İNSAN KAYNAKLARININ GELİŞTİRİLMESİ BOYUTUNDA OKUL YÖNETİCİLERİNİN ROLÜ

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 1, 62 - 74, 30.06.2020

Cebrail Öztürk Mukadder Boydak Özan

Öz

Bu çalışma ile Mardin ilinde yer alan anaokulu, ilkokul, ortaokul ve lise okullarında görev yapan okul yöneticilerinin insan kaynaklarının geliştirilmesindeki rolü belirlenmeye çalışılmıştır. Okul yöneticilerinin görüşlerine göre insan kaynaklarının geliştirilmesinde okul yöneticisinin nelere dikkat etmesi ve bu konuda neler yapması gerektiği, sorusu araştırmamızın temel problemini teşkil etmektedir. Veri elde etmek amacıyla 5 sorudan oluşan açık uçlu görüşme formu hazırlanmıştır. Görüşme formu, 2018-2019 öğretim yılında Mardin ilinde maksimum örneklem yöntemiyle seçilmiş 36 devlet 4 özel okul olmak üzere toplam 40 okulda görev yapan yöneticiye, görüşü alınmak üzere uygulanmıştır. Okul yöneticileri, öğretmenlerin mesleki gelişimi konusunda sırasıyla yeterli, yetersiz ve orta düzeyde görüş bildirmiş olup, çalışmada öğretmen gelişiminde kişisel faktörlerin önemli bir etkiye sahip olduğu ve öğretmenlerin mesleki gelişimi konusunda ne gibi faaliyetler yaptıklarına dair bilgilere ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda insan kaynaklarının gelişiminde okul yöneticilerinin önemli bir etkiye sahip olduğu yönünde bir sonuca varılmış olup; bu konuda bir takım önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

İnsan Kaynakları, okul yöneticisi, Geliştirme

Kaynakça

• Bakioğlu, A., (1996 ). Ögretmenlerin Kariyer Evreleri. ii. Ulusal Eğitim Bilimleri Sempozyumu. M.Ü Atatürk Eğitim Fakültesi Yayınları Bakioğlu, A., & İnandı, Y. (2001). Öğretmenin kariyer gelişiminde müdürün görevleri. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 7(4), 513-52 Başaran, LE. ( 1993) Egitim Yönetimi. Ankara. Gül Yayinevi. Boydak Özan, M.(2004). Okul Yöneticilerinin Öğretmenlere Saygınlık Kazandırmadaki Rolü, XII. Eğitim Bilimleri Kongresi, cilt:2 Boydak Özan, M. B., Türkoğlu, A. Z., & Şener, G. (2010). Okul yöneticilerinin sergiledikleri demokratik tutum ve davranışlarının öğretmenlerin motivasyonuna etkisi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(1), 275-294. Bozkurt, A. (2014). Öğrenen Örgütler. Yönetimde Çağdaş Yaklaşımlar, Ankara: Anı Yayıncılık. 45-64. Çelik, V. (1999). Eğitimsel Liderlik. Ankara: pegem Özden, Y. (1998). Eğitimde Dönüşüm. Ankara. Pegem Derbedek, H. (2008), ilköğretim Okul Müdürlerinin Öğretimsel Liderlik Özelliklerinin Öğretmenlerin Öz Yeterlilikleri Üzerindeki Etkileri (Bursa İli Örneği), Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Denizli S:20 Gültekin, A. (2007). İlköğretim Okulu Müdürlerinin Öğretmenleri Etkileme Davranışları, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. S:4 Gliner, J. A., Morgan, G. A., & Leech, N. L. (2011). Research methods in applied settings: An integrated approach to design and analysis. Routledge. Groenewald, T. (2004). A phenomenological research design illustrated. International journal of qualitative methods, 3(1), 42-55. Karagözoglu, G.(1977). İlkögretimde Teftiş Uygulamaları. Ankara Lunenburg, F. C., & Ornstein, A. C. (2013). Eğitim yönetimi. Nobel Akademik Yayıncılık. S.463 Özdemir, M. (2014). Eğitim örgütlerinde insan kaynakları yönetimi: Kuram uygulama teknik. Anı Yayıncılık.S.86 Özdemir, Demirkol, polat. (2018). Öğretmen Görüşleriyle Öğretmen Profesyonelliğinin İncelenmesi. 13. Uluslararası Eğitim Yönetimi Kongresi 10-13 Mayıs 2018 Sivas Şişman, M. (2004). Öğretim liderliği, (2. Baskı) Ankara: Pegem A. Şişman, M. (2014). Öğretim liderliği. Ankara. Pegem Yayınevi. Weber, R. P. (1990). Basic content analysis (No. 49). Sage.