Determination of Quality Traits of Silages Obtained of Forage Pea and Oats in Different Ratios

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 1, 763 - 770, 01.03.2021

Erdem Gülümser , Hanife Mut , Uğur Başaran , Medine Çopur Doğrusöz

https://doi.org/10.21597/jist.754456

Cited By: 2

Öz

The need for roughage required for animals are provided from meadows and pastures and sources such as fresh forage, hay, silage and haylage obtained from field agriculture. In periods when the weather is hot, meadow-pastures come to the fore as the source of roughage, and as the weather begins to cool, silage has become common. The aim of current study was to determine the fermentation traits of sole and binary mixtures (80:20, 60:40, 40:60 and 20:80%) of forage pea “FP” (Pisum arvense L.) and oat (Avena sativa L.) “O”. Plants were harvested and chopped in size of 2 cm in size. Then, they were filled in plastic bags according to the mixture ratios, and stored at 25 ± 2 °C for 45 days. End of the 45. day, silo samples were investigated for dry matter ratio, pH, crude protein ratio, lactic acid, acetic acid, butyric acid, lactic/acetic acid ratio, and some mineral nutrients (potassium, phosphor, calcium, magnesium, and iron). According to the Flieg score, silages have the highest value excepted sole forage pea and, they were in good quality class of silage. The highest crude protein content was determined in sole forage pea (19.36%), 80FP+20O% (17.91%) and 60FP+40O% (17.61%). The ratio of lactic/acetic acid, which is the stimulant of fermentation development and reveals the homofermentative character, was determined in the mixture of 9.455% with in 60FP+40O%. Mineral nutrients in all treatments were found within the livestock requirement excepted sole silages. As a result, it was determined that the mixture of forage pea and oat 80+20% and 60+40% silages were better in terms of silage quality.

Anahtar Kelimeler

Forage pea, oat, mixture, silage

Yem Bezelyesi ile Yulafın Farklı Oranlarda Karıştırılması ile Elde Edilen Silajların Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Öz

Hayvancılık için gerekli olan kaba yem ihtiyacı çayır ve meralar ile tarla tarımından elde edilen yeşil ot, kuru ot, silaj ve haylaj gibi kaynaklardan sağlanmaktadır. Havaların sıcak olduğu dönemlerde kaba yem kaynağı olarak çayır-meralar ön plana çıkarken, havaların soğumaya başlamasıyla birlikte silaj kullanımı yaygın hale gelmektedir. Bu çalışmada yem bezelyesi “YB” (Pisum arvense L.) ile yulafın (Avena sativa L.) “Y” yalın ve ikili karışımlarının (% 80:20, 60:40 40:60 ve 20:80) fermantasyon özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bitkiler hasat edilmiş ve 2 cm boyutunda parçalanmıştır. Daha sonra karışım oranlarına göre plastik bidonlara doldurularak 25±2 °C’de 45 gün süre ile silolanmıştır. Silo örneklerinde 45. gün sonunda kuru madde oranı, pH, ham protein oranı, laktik asit, asetik asit, bütürik asit, laktik/asetik asit oranı ile bazı besin elementleri (potasyum, fosfor, kalsiyum, magnezyum ve demir) belirlenmiştir. Silajların Flieg puanlamalarına göre yalın yem bezelyesi dışında kalan işlemler en yüksek değere sahip olmuş ve silaj kalitesi bakımından çok iyi sınıfta yer almıştır. En yüksek ham protein oranı yalın yem bezelyesi (% 19.36), % 80YB+20Y (%17.91) ve %60YB+40Y (% 17.61) işlemlerinde belirlenmiştir. Fermantasyon gelişiminin uyarıcısı olan ve homofermantatif karakteri ortaya koyan laktik/asetik asit oranı en yüksek % 9.455 ile %60YB+40Y karışımında belirlenmiştir. Silajların besin içerikleri yalın silajlar dışında kalan tüm işlemlerde hayvanlar için gerekli olan sınırlar içinde olmuştur. Sonuç olarak, tüm kalite kriterleri göz önüne alındığında, yem bezelyesi ile yulafın % 80+20 ve % 60+40 oranında karışımlarının daha iyi olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yem bezelyesi, yulaf, karışım, silaj, kalite

