A Research on the Mediation Role of Self-Efficacy Perception in the Effect of Entrepreneurship Education on Entrepreneurship Intensity

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 1, 1 - 28, 01.06.2021

Senem Nart Yavuz Tansoy Yıldırım

Öz

Purpose: In this study, it is aimed to determine the mediating role of self-efficacy perception of entreprenurship education
on intensions of entrepreneurship with the participation of students who are taken the relevant course.
Methodology: The structural equation modelling is applied by using the data to those third year 571 students who have
completed the course of Entrepreneurship and Small-Size Businesses at Bandirma Onyedi Eylül University. The mediating
analyses suggested by Baron and Kenny (1984) and Zhao et al. (2010) are employed in examining the mediating effect.
Findings: As a result of the research, it is concluded that entrepreneurship education positively and significantly
affect students’ entrepreneurship intentions and that self-efficacy perception creates a partial mediating effect in this
relationship. In other words, entrepreneurship education indirectly affects entrepreneurship intent through self-efficacy.
Practical Implications: It was determined that entrepreneurship education has an effect on entrepreneurship
intention by providing self-efficacy belief. Therefore, in order to determine the response of these factors that affect
entrepreneurship intent in real life, it is recommended that both educators and company authorities develop practices
that can detect individuals’ susceptibility to entrepreneurship and provide continuity in this regard.
Originality: This study is unique in terms of examining the impact of entrepreneurship intent through self-efficacy on
students who are trained within the KOSGEB support program.

Anahtar Kelimeler

Entrepreneurship Education, Self-Efficacy Perception, Entrepreneurship Intensity

Girişimcilik Eğitiminin Girişimcilik Niyeti Üzerindeki Etkisinde Öz-Yeterlilik Algısının Aracılık Rolü Üzerine Bir Araştırma

Öz

Amaç: Bu çalışmada girişimcilik eğitiminin, girişimcilik niyetleri üzerindeki etkisinde öz-yeterlilik algısının aracılık rolünün
belirlenmesi amaçlanmaktadır.
Yöntem: Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi’nde Girişimcilik ve Küçük İşletmeler dersini alan, 571 üçüncü sınıf
öğrencisinin katılımı ile elde edilen verilere yapısal denklem modellemesi uygulanmıştır. Aracılık etkisini bulmak için ise
Baron ve Kenny (1984) ile Zhao vd. (2010)’nin önerdikleri aracılık analizlerinden yararlanılmıştır.
Bulgular: Araştırma sonucunda girişimcilik eğitiminin, öğrencilerin girişimcilik niyetlerini pozitif yönlü ve anlamlı
şekilde etkilediği ve bu ilişkide, öz-yeterlilik algısının kısmi aracılık etkisi yarattığı sonucuna ulaşılmıştır. Diğer bir ifade ile
girişimcilik eğitimi, öz-yeterlilik üzerinden dolaylı şekilde girişimcilik niyetini etkilemektedir.
Sonuç ve Öneriler: Girişimcilik eğitiminin, öz-yeterlilik inancı sağlayarak girişimcilik niyeti üzerinde etkili olduğu
belirlenmiştir. Dolayısıyla girişimcilik niyetini etkileyen bu faktörlerin gerçek iş yaşamında bulduğu karşılığı belirleyebilmek
için gerek eğitimcilerin, gerekse firma yetkilerinin bireylerin girişimciliğe olan yatkınlıklarını belirleyebilecek uygulamalar
geliştirmeleri ve bu konuda süreklilik sağlanması önerilmektedir.
Özgün Değer: Çalışma, girişimcilik eğitiminin öz-yeterlilik aracılığı ile girişimcilik niyeti üzerindeki etkisinin, KOSGEB
destek programı kapsamında eğitim alan öğrenciler üzerinde incelenmesi açısından özgündür.

Anahtar Kelimeler

: Girişimcilik Eğitimi, Öz-yeterlilik Algısı, Girişimcilik Niyeti.

