THE MEDIATING ROLE OF LEADER-MEMBER INTERACTION ON THE EFFECT OF POSITIVE VOICE BEHAVIOR ON TURNOVER INTENTION AMONG EMPLOYEES

Yıl 2023, Cilt: 11 Sayı: 2, 163 - 183, 31.08.2023

Falis Abshır Ali , Şule Darıcan

https://doi.org/10.22139/jobs.1300431

Öz

Aim: The aim of this study on healthcare workers is to determine the mediating role of leader – member interaction in the effect of a positive voice on turnover intention.
Method: The population of the study consists of 450 healthcare professionals working in a private hospital in İstanbul. In order to construct the validity of the scales and the data obtained from the research Explanatory factor analysis (EFA) and confirmatory factor analysis (CFA) were conducted, and the goodness-of-fit gave positive results. According to the measurement model, the structural equation model (SEM) was applied to determine the main dimension and sub -dimension relation correlation analysis conducted.
Finding: According to the results obtained in the study; while the positive vocalization dimension affects the intention to leave the job in a statistically negative way by 42.1%, the positive vocalization dimension significantly affects the leader-member interaction positively by 39%. On the other hand, the leader-member interaction dimension negatively affects the intention to leave the job by 33%.
Conclusion:. In the research, it was concluded that the intention to leave the job would decrease as the positive voice behavior in the health sector increases. At the same time, it is seen that the sincerity of the relationship with the leaders of the employees in sharing their ideas makes a significant contribution to the intention to leave.

Anahtar Kelimeler

Pozitif ses çıkartma, işten ayrılma niyeti, lider-üye etkileşimi, verimlilik.

Proje Numarası

yok

ÇALIŞANLARDA POZİTİF SES ÇIKARTMANIN İŞTEN AYRILMA NİYETİNE ETKİSİNDE LİDER ÜYE ETKİLEŞİMİNİN ARACI ROLÜ

Öz

Amaç: Sağlık çalışanları üzerinde yapılan bu çalışmanın amacı, pozitif ses çıkartmanın işten ayrılma niyeti üzerine etkisinde lider-üye etkileşiminin aracı rolünü belirlemektir.
Yöntem: Çalışmanın evrenini İstanbul’da hizmet veren özel bir hastanede çalışan 450 sağlık personeli oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda elde edilen verilere yönelik açıklayıcı faktör analizi (AFA) ve ölçeklerin yapı geçerliliği için doğrulayıcı faktör analizi (DFA) yapılmış, uyum iyilikleri olumlu sonuç vermiştir. Ölçüm modeline göre, ilişkilerin belirlenmesine yönelik yapısal eşitlik modeli (YEM) uygulanmış ve sonuçlar değerlendirilmiştir. Araştırmada ana boyut ve alt boyut ilişkilerinin belirlenmesi amaçlı korelasyon analizi uygulanmıştır.
Bulgular: Çalışmada elde edilen sonuçlara göre; pozitif ses çıkartma boyutu işten ayrılma niyetini istatistiksel olarak negatif yönde anlamlı %42,1 etkilerken, pozitif ses çıkartma boyutu lider-üye etkileşimini pozitif yönde anlamlı %39, etkilemektedir. Öte yandan, lider-üye etkileşimi boyutu işten ayrılma niyetini negatif yönde anlamlı %33 etkilemektedir.
Sonuç: Araştırmada, sağlık sektörün de pozitif ses çıkartma davranışı arttıkça işten ayrılma niyetinin azalacağı sonucuna ulaşılmıştır. Aynı zamanda çalışanların fikirlerini paylaşımında liderleri ile olan ilişkinin samimiyetinin işten ayrılma niyeti üzerinde önemli bir katkı sağladığı görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Pozitif ses çıkartma, işten ayrılma niyeti, lider-üye etkileşimi, verimlilik.

