Determination of Some Physical and Chemical Properties of Raspberry (Rubus idaeus L.) Cultivars Grown in Bilecik Ecology

Yıl 2023, , 1356 - 1362, 01.06.2023

Sinem Öztürk Erdem , Merve Karakoyun

https://doi.org/10.21597/jist.1176254

Cited By: 1

Öz

This study was carried out in the application area of Bilecik Şeyh Edebali University Agricultural Research and Application Center in order to determine the adaptation abilities of Heritage, Tulameen, Canby raspberry varieties in Bilecik conditions between 2020-2021. In terms of average fruit weights, there was no statistical difference between the varieties in the two years of the experiment. When the average
fruit weight and fruit width were examined in both years, the best result was obtained from the Heritage variety. The highest fruit length was found in Tulameen (19.30 mm) in 2020, and in Heritage (19.62 mm) in 2021. In 2021, the highest amount of watersoluble dry matter was determined in Heritage (11.35%), pH Tulameen (3.77), and titratable acid content in Canby (4.03%). When the results obtained in the two years of
the experiment were evaluated, it was determined that the Heritage variety was at the forefront.

Anahtar Kelimeler

Heritage, pomology, raspberry, Rubus idaeus L.

Bilecik Ekolojisinde Yetiştirilen Ahududu (Rubus idaeus L.) Çeşitlerinin Bazı Fiziksel ve Kimyasal Özelliklerinin Belirlenmesi

Öz

Bu çalışma, Bilecik koşullarında 2020-2021 yıllarında Heritage, Tulameen, Canby ahududu çeşitlerinin bazı fiziksel ve kimyasal özelliklerinin belirlenmesi amacıyla Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Tarımsal Uygulama ve Araştırma Merkezine ait uygulama alanında yürütülmüştür. Ortalama meyve ağırlıkları bakımından denemenin iki yılında da çeşitler arasında istatistiki açıdan bir fark bulunmamıştır. İki yılda da ortalama meyve ağırlığı ve meyve eni incelendiğinde en iyi sonuç Heritage çeşidinden elde edilmiştir. 2020 yılında en yüksek meyve boyu Tulameen çeşidinde (19.30 mm), 2021 yılında ise Heritage çeşidinde (19,62 mm) tespit edilmiştir. 2021 yılında Suda çözünebilir kuru madde miktarı en yüksek Heritage (% 11.35) çeşidinde, pH Tulameen (3.77) çeşidinde, titre edilebilir asit miktarı ise Canby (% 4.03) çeşidinde belirlenmiştir. Denemenin iki yılında alınan sonuçlar değerlendirildiğinde Heritage çeşidinin ön planda olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Ahududu, Heritage, Pomoloji, Rubus İdeus L.

