Uzaktan Eğitim Sistemi ile Gerçekleştirilen İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimlerinin Çalışan Memnuniyetine Etkisinin İncelenmesi

Yıl 2023, , 219 - 225, 03.07.2023

Orkun Dalyan , Hatice Dalyan , Ömer Faruk Öztürk , Mehmet Pişkin

https://doi.org/10.7240/jeps.1233247

Öz

Covid-19 salgını sonrası uzaktan eğitim sistemine yönelim ciddi şekilde artmıştır. Salgın hastalıklar sebebiyle iş sağlığı ve güvenliği eğitimlerinin de uzaktan eğitim yöntemi ile verilmesi son yıllarda yaygınlaşmıştır. Bu çalışmada, çalışanların almakta oldukları iş sağlığı ve güvenliği eğitimlerinin uzaktan eğitim sistemi ile verilmesine yönelik memnuniyetinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaca yönelik toplam 30 ifadeden oluşan ölçek araştırmacı tarafından geliştirilmiştir. Ölçek Çanakkale ilinde inşaat sektöründe görevli beyaz yaka işgörenlere uygulanmış, veriler Sosyal Bilimler için İstatistik Programı (SPSS) ile analiz edilmiştir. Faktör analizine göre, ölçeğin 6 faktörü (diğer eğitim sistemleri ile kıyaslama, sistem kullanımı, sistemin avantajı, bilgi edinimi, kariyer beklentisi ve sosyal yaşam) ölçmek için uygun olduğunu göstermiştir. Demografik özelliklerin uzaktan eğitim sistemi memnuniyet derecesine etkisi incelendiğinde ise medeni durum değişkeninin çok büyük, daha önce eğitim alma değişkenin büyük düzeyde etkilediği belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

