When and How Teachers Become Competent Experts: Case of Geography Teachers

Yıl 2019, , 909 - 927, 15.03.2019

Mustafa Öztürk Hasan Gönülaçar

https://doi.org/10.24106/kefdergi.3115

Cited By: 1

Öz

Teachers start their professional
careers in similar conditions, as novice teachers. However, not every teacher
attains the level of competent expertise in their professional lives. In this
study, teachers’ process of being competent professionals; their career
developments and how they learn the profession during their careers are
examined in the case of geography teachers in Turkey. 25 geography teachers
working in different school types across Turkey participated in the study. The
data was collected through semi-structured interviews. Content analysis was
carried out by using QDA Miner Lite 2.0.5 qualitative analysis software.
According to the results of the study, it was found that the majority of the
participants did not make an easy induction to the profession and they
generally learned about their profession from their role models (i.e. teachers
from their own school years) and through their own experiences. Furthermore,
the participants’ motivations for professional development are usually low and
their professional development is generally not supported by different
stakeholders. It appeared that the participants have usually not meet the
criteria required for the level of competent professionalism fully. However,
they seemed to have competencies regarding three career stages: Novitiate,
transition to expertise, expertise. 

Anahtar Kelimeler

Career development, competent expertise, geography teachers, professionalism

Öğretmenler Ne Zaman ve Nasıl Yetkin Bir Uzman Olurlar: Coğrafya Öğretmenleri Örneği

Öz

Öğretmenler
mesleki yaşantılarına benzer şartlarda; acemi (novice) bir şekilde başlarlar.
Ancak yetkin bir uzmanlığa ulaşmak her öğretmen için mümkün olmayabilir. Bu
çalışmada coğrafya öğretmenleri örneğinden hareketle, Türkiye'de öğretmenlerin
yetkin uzman olma süreci; buna bağlı olarak ilerleyen kariyer gelişimleri ve bu
süreçte mesleklerini nasıl öğrendikleri irdelenmiştir. Çalışmaya Türkiye’nin farklı illerinde ve
farklı lise türlerinde görev yapan, hizmet süresi on beş yıl ve üzeri olan
toplam yirmi beş coğrafya öğretmeni katılmıştır. Çalışmada
veri, yarı-yapılandırılmış görüşme tekniği ile toplanmış ve QDA Miner Lite 2.0.5 nitel analiz
programıyla içerik analizine tabi tutulmuştur. Elde edilen bulgulara göre,
katılımcıların birçoğunun mesleğe çok kolay bir başlangıç yapmadıkları,
öğretmenliği temel olarak rol model aldıkları eski bir öğretmenlerinden ve
kendi deneyimlerinden hareketle öğrendikleri belirlenmiştir. Katılımcıların
mesleki gelişimlerine yönelik motivasyonlarının genellikle düşük olduğu ve mesleki
gelişimleri bakımından farklı paydaşlardan yeterli desteği görmedikleri ortaya
çıkmaktadır. Katılımcıların çalışmada betimlendiği şekilde yetkin uzmanlığın
ölçütlerini tam olarak karşılamadıkları ancak hâlihazırda şu üç kariyer aşamasına
yönelik yetkinliklere sahip oldukları anlaşılmaktadır: Acemilik dönemi,
uzmanlığa geçiş dönemi ve uzmanlık dönemi. 

