Development and Assessment of Listening Skill in Interactive Classroom Environments in Turkish Course

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 4, 112 - 132, 31.12.2022

Soner Garip Ali Göçer

Öz

Listening is one of the four basic language skills that form the backbone of the Turkish Language Curriculum. Listening is a skill that can be acquired and used in pre-school period. However, students need mother tongue teaching in order to be able to understand and respond to what they listen to. The Turkish Language Curriculum is structured according to this need and the program aims to improve students' listening skills. In this research, the role of interactive classroom environments in the development of students' listening skills is investigated. Interactive classroom environment refers to learning environments based on interaction. In interactive classroom environments, students act in accordance with their individual differences as an active participant in the learning process. In the research, action research design was used within the framework of qualitative research method. The study group of the research consists of 11 students studying in the seventh grade of a secondary school in Ankara. The data in this research, which was carried out with the action plans designed by the researcher; Observation, interview, researcher and student diary and documents used in activity studies were obtained. The obtained data were analyzed by content analysis technique. At the end of the research, it was concluded that the students learned Turkish by doing, living and having fun as an active participant in the learning and teaching process in interactive classroom environments, thus enabling the development of listening skills.

Anahtar Kelimeler

Turkish language lesson, listening skill, interactive classroom environments

Türkçe Dersi Etkileşimli Sınıf Ortamlarında Dinleme Becerisinin Gelişimi ve Değerlendirilmesi

Öz

Dinleme, Türkçe Dersi Öğretim Programı’nın omurgasını oluşturan dört temel dil becerisinden birini oluşturmaktadır. Dinleme, okul öncesi dönemde kazanılan ve kullanılan bir beceridir. Fakat öğrencilerin dinlediklerini anlayıp değerlendirerek cevap verebilmesi için ana dil öğretimine gereksinimi vardır. Türkçe Dersi Öğretim Programı bu gereksinime göre yapılandırılmış ve program öğrencilerin dinleme becerisini geliştirmeyi hedeflemektedir. Bu araştırmada öğrencilerin dinleme becerilerinin geliştirilmesinde etkileşimli sınıf ortamlarının rolü araştırılmaktadır. Etkileşimli sınıf ortamı, etkileşim üzerine temellenen öğrenme ortamlarını ifade etmektedir. Etkileşimli sınıf ortamlarında öğrenciler öğrenme sürecinin aktif bir katılımcısı olarak bireysel farklılıklarına uygun davranışlar sergilemektedir. Bu araştırmada, nitel araştırma yöntemi çerçevesinde eylem araştırması deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Ankara’da bulunan bir ortaokulun yedinci sınıfında öğrenim gören 11 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmacı tarafından tasarlanan eylem planları ile gerçekleştirilen bu araştırmada veriler; gözlem, görüşme, araştırmacı ve öğrenci günlüğü ile etkinlik çalışmalarında kullanılan dokümanlar ile elde edilmiştir. Elde edilen veriler içerik analizi tekniğiyle analiz edilmiştir. Araştırmanın sonunda Türkçe dersi etkileşimli sınıf ortamlarında öğrencilerin öğrenme-öğretme sürecinin aktif bir katılımcısı olarak yaparak, yaşayarak ve eğlenerek öğrendiği bu sayede dinleme becerisinin gelişmesini sağladığı sonucu elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Türkçe dersi, dinleme becerisi, etkileşimli sınıf ortamları

