ORTAOKUL ÖĞRETMENLERİNİN SOSYAL MEDYA KULLANIM AMAÇLARI İLE AKILLI TELEFONLA İNFORMAL ÖĞRENME DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2021, , 293 - 305, 25.05.2021

Esra Yardimciel , Murat Taşdan

https://doi.org/10.24106/kefdergi.720661

Öz

Bu araştırmanın amacı öğretmenlerin sosyal medya kullanımı ile akıllı telefonla informal öğrenme düzeyleri hakkındaki görüşlerini ortaya koymak ve öğretmenlerin sosyal medya kullanım amaçları ile akıllı telefonla informal öğrenme düzeyleri arasındaki ilişkiyi tespit etmek üzere iki temel amacı vardır. Tarama modelinde ve karma yöntem ile yapılan araştırmada açıklayıcı karma desen kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Kars il genelindeki ortaokullarda görev yapan 1198 öğretmen; çalışmanın örneklemini ise çok aşamalı tabakalı amaçsal örnekleme yöntemi ile belirlenen 303 ortaokul öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, “Sosyal Medya Kullanım Amaçları Ölçeği”, “Akıllı Telefonla İnformal Öğrenme Aktiviteleri Ölçeği” ve “Öğretmenlerin Sosyal Medya ve İnformal Öğrenme Hakkındaki Görüşleri Yarı Yapılandırılmış Görüşme Formu” kullanılmıştır. Araştırmanın nicel verilerinin analizi için frekans, yüzde, bağıl değişkenlik katsayısı, aritmetik ortalama bağımsız örneklemler için t testi; Tek Yönlü Varyans Analizi, Mann Whitney U testi, Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Araştırmanın nitel verileri ise betimsel ve içerik analizi ile çözümlenmiştir. Araştırmanın sonucunda öğretmenlerin yaşları arttıkça sosyal medyayı içerik paylaşma amacıyla kullanım ve akıllı telefonla informal öğrenme düzeylerinin; kıdemleri arttıkça iletişim kurma ve içerik paylaşma amacıyla kullanım ve akıllı telefonla informal öğrenme düzeylerinin azaldığı saptanmıştır. Sosyal medya kulanım süresinin azalması ile araştırma, içerik paylaşma ve iletişimi başlatma amacıyla sosyal medyanın kullanımının azaldığı saptanmıştır.Görüşmeye katılan öğretmenlerin tamamının sosyal medyadan izledikleri video, bilgi ve belgeleri derslerinde aktarıp kullandıkları, sosyal medyadan informal öğrenmeler edindikleri ve akıllı telefonlarını informal öğrenmelerde kullanmakta oldukları görülmüştür. Bu çalışma sonuçları ışığında EBA'dan daha gelişmiş özelliklere sahip eğitsel anlamda çalışma yapmayı ve yapılan çalışmaları güvenilir ve geçerli bir şekilde değerlendirmeyi mümkün kılan eğitimin tüm paydaşlarının oluşumun her aşamasında yer aldığı sosyal medya platformunun oluşturulması önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

sosyal medya, akıllı telefon, informal öğrenme, öğretmen

Investigation of the Relationship Between Secondary School Teachers' Purposes of Using Social Media and Their Levels of Informal Learning with Smartphones

Öz

Purpose: This study has two main purposes, which are to reveal teachers 'views on social media use and their levels of informal learning with smartphones, and to determine the relationship between teachers' social media usage purposes and their levels of informal learning with smartphones.
Design/Methodology/Approach: Explanatory mixed design was used in the survey made using a survey model and mixed methods. The study's population consists of 1,198 teachers working in secondary schools in Kars Province, whereas the study's sample group consists of 303 secondary school teachers selected using the multi-stage stratified purposeful sampling method. “Purpose of Using Social Media Scale,” “Informal Learning Activities with Smartphones Scale,” and the “Semi-Structured Interview Form for Opinions of Teachers on Social Media and Informal Learning” were used as data collection tools in the study. One-Way Variance Analysis, Mann-Whitney U test, Kruskal Wallis H test as well as t test for frequency, percentage, relative coefficient of variable, and arithmetic mean independent samples were used to analyze the study's quantitative data. The study's qualitative data were resolved using descriptive and content analysis.
Findings: The results of the study showed that teachers' use of social media for content-sharing purposes and the level of informal learning with smartphones decreased as their age increased and that their use of social media for communication and content-sharing purposes and the level of informal learning with smartphones decreased as their seniority increased. It was determined that the use of social media for research, to share content, and to initiate communication decreased as the time spent using social media decreased. It was also seen that all the teachers who participated in the study transferred and used the videos, information, and documents they saw on social media in their lessons, that they learned informal information from social media, and that they used their smartphones in informal learning.
Highlights: In the light of the results of this study, it can be suggested to create a social media platform that enables all stakeholders of education to take part in every stage of the formation, and that makes it possible to work educationally with more advanced features. According to EBA and to evaluate the work done in a reliable and valid way.