Kaynakça

• Ajzen, I. (1991), “The Theory of Planned Behavior”, Organizational Behavior and Human Decision Processes, 50(2), 179-211. Al Mamun, A., Nawi, N. B. C. ve Shamsudin, S. F. F. B. (2016), “Examining the Effects of Entrepreneurial Competencies on Students’ Entrepreneurial Intention”, Mediterranean Journal of Social Sciences, 7(2), 119-127.
• Amorós, J. E. ve Bosma, N. (2014), Global Entrepreneurship Monitor (GEM), 2013 Global Report, http://www. gemconsortium. org/docs/3106/gem-2013-global-report (Erişim Tarihi: 24.03.2020).
• Arıkan, S. (2002), Girişimcilik, Ankara: Siyasal Kitabevi. Aydın, E. ve Tan, F. Z. (2020), “Türkiye ve Avrupa’da Girişimcilik Eğilimi, Karşılaştırmalı Analiz”, Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 35-46.
• Ayodele, K.O. (2013), “Demographic, Entrepreneurial Self-Efficacy and Locus of Control as Determinant of Adolescents’ Entrepreneurial Intention in Ogun State, Nigeria”, European Journal of Business and Social Sciences, 1(12), 59-67.
• Bal, H., İşcan, E.ve Katar, B. (2016), “Ekonomik Büyümede Girişimcilik Eğitiminin Önemi”, The Importance of Entrepreneurship Education on Economic Growth, International Conference on Eurasian Economies., 29-31 Ağustos, Kaposvar, Maceristan, 864-869. Balaban, Ö. ve Özdemir, Y. (2008), “Girişimcilik Eğitiminin Girişimcilik Eğilimi Üzerindeki Etkisi: Sakarya Üniversitesi İİBF Örneği”, Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 3(2), 133-147.
• Bandura, A. (1989), “Regulation of Cognitive Process Through Perceived SelfEfficacy, Developmental Psychology”, 25, 729–735.
• Bandura, A. (2002), “Social Cognitive Theory in Cultural Context. Journal of Applied Psychology”, An International Review, 51, 269–290.
• Baron, R. M. ve Kenny, D. A. (1986), “The Moderator–Mediator Variable Distinction in social Psychological Research: Conceptual, Strategic and Statistical Considerations”, Journal of Personality and Social Psychology, 51(6), 1173-1182.
• Bird, B. (1988), “Implementing Entrepreneurial Ideas: The Case For Intention”. Academy of management Review, 13(3), 442-453.
• Boyd, N. G. ve Vozikis, G. S. (1994), “The Influence of Self-Efficacy on The Development of Entrepreneurial Intentions and Actions”, Entrepreneurship Theory and Practice, 18(4), 63-77.
• Bozkurt, Ç. Ö. (2011), Dünyada ve Türkiye’de Girişimcilik Eğitimi: Başarılı Girişimciler ve Öğretim Üyelerinden Öneriler, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Bozkurt, Ö. Ç. (2014), “Planlanmış Davranış Teorisi Çerçevesinde Öğrencilerin Girişimci Olma Niyetlerinin İncelenmesi”, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 27-47.
• Broad, J. (2017), Enterprising Skills: A Literature Review. White Rose Centre for Excellence in Teaching and Learning. Enterprise Research Report, coordinated by the University of Sheffield, https://thefabfouratbmc.wikispaces.com/ /file/view/Enterprising/ Review.pdf (Erişim Tarihi: 17.07.2017).
• Calongne, L. (1999), “The measurement of Self-Efficacy for Participation: The Development of A Situational Specific Instrument”, Academy of Strategic and Organizational Leadership Journal, 3(1), 12-21.
• Cassar, G. ve Friedman, H. (2009), “Does Self‐Efficacy Affect Entrepreneurial Investment?”, Strategic Entrepreneurship Journal, 3(3), 241-260.
• Chen, C. C., Greene, P. G. ve Crick, A. (1998), “Does Entrepreneurial Self-Efficacy Distinguish Entrepreneurs from Managers?”, Journal of Business Venturing, 13(4), 295-316.
• Cohen, J. (1988), Statistical Power Analysis for The Behavioral Sciences, NJ: Mahwah, Lawrence Erlbaum.
• Çetindamar, D. (2002), Türkiye’de Girişimcilik, İstanbul: Tüsiad yayınları.
• Çolakoğlu, H. ve Çolakoğlu, T. (2016), “Üniversitelerdeki Girişimcilik Eğitimi İle Öz Yeterlilik Algısı ve Girişimcilik Potansiyeli İlişkisi Üzerine Bir Saha Araştırması”, Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 17(37), 70-84.
• Çöğürcü, İ., (2016), “İktisadi Doktrinlerde Geçmişten Günümüze Girişimciliğin Önemi.” Selçuk Üniv. Sos. Bil. Ens. Dergisi, 35, 65-80.