Kaynakça

• Acar Z, Tan, M, Ayan İ, Önal Aşçı Ö, Mut H, Başaran U, Gülümser E, Can M, Kaymak G, 2020. Türkiye’de Yem Bitkileri Tarımının Durumu ve Geliştirme Olanakları. Türkiye Ziraat Mühendisleri IX. Teknik Kongresi, 13-17 Ocak 2020, Ankara, ss. 529-553.
• Açıkgöz E, 2002. Silaj Yapımında Kullanılan Diğer Bitkilerin Tarımı. Silaj Bitkileri Yetiştirme ve Silaj Yapımı Hasad Yayıncılık, s.35-57, Ankara-Türkiye.
• Alaca B, Özaslan Parlak AÖ, 2017. Mısır, sorgum sudanotu melezi ile soya, börülce ve guarin karışık ekimlerinin silaj verimi ve kalitesine etkileri. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 5 (1): 99–104.
• Alçiçek A, Özkan K, 1996. Silo Yemlerinde destilasyon yöntemi ile süt asidi, asetik asit ve bütirik asit tayini. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 3 (2-3): 191-198.
• Başaran U, Gülümser E, Mut H, Çopur Doğrusöz M. 2018. Mürdümük +Tahıl Karışımlarının Silaj Verimi ve Kalitesinin Belirlenmesi. Türk Tarım – Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6 (9): 1237-1242.
• Can A, Denek N, Tüfenk Ş, 2004. Hamur olum döneminde biçilen buğdaygil hasıllarına değişik katkı maddeleri ilavesinin silaj kalitesi ve in-vitro kuru madde sindirilebilirlik düzeylerine etkisi, Veterinerlik Bilimleri Dergisi, 20(3): 61-68.
• Can M, Kaymak G, Gülümser E, Acar Z, Ayan İ, 2019. Orman üçgülü yulaf karışımlarının silaj kalitesinin belirlenmesi. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 34: 371-376.
• Can M, Acar, Z, Ayan, İ, Gülümser E, Mut, H, 2020. Hindiba ile Ak Üçgül veya Domuz Ayrığı Karışımlarının Silaj Kalitesinin Belirlenmesi. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 10(4): 3076-3083.
• Dawo MI, Wilkinson JM, Sanders FET, Pilbeam DJ, 2007. The yield and quality of fresh and ensiled plant material from intercropped maize (Zea mays) and beans (Phaseolus vulgaris). Journal of the Science of Food and Agriculture, 87: 1391-1399.
• Demirci U, Gülşen N, Keleş G, 2011. Effects of bacterial inoculants on fermentation and aerobic stability of baled triticale-hungarian vetch silage and lamb perfomance, Kafkas Universitesi Veterinerlik Fakültesi Dergisi, 17(2): 297-302.
• Dumlu Z, Tan M, 2009. Erzurum Şartlarında Yetişen Bazı Baklagil Yem Bitkileri ve Karışımlarının Silaj Değerlerinin Belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 40 (2): 15-21.
• Filya İ, Ashbell G, Hen Y, Weinberg ZG, 2000. The Effect of Bacterial Inoculants on The Fermantation and Aerobic Stability of Whole Crop Wheat Silage. Animal Feed Science Technology, 88: 39-46.
• Filya, İ, 2001. Silaj teknolojisi. Hakan Ofset, İzmir-Türkiye.
• Geren H, 2014. Farklı Oranlarda Baklagil Yembitkileri ile Silolanan Dev Kralotu (Pennisetum hybridum)’nun Bazı Kalite Özellikleri Üzerine Bir Araştırma. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 51 (2): 209-217.
• Goodrich RD, Meiske JC, 1985. Corn and sorghum silages. Iowa State University Press p. 527-536, Ames, Iowa-U.S.A.
• Göçmen N, Özaslan Parlak A, 2017. Yem Bezelyesi İle Arpa, Yulaf ve Tritikale Karışım Oranlarının Belirlenmesi. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 5 (1): 119–124.
• Han KJ, Collins M, Vanzant ES, Dougherty CT, 2004. Bale density and moisture effects on alfalfa round bale silage. Crop Science, 44: 914–919.
• Hancock DW, Collins M, 2006. Forage Preservation Method Influences Alfalfa Nutritive Value and Feeding Characteristics. Crop Science, 46: 688–694.
• Johnson LM, Harrison JH, 2001. Scientific aspescts of silage making. proceedings. 31st California Alfalfa & Forage Symposium, 12-13 December, Modesto.
• Karakozak E, Ayaşan T, 2010. Değişik yem bitkileri ve karışımlarından hazırlanan silajlarda inokulant kullanımının flieg puanı ve ham besin maddeleri üzerine etkileri. Kafkas Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 16(6): 987-994.
