.
  • Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd ed.). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education. New York: Routledge.
  • Cooper, H., Hedges, L. V., & Valentine, J. C. (2009). The handbook of research synthesis and metaanalysis (2nd edition). New York: Russell Sage Publication.
  • Coşkun, H., Akarsu, B. & Karaiper, A.İ. (2012). Bilim öyküleri içeren eğitsel oyunların fen ve teknoloji dersindeki öğrencilerin akademik başarılarına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 93-109.
  • Çoban, B. & Nacar, E., (2015). Ortaokullarda eğitsel oyunlar. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Demirci, C. (2007). Fen bilgisi öğretiminde yaratıcılığın erişi ve tutuma etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 32, 65-75.
  • Demirel, M. (1993). Öğrenme stratejilerinin öğretimi. Eğitim ve Bilim, 17(88). 52-59
  • Dinçer, S. (2014). Eğitim bilimlerinde uygulamalı meta-analiz. Ankara: Pegem Akademi
  • Dinçer, S. (2018). Eğitim bilimleri araştırmalarında içerik analizi: Meta-analiz, meta-sentez, betimsel içerik analizi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 176-190.
  • Ellis, P. D. (2010). The essential guide to effect sizes. Statistical power, meta-analysis, and the interpretation of research result. New York: Cambridge University Press.
  • Erdoğan, Y., Bayram, S. & Deniz, L. (2008). Web tabanlı eğitimde akademik başarıyı ve tutumları etkileyen faktörler. Uluslararası Eğitim Dergisi, 1 (1), 31-47.
  • Ergene, T. (1999). Effectiveness of test anxiety reduction programs: a meta-analysis review. Phd Thesis. Ohio University, Ohio.
  • Feldman, S. R. (1996). Understanding psychology. New York: McGraw-Hill
  • Glass, G. V. (1976). Primary, secondary, and meta-analysis of research. Educational Researcher, 5(10), 3-8. https://doi.org/10.3102/0013189X005010003
  • Glass, G. V., McGaw, B., & Smith, M. L. (1981). Meta-analysis in social research. Sage Publications, Incorporated.
  • Hartzler, R. G., & Buhler, D. D. (2000). Occurrence of common milkweed (Asclepias syriaca) in cropland and adjacent areas. Crop protection, 19(5), 363-366.
  • Hedges, L. V., Shymansky, J. A., & Woodworth, G. (1989). Modern methods of meta-analysis: A Practical Guide.
  • Huffcutt, A. I. (2002). Research perspectives on meta analysis. Handbook of research methods in industrial and organizational psychology, 198-215.
  • Hunter, J.E. & Schmidt, F.L. (1990). Methods of meta-analysis: correcting errorand bias in research findings. London: Sage Publications.
  • Karamustafaoğlu, O., & Kaya, M. (2013). Teaching the subject of ‘reflection and mirrors’ with educational games: A case of reflective race. J. Inq. Based Act.(JIBA), 3, 41-49.
  • Kılıç, Z., Atasoy, B., Tertemiz, N., Şeren, M. & Ercan, L. (2001). Konu Alanı Ders Kitabı İnceleme Kılavuzu-Fen Bilgisi 4-8. Ankara: Nobel Yayıncılık
  • Koç, A. & Böyük, U. (2012). Basit malzemelerle yapılan deneylerin fene yönelik tutuma etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 9(4), 102-118.
  • Köymen, Ü. & Şahin, F.C. (2004). İnternet tabanlı uzaktan eğitim çalışmalarının değerlendirilmesinde bir yöntem olarak meta analiz, türleri, işlem basamakları, avantajları, sınırlılıkları ve eleştiriler (http://uecalistay.mersin. edu.tr/uzakcalistay/mehmet_can_sahin.ppt Erişim Tarihi: 11.06.2018).
  • Kutluca, T. (2013). Yapılandırmacı öğrenme-öğretme yaklaşımı. In G. Ekici & M. Güven (Eds.), Yeni öğrenme-öğretme yaklaşımları ve uygulama örnekleri (ss. 620-653). Ankara: Pegem Akademi.
  • Lipsey, M.W. & Wilson, D.B. (2001). Practical meta-analysis. Beverly Hills, CA: Sage Publications.
  • Milli Eğitim Bakanlığı, [MEB]. (2005). İlköğretim fen ve teknoloji dersi (4-5. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Milli Eğitim Bakanlığı, [MEB]. (2018). İlköğretim kurumları yönetmeliğinde değişiklik yapılmasına dair yönetmelik. Ocak 2018 tarih ve 30318 Sayılı Resmî Gazete
  • Okursoy, F.G. (2009). Kavram haritaları öğretim stratejisinin öğrenci başarısına etkisi: bir meta analiz çalışması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Özdemirli, G. (2011). İşbirlikli öğrenme yönteminin öğrencinin matematik başarısı ve matematiğe ilişkin tutumu üzerindeki etkililiği: Bir meta-analiz çalışması. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Pehlivan, K. B. (2010). A study on prospective teachers' learning styles and their attitudes toward teaching profession. Elementary Education Online, 9(2), 749-763.
  • Pigott, T. (2012). Advances in meta-analysis. New York: Springer Science & Business Media.
  • Popham, W. J. (2005). Students' attitudes count. Educational Leadership, 62(5), 84-85.
  • Rosenthal, R. & DiMatteo, M. R. (2001). Meta-analysis: recent developments in quantitative methods for literature reviews. Annual Review of Psychology, 52(1), 59-82.
  • Saban, A. (2005). Çoklu zeka teorisi ve eğitim. Ankara: Nobel Yayıncılık
  • Sánchez-Meca, J., & Marín-Martínez, F. (2010). Meta analysis. In P. Peterson, E. Baker, & B. McGaw (Eds.), International encyclopedia of education (Vol. 7, pp. 274-282). Oxford: Elsevier.
  • Sel, R. (1985). Okul öncesi çocukları oyunlar-rondlar. İstanbul: Ya-Pa Yayıncılık
  • Selley, N. (1999). The art of contructivist teaching in the primary school. London: David Fulton Publishers. Sağdıç, M. & Bakırcı, H. (2020). Rehberli araştırma sorgulama öğretim yönteminin 7. sınıf öğrencilerinin FeTeMM tutumları üzerindeki etkisi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22 (2), 363-376
  • Şelli, M., & Doğan, Z. (2011). Agricultural data assessment with Meta Analysis. Journal of the Faculty of Agriculture of Harran University, 15 (4), 45-56
  • Şen-Gümüş, B.(2009). Bilimsel öykülerle fen ve teknoloji eğitiminin öğrencilerin fen tutumlarına ve bilim insanı imajlarına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Thalheimer, W., & Cook, S. (2002). How to calculate effect sizes from published research articles: A simplified methodology. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2017, http://worklearning.com/effect_sizes.htm
  • Tural, H. (2005). İlkögretim matematik öğretiminde oyun ve etkinliklerle öğretimin erişi ve tutuma etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Tutkun, Ö. F. (2010). 21. yüzyılda eğitim programının felsefi boyutları. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 993-1016.
  • Yenilmez, K., & Özabacı, N. Ş. (2003). Yatılı öğretmen okulu öğrencilerinin matematik ile ilgili tutumları ve matematik kaygı düzeyleri arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(14), 132-146.
  • Yıldız, N. (2002). Verilerin değerlendirilmesinde meta analizi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. İstanbul
  • Yien, J-M., Hung, C-M., Hwang, G-J., & Lin, Y-C. (2011). A game-based learning approach to improving students’ learning achievements in a nutrition course. The Turkish Online Journal of Educational Technology (TOJET), 10(2), 1-10.
Toplam 56 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Murat Okur 0000-0003-2502-2276