Kaynakça

• Abarca, M. F. (2004). Interaction in the English classroom; An exploratory study. Revista Electronica Actualidades Investigativas en Educacion, 4(1), 1-24.
• Açıkgöz, K. Ü. (2002). Aktif öğrenme. Eğitim Dünyası Yayınları.
• Aytan, T. (2011b). Aktif öğrenme tekniklerinin dinleme becerisi üzerindeki etkileri. ODÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2(4), 23-43.
• Barker, L. (1982). Communication in the classroom. Prentice‐Hall.
• Başaran, M. ve Demir, M. (2020). Türkçe öğretmenlerinin öğrencilerin konuşma becerisini geliştirmeye yönelik kullandığı yöntem-teknik ve örnek uygulamalar üzerine bir inceleme. Öğretmen Eğitiminde Yenilikçi Araştırmalar Dergisi, 1(1), 39-54.
• Bayraktutan, Ş. (2008). Sınıf içi iletişimin öğrenci okul başarısına etkisi ( İstanbul ili Kartal ilçesi örneği) (Tez No. 235356) [Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Beyhan, A. (2013). Eğitim örgütlerinde eylem araştırması. Bilgisayar ve Eğitim Araştırma Dergisi, 1(2), 65-89.
• Boğa Zengin, S. (2010). Çocuk kitaplarının dinleme becerisini geliştirme aracı olarak kullanılması (Tez No. 278006) [Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Brown, H. D. (2001). Teaching by principles: an interactive approach to language pedagogy. Longman.
• Çaylı, C., & Göçer, A. (2016). Ortaokul Türkçe derslerinde işlenilen müstakil dinleme metinlerine yönelik öğretmen uygulamalarının değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3), 517-535.
• Cazden, C. (1988). Classroom discourse: the language of teaching and learning. Heinemann.
• Chaudron, D. ( 1988). Second language classrooms. Cambridge University Press.
• Cihangir, Z. (2004). Kişilerarası iletişimde dinleme becerisi (1. Baskı). Nobel Yayınevi.
• Çubukçu, Z., & Tosuntaş, B. Ş. (2016). Teknoloji destekli eğitim ortamlarında iletişim: bir sınıf etkileşim analizi çalışması, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(21), 192-199.
• Dagarin, M. (2004). Classroom interaction and communication strategies in learning English as a foreign language. ELOPE: English Language Overseas Perspectives and Enquiries, 1(1-2), 127-139.
• Doğan, Y. (2007). İlköğretim ikinci kademede dil becerisi olarak dinlemeyi geliştirme çalışmaları (Tez No. 205400) [Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Doğan, Y. (2010). Dinleme becerisi geliştirmede etkinliklerden yararlanma. Türklük Bilimi Araştırmaları, XXVII, 263-274.
• Ellis, R., & Shintani, N. (2014). Exploring language pedagogy through second language acquisition research. Routledge.
• Erdem, A., & Erdem, M.(2015).Yapılandırmacı karma öğrenme ortamlarının dinleme ve konuşma becerilerine etkisi. İlköğretim Online, 14(3), 1130-1148.
• Golub, I. N. (1994). Actives for an interactive classroom. National Council of Teachers of English.
• Göçer, A. (2007). Bir öğrenme alanı olarak anlama eğitimi ve Türkçe öğretimindeki yeri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 17-39.
• Göçer, A. (2016). Türkçe eğitimde öğrenen özerkliği ve etkileşimli sınıf ortamı tasarımının önemi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 188-201.
• Göçer, A., & Garip, S. (2020). Türkçe dersi sosyal etkileşime dayalı sınıf ortamlarının öğrencilerin anlatma becerilerinin geliştirilmesindeki yeri. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2) , 16-32.
• Göçer, A., & Garip, S. (2022). Türkçe Dersi Sosyal Etkileşime Dayalı Sınıf Ortamlarının Öğrencilerin Dinleme Becerisinin Geliştirilmesindeki Rolü . Disiplinlerarası Eğitim Araştırmaları Dergisi , 6 (12), 155-171 .
• Halverson, R., & Shapiro, R. B. (2012). Technologies for education and technologies for learners: How information technologies are (and should be) changing schools. WCER Working Paper, 6.
• Hanum, N. S. (2017). The importance of classroom interaction in the teaching of reading in junior high school. In Prosiding Seminar Nasional Mahasiswa Kerjasama Direktorat Jenderal Guru dan Tenaga Kependidikan Kemendikbud (pp. 1-9). Universitas Negeri Malang.
• İl, İ. (2018). Aktif öğrenme yönteminin 5. sınıf öğrencilerinin sözlü iletişim becerilerine (konuşma-dinleme) etkisi ve öğrencilerin aktif öğrenme uygulamalarına ilişkin görüşleri (Tez No. 531165) [Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Johnson, A. P. (2015). Eylem araştırması el kitabı (2. baskı). Anı Yayıncılık.
• Johnson, O. K. (1951). The effect of classroom training upon listening comprehension. The Journal of Communication, I, 57-62.
• Kardaş, M. N., & Uca, N. (2016). Aktif öğrenme yönteminin öğrencilerin başarı, tutum ve uygulamalara yönelik görüşleriyle ilişkisi: bir meta-analiz çalışması. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 118-130.
