Bu çalışmanın amacı, 7. sınıf düzeyindeki iletişim
öğrenme alanında bütünleşik öğrenme ile tek disipline dayalı öğrenmenin
öğrencilerin akademik başarılarına etkisini karşılaştırmaktır. Araştırma,
deneme modellerinden ön test-son test kontrol gruplu modele göre desenlenerek
gerçekleştirilmiştir. Çalışma, hem nitel yaklaşımı hem de nicel yaklaşımı
içeren açıklayıcı karma yöntem kullanılarak yapılmıştır. Araştırmanın çalışma
grubunda, 2015-2016 eğitim-öğretim yılında Konya il merkezinde bulunan bir
ortaokulun 7.sınıf öğrencileri bulunmaktadır. Araştırmanın kontrol grubunda tek
disipline dayalı öğrenme gerçekleştirilirken deney grubunda ise bütünleşik
Türkçe, Sosyal Bilgiler, Teknoloji Tasarım ve Sanat (2T2S) öğrenme uygulaması
yapılmıştır. Bütünleşik öğrenme, farklı konu alanları arasındaki anlamlı
bağlantılarla öğrencilerin etkili öğrenmelere imkân vererek öğrenmenin çok
boyutlu olarak gerçekleşmesini sağlar. Çalışmada yapılan uygulama sonucunda “iletişim”
öğrenme alanında deney grubunda yapılan bütünleşik 2T2S öğrenmeye göre gerçekleştirilen
etkinliklerin kontrol grubunda yapılan tek disipline dayalı öğrenmeye göre daha
etkili olduğu sonucu tespit edilmiştir. Her iki gruptaki öğrencilerin başarı
testindeki sorulara verdikleri cevaplar karşılaştırıldığında deney grubundaki
öğrencilerin kontrol grubundaki öğrencilere kıyasla verdikleri cevaplarında daha
açıklayıcı ifadelere yer veren cümleler kurdukları, cevaplarının iletişimle
ilgili farklı alanlardan örnekler içerdiği ve öğrencilerin bu alanları
birbirleriyle bütünleştirebildikleri tespit edilmiştir. Uygulamanın sonunda görüşleri alınan öğretmenler, bütünleşik öğrenmenin
farklı disiplinleri bütünleştirerek hayatın çok yönlü halini sınıf ortamına
taşıdığını ve öğrencilerin öğrenmelerinin daha etkili olduğunu ifade
etmişlerdir.
bütünleşik öğrenme tek disipline dayalı öğrenme iletişim Türkçe eğitimi
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Temmuz 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 12 |