COVID-19, Çanakkale, Çalışan Memnuniyeti, İSG Eğitimi, Uzaktan Eğitim Sistemi

Kaynakça

• [1] Metin, A. E., Karaman, A. ve Şaştım, Y. A. (2017). Öğrencilerin uzaktan eğitim sistemine bakış açısı ve uzaktan eğitim ingilizce dersinin verimliliğinin değerlendirilmesi: Banaz Meslek Yüksekokulu. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 640-652.
• [2] Koç, E. S. (2021). Nasıl bir uzaktan eğitim? 1 Yılın sonunda yapılan çalışmaların değerlendirilmesi. International Anatolia Academic Online Journal Social Sciences Journal, 7(2), 13-26.
• [3] Kaya, Z. (2002). Uzaktan Eğitim. Pegem A Yayıncılık, Ankara.
• [4] Kaysi, F. (2020). Covid-19 Salgını sürecinde Türkiye’de gerçekleştirilen uzaktan eğitimin değerlendirilmesi. 5. Uluslararası Bilimsel Araştırma Kongresi, IBAD-2020, İstanbul, Türkiye, 1-2 Eylül.
• [5] Yeşilçınar, L., Dalyan, O., Dalyan, H. ve Pişkin, M. (2022). Çevrimiçi eğitimin lise düzeyindeki öğrencilerin tutumlarına etkisi: Çanakkale örneği. Turkish Journal of Educational Studies, 9(2), 355-372.
• [6] Günaydın, D. ve Yüksel, A. (2022). İnşaat sektöründe çalışanların iş sağlığı ve güvenliğine yönelik tutumları: Tekirdağ/Ergene ilçesinde bir araştırma. Sosyal Güvence, 21, 810-839.
• [7] Dalyan, O., Canpolat, E. ve Pişkin, M. (2021a). İş sağlığı ve güvenliğin eğitimlerinde tehlike algılarının incelenmesi. International Journal of Advances in Engineering and Pure Sciences, 33(4), 670-676.
• [8] Demir, E., Ensari Özay, M., Uçan, R. ve Kayhan, H. (2021). İş doyumu ile iş güvenliği algısı arasındaki ilişki: İnşaat işçileri örneği. International Journal of Advances in Engineering and Pure Sciences, 33(1), 58-63.
• [9] Nykänen, M., Puro, V., Tiikkaja, M., Kannisto, H., Lantto, E., Simpura, F., Uusitalo, J., Lukander, K., Räsänen, T. ve Teperi, A. (2019). Evaluation of the efficacy of a virtual reality-based safety training and human factors training method: study protocol for a randomised-controlled trial. Injury Prevention, 26(4), 1-10.
• [10] Genç, Ö. ve Ulusoy, I. (2019). İş sağlığı ve güvenliği farkındalığının eğitim düzeyi perspektifinden incelenmesi: İnşaat sektöründe yüksekte çalışanlar üzerinde bir araştırma. OHS Academy, 2(2), 58-66.
• [11] Erdal, H. (2019). İş sağlığı ve güvenliği için Dematel-Aras tabanlı risk değerlendirme metodolojisi ve bir uygulama. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(2), 1831-1853.
• [12] T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı. (2013). Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimlerinin Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik. Resmî Gazete Sayı:28648, 15/05/2013.
• [13] Dalyan, O. ve Pişkin, M. (2021). İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi ve Tehlike Algıları. Efe Akademi Yayınları, İstanbul.
• [14] T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı. (2018). Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimlerinin Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik. Resmî Gazete Sayı:30430, 24/05/2018.
• [15] Ercikan, K. ve Roth, W.-M. (2014). Limits of Generalizing in Education Research: Why Criteria for Research Generalization Should Include Population Heterogeneity and Uses of Knowledge Claims. Teachers College Record, 116(4), 1–28.
• [16] Kaçan, A. ve Gelen, İ. 2020. Türkiye’deki Uzaktan Eğitim Programlarına Bir Bakış, International Journal of Education Science and Technology, 6 (1), 1-21.
• [17] T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı. (2012). İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin İşyeri Tehlike Sınıfları Tebliği. Resmî Gazete Sayı:28509, 26/12/2012.
• [18] Yıldız, S. (2017). Sosyal bilimlerde örnekleme sorunu: Nicel ve nitel paradigmalardan örnekleme kuramına bütüncül bir bakış. Kesit Akademi Dergisi, 3(11), 421-442.
• [19] Krejcie, V. R. ve Morgan, W. D. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
• [20] Kline, P. (1994). An Easy Guide to Factor Analysis. Routledge, New York.
• [21] Catell, R. (1978). The Scientific Use of Factor Analysis. Plenum, New York.
• [22] Şeker, H., ve Gençdoğan, B. (2014). Psikolojide ve Eğitimde Ölçme Aracı Geliştirme. Nobel Yayıncılık, Ankara.
• [23] Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler için çok Değişkenli İstatistik: SPSS ve Lisrel uygulamaları. Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
• [24] Kalaycı, Ş. (2008). SPSS Uygulamalı çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Asil Yayın Dağıtım, Ankara.
• [25] Eymen, E. (2007). SPSS 15.0 Veri Analiz Yöntemleri. İstatistik Merkezi, Ankara.
• [26] Kayri, M. (2009). Araştırmalarda gruplar arası farkın belirlenmesine yönelik çoklu karşılaştırma (Post-Hoc) teknikleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(1), 51-64.
• [27] Kılıç, S. (2014). Etki büyüklüğü. Journal Of Mood Disorders, 4(1), 44-46.
• [28] Büyüköztürk, Ş., Çokluk, Ö. ve Köklü, N. (2006). Sosyal Bilimler için İstatistik. Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
• [29] Özdamar, K., Odabaşı, Y., Hoşcan, Y., Bir, A. A., Kırcaali-İftar, G., Özmen, A. ve Uzuner, Y. (1999). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
• [30] Lee, Y. J. ve Lee, D. (2015). Factors ınfluencing learning satisfaction of migrant workers in Korea with e-learning-based occupational safety and health education. Safety and Health at Work, 6(3), 211-217.
• [31] Eygü, H. ve Karaman, S. (2013). Uzaktan eğitim öğrencilerinin memnuniyet algıları üzerine bir araştırma. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 36-59.
• [32] Dalyan, H., Dalyan, O., Öztürk, Ö. F. ve Pişkin, M. (2021b). İş sağlığı ve güvenliğinde yüz yüze ve uzaktan eğitim sistemlerinin karşılaştırılması. Karaelmas İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, 5(3), 219-228.
• [33] Nam, S. ve Tutar, S. (2019). İş sağlığı ve güvenliği eğitiminde e-öğrenmenin etkinliği. International Journal Entrepreneurship and Management Inquiries Dergisi, 3(4), 71-93.
• [34]Bayram, M. (2020). Uzaktan iş sağlığı ve güvenliği eğitim kalitesinin katılımcıların memnuniyet algıları üzerinde etkisi. The Journal of Social Science, 4(7), 110-120.