Potential and Current Status of Viticulture Undertaking in Savur (Mardin) District

Yıl 2015, Cilt: 5 Sayı: 1, 9 - 19, 30.09.2015

Atilla Çakır Ersin Karakaya Hatice Kübra Uçar

Öz

This study was conducted in 100 vineyard enterprises representing Mardin Savur district. Data

are obtained by questionnaire from 100 producers. In the light of the data gathered in the study it was aimed to

determine of the educational status, age, bond business conditions and the size of the organization. According to

the results of the questionnaire, it was determined that the level of education for producers dealing with vineculture

in that district was low (75.0% primary school). The average age of the surveyed manufacturers were found to

be 47.1%of the bond is determined as under 20. Operators of the vast majority (97%) were found to have its own

vineyard land ownership. Viticulture is done as a family business in the region. Producers are determined who are

not members of the cooperatives or the union. Knows the grape production techniques, the manufacturer stating

that the ratio of viticulture activities and require more labor to increase production of agricultural knowledge was

found to be 43%. District, provincial and even of the problems encountered in general, have tried to determine with

this research and were presented solutions for solving these problems.

Anahtar Kelimeler

Viticulture Education Level, Organization, Savur (Mardin), Grape producers

Mardin İli Savur İlçesi Bağ İşletmelerinin Mevcut Durumu ve Potansiyeli

Öz

Bu çalışma Mardin ili Savur ilçesini temsil eden 100 adet bağ işletmelerinde yürütülmüştür. Veriler 100

üreticiden anket yoluyla elde edilmiştir. Çalışmayla elde edilen verilerin ışığında üreticilerin eğitim durumları, yaş

durumları, bağ işletmelerinin büyüklük durumları ve örgütlenme durumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Anket

çalışmasının sonuçlarına göre; bağcılıkla uğraşan üreticilerin eğitim düzeyi (%75’i ilkokul) düşüktür. Ankete katılan

üreticilerin yaş ortalaması 47 olarak saptanmıştır. Bağ alanlarının %1’i 20 da’nın altında olarak belirlenmiştir.

İşletmecilerin büyük bir çoğunluğunun (%97) bağ arazilerinin kendi mülkiyetleri olduğu saptanmıştır. Bağcılık

yörede aile işletmeciliği şeklinde yapılmaktadır. Üreticilerin tamamının kooperatif ya da birlik üyesi olmadıkları

belirlenmiştir. Üzüm üretim tekniğini iyi bilen, bağcılık faaliyetinin işçilik gerektirdiğini ve daha fazla tarımsal

bilginin üretimi arttıracağını belirten üretici oranı %43 olarak saptanmıştır. Bu araştırma ile ilçe, il ve hatta bölge

genelinde karşılaşılan sorunlar tespit edilmeye çalışılmış ve bu sorunların çözülmesine yönelik çözüm önerileri

sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Anahtar Kelimeler

Bağcılık, Eğitim düzeyi, Örgütlenme, Savur (Mardin), Üzüm üreticisi

Kaynakça

• Akşit İ. 1981. Hititler. Türkiye’nin Tarih Hazineleri Orta Anadolu Uygarlığı, Sandoz yayınları:2, s.160
• Cebeci, N.A., Yener, H., Aydın, Ş. 2010. Alaşehir Yöresi Bağ İşletmelerinin Pazarlama ve Örgütlenme Durumu Üzerine Bir Araştırma. C.B.Ü. Soma Meslek Yüksekokulu Teknik Bilimler Dergisi. (2): 13.
• Çakır A., Karakaya E., Kuzu K. 2014. Diyarbakır İli Eğil İlçesi Bağcılığının Mevcut Durumu, Sorunları ve Çözüm Önerileri. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 1(4): 490–500
• Çelik H., Ağaoğlu Y.S., Fidan, Y., Marasalı, B. ve Söylemezoğlu, G. 1998. Genel Bağcılık. SUNFİDAN A.S., Mesleki Kitaplar Serisi:1. Fersa Matbaacılık San. ve Tic Ltd.Sti. Ankara, s. 253
• Güneş T., Arıkan, R. 1988. Tarım Ekonomisi İstatistiği. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 1049, Ders Kitabı:305, Ankara, s. 293.
• Karakaya, E., Kızıloğlu, S. 2014. Küçükbaş Hayvancılık İşletmelerinin Örgütlenme Yapısı Bingöl İli Örneği. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 1(4): 552–560
• Kızılaslan N., Somak E. 2013. Tokat İli Erbaa İlçesinde Bağcılık İşletmelerinde Tarımsal İlaç Kullanımında Üreticilerin Bilinç Düzeyi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü. Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi. (4): 79-93.
• Miran B., 2003. Temel İstatistik, İzmir, s.137
• Newbold P., 1995. Statistics for business and economics. Prentice Hall, New Jersey, USA.
• Oraman M.N., 1965. Arkeolojik Buluntuların Işığı altında Türkiye Bağcılığının Tarihçesi Üzerinde Araştırmalar-I. Ankara Ün. Ziraat Fak. Yıllığı 15(2): 96-108
• Özdemir, G., Tangolar, S. 2005. Diyarbakır ve Adana Koşullarında Yetiştirilen Bazı Sofralık Üzüm Çeşitlerinde Fenolojik Devreler ile Etkili Sıcaklık Toplamı Değerleri ve Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Türkiye VI. Bağcılık ve Şarapçılık sempozyumu. 19-23 Eylül, Tekirdağ, Cilt 2:446-453
• Özdemir S, Tangolara Z, Gürsöz A, Çakır SG, Tangolar AR, Öztürkmen, 2008. Effect of Ö different organic manure applications on grapevine nutrien values. Asian journal of chemistry 20(3): 1841 1847.
• Özden M., Karipçin Z. 2007. GAP Bağcılığının Üretim Boyutları ve Bugünkü Durumu. GAP V. Tarım Kongrersi. 17-19 Ekim 2007, Şanlıurfa, 5-12
• Winkler A.J., Cook J.A., Kliewer, W.M. & Lider L.A., 1974, General Viticulture, Univ. Calif. Press. Berkeley, Los Angeles.
• Yener, H., Aydın Ş. Cebeci N.A. 2008. Alaşehir Yöresinde Bağ İşletmelerinin Yapısal Özellikleri ve Bazı Kültürel İşlemlerin Uygulama Durumları Üzerine Bir Araştırma. C.B.Ü. Soma Meslek Yüksekokulu Teknik Bilimler Dergisi. (2): 10.
• Yener H., Cebeci N.A. 2013. Manisa ili Sarıgöl ilçesi bağ işletmelerinin yapısal özellikleri ve bazı kültürel işlemlerin uygulanma durumları üzerine bir araştırma. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 2013, 50 (2): 223-230.