Destekleyen Kurum

Yok

Proje Numarası

yok

Teşekkür

Çalışmalarda Başarılar Dilerim

Kaynakça

• Açıkalın, N. ve Kayabaşı, A. (2019). İşletmelerin sürdürülebilir inovasyon faaliyetleri: Pazarlama bakış açısıyla nitel bir inceleme. Pazarlama Teorisi ve Uygulamaları Dergisi, 5(2), 191-220.
• Adams, R., Jeanrenaud, S., Bessant, J., Overy, P. ve Denyer, D. (2016). Sustainability-oriented ınnovation: A systematic review. International Journal of Management Reviews, 18, 180-205.
• Adıgüzel, B. (2012). İnovasyon ve inovasyon yönetimi: Steve Jobs örneği [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Aksu, C. (2011, 10 Mart). Sürdürülebilir kalkınma ve çevre. chromeextension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/http://cevre.mf.duzce.edu.tr/Dokumanlar/cevre_mf/Dosyalar/SÜRDÜRÜLEBİLİR%20Kalkınma%20ve%20Ç evre.pdf. Alderin, C. ve Do, T. (2016). Sustainable ınnovation-driving factors in large firms. http://search.ebscohost.com/login.aspx?direct=true&db= edsbas &AN= edsbas.87E2B865&lang=tr&site=eds-live, 10.08.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Alpaslan Danışman, S. (2015). Yenilik (innovation) ve icat (invention) kavramları arasındaki ilişki: Metaforlarla keşfedici bir araştırma. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3(2), 143-164.
• Aygen, S. (2006). İşletmelerde yenilik yönetimi sürecinde örgüt yapılarında ve hizmet tasarımlarında yaşanan dönüşümler: Antalya ili beş yıldızlı konaklama işletmelerinde ampirik bir araştırma ve hizmet tasarımı önerisi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Selçuk Üniversitesi.
• Ayuso, S., Rodríguez, M. Á, García‐Castro, R. ve Ariño, M. Á. (2011). Does stakeholder engagement promote sustainable innovation orientation. Industrial Management & Data Systems, 111(9), 1399-1417.
• Baltacı, A. (2008, 22 Ekim). Pazarlamada fiyat stratejileri. https://www.researchgate.net/publication/343814470_Pazarlamada_Fiyat_Strat ejileri.
• Berkowıtz, H. (2018). Meta-organizing firms' capabilities for sustainable innovation: A conceptual framework. Journal of Cleaner Production, 175, 420-430.
• Bozbay, Z. (2010). Pazarlama Stratejileri. İstanbul Ticaret Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi. Erişim Adresi: http://auzefkitap.istanbul.edu.tr/kitap/isletme_au/pazarlamastratejileri.pdf.
• Çalık, E. (2021). Türkiye’deki imalat işletmelerinin sürdürülebilir inovasyon faaliyetleri. Verimlilik Dergisi, 3, 185-201.
• Çevre Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. (2006, 26 Nisan). T.C. Resmi Gazete (Sayı 2872).
• Dewberry, E. L. ve Barros M. M. D. (2009). Exploring the need for more radical sustainable innovation: What does it look like and why? International Journal Of Sustainable Engineering, 2(1), 28-39.
• Eskiler, E., Özmen, M. ve Uzkurt, C. (2011). Bilgi yönetimi pazar odaklılık ve pazarlama yeniliği ilişkisi: Mobilya sektöründe bir araştırma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 6(1), 31- 69.
• Galimidi, B. V. (2010). İşletmelerde nakit yönetimi ve bu çerçevede bir finansal analiz örneği [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Ankara Üniversitesi.
• Geels, F. W., Hekkert, M. P. ve Jacobsson, S. (2008). The dynamics of sustainable innovation journeys. Technology Analysis & Strategic Management, 20(5), 521-536.
• Gökcek, O. (2007). Yenilik yönetimi süreci ve yenilik stratejileri: Otomotiv sektöründe sektöründe alan çalışması [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi.
• Gözler Çamur, E. (2020). Sosyal Bilimlerde Bir Araştırma Yöntemi Olarak “Elit Görüşme”: Teknikler ve Sahadan Notlar. B. Tunçsiper (Ed.), III. Uluslararası Sosyal Bilimlerde Kritik Tartışmalar Kongresi Bildiriler Kitabı içinde (ss.67-77). Demokrasi Üniversitesi Yayınevi.
• Graue, C. (2015). Qualitative data analysis. International Journal of Sales, Retailing & Marketing, 4(9), 5-14.
• Güleş, H. ve Bülbül, H. (2004). Toplam kalite yönetiminin işletmelerde yenilik çalışmalarına katkıları. G.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, 6(1), 115-129.
• Gümüş, S., Dayal, M. ve Gülnihal, H. (2014). İnovasyonu Oluşturan İşletmelerin Yaşam Döngüleri. Hiperlink Yayınları.
• Göl, F., Yılmaz, A., Kaçar, E., Şimşek, S., Sarıtaş, Z. G., Türe, Ç., Arslan, M., Bekmezci, M., Burhan, H. ve Sen, F. (2021). Seramik sofra sırlarının üretiminde cam atıklarının yeniden kullanımı. Seramik Uluslararası, 47(15), 21061-20168. https://doi.org/10.1016/j.ceramint.2021.04.108