Bilge Koca Akkuş Bu kişi benim 0000-0003-1848-4907

Yayımlanma Tarihi 27 Nisan 2021
Gönderilme Tarihi 14 Ocak 2021
Kabul Tarihi 1 Nisan 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 9 Sayı: 17

Kaynak Göster

APA Okur, M., & Koca Akkuş, B. (2021). Fen Eğitiminde Oyun Temelli Öğrenmenin Öğrencilerin Fen Dersine Yönelik Tutuma Etkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması. Journal of Computer and Education Research, 9(17), 327-352. https://doi.org/10.18009/jcer.860779

Creative Commons Lisansı


Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.


Değerli Yazarlar,

JCER dergisi 2018 yılından itibaren yayımlanacak sayılarda yazarlarından ORCID bilgilerini isteyecektir. Bu konuda hassasiyet göstermeniz önemle rica olunur.

Önemli: "Yazar adından yapılan yayın/atıf taramalarında isim benzerlikleri, soyadı değişikliği, Türkçe harf içeren isimler, farklı yazımlar, kurum değişiklikleri gibi durumlar sorun oluşturabilmektedir. Bu nedenle araştırmacıların tanımlayıcı kimlik/numara (ID) edinmeleri önem taşımaktadır. ULAKBİM TR Dizin sistemlerinde tanımlayıcı ID bilgilerine yer verilecektir.

Standardizasyonun sağlanabilmesi ve YÖK ile birlikte yürütülecek ortak çalışmalarda ORCID kullanılacağı için, TR Dizin’de yer alan veya yer almak üzere başvuran dergilerin, yazarlardan ORCID bilgilerini talep etmeleri ve dergide/makalelerde bu bilgiye yer vermeleri tavsiye edilmektedir. ORCID, Open Researcher ve Contributor ID'nin kısaltmasıdır.  ORCID, Uluslararası Standart Ad Tanımlayıcı (ISNI) olarak da bilinen ISO Standardı (ISO 27729) ile uyumlu 16 haneli bir numaralı bir URI'dir. http://orcid.org adresinden bireysel ORCID için ücretsiz kayıt oluşturabilirsiniz. "