BibTex RIS Kaynak Göster

Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenen C1 Düzeyindeki Öğrencilerin Dinleme Becerisine İlişkin Görüşleri

Yıl 2014, Cilt: 13 Sayı: 3, 793 - 805, 01.12.2014

Öz

Bu çalışmanın amacı, “Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin dinleme becerisi ile ilgili görüşleri nelerdir?” sorusuna cevap aramaktır. Araştırmada Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin dinleme becerisine ilişkin görüşlerini belirleyebilmek amacıyla nitel veri toplama yöntemlerinden biri olan odak grup görüşmesi kullanılmıştır. Araştırmanın verileri Gaziantep Üniversitesi TÖMER’de öğrenim görmekte olan C1 seviyesindeki 8 öğrenciden gönüllülük esasına göre toplanmıştır. Odak grup görüşmesinden elde edilen veriler betimsel analiz ile incelenerek araştırmanın dokuz alt amacına yönelik bulgular elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgularda; Türkçe dinlemenin, özellikle de bazı konularda dinlemenin zor olduğu, dinleme becerisinin gelişmesi için sınıf içi ve sınıf dışında öğretmen ve öğrencilerin farklı sorumlulukları olduğu, bazı seslerin anlaşılmadığı, Türkçede bir kelimenin birden fazla anlama gelmesinin ve mecazlı söylemlerin dinlemeyi zorlaştırdığı sonuçlarına ulaşılmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda Türkçeyi yabancı dil olarak öğretenlere, ders materyali (kitap,cd, film vb.) hazırlayan uzmanlara ve bu alanda hizmet veren kurum ve kuruluşlara yönelik önerilerde bulunulmuştur

Kaynakça

  • Aksan, D. (2003). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara: TDK.
  • Çokluk, Ö. , Yılmaz, K. ve Oğuz, E. (2011). Nitel Bir Görüşme Yöntemi. Kuramsal Eğitim Bilim Dergisi. 4(1), 95-107.
  • Demirel, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. İstanbul: MEB Basımevi. Europass (2013). Avrupa Ortak Ölçüt Çerçevesi http://europass.cedefop.europa.eu/tr/ resources/ european-language- levels-cefr internet adresinden 05.04.2014 tarihinde erişilmiştir.
  • Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi
  • Keçik, İ ve Leyla U. S. (2004). Türkçe Sözlü ve Yazılı Anlatım. Eskişehir Anadolu Üniversitesi Web Ofset.
  • Melanlıoğlu, D. (2012). Türkçe Öğretiminde Ayrıştırıcı Dinlemeyi Geliştirmeye Yönelik Bir Etkinlik Önerisi. Milli Eğitim. (196), 56-68.
  • Özbay, M. (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I. Ankara: Öncü Kitap.
  • Özbay, M. VE Melanlıoğlu, D. (2012). Türkçe Öğretim Programlarının Dinleme Becerisi Bakımından Değerlendirilmesi Turkish Studies Volume 7/1 Winter 2012, S.87-97
  • Özbay, M.(2012). Anlama teknikleri II Dinleme Eğitimi Ankara: Öncü Kitap.
  • Sever, S. (2000). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • TDK. (2005). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları.
  • Yıldırım, A. ve Şimsek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

The Views of Students Learning Turkish as a Foreign Language (C1 Level) on Listening Skill

Yıl 2014, Cilt: 13 Sayı: 3, 793 - 805, 01.12.2014

Öz

The purpose of this study is to seek an answer to the question: “What are the views of learners learning Turkish as a foreign language on listening skill?” In the present study, a qualitative research involving focus group discussion was conducted in order to determine the views of students learning Turkish as a foreign language about listening skill. The data for the study was collected via focus group discussion with eight students currently enrolled in Gaziantep University TÖMER and they were all C1 level students. Findings related to the nine subgoals of the study were derived from descriptive analysis of the data obtained from focus group discussion. It was inferred from the findings that listening Turkish, especially on specific topics, is very difficult; some sounds, polysemic words and figurative speeches in Turkish make listening difficult, and it was also inferred that both students and teachers have various responsibilities in and outside the class to improve the listening skills. In the light of the findings some recommendations were made for teachers teaching Turkish as a foreign language, experts preparing course materials (e.g. books, CDs, films etc.) and all the institutions and organizations serving in this field

Kaynakça

  • Aksan, D. (2003). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara: TDK.
  • Çokluk, Ö. , Yılmaz, K. ve Oğuz, E. (2011). Nitel Bir Görüşme Yöntemi. Kuramsal Eğitim Bilim Dergisi. 4(1), 95-107.
  • Demirel, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. İstanbul: MEB Basımevi. Europass (2013). Avrupa Ortak Ölçüt Çerçevesi http://europass.cedefop.europa.eu/tr/ resources/ european-language- levels-cefr internet adresinden 05.04.2014 tarihinde erişilmiştir.
  • Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi
  • Keçik, İ ve Leyla U. S. (2004). Türkçe Sözlü ve Yazılı Anlatım. Eskişehir Anadolu Üniversitesi Web Ofset.
  • Melanlıoğlu, D. (2012). Türkçe Öğretiminde Ayrıştırıcı Dinlemeyi Geliştirmeye Yönelik Bir Etkinlik Önerisi. Milli Eğitim. (196), 56-68.
  • Özbay, M. (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I. Ankara: Öncü Kitap.
  • Özbay, M. VE Melanlıoğlu, D. (2012). Türkçe Öğretim Programlarının Dinleme Becerisi Bakımından Değerlendirilmesi Turkish Studies Volume 7/1 Winter 2012, S.87-97
  • Özbay, M.(2012). Anlama teknikleri II Dinleme Eğitimi Ankara: Öncü Kitap.
  • Sever, S. (2000). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • TDK. (2005). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları.
  • Yıldırım, A. ve Şimsek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Toplam 12 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA33CG64JC
Bölüm Makale
Yazarlar

K. Kaan Büyükikiz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2014
Gönderilme Tarihi 1 Aralık 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 13 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Büyükikiz, K. K. (2014). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenen C1 Düzeyindeki Öğrencilerin Dinleme Becerisine İlişkin Görüşleri. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(3), 793-805.