• Kılıç, F., & Erkal, M. (2021). Ortaokul (5-6-7-8) Türkçe dersi öğretim programları dinleme/izleme kazanımları (2006-2015-2019) ve metin - strateji ilişkisinin incelenmesi. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 1-25.
• Kolburan Geçer, A., & Bakar Çörez, A. (2020). Ortaöğretim öğretmenlerinin BİT kaynaklarından yararlanma durumları ve yaşadıkları sorunlar: Kocaeli örneği. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 10(1), 1-24.
• Kurt, B. (2008). Çocuk edebiyatı ürünlerinin temel dil becerisi olarak dinlemenin gelişimine etkisi (Tez No. 226919) [Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Kurtoğlu Erden, M., & Uslupehlivan, E. (2020). Eğitimde teknoloji kullanımının bugünü ve geleceğine ilişkin öğretmen adaylarının düşüncelerinin incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1) , 109-126.
• Kurudayıoğlu, M., & Kana, F. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme becerisi ve dinleme eğitimi özyeterlik algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2) , 245-258.
• KusumaSuci, D. (2015). Classroom interactions ınspeaking class of English department of Muhammadiyah Unıversity of Surakarta (Tez No. 200110030). [Doktora Tezi, Muhammadiyah University of Surakarta]. Core.
• Liu, G. (2017). Study on the strategy and its application in the interactive teaching of college English. Advances in Social Science, Education and Humanities Research, 155, 279-282.
• Mackey, A. (1999). Input, interaction and second language development: An empirical study of question formation in ESL. Studies in Second Language Acquisition, 21(4), 557–587.
• Maden, S., & Durukan, E. (2011). Türkçe öğretmenlerinin iletişim becerileri üzerine bir araştırma. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1, 59-74.
• MEB. (2006). İlköğretim Türkçe dersi programı ve kılavuzu (6, 7, 8. Sınıflar). MEB Yayınları.
• MEB. (2019). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Melanlıoğlu, D. (2012). Dinleme becerisinin geliştirilmesinde ailenin rolü. Sosyal Politika Çalışmaları, 7(29), 65-77.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma – desen ve uygulama için bir rehber. (S. Turan, Çev.). Nobel Akademik Yayıncılık.
• Mokhtar, H. N., Halim M. F. A., & Kamarulzaman, S. Z. S. (2011). Storytelling: way to build confidence among proficiency students. International Journal of Learning, 18(9), 163- 169.
• Murtiningrum, S. (2009). Classroom interaction in English learning (Tez No. 056332023). [Yüksek Lisans Tezi, Sanata Dharma University]. Reposıtory
• Nalıncı, A. N. (2000). Avrupa Birliğine tam üyelik yolunda başarının anahtarı: yeniden yapılanma. Ümit Yayınları.
• Palinscar, S.A. (1998). Social constuctivist perzpectives on teaching and learning. Ann Rev Psychol, 49, 345-375.
• Rao, P. S. (2019). The ımportance of speaking skills in English classrooms. Alford Council of International English ve Literature Journal (ACIELJ), 2(2), 6-18.
• Sevimli, F. (2015). Katılımlı dinlemenin ortaokul 5. sınıf öğrencilerinin dinlediğini anlama becerisi üzerindeki etkisi (Tez No. 395049) [Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Sharma, N. (2011). Strategies for developing listening skills. Elt Vocies India, December, 12-18.
• Steinert, Y., & Snell, L. S. (1999). Interactive lecturing: strategies for increasing participation in large group presentations. Medical Teacher, 21, 37-42.
• Suryati, N. (2015). Classroom interaction strategies employed by English teachers at lower secondary schools. TEFLIN Journal, 26(2), 247-264.
• Sütçü, Y. (2017). İlkokul Türkçe ve İngilizce derslerinde sınıf içi etkileşimlerin incelenmesi: Bir durum çalışması (Tez No. 481761) [Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversites]. Ulusal Tez Merkezi.
• Tezci, E., & Gürol, A. (2003). Oluşturmacı öğretim tasarımı ve yaratıcılık. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(1), 50-55.
• Wulandari, R. A. (2018). Classroom interaction in the second grade speaking class at Unıversity of Nusantara Pgrı Kediri academic year 2017/2018 (Tez No. 14101080062) [Yüksek Lisans Tezi, Unıversıty Of Nusantara Pgrı Kedırı]. Unpkediri
• Yazkan, M. (2000). İlköğretim okullarının I. kademesinde dinlediğini anlama davranışının kazandırılmasına dramatizasyonun etkisi (Tez No. 102371) [Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Baskı). Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, D. (2014). Etkileşimli öğretim stratejisinin Türkçe eğitimi ana bilim dalı öğrencilerinin konuşma becerilerine etkisi (Tez No. 373631) [Doktora Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Yukhimenko A.N., Mefodeva M.A., Belyaeva E.A., & Grigorieva L.L. (2017). Interactive teaching methods as means of stimulating reserves of student interaction. International Journal Scientific Study, 5(4), 58-62.