• Göl, F., Cibuk, S., Kaçar, E., Sarıtaş, Z. G., Yılmaz, A., Arslan, M. ve Sen, F. (2022). Seramik sofra sırlarının imalatında katı atıkların değerlendirilmesi, Seramik Uluslararası, 48(11) 15622-15628. https://doi.org/10.1016/j.ceramint.2022.02.096.
• Hansen, E. G. ve Dunker, F. G. (2013). Sustainability-Oriented innovation. İçinde S. O. Idowu, N. Capaldi, L. Zu, A. Das Gupta (Eds.), Encyclopedia of Corporate Social Responsibility (ss.2407-2417). Springer.
• Hatay, A. (2019, 28 Mart). Sürdürülebilirlik ve inovasyon ilişkisi. https://tr.linkedin.com/pulse/s%C3%BCrd%C3%BCr%C3%BClebilirlik-veinovasyon-ili%C5%9Fkisi-ay%C5%9Feg%C3%BCl-hatay
• Jorna, R. (2006). Sustainable Innovation: The human, Organisational, Human and Knowledge Dimension. Greenleaf Publishing.
• Karataş, Z. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), 62-80.
• Kayıkçı, P., Armağan, K. ve Dal, N. E. (2019). Sürdürülebilir pazarlama: Kavramsal bir çalışma. MAKÜ-Bucak İşletme Fakültesi Dergisi, 2(1), 77-93.
• Kaypak, Ş. (2010). Ekolojik turizmin sürdürülebilirliği. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 2(2), 93-114.
• Keramika (2021, 26 Ekim). http://www.dorukmedya.com adresinden 26 Ekim 2021 tarihinde erişilmiştir.
• Keramika (2021, 3 Aralık). https://kutahyaajansi.com/ekonomi/keramika-uluslararasi yarismada-en-iyi-mikro-dunya-fotografi-odulu-aldi/ adresinden 3 Aralık 2021 tarihinde erişilmiştir.
• Keramika (2022, 7 Haziran). http://www.keramika.com.tr/cevre-potikamiz// adresinden 7 Haziran 2022 tarihinde erişilmiştir.
• Ketata, I., Sofka, W. ve Grımpe, C. (2015). The role of internal capabilities and firms' environment for sustainable innovation: Evidence for germany. R&D Management, 45(1), 60-75.
• Kıycı, Ş. (2019). Turist yenilikçiliği ve algılanan riskin, yenilik algısı ve turistlerin yenilikçi otel tercihlerine etkisi üzerine bir uygulama [Yayımlanmamış doktora tezi]. Bülent Ecevit Üniversitesi.
• Köse, C. ve Kavak, U. (2022). İnovasyon sürecinde liderin rolü: seramik sektöründe bir araştırma. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 17(1), 1-16.
• KUTSO (2014). Keramika Faaliyet ve Tanıtım Dergisi. https://www.kutso.org.tr/wp-content/uploads/2017/09/184.%20SAYI%20KUTSO%20DERG%C4%B0.pdf adresinden 01 Ocak 2014 tarihinde erişilmiştir.
• OECD. (2002). Frascati Kılavuzu: Araştırma ve Deneysel Geliştirme Taramaları İçin Önerilen Standart Uygulama (3. Baskı). İstanbul: Tübitak.
• OECD. (2006). Oslo Kılavuzu: Yenilik Verilerinin Toplanması ve Yorumlanması İçin İlkeler (3. Baskı). İstanbul: Tübitak.
• Onaran, B. (1987). İşletmelerde pazarlamanın sosyal sorumlulukları ve Eskişehir'deki sermaye işletmelerinde uygulaması [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Anadolu Üniversitesi.
• Özbakır, M. ve Nurtanış Velioğlu, M. (2010). Pazarlamaya sürdürülebilirlik çerçevesinden bakış ve bir örnek olay analizi. Tüketici ve Tüketim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 72-98.
• Özerem, N. (1993). İşletmeler’de dağıtım kanalı seçimi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi.
• Özmen, G. D. (2022, 07 Mart). İnovasyon ve çevresel sürdürülebilirlik. Dünya Gazetesi.
• Schilirò, D. (2019). Sustainability, innovation, and efficiency: A key relationship. İçinde M. Ziolo ve B. S. Sergi (Eds.). Financing Sustainable Development, (ss. 83-102). Palgrave.
• Stock, T., Obenaus, M., Slaymaker, A. ve Seliger, G. (2017). A model for the development of sustainable innovations for the early phase of the innovation process. Procedia Manufacturing, 8, 215 – 222.
• Tıraş, H. H. (2012). Sürdürülebilir kalkınma ve çevre: Teorik bir inceleme. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(2), 57-73.
• Torlak, Ö. ve Altunışık, R. (2012). Pazarlama Stratejileri- Yönetsel Bir Yaklaşım (2. Baskı). Beta Basım.
• Torlak, Ö. ve Özmen, M. (2019). Pazarlama İlkeleri. Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Waite, A. M. (2014). Leadership's influence on innovation and sustainability: A review of the literature and implications for HRD. European Journal of Training and Development, 38(1), 15-39.
• Yin, R. K. (1981). The case study crisis: Some answers. Administrative Science Quarterly, 26(1), 58-65.
• Zerenler, M., Türker, N. ve Şahin., E. (2007). Küresel teknoloji, araştırma-geliştirme (Ar-ge) ve yenilik ilişkisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 653-667.