Anahtar Kelimeler

Coğrafya öğretmenleri, kariyer gelişimi, profesyonelleşme, yetkin uzmanlık

Kaynakça

• Argyris, C. (1993). On organizational learning. Cambridge, MA: Blackwell.
• Argyris, C., & Schön, D. (1978). Organizational learning: A theory of action perspective. Reading, Mass: Addison Wesley.
• Ayress, L. (2008). Semi-structured interview. In Lisa M. Given (Eds.) The sage encyclopedia of qualitative research methods. California: The Sage.
• Darling-Hammond, L. (2008). Teaching and the change wars: the professionalism hypothesis. In Hargreaves, A. &Fullan, M. (Eds.) Change wars. Bloomington: Solution Tree.
• Day, C. (1999). Developing teachers: The challenges of lifelong learning. London: Falmer Press.
• Day, C., Sammons, G., Stobart, A., Kington, & Gu, Q. (2007). Teachers matter: Connecting work, lives and effective-ness. London: Open University Press.
• Dean, J. (1991). Professional Development in School. Buckingham: Open University Press.
• Dreyfus, S. E., & Dreyfus, H. L. (1980). A five-stage model of the mental activities involved in directed skill acquisition. Unpublished report, University of California, Berkeley.
• Fessler, R. (1995). Dynamics of teacher career stages. In Thomas R. Guskey and Michael Huberman (Eds.) Profes-sional development in education. New York: Teachers College Press.
• Fessler, R. and E. Rice. (2010). Teachers career stages and professional development. In P. Peterson, E. Baker, and B. McGaw (Eds.) International Encyclopedia of Education, 582–586. Oxford: Elsevier.
• Fullan, M. (2015). The new meaning of educational change (5th edition). New York: Teachers College Press.
• Guskey, T. (1995). Professional development in education: In search of the optimal mix. In Thomas R Guskey and M. Huberman (Eds.) Professional development in education new paradigms & practices. New York: Teachers College Press.
• Gümüş, N. & Çapar, T. (2011). Coğrafya öğretmenliği bölümü öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları. International Online Journal of Educational Sciences, 3(1), 395-410
• Günel, M & Tanrıverdi, K. (2014). Dünya’da ve Türkiye’de hizmetiçi eğitimler: kurumsal ve akademik hafıza (kayıp-ları)mız. Eğitim ve Bilim, 39(175), 73-94.
• Güven, İ. (2004). Sosyal bilgiler alanı öğretmen adaylarının okul uygulamalarına yönelik görüşleri üzerine nitel bir araştırma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 271-300.
• Hargreaves, A. (2000). Four ages of professionalism and professional learning. Teachers and Teaching, 6(2), 151-182, DOI: 10.1080/713698714
• Hargreaves, A., Lieberman, A., Fullan, M. & Hopkins, D. (2010). Introduction. In Hargreaves, A., Lieberman, A., Ful-lan, M. & Hopkins, D. (Eds.) Second international handbook of educational change. Dordrecht: Springer.
• Hargreaves, A. &Fullan, M. (2012). Professional capital: Transforming teaching in every school. New York: Teachers College Press.
• Huberman, M. (1995). Professional careers and professional development: Some intersections. In Thomas R. Guskey and Michael Huberman (Eds.) Professional development in education. New York: Teachers Collage Press.
• Miles, M. & Huberman, A. M. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis (2nd. Edition). London: Sage
• Karabağ, S. (2007). Coğrafya öğretmenlerinin mesleki sorumlulukları (271–287). Karabağ, S. & Şahin, S. (Eds.) Kuram ve uygulamada coğrafya eğitimi. Gazi Kitapevi, Ankara.
• Karademir, N. (2012). Coğrafya öğretmen adaylarının mesleki yeterliklerine yönelik hazırbulunuşluk düzeyleri, Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Karip, E. (2018). 2017 eğitim değerlendirme raporu. Ankara: TED Yayınları
• Kılınç, A. Ç. (2014). School culture as a predictor of teacher professionalism. Education and Science, 39(174), 105-118.
• Little, J. W. (2012). Professional community and professional development in the learning-centered school. In M. Kooy and K. Van Veen (Eds.) Teacher learning that matters: International perspectives. London: Routledge.
• Louis, K. S., & Miles, M. B. (1990). Improving the urban high school: What works and why. New York: Teachers Col-lege Press.
• Monika L. L., Klaas van V., Jacobiene A. M. & Jan H. van D. (2017). Teachers’ professional learning goals in relation to teaching experience, European Journal of Teacher Education, 40(4), 487-504.
• Mourshed, M., Chijioke, C. & Barber, M. (2010). How the world’s most improved-school systems keep getting better? MacKinsey & Company için oluşturulmuş rapor. Erişim Tarihi (05.10.2018): https://www.mckinsey.com/industries/social-sector/our-insights/how-the-worlds-most-improved-school- systems-keep-getting-better
• OECD (2016). Teacher professionalism. Teaching in Focus, No. 14, OECD Publishing, Paris, https://doi.org/10.1787/5jm3xgskpc40-en.
• ÖMGY (2017). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. Ankara: Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü. (Erişim tarihi: 25.09.2018): http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_12/11115355_YYRETMENLYK_MESLEYY_GENEL_YETERLYKLERY.pdf
• ÖSB (2017). Ulusal öğretmen strateji belgesi. Ankara: Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü. (Erişim tarihi: 25.09.2018): http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_06/09140719_Strateji_Belgesi_Resmi_Gazete_sonrasY_ilan.pdf
• Özder, A. (2014). Coğrafya öğretmenlerinin meslek tercihlerinde lise coğrafya öğretmenlerinin etkisi üzerine bir çalışma, SDU International Journal of Educational Studies, 1, 54-62.
• Öztürk, M. (2014). Coğrafya eğitiminde araştırma, Ankara: Pegem Yayınları.
• Öztürk, M & Eroğlu, E. (2013). Coğrafya öğretmen yeterlikleri ve uygulamaların değerlendirilmesi, Marmara Coğrafya Dergisi, 27, 630-659.
• Öztürk, M. ve Mutlu, N. (2017). Farklılaştırılmış, beceri ve değer temelli öğretim: kavramsal çerçeve.
• Öztürk, M. ve Saydam, A. (Eds.) Yenilikçi sosyal bilgiler ve tarih öğretimi: Teori ve uygulama. Kayseri: Orka.
• Perera, H. N., Granziera, H. ve McIlveen, P. (2018). Profiles of teacher personality and relations with teacher self-efficacy, work engagement, and job satisfaction. Personality and Individual Differences. Vol. 120, 171-178.
• Schein, E. H. (1988). Organizational psychology (3rd edition). New Jersey: Prentice-Hall
• Schön, D. (1983). Reflective practitioner: How professional think in action. New York: Basic Books.
• Sternberg, R. J., & Horvath, J. A. (1995). A prototype of expert teaching. Educational Researcher, 24, 9-17.
• Townsend, T & Bates, R. (2007). Handbook of teacher education. Dorsrecht: Springer.
• Villegas, R. E. (2003). Teacher professional development: An international review of the literature, Unesco: IIEP.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.