• Dağlı, A. G. ve Gürpınar, K. (2019), “KOSGEB Uygulamalı Girişimcilik Eğitimi Alan Üniversite Öğrencilerinin Girişimci Kişilik Özellikleri ve Kariyer Planları Arasındaki İlişki: AKÜ Örneği”. İşletme Araştırmaları Dergisi, 11(4), 2661-2679.
• Darmanto, S. ve Yuliari, G. (2018), “Mediating Role of Entrepreneurial Self Efficacy in Developing Entrepreneurial Behavior of Entrepreneur Students”, Academy of Entrepreneurship Journal, 24(1).
• Döm, T., S., (2015), Girişimcilik ve Küçük İşletme Yöneticiliği, Ankara: Seçkin Yayınları.
• Drnovsek, M., Wincent, J. ve Cardon, M. (2010), “Entrepreneurial self-efficacy and business start-up: developing a multi-dimensional definition”, International Journal of Entrepreneurial Behaviour and Research, 16(4), 329-348.
• Eren, Z. (2019), Eğitim ve Girişimcilik (Ed. Serdar Yener, Aykut Arslan). Kuram ve Uygulamada Girişimcilik. Ankara: Çizgi Yayınevi, 107-126. Fillion, L.J. (1995), Entrepreneurship and Management: Differing But Complementary Processes’, Cahier de Recherche 95-01, CETAI, HEC Montreal.
• Finkle, T. A., Kuratko, D. F. ve Goldsby, M. G. (2006), “An Examination of Entrepreneurship Centers in the United States: A National Survey”, Journal of Small Business Management, 44(2), 184-206.
• Fornell, C. ve Larcker, D.F. (1981), “Evaluating Structural Equation Models With Unobservable Variables and Measurement Error”, Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50.
• Gasse, Y. (1985), A Strategy for the Promotion and Identification of Potential Entrepreneurs at the Secondaryschool Level, Hornaday, J.A., E.B. Shils, J.A. Timmons ve K.H. Vesper (der.), Frontiers of Entrepreneurship Research, Wellesley, MA: Babson College, 538-559.
• Girginer, N. ve Uçkun N., (2004), İşletmecilik Eğitimi Alan Lisans Öğrencilerinin Girişimciliğe Bakış Açıları: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İ.İ.B.F İşletme Bölümü Öğrencilerine Yönelik Bir Uygulama, III. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, 25-26 Kasım. Eskişehir, 783-795.
• Güreşçi, E. (2014), “Girişimcilik Eğilimi Üzerine Bir Araştırma: İspir Hamza Polat MYO Örneği”, Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 9(1), 23-38.
• Hair, J.F., Tomas, G., Hult, M., Ringle, C.M. ve Sarstedt, M. (2014), A Primer on Partial Least Square Structural Equations Modeling (PLS-SEM), Los Angeles: Sage.
• Henderson, R., ve Robertson, M. (2000), “Who Wants to Be An Entrepreneur? Young Adult Attitudes To Entrepreneurship As A Career”, Career development international, 5(6), 279-287.
• Henseler, J., Ringle, C. M. ve Sarstedt, M. (2015), “A New Criterion For Assessing Discriminant Validity in Variance-Based Structural Equation Modeling”, Journal of The Academy of Marketing Science, 43(1), 115-135.
• Izedonmi, P. F. ve Okafor, C. (2010), “The Effect of Entrepreneurship Education on Students’ Entrepreneurial Intentions”, Global Journal of Management and Business Research, 10(6), 49-60.
• Izquierdo E. ve Buelens, M. (2008), “Competing Models of Entrepreneurial Intention: The Influence of Entrepreneurial Self Efficacy and Attitude”, International Journal of Entrepreneurship and Small Business, 13(1), 7591.
• Kalkan, A. (2011), “Kişisel Tutum, Öznel Norm ve Algılanan Davranış Kontrolünün Girişimcilik Niyeti Üzerindeki Etkisi: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Uygulama”, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (14), 189-206
• Karabey, C. N. (2013), “Girişimsel Düşünceyi Anlamak: Düşünme Tarzı ve Risk Tercihinin Girişimsel Öz-yetkinlik ve Girişimcilik Niyeti İle İlişkisi”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(3), 143-159.
• Kaygın, E. ve Güven, B. (2015), Girişimcilik: Temel Kavramlar, Girişimcilik Türleri, Girişimcilikte Güncel Konular, İstanbul: Yazın Matbaacılık. Kennedy, E. (2013), “The Roles of Entrepreneurship Education in Ensuring Economic Empowerment and Development”, Journal of Business Administration and Education, 4(1), 35-46.
• Kerse, G., Babadağ, M. ve Kerse, Y. (2017), “Girişimcilik Eğitiminin Girişimcilik Niyetine Etkisi: Girişimsel Öz-Yetkinliğin Aracı Rolü”, Journal of Suleyman Demirel University Institute of Social Sciences, 29(4).