Anahtar Kelimeler

Social Media, Smartphone, Informal learning, Teacher

Kaynakça

• KAYNAKÇA Alakurt, T. (2015). Bilişim teknolojileri öğretmenlerinin iş ortamındaki informal öğrenme davranışları.İlköğretim Online, 14(3), 934-945. Alkan, M.F. ve Bardakçı,S. (2017). Ortaöğretim öğrencilerinin sosyal ağlardan öğrenme biçimleri: Nitel bir inceleme. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25 (3), 1221-1238. Argın, F.S. (2013). Ortaokul ve lise öğrencilerinin sosyal medyaya ilişkin tutumlarının incelenmesi(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Arslan, A. (2005). Medyanın birey, toplum ve kültür üzerine etkileri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 1 (1), 1-12. Atal, D. (2010). İnformal öğrenme bağlamında öğrencilerin teknoloji kullanım durumları, beklentileri ve web 2.0 uygulamaları konusundaki görüşleri(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Balcı, Ş; Arsal Gölcü, A. ve Eray Öcalan, M. (2013). Üniversite Öğrencileri arasında internet kullanım örüntüleri. Selçuk İletişim, 7(4), 5-22. Bat, M. ve Beril, V. (2010). Yeni bir iletişim ortamı olarak sosyal medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine yönelik bir araştırma. Yaşar Üniversitesi Dergisi, 20, 3348 -3387. Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F.(2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Büyükşener, E. (2009). Türkiye 'de sosyal ağların yeri ve sosyal medyaya bakış. 14. Türkiye 'de İnternet Konferansı Bildirileri, 39-45. http://inet-tr.org.tr/inetconf14/kitap/_inet09.pdf#page=53. Erişim Tarihi: 27.01.2018 Çavuş, R., Umdu Topsakal, Ü. ve Öztuna Kaplan, A. (2013). İnformal öğrenme ortamlarının çevre bilinci kazandırmasına ilişkin öğretmen görüşleri: Kocaeli Bilgievleri örneği. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(1), 15-26. Gülbahar, Y. , Kalelioğlu, F. ve Madran, O. (2010). Sosyal ağların eğitim amaçlı kullanımı. XV. Türkiye'de İnternet Konferansı Bildirileri, 2-4. Güleç, İ., Çelik, S. ve Demirhan, B. (2012).Yaşamboyu öğrenme nedir? Kavram ve kapsamı üzerine bir değerlendirme. Sakarya UnıversıtyJournal of Education, 2(3), 34-48. Harper, N. R. (2011). Educationbeyondınstitutionalization: learningoutside of theformalcurriculum, Critical Education, 2(4). İnce, M. C. (2017). İnformal öğrenme ortamlarının öğrencilerin fen- teknoloji- toplum- çevre ilişkisini anlamalarına etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. İşman, A. ve Ucun, K. (2012). Objectives of thestudentsuse general andvocationaleducationstudentsto Facebook. Procedia- Socialand Behovioral Sciences, 55, 1- 10. Karagöz, K. (2013). Yeni medya çağında dönüşen toplumsa hareketler ve dijital aktivizm hareketleri. İletişim ve Diplomasi Dergisi, 1 (30), 131-157. Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara. Nobel Akademi Yayıncılık. Kıcı, D. ve Dilmen, N. E. (2014). Sosyal paylaşım ağlarının işbirlikli öğrenmede kullanımı: Bir Facebook uygulaması. Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi,11(41), 343- 356. Kıncal, R.Y. ve Kartal, O.Y. (2009). Medya okuryazarlığı eğitimi. Milli Eğitim Dergisi, 181, 318-333. Koç, A. ve Ayık, Y.Z. (2017). Sosyal medya destekli eğitim : 6. ve 7. sınıf Fen Bilimleri ve İngilizce derslerinde sosyal kullanımının öğrencilerin akademik başarılarına etkisi. