2018 Türkçe Öğretmenliği Lisans Programının Öğretim Elemanlarının Görüşleri Doğrultusunda Değerlendirilmesi

Yıl 2019, , 116 - 138, 20.10.2019

Necdet Aykaç , Miriam Zeliha Stebler

https://doi.org/10.31464/jlere.610269

Cited By: 9

Öz

ÖZ: Bu araştırma 2018 Türkçe Öğretmenliği lisans programını alanda görev yapan öğretim elemanlarının görüşleri doğrultusunda değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Araştırmada nitel araştırma deseni kullanılmıştır. Çalışma grubunu farklı üniversitelerdeki Türkçe Eğitimi bölümlerinde görev yapıp gönüllü olarak çevrimiçi görüşme formunu yanıtlayan 17 öğretim elemanı oluşturmaktadır. Öğretim elemanlarının görüşleri, araştırmacılar tarafından geliştirilen Yazılı Görüş Alma Formu ile alınmıştır. Taslak forma, Türkçe alanında uzman kişiler, program geliştirme ve ölçme değerlendirme uzmanlarının görüşleriyle son şekli verilmiştir. Nihai form kişisel bilgilerle ilgili 4, program ile ilgili 12 açık uçlu sorudan oluşmuştur. Form, öğretim elemanlarının kurumsal e-posta adreslerine gönderilmiştir. Dönüş yapan 17 öğretim elemanının görüşlerine ulaşılmıştır. Verilerin analizinde betimsel analiz yaklaşımı benimsenmiştir. Temalar, görüşme soruları temel alınarak oluşturulmuştur. Belirlenen temalar çerçevesinde veriler analiz edilerek kodlar oluşturulmuş, doğrudan alıntılarla birlikte yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda öğretim elemanlarının genelde olumsuz görüşler bildirdikleri görülmüştür. Özellikle ders saatlerinin ve uygulama saatlerinin azaltılması, bazı derslerin kaldırılması ve programın uygulamadan daha çok kuramsal ağırlıkta olduğu yönünde eleştiriler görülmüştür. Anahtar sözcükler: Türkçe eğitimi lisans programları, öğretim elemanları, program değerlendirme

Anahtar Kelimeler

Türkçe eğitimi, Türkce Lisans Programları

Kaynakça

• Akyüz, Y. (2000). Başlangıçtan 2001’e Türk Eğitim Tarihi. The Journal of Academic Social Science Studies, 41, 293-301.
• Ateş, M. (2015). Türkçe öğretmenliği lisans programlarının öğretmen yeterlilikleri açısından incelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies.40, 293-301.
• Aykaç, N. (2018). Türkiye (Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi) ve Amerika’daki ( Kent State Üniversitesi) Okul Öncesi Öğretmen Yetiştirme Programlarının Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 48, 624-649
• Babadoğan, C. ve Boz, H. (2005). Öğretmen yetiştirmede kalite sorunları çalıştayı, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, Ankara
• .Başkan, A. G. ve Aydın, A. (2006). Türkiye’de Öğretmen Yetiştirme Sistemine Genel Bir Bakış. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15 (1), 35-42
• Çiftci, M. (2011). Türkiye’de öğretmen yetiştirme ve program sorunu. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 6 (1), 403-410,
• Creswell, J. W. (2003). Researchdesign: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. London: Sage Publications, Inc
• .Göçer, A. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarına göre Türkçenin güncel sorunları. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (11), 491-515.
• Kavcar, C. (2002). Cumhuriyet döneminde dal öğretmeni yetiştirme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35 (1-2), 1-14.
• Kavcar, C. (2003). Alan Öğretmeni Yetiştirme. Eğitimde Yansımalar: VII. Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu. ( 1-23 Mayıs Sivas:)Tek Işık Yayınları, Ankara.
• Kurudayı, M. ve Tüzel, S. (2011). Türkçe eğitimi lisans programının Türkçe öğretmeni özel alan yeterlikleri açısından incelenmesi. Sakarya UniversityJournal of Education, 1 (2), 40-51
• Küçükahmet, L. (2007). 2006-2007 öğretim yılında uygulanmaya başlanan öğretmen yetiştirme lisans programlarının değerlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5 (2), 203-218.Saraç, C. (2005). Türk dili ve edebiyatı/Türkçe öğretmenlerinin yetiştirilmesi. Eğitim Araştırmaları, 21, 211-222.
• Marshall, J. (1994). Anadili ve yazın öğretimi (Çev. Cahit Külebi). Ankara: Başak Yayınları.Saylan, N. ( 2014). 7-9 Mayıs 2014 tarihleri arasında Gaziantep Üniversitesinde Gerçekleştirilen 3. Ulusal Eğitim programları ve Öğretim Kongresine Sunulan Çağrılı Bildiri.
• Sever, S. (2004). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme, Ankara: Anı Yayıncılık.
• TEDMEM, (2014). 2014 Eğitim değerlendirme raporu. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
• Yıldırım, İ. ve Vural, Ö. F. (2014). Türkiye’de öğretmen yetiştirme ve pedagojik formasyon sorunu. Journal of Teacher Education and Educators, 3 (1), 73-90.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, A. (2011). Öğretmen eğitiminde çatışma alanları ve yeniden yapılanma. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 3 (6), 1-17
• YÖK (2006). Eğitim fakültelerinde uygulanacak yeni programlar. http://www.yok.gov.tr/egitim/ogretmen/ogretmen.htm (Ziyaret Tarihi 16.04.2019)
• YÖK (2018). Öğretmen yetiştirme lisans programları. https://www.yok.gov.tr/kurumsal/idari.../yeni-ogretmen-yetistirme-lisans-programlari( ziyaret tarihi 10.06.2019)