• Kolvereid, L. ve Moen, Q. (1997), “Entrepreneurship Among Business Graduates: Does A Major in Entrepreneurship Make A Difference?”, Journal of European Industrial Training, 21(4), 154-160.
• KOSGEB-GİSEP (2015), Türkiye Girişimcilik Stratejisi ve Eylem Planı 2015 – 2018, Ankara. http://kosgeb.gov.tr/site/tr/genel/detay/2252/turkiyeningirisimcilik-stratejisi-ve eylem-plani-ha (Erişim Tarihi: 18.01.2020).
• Krueger, N. F. ve Carsrud, A. L. (1993). “Entrepreneurial Intentions: Applying the Theory of Planned Behavior”, Entrepreneurship and Regional Development, 5(4), 315- 330.
• Krueger Jr, N. F., Reilly, M. D. ve Carsrud, A. L. (2000), “Competing Models of Entrepreneurial Intentions”, Journal of Business Venturing, 15(5-6), 411-432.
• Lackéus, M. (2016, May), A ‘Value’and ‘Economics’ Grounded Analysis of Six Value Creation Based Entrepreneurial Education Initiatives, In ECSB Entrepreneurship Education Conference, 11-13 May 2016, Leeds, UK.
• Liñán, F., ve Chen, Y. W. (2009). “Development and Cross–Cultural Application of A Specific İnstrument to Measure Entrepreneurial İntentions”. Entrepreneurship theory and practice, 33(3), 593-617.
• Luszczynska, A., Mohamed, N.E. ve Schwarzer, R. (2005), “Self-Efficacy and Social Support Predict Benefit Finding 12 Months After Cancer Surgery: The Mediating Role of Coping Strategies. Psychology”, Health & Medicine, 10(4), 365-375.
• Luthans, F., Youssef, C. M. ve Avolio, B. J. (2006), Psychological Capital: Developing the Human Competitive Edge, Oxford University Press.
• Malebana, M. (2016). “Does Entrepreneurship Education Matter for the Enhancement of Entrepreneurial Intention?”. Southern African Business Review, (20), 365-387.
• Malebana, M. J. ve Swanepoel, E. (2014), “The Relationship Between Exposure to Entrepreneurship Education and Entrepreneurial Self Efficacy”, Southern African Business Review, 18(1), 1-26.
• Maritz, A. ve Brown, C. (2013), “Enhancing Entrepreneurial Self-Efficacy Through Vocational Entrepreneurship Education Programmes”, Journal of Vocational Education and Training, 65(4), 543-559.
• Maya, İ. ve Yılmaz, A. (2018), “Karşılaştırmalı Eğitim Bağlamında Bazı AB Ülkeleri ile Türkiye’nin Girişimcilik Eğitimi Uygulamaları”, Journal of Entrepreneurship & Development / Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 13(1), 25-41
• McIntyre, J. R. ve Roche, M. (1999), University Education for Entrepreneurs in The United States: A Critical and Retrospective Analysis of Trends in the 1990s (Working Paper Series 99/00-021). Atlanta: Georgia Institute of Technology, Center for International Business Education & Research.
• Moa-Liberty, A.W.,Tunde, A.O. ve Tinuola, O.L. (2016), “The Influence of Self-Efficacy and Socio-Demographic Factors on The Entrepreneurial Intentions of SelectedYouth Corp Members in Lagos, Nigeria”, Bulletin of Geography. Socio-Economic Series, 34, 63-71.
• Naktiyok, A. (2004), İç girişimcilik, İstanbul: Beta Yayınları. Nowinski, W., Haddoud, M.Y., Lancaric, D. Egerova, D. ve Czegledi, C. (2017). “The Impact of Entrepreneurship Education, Entrepreneurial Self efficacy and Gender on Entrepreneurial Intentions of University Students in The Visegrad Countries”, Studies in Higher Education, 44(2), 361-379.
• OECD, (2012), OECD-Better Skills, Better Jobs, Better Lives. A Strategic Approach to Skills Policies, OECD Publishing.
• Oyugi, J. L. (2015), “The mediating effect of self-efficacy on the relationship between entrepreneurship education and entrepreneurial intentions of university students”, Journal of Entrepreneurship, Management and Innovation, 11(2), 31-56.
• Özdemir, P. (2016), “Girişimcilik eğitimi ve üniversitelerimiz”, Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 11(1), 224-240.
• Özgül, E. ve Yücel, E., (2018), “Girişimcilik Merakı İle Yenilikçilik Arasındaki İlişkide Girişimcilik Öz-Yeterliliğinin Aracılık Rolü”, Journal of Administrative Sciences, 16(31), 331-353.
