Son yıllarda; ezberci, öğrenciyi pasif alıcı/onaylayıcı konumunda gören ve tutan
din öğretimi anlayışı yerine; anlamlı öğrenmelerin gerçekleşmesini amaçlayan,
sorgulayıcı, öğrenciyi bilgiyi elde etmek için çaba ve arayış içerisine yönlendiren,
bilginin öznesi olarak gören bir din öğretimi anlayışı geliştirmek temel hedefler arasında yer almıştır. Anlamlı öğrenmenin DKAB dersleri açısından büyük
bir öneme sahip olması öğretmenlerin ders içi aktivitelerinde ne derece anlamlı
öğrenme etkinliklerini kullandıkları sorusunu beraberinde getirmektedir. Bu nedenle bu araştırmanın amacı, DKAB öğretmenlerinin ders içinde kullandıkları
anlamlı öğrenme etkinliklerinin tespit edilmesi olarak belirlenmiştir. Çalışma için
nitel araştırma desenlerinden biri olan durum (örnek olay) deseni uygun görülmüştür. Çalışmada öğretmenlerin anlamlı öğrenme etkinlikleri, 5, 6 ve 7. sınıf
seviyesinde yapılan gözlemler yoluyla incelendiği için durum desenlerinden biri
olan iç içe geçmiş tek durum desenine uygun olarak tasarlanmıştır. Tipik durum
örneklemesi yöntemiyle 5. 6. ve 7. Sınıf derslerine giren 4 öğretmen araştırmacı tarafından gözlemci olarak katılımcı statüsünde gözlemlenmiştir. Araştırmada veri
toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış gözlem formu kullanılmış, veriler içerik
analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular öğretmenlerin genellikle
anlamlı öğrenme tekniklerin biri olan soru cevap tekniğini sıklıkla kullandıklarını
göstermektedir. Ayrıca çeşitli kavram haritalarıyla öğretimi gerçekleştiren öğretmenler de bulunmaktadır. Öğretmenlerin öğretimsel faaliyetleri içinde hangi anlamlı öğrenme etkinliklerinin kullanıyor olduğunun keşfedilmesinin diğer meslektaşlarına örnek teşkil edeceği ve anlamlı öğrenme etkinlikleri üzerine yapılmış
olan çalışmalara da yeni bir bakış açısı sunacağı düşünülmektedir.
Din Eğitimi Anlamlı Öğrenme Öğrenci Öğrenme Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi
In recent years, perceptions of religious teaching, holding students as passive recipients/approvers changes to develop an understanding of realizing meaningful
learning, and educators see religious education as the subject of knowledge, and
directs it into effort and seek to acquire knowledge, inquiry, and student’s knowledge. The significance of meaningful learning in Religious Culture and Ethics
courses brings the question of how much meaningful learning activities teachers
use in their class routines. For this reason, the purpose of this research is to identify the meaningful learning activities that teachers of Religious Culture and Ethics
course use in their lessons. For the study, one of the qualitative research designs
was used as a research method in accordance with the single intertwined state
design which is one of the case study designs. The lessons were examined through
observations made at the 5th, 6th and 7th grade levels. Four teachers selected according to typical case sampling method were observed by the researcher. In the
study, semi-structured observation form was used as data collection tool and the
data were analyzed by content analysis method. The findings show that teachers
often use question and answer technique which is one of the meaningful learning
techniques. There are also teachers who perform teaching with various concept
maps. The discovery of which meaningful learning activities are used by teachers
in instructional activities will serve as an example to other colleagues and will also
provide a new perspective on the studies on meaningful learning activities.
Religious Education Meaningful Learning Student Learning Religious Culture and Ethics Course
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 11 |