• Kavut T, Soya H, Geren H, Geren H, Ünsal R, Sevim İ, Avcıoğlu R, 2012. Menemen Koşullarında Yetiştirilen Bazı Tritikale Çeşitlerinin Silajlık Hasıl Verimi ve Silaj Kalite Özellikleri Üzerinde Araştırmalar. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü dergisi, 22(1): 33 – 44.
• Kılıç A, 1984. Silo yemi. Bilgehan Basımevi, s. 350, İzmir-Türkiye.
• Kidambi SP, Matches AG, Gricgs TC, 1989. Variability for Ca, Mg, K, Cu, Zn and K/(Ca +Mg) ratio among 3 wheat grasses and sainfoin on the southern high plains. Journal of Range Managemen, 42: 316-322.
• Lamand MI, 1975. Symtoms de carence et roles des oligo-elements chez 1 animal: Diagnostic Clinique.II. Nations de digestibility et teneurs recommandees dans laration: prophylaxie et yraite mets. Oligo Elemnts. No special Bull. Trech. CRVZde theix 1, 5-13
• Lima-Orozco R, Castro-Alegría A, Fievez V. 2012. Ensiled sorghum and soybean as ruminant feed in the tropics, with emphasis on Cuba. Grass and Forage Science 68: 20-22.
• McDonald P, Henderson AR, Heron SJE, 1991. The Biochemistry of Silage. Second Edition. Chalcombe Publication, p.340, Marlow-England.
• Meeske R, Basson HM, Cruywagen CW, 1999. The Effects of a Lactic Acid Bacteria Inoculant with Enzymes on The Fermantation Dynamics, Intake and Digestibility of Digitaria eriantha Silage. Animal Feed Science Technology, 81: 237-248.
• Mut Z, Akay H, Erbaş ÖD, 2015. Hay yield and quality of oat (Avena sativa L.) genotypes of worldwide origin. International Journal of Plant Production, 9 (4): 507-522.
• Mut Z, Erbaş Köse ÖD, Akay H, 2018. Evaluation of hay yield and quality traits of oat genotypes grown at different locations. Revista de la Facultad de Agronomia, 35: 168-187.
• Mut H, Gülümser E, Çopur Doğrusöz M, Başaran U, 2020. Değişik Arkadaş Bitkilerin Yonca Silaj Kalitesine Etkisi. KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi, 23 (4): 975-980.
• Moran J, Weınberg ZG, Ashbell G, Hen Y, Owen TR, 1996. The Effects of Bacterial Inoculant on the Fermantation and Aerobic Stability of Whole Crop Wheat Silage. The national academic press. p. 164-165, Aberystwyth-Wales.
• Panyasak A, Tumwasorn S, 2013.Effect of Moisture Content and Storage Time on Sweet. Walailak Journal of Science and Technology, 12 (3): 237-243.
• Periguad S, 1970. Les carences en oligo-elements chez les ruminants en france leurdiagnost.les problems souleves par ı’intensification fourragere. Ann Agron, 21: 635 – 669.
• Serbester U, Akkaya MR, Yucel C, Gorgulu M, 2015. Comparison of yield, nutritive value, and in vitro digestibility of monocrop and intercroped cornsoybean silages cut at two maturity stages. Italian Journal of Animal Science, 14: 66-70.
• Sheperd AC, Maslanka M, Quinn D, Kung L, 1995. Additives Containing Bacteria and Enzymes for Alfalfa Silage. Journal of Dairy Science, 78: 565-572.
• Stokes M, Chen J, 1994. Effects of an Enzyme-Inoculant Mixture on the Course of Fermentation of Corn Silage Journal of Dairy Science, 77: 3401-3409.
• Tejada R, Codowell LR, Martin MFG, Concard JH, 1985. Mineral element analyses of various tropical forages in Guatemala and their relationship to soil concentrations. Nutrition Reports International, 32: 313-323.
• Weinberg ZG, Ashbell G, Azrieli A, Brukental I, 1993. Ensiling Peas, Ryegrass and Wheat with Additives of Lactic Acid Bacteria (LAB) and Cell Wall Degrading Enzymes. Grass Forage Science, 48:70-78.
• Woolfort MK, 1984. The silage ferment. Grassland Research Inst press, p. 350 Hurley-England.
• Yazgan O, Bahtiyarca Y, 1999. Yüksek verimli süt ineklerinin beslenmesi. S.S. Konya Pancar Ekicileri Eğitim ve Sağlık Vakfı Yayınları 3.
• Yozgatlı O, Başaran U, Gülümser E, Mut H, Çopur Doğrusöz M, 2019. Yozgat Ekolojisinde Bazı Mısır Çeşitlerinin Morfolojik Özellikleri, Verim ve Silaj Kaliteleri. KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi, 22 (2): 170-177.