• Raposo, M., ve Do Paço, A. (2011), “Entrepreneurship Education: Relationship Between Education and Entrepreneurial Activity”, Psicothema, 23(3), 453-457.
• Sarstedt, M., Ringle, C. M. Hair ve J. F. (2017), Partial Least Squares Structural Equation Modeling, C. Homburg et al. (eds), Handbook of Market Research, Springer International Publishing, 1-40.
• Scarborough, N. M. (2014), Girişimciliğin ve Küçük İşletme Yönetiminin Temelleri. çev. Gamze Sart. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Schumpeter, J. A. (1961), The Theory of Economic Development: An Inquiry Into Profits, Capital, Credit, Interest, and the Business Cycle. Transl. by Redvers Opie. Oxford University Press.
• Shinnar, R.S., Hsu, D.K. ve Powell, B.C. (2014), “Self-efficacy, Entrepreneurial Intentions, and Gender: Assessing The Impact of Entrepreneurship Education Longitudinally”. The International Journal of Management Education, 12, 561-570. Singh, B.,Verma, P. ve Rao, MK (2015). “Influence of Individual and Sociocultural Factors on Entrepreneurial Intention”, South Asian Journal of Management, 23(1), 33-55.
• Som, İ. ve Karataş, H. (2015), “Türkiye’de Vatandaşlık Eğitimi Üzerine Bir İnceleme”, Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 33-50.
• Solomon, G. T., Weaver, K. M. ve Fernald Jr, L. W. (1994), “A Historical Examination of Small Business Management and Entrepreneurship Pedagogy”, Simulation & Gaming, 25(3), 338-352.
• Şeşen, H. ve Basım, H. N. (2012), “Demografik Faktörler ve Kişiliğin Girişimcilik Niyetine Etkisi: Spor Bilimleri Alanında Öğrenim Gören Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma”, Ege Akademik Bakış, 12, 21-28.
• Tağraf, H. ve Halis, M. (2008), “Üniversitelerdeki Girişimcilik Eğitiminin” Girişimsel Öz Yetkinlik Algısı Üzerine Etkisi: Bir Araştırma”, Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 3(2), 91-111.
• Travis, J. ve Freeman, E. (2017), “Predicting Entrepreneurial Intentions: Incremental Validity of Proactive Personality and Entrepreneurial Self-efficacy as A Moderator”. Journal of Entrepreneurship Education, 20(1), 45-57.
• Top, S. (2011), “MYO Öğrencilerinin Gelecekteki Girişimcilik Kariyer Niyetlerinin Planlı Davranış Modeli Kapsamında Değerlendirilmesi”, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1), 269-289.
• Tuncer, M. (2012), “Investigation of Effects of Computer Anxiety and Internet Attitudes On Computer Self-Efficacy”, International Journal of Social Science, 5(4), 205-222
• Yarima,Y.A. ve Hashim, N.B. (2016), “The Mediating Role of Entrepreneurial SelfEfficacy and Risk Preference on The Relationship Between Entrepreneurship Education and Entrepreneurial Career Option: A Conceptual Perspective”, Journal of Business and Management”, 18(10), 45-51.
• Yıldırım, F. ve İlhan, İ. Ö. (2010), “Genel Öz Yeterlilik Ölçeği Türkçe Formunun Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması”, Türk Psikiyatri Dergisi, 21(4), 301-308.
• Yılmaz, A. S. (2014), “Bir Sosyal Değişim Ajanı Olarak Girişimcilik Eğitimi”, Journal of World of Turks, 6(1), 297-310.
• Yücel, G. (2013), OECD’nin Eğitim Çalışmalarında Beceri Kavramının Yeri ve Önemi,https://www.hurriyet.com.tr/egitim/oecd-nin-egitim-calismalarinda-becerikavraminin-yeri-ve onemi-24807625 (Erişim Tarihi: 23.02.2020).
• Yüceol, N. (2018), Girişimcilik Eğitimi Alan Kişilerin Girişimci Kişilik Özellikleri ve Girişimcilik Eğilimi Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yüzüak, E. (2010), Üniversitelerde Öğrenim Gören Kız Öğrencilerin Girişimcilik Eğilimlerini Etkileyen Faktörler: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Biga İ.İ.B.F. Örneği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale, Türkiye: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı.
• Zhao, H.,Hills, G.E. ve Seibert, S.E. (2005), “The Mediating Role of Self-Efficacy in The Development of Entrepreneurial Intentions”, Journal of Applied Psychology, 90(6), 1265– 1272.
• Zhao, X., Lynch, J.G. ve Chen, Q. (2010), “Reconsidering Baron and Kenny: Myths and Truths About Mediation Analysis”, Journal of Consumer Reserach, 37(2), 197-206.