PEDAGOJİK FORMASYON EĞİTİMİ ALAN ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN BİLİMSEL ARAŞTIRMA BASAMAKLARINA YÖNELİK ÖZ YETERLİLİKLERİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2019, Sayı: 44, 290 - 301, 15.12.2019

Alptürk Akçöltekin

https://doi.org/10.17498/kdeniz.644338

Öz

Bu çalışmanın amacı, pedagojik formasyon eğitimi alan
üniversite öğrencilerinin bilimsel araştırma sürecinin uygulama basamaklarına
yönelik öz yeterliliklerini belirlemektir. Bu amaçla 6 faktörlü ve 37 maddeden
oluşan bilimsel araştırma öz yeterlilik ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın
çalışma grubu, bir devlet üniversitesinde pedagojik formasyon eğitim alan 250
4. sınıf öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırma sonucu, öğrencilerin bilimsel
araştırmanın raporlaştırma boyutuna ilişkin olarak, çalışma bulgularını
tartışarak sunma konusunda yüksek bir öz yeterliliğe sahip oldukları fakat
raporlaştırma sürecini araştırmayı bir bütün olarak ele alarak sunma konusunda
ise düşük öz yeterliliğe sahip oldukları, veri analizi boyutuna ilişkin olarak
ise öğrencilerin hipotez(ler)i sınayacak uygun veri analiz teknikleri konusunda
öz yeterliliklerinin yüksek olduğu, ancak kullanacakları istatistikî
tekniklerin varsayımlarını test edebilme konusunda öz yeterliliklerinin düşük
olduğu, literatür tarama konusunda ise literatürü problem durumu bağlamında
irdeleme konusunda öz yeterliliklerinin yüksek olduğu, fakat literatür tarama
konusunda ulusal ve uluslar arası veri tabanlarını kullanma noktasında öz
yeterliliklerinin düşük olduğu, yöntem boyutunda ise öğrencilerin araştırmada
kullanacakları veri toplama araçlarının geçerlilik ve güvenirlik çalışmalarını
yapmaya yönelik yüksek öz yeterliliğe oldukları, ancak hipotezleri
sınayabilecekleri uygun yöntemi belirleme konusunda düşük bir öz yeterliliğe sahip
oldukları, hipotez(ler)i belirleme boyutunda ise hipotez(ler)in değer
yargılarından ve genel yargılardan arındırılmış olması konusunda öz
yeterliliklerinin yüksek olduğu, fakat hipotez(ler)in tahmin, deney ve gözlemlere
açık olması konusunda ise düşük öz yeterliliğe sahip oldukları, son olarak problemi
tanımlama boyutunda ise problem cümlesini belirlerken toplumun önceliklerini ve
ihtiyaçlarını dikkate alarak belirleme konusunda yüksek öz yeterliliğe sahip
oldukları ancak problem cümlesini bireysel olarak tanımlama noktasında ise
düşük öz yeterliliğe sahip oldukları sonucu elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Pedagojik Formasyon, Bilimsel Araştırma, Öz Yeterlilik

Kaynakça

• Akçöltekin, A. (2019). Bilimsel Araştırmalara Yönelik Öğretmen Öz Yeterlilik Ölçeğinin Geliştirilmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, (Basım aşamasında, Kasım-2019)Aşkar, P., ve Umay, A. (2001). Perceived computer self-efficacy of the students in the elementary mathematics teaching programme. Hacettepe University Journal of Education Faculty, 21, 1-8. Bandura, A. (1995). Self-efficacy in changing societies. New York: Cambridge University Press.Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.Çoban, T. A. ve Sanalan, V. A. (2002). Fen bilgisi öğretimi dersinde özgün deney tasarım sürecinin öğretmen adayının öz yeterlilik algısına etkisi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 1-10. Çocuk, H, E., Yokuş, G ve Tanrıseven, I. (2015). Pedagojik Formasyon Öğrencilerinin Öğretmenliğe İlişkin Özyeterlik ve Metaforik Algıları: Mersin Üniversitesi Örneği, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(32), 373-387.Ekiz, D. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (Genişletilmiş 2.Baskı), Anı Yayıncılık, Ankara.Golightly, T. R. (2007). Defining the components of academic self-efficacy in Navajo American Indian high school students. A PhD dissertation submitted to the faculty of Brigham Young University.Hoşgörür, V. ve Taştan, N. (2006). Eğitimin İşlevleri (Ed: Özcan Demirel-Zeki Kaya), Ankara: Pegem A YayıncılıkKarasar, N. (2007). Bilimsel araştırma yöntemi (17. Baskı). Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kart, A., ve Gelbal, S. (2014). Öğretmen adaylarının bilimsel araştırma öz yeterlik algılarının ikili karşılaştırmalı yargılar yöntemiyle belirlenmesi. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 5(1), 12-23. Khan, A., Fleva, E. ve Qazi, T. (2015). The role of self-esteem and general selfefficacy in teachers’ efficacy in primary schools. Psychology, 6 (1), 117-125. Lane, A. M., Hall, R., ve Lane, J. (2004). Self-efficacy and statistics performance among Sport Studies students. Teaching in Higher Education, 9(4), 435-448. Meador, K. S. (2003). Thinking creatively about science suggestions for primary teachers, Gifted Child Today, 26(1), 25-29.
• Özsevgeç, T. (2008), Eğitim Bilimine Giriş, Eğitimin Bilimsel Temelleri ve Eğitim Araştırmaları (Edit. F. Ereş), 223-249, Maya Akademi, Ankara.
• Saracaloglu, A. S., Varol, R. ve Evin, İ. (2003). Lisansüstü eğitim öğrencilerinin bilimsel araştırma kaygıları, araştırma ve istatistiğe yönelik tutumları ile araştırma yeterlikleri arasındaki ilişki. Eğitimde Bilime Katkı. Lisansüstü Eğitim Sempozyumu. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. 1–4 Ekim 2003. İzmir.
• Saracaloğlu, A. S. (2008), “Lisansüstü Öğrencilerin Akademik Güdülenme Düzeyleri, Araştırma Kaygıları ve Tutumları İle Araştırma Yeterlikleri Arasındaki İlişki”, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, C.V, No.II:179-208Senemoğlu, N. (2007). Gelişim ögrenme ve ögretim. Ankara: Gönül Yayıncılık.Şahan, H. H. ve Tarhan, R. (2015). Scientific research competencies of prospective teachers and their attitudes toward scientific research. International Journal of Psychology and Educational Studies, 2(3), 20-31.
• Uzbay, İ.T. (2008). Çağdaş uygarlığa ulaşmada bilim politikalarının yeri ve önemi. TÜBİTAK-ULAKBİM Sağlık Bilimlerinde Süreli Yayıncılık-2008 sempozyumu, “Ulusal Bilim Politikaları Paneli”, 22 Kasım 2008, Ankara.Zimmerman, B. J. (1995). Self-efficacy and educational development, In A. Bandura (Ed.). Self-efficacy in changing societies, 46-68 New York: Cambridge University Press.