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6 (10), 7-19. Koçak Usluel , Y., Demir, Ö. ve Çınar, M. (2014). Sosyal ağların kullanım amaçları ölçeği.Eğitim Teknolojileri Araştırma Dergisi, 5(2), 1-18. Kurt, A. ve Kürüm,D. (2010). Medya okuryazarlığı ve eleştirel düşünme arasındaki ilişki: Kavramsal bir bakış. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2, 30-34. Maden, S. ve Dincel, Ö. (2015). İnformal öğrenme yaklaşımının yabancı dil olarakTürkçe sözcük öğretimine etkisi. Milli Eğitim Dergisi, 206, 30- 53. Manavcıoğlu, K.(2009). İnternet kullanıcılarının oluşturduğu ve dağıttığı içeriklerin etik açıdan incelenmesi:Sosyal medya örnekleri. Medya ve Etik Sempozyumu, 63-72. Menteşe, M. (2013). Sosyal medya ortam ve araçlarının eğitimde kullanımına ilişkin okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin görüşleri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Miles, M. B. &Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis : anexpandedsourcebook. (2nd Edition). Calif. : SAGE Publications. Özmen, F.,Aküzüm, Ç., Sünkür, M. ve Baysal, N. (2012). Sosyal ağ sitelerinin eğitsel ortamlardaki işlevselliği. EducationSciences, 7 (2), 496-506. Öztürk- Kelleci, Ö. ve Tetik, E. (2015). Sosyal ağ destekli bilişim teknolojileri eğitiminin öğrencilerin akademik başarılarına etkisi. NWSA- EducationalSciences, 10 (3), 151- 168. Santos, I. M. & Ali, N., 2012.Exploring theuses of mobile phonestosupport informal learning.EducInfTechnol. 17, 187-203. Sarsar, F.,Başbay, M. ve Başbay, A. (2015). Öğrenme- öğretme sürecinde sosyal medya kullanımı. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 418-431. Solmaz, B., Tekin, G., Herzem, Z. ve Demir, M. (2013). İnternet ve sosyal medya kullanımı üzerine bir uygulama.Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi,7(4), 23-32. Sürerbiçer, F. S. (2018). Müfettiş yardımcılarının görüşlerine göre kamu bankalarının teftiş kurullarında informal öğrenme (Yayımlanmamış doktora tezi). Eğitim Bilimleri Enstitüsü,Ankara. Tekinalp, D. (2012). Ergen çocuk yetiştirmede ana babaların kullandığı informa löğrenme kaynak türlerinin ve demografik değişkenlere göre farklılaşmasının saptanması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Tiryakioğlu, F. ve Erzurum, F. (2011). Bir eğitim aracı olarak ağların kullanım. 2 ndInternational Conference on New Trends in Educationand Their Implications.http://www.iconte.org/FileUpload/ks59689/File/182.pdf Erişim Tarihi: 06.01.2018 Toğay,A., Akdur, T. E., Yetişken, İ.C. ve Bilici, A. (2013). Eğitim süreçlerinde sosyal ağların kullanımı: Bir MYO deneyimi. XIV. Akademik Bilişim Konferansı, 28-30 Ocak, Antalya. Tonbuloğlu,İ. ve İşman, A. (2014). Öğretmenlerin sosyal ağları kullanım profillerinin incelenmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 320-338. Türkoğlu, A. (2009). İnformal öğrenme. " Hayat Boyu Öğrenim Kapsamında Türkiye 'deki İnfomal Öğrenme Üzerine Ortak Bir Anlayış Geliştirme ve Farkındalık Oluşturma" Projesi Konferansları Bildiri Kitabı, 36-39. MEB Talim Terbiye Kurulu Yayınları. Yaşar, Ö.(2013). Akıllı telefonların informal öğrenme için kullanımının incelenmesi.(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi).FenBilimleri Enstitüsü, İstanbul.