Kaynakça

• Ada, M. (2014). Bazı Ahududu (Rubus ideaus L.) Çeşitlerinin Kahramanmaraş Koşullarına Adaptasyonu, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi (Basılmış).
• Ağaoğlu, YS., Çelik, M., Atila, SP. (2003). Bazı Ahududu Çeşitlerinin Ayaş (Ankara) Koşullarına Adaptasyonu Üzerinde Ön Değerlendirmeler. Ulusal Kivi ve Üzümsü Meyve Sempozyumu, Bildiriler Kitabı, 23-25 Ekim 2003, Ordu.
• Aydemir, M. (2008). Açıkta ve Isıtmasız Cam Sera Koşullarında Yetiştirilen Bazı Ahududu (Rubus idaeus L.) ve Böğürtlen (Rubus fructicosus L.) Çeşitlerinin Bitki ve Meyve Özelliklerinin İncelenmesi. Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi (Basılmış).
• Balcı, G. Keles, H. (2019). Bazı Ahududu Çeşitlerinin Yozgat Ekolojisinde Adaptasyon Yeteneklerinin Belirlenmesi. KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi, 22(6): 823-829.
• Cangi, R. İslam, A. (2003). Bazı Böğürtlen Çeşitlerinin Ordu Ekolojik Koşullarına Adaptasyonu Üzerine Araştırmalar (2000-2002 Gözlem Sonuçları), Ulusal Kivi ve Üzümsü Meyveler Sempozyumu Bildirileri, 348-352.
• Demirsoy, L., Demirsoy, H., Bilgener, Ş., Ersoy, B., Öztürk, A., Balcı, G., Çelikel, G., (2006). Samsun’da Yapılan Ahududu Çeşit Adaptasyon Çalışmaları. II, Ulusal Üzümsü Meyveler Sempozyumu, 14 (16), 205-211.
• Ercişli, S. (2004). A Short Review of the Fruit Germplasm Resources of Turkey. Genetic Resources And Crop Evolution, 51 (4), 419-435.
• Erenoğlu, B. Ağaoğlu, YS. (2013). Ahududu. Ağaoğlu ve Gerçekcioğlu (Ed.), Üzümsü Meyveler. Ankara: Tomurcukbağ Ltd. Şti. Eğitim Yayınları.
• Eroğlu, Z. Gerçekcioğlu, R. (2006). İki Ürün Veren Bazı Ahududu (R. ideaus L.) Çeşitlerinin Tokat Koşullarındaki Performansları. II. Ulusal Üzümsü Meyveler Sempozyumu, 14 (16), 244-249.
• Ertürk, YE., Geçer, MK. (2012). Üzümsü Meyveler Ekonomisi. Iğdır Üniv. Açık Erişim Sistemi.
• Eyduran, S., Ağaoğlu, S., Çelik, M., 2006. Bazı Ahududu Çeşitlerinin Ayaş (Ankara) Koşullarına Adaptasyonu Üzerine Araştırmalar. II. Ulusal Üzümsü Meyveler Sempozyumu, 14 (16), 224-230.
• FAO, (2020). Bitkisel üretim istatistikleri. https://www.fao.org/faostat/en/#data/QCL
• Gerçekçioğlu, R., Özdemir, Z., Güneş, M., Edizer, Y., (2003). Bazı Ahududu Çeşitlerinin Tokat Yöresine Adaptasyonu. Ulusal Kivi ve Üzümsü Meyveler Sempozyumu, Bildiriler Kitabı 330-336, Ordu Göktaş, A., Demirtaş, İ., Atasay, A., (2009). Bazı Ahududu Çeşitlerinin Eğirdir (Isparta) Yöresine Adaptasyonu. III. Ulusal Üzümsü Meyveler Sempozyumu, 10 (12), 120-125.
• Güneş, M. Küçükhüseyin, E. (2019). Bazı kırmızı ahududu (Rubus idaeus L.) çeşitlerinin çorum ekolojik koşullarina adaptasyonu, Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi, 8 (2), 113-122.
• Hummer, KE. (2010). Rubus pharmacology: Antiquity to the present. HortScience 45, 1587–1591.
• Kılıç, O., Çopur, U., Görtay, Ş., (1991). Meyve ve sebze işleme teknolojisi uygulama kılavuzu, Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Notları, 7, 147.
• Kurt, H., Turan, A., Ruşen, M., (2003). Bazı Ahududu ve Böğürtlen Çeşitlerinin Giresun Ekolojik Koşullarına Adaptasyonu (2000-2003 Sonuçları), Ulusal Kivi ve Üzümsü Meyveler Sempozyumu, Bildiri Kitabı, 365-368.
• Küçükhüseyin, E. (2017). Bazıi Ahududu (Rubus ideaus L.) Çeşitlerinin Çorum Koşullarina Adaptasyonu (Yüksek Lisans tezi). Erişim adresi: file:///C:/Users/HPELITEBOOK840/Downloads/482353%20(2).pdf
• Lopez-Corona, AV., Valencia-Espinosa, I., González-Sánchez, FA., Sánchez-López, AL., Garcia-Amezquita, LE., Garcia-Varela, R., (2022). Antioxidant, Anti-Inflammatory and Cytotoxic Activity of Phenolic Compound Family Extracted from Raspberries (Rubus idaeus): A General Review. Antioxidants, 11(6):1192.
• Pehluvan, M. (2000). Bazı Ahududu Çeşitlerinin Oltu Ilçesine Adaptasyonu Üzerine Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi (Basılmış).
• Pehluvan, M. Güleryüz, M. (2010). Bazı Ahududu Çeşitlerinin (Rubus ideaus L.) Oltu (Erzurum) Ekolojisine Adaptasyonu Üzerinde Bir Araştırma, Alınteri, 18 (B); 7-13.
• Poyraz Engin, S. Boz, Y. (2019). Ülkemiz Üzümsü Meyve Yetiştiriciliğinde Son Gelişmeler, UAZİMDER Uluslararası Anadolu Ziraat Mühendisliği Bilimleri Dergisi, (Özel sayı 1), 108-115.
• TUİK, (2022). Bitkisel Üretim İstatistikleri. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/
• Türemiş, N., Burğut, A., Iğdırlı, D., Doğan, Y., Çalışkan, M., (2006). Bazı Ahududu Çeşitlerinin Adana Koşullarına Adaptasyonu. II, Ulusal Üzümsü Meyveler Sempozyumu, 14 (16), 212-218.
• Yıldız, A. (2011). Hayrat (Trabzon) Koşullarında Yetiştirilen Bazı Ahududu ve Böğürtlen Çeşitlerinin Adaptasyonu. Ordu Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi (Basılmış).