Sultan Izzeddin Mesut's Struggle with Emir Gazi's Children

Yıl 2018, , 371 - 377, 31.01.2018

Abdullah Bayındır

https://doi.org/10.21547/jss.360314

Öz

The State
of Seljuks, which left her mark on Middle Ages, had been a stage to lots of
Sultanate fights during her reign. These conflicts which were not only bounded
to the sovereignty policy of the state but also the lack of rules for royalty
caused one or more Sultanate fights during each sultan's era. During her reign
the State which had to get in the outer struggles with other states, she had to
deal with her own internal problems as well. 
These problems, which she lived in her own right, had occured by the
endeavours of the caliph of the period, and by army commanders and by the plots
of the other countries. Unfortunately, these internal problems affected the
lifespan of the State significantly. In the covered subject, the period of
Mesud, who was one of the Seljuk State sultans,was investigated. Nominately, to
keep control of the sultanate Sultan Mesud's struggle with Emir Gazi's children
is remarkable and this struggle constitutes the centerboard of the study.

Anahtar Kelimeler

Seljuki State, Sultanate Struggles, Sultan Izzddin Mesud, Emir Gazi

Sultan İzzeddin Mesud’un Emir Gazinin Çocukları ile Mücadelesi

Öz

Ortaçağ
dönemine damgasını vurmuş olan Selçuklu devleti, hüküm sürdüğü yıllar boyunca
birçok Saltanat kavgasına sahne olmuştur. Yaşanan bu çekişmeler devletin
uygulamış olduğu hâkimiyet anlayışı siyasetine bağlı olmakla beraber
hükümdarlık için belli kaidelerin de olmaması her sultan döneminde bir veya
birden fazla Saltanat kavgasının yaşanamasın sebep olmuştur. Hâkimiyeti
süresince birçok devlet ile dış mücadeleler içerisine giren ve birçok başarı
alan devler, aynı zamanda kendi iç meseleleri ile de meşgul olmak durumunda
kalmıştır. Kendi içinde yaşadığı bu meseleler, gerek dönemin halifesi
tarafından gerek ordu komutanları tarafından gerekse dış devletlerin
entrikaları sonucu ortaya çıkmıştır. Ne yazık ki yaşanan bu iç meseleler
devletin ömrünü önemli derecede etkilemiştir. Ele alınan konuda da yine
Selçuklu devleti sultanlarından Mesud dönemi incelenmiştir. Özellikle Sultan
Mesud’un Saltanatı elinde tutmak için verdiği mücadelede Emir Gazinin çocukları
ile giriştiği mücadele dikkat çekicidir ve bu mücadele çalışmanın ana
omurgasını oluşturmaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Selçuklu Devleti, Saltanat Mücadeleleri, Sultan İzzeddin Mesud, Emir Gazi

Kaynakça

• Arslan, M., (1987). Kutadgu-bilig’deki toplum ve devlet anlayışı, İstanbul, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, , 131 s.
• Cahen, C., (2014). Osmanlılar’dan önce Anadolu, Çev.Yıldız Moran, İstanbul, Tarih Vakfı Yurt Yayınları, 420 s.
• Demirkent, I., Türkiye Selçuklu hükümdarı sultanı Kılıçarslan, Ankara, TTK, 1996, 92 s.
• Genç, R., (2002). Karahanlı devlet teşkilâtı, Ankara, TTK, 265 s.
• Güngör, H., (2002)., “Eski Türklerde din ve düşünce”, Ankara, Türkler, C. III, ss. 261-263.
• İbnu’l Esir, el kâmil fî’t -tarih, Haz.,Carolus Johannes Tornberg, Beyrut 1966; Çev., Abdülkerim Özaydın, C. IX-XII, İstanbul, 1987.
• Kafesoğlu, İ., (2000). Türk milli kültürü, İstanbul, Ötüken Neşriyat, 466 s.
• Kafesoğlu, İ., (2014). Selçuklular ve Selçuklu tarihi üzerine araştırmalar, İstanbul, Ötüken Yayınları, 376 s.
• Karakaş, S., (2009). “Kut-tanrı ilişkisi bağlamında türklerde yönetim erkinin ilahi temelleri”, Ankara, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2009, C.29, Özel Sayı, ss. 29-44.
• Kesik, M., (2002). “Türkiye Selçukluları ile Danişmendliler arasındaki ilişkiler”, Türkler, VI, Ankara, Yeni Türkiye Yayınları, ss, 537-546.
• Kesik, M., (2003). Türkiye Selçuklu devleti tarihi Sultan I. Mesud dönemi (1116-1155), Ankara, TTK, 184 s.
• Koca, S., (1990). Türk kültürünün temelleri I, İstanbul, Damla Neşriyat, s. 25-33.
• Komnena, A., (2012). Alexiad-Malazgirt’in sonrası-imparator Alexios Komnenos döneminin tarihi, Çev. Bilge Umar, İstanbul, İnklap Kitabevi, 568 s.
• Metin, T., (2010). Türkiye Selçukluları devrinde Malatya, Gazi Üniversitesi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih ABD, Ankara, ss, 273.
• Mircea, E., (1991). Kutsal ve dindışı, Çev. Mehmed Ali Kılıçbay, Ankara, Gece Yayınları, 191s.
• Nevin, A. M., (2001). İslam siyasi düşüncesinde muhalefet: hz. Muhammed devrinden Abbasilerin ikinci yüzyılına kadar (h.1-232\ m. 622-846), Çev. Vecdi Akyüz, İstanbul, 422 s.
• Öngül, A., (2014). Selçuklular tarihi II Anadolu Selçukluları ve beylikler, İstanbul, Çamlıca Yayınları, 416 s.
• Özaydın, A., (1993). “Danişmendliler”, DİA, İstanbul, TDV, C. VIII, ss. 469-474.
• Sevim, A., (1987). Anadolu’nun fethi Selçuklular dönemi (başlangıçtan 1086’ya kadar), Ankara, TTK, 133 s.
• Sevim, A., Merçil, E., (2014). Selçuklu devletleri tarihi siyaset, teşkilat ve kültür, Ankara, TTK, 768 s.
• Sümer, F., (1978). “Mes’ûd”, İA, İstanbul, MEB, C.VIII, ss. 134-142.
• Taşağıl, A., (2014). Kök tengri’nin çocukları, İstanbul, Bilge Kültür Sanat yay. 2014, s. 180.
• Turan, O., (2003). Selçuklular tarihi ve Türk-İslam medeniyeti, İstanbul, Ötüken Yayınları, 542s.
• Turan, O., (2014). Selçuklular zamanında Türkiye, İstanbul, Ötüken Neşriyat, 2014, 762s.
• Yınanç, M. H., (1979). “Danişmendliler”, İA, C.III, MEB, İstanbul, ss. 468-479.