The Effect of Jigsaw II Technique on Students’ Skill to Solve Real Life Problems in Fourth Grade Science Lesson in Primary School

Yıl 2022, , 492 - 501, 29.04.2022

Mehmet Ali Kandemir , Zeki Apaydın

https://doi.org/10.24106/kefdergi.754942

Cited By: 1

Öz

Purpose: The purpose of this research is to determine the effect of jigsaw II technique on fourth grade students’ real-life
problem (non-routine problem) solving skills in science lessons in primary schools.
Methodology: This research was carried out with 53 students attending the fourth grade of a primary school in Bandırma,
Balıkesir both in experimental and control groups. Appropriate sampling method was preferred in the study. This research was
designed according to quasi-experimental design, which is one of the quantitative research methods. The research data was
collected by applying 5 real life problems (non-routine problems) within the experimental and control groups as pre-test and
post-test. Mann Whitney U Test was used to analyze the obtained data.
Findings: As a result of this research, the success of solving real life problems of the experimental group in which the jigsaw II
technique was applied in the 4th graders in science lesson; was found higher than that of the control group undergoing the
education and training process prepared compatible with the curriculum prepared by the Ministry of National Education.
Recommendations: In line with these results, primary school teachers can be provided with in service training on creating and
solving real life problems.

Anahtar Kelimeler

.Real life problem, Non-routine problem, Primary school

İlkokul Dördüncü Sınıf Fen Bilimleri Dersinde Jigsaw II Tekniğinin Öğrencilerin Günlük Hayat Problemlerini Çözme Becerisi Üzerine Etkisi

Öz

Bu araştırmanın amacı, ilkokul dördüncü sınıf fen bilimleri dersinde jigsaw II tekniğinin öğrencilerin günlük hayat problemleri çözme becerisi üzerine etkisini belirlemektir. Bu araştırma Balıkesir’in Bandırma İlçesinde ilkokul dördüncü sınıfta öğrenimine devam eden 53 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Örneklemin belirlenmesinde şeçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden biri olan uygun örneklem yöntemi kullanılmıştır. Bu araştırma nicel araştırma yöntemlerinden biri olan yarı deneysel desene göre tasarlanmıştır. Araştırma verileri 5 adet günlük yaşam probleminin deney grubu ve kontrol grubunda yer alan öğrencilere ön test ve son test olarak uygulanması sonucu elde edilmiştir. Elde edilen verilerin analiz edilmesinde Mann Whitney U Testi kullanılmıştır. Bu araştırmanın sonucunda dördüncü sınıf fen bilimleri dersinde jigsaw II tekniğinin uygulandığı deney grubunun günlük yaşam problemi çözme başarısı; Milli Eğitim Bakanlığı tarafından hazırlanan müfredata göre hazırlanan eğitim ve öğretim sürecine giren kontrol grubunun günlük yaşam problemi çözme başarısından daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Ulaşılan bu sonuçlar doğrultusunda, sınıf öğretmenlerine günlük yaşam problemi oluşturma ve çözme konusunda hizmet içi eğitim verilebilir.

Anahtar Kelimeler

Günlük yaşam problemi, ilkokul

Kaynakça

• Açıkgöz, K. Ü. (2014). Aktif öğrenme. İzmir: Biliş Yayınevi. Altınkök, M. (2012). İşbirliği ile öğretim yöntemine dayalı beden eğitimi derslerinin 9–10 yas grubu çocukların temel motor becerileri ile problem çözme becerilerinin gelişimine etkisinin araştırılması (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Altun, M. (2008). Matematik öğretimi. Bursa: Aktüel Akademi Yayınları. Apostol, Enya Marie D. (2017). Problem solving heuristics on non-routine problems of college students. American Journal of Educational Research, 5(3), 338-343. doi: 10.12691/education-5-3-16. Aronson, E. (2019, 12 Haziran). The jigsaw classrom.Erişim adresi:https://www.jigsaw.org/ Artut, D., P. ve Tarım, K. (2009). Öğretmen adaylarının rutin olmayan sözel problemleri çözme süreçlerinin incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 53-70. Atılgan, H. (Ed.). (2009). Eğitimde ölçme değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık. Avcı, N., Aksu, M. (2019). The effect of cooperative learning on primary-elementary pre-service teachers’ academic achievement in Turkey: A systematic review. International Journal of Social Sciences and Education Research, 5(2), 122-141. Azmin, N. H. (2016). Effect of the Jigsaw-based cooperative learning method on student performance in the general certificate of education advanced-level psychology: An exploratory Brunei case study. International Education Studies, 9(1), 91-96. Bingham, A. (2004). Çocuklarda problem çözme yeteneklerinin geliştirilmesi (Çev: Ferhat OĞUZKAN). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları. Büyüköztürk, Ş. (2016). Veri analiz el kitabı. Ankara: Pegem Akademi. Cohen, J. (2007). Statistical power analysis for the behavioral sciences. New York: Academic Press Çepni, S. (Ed.). (2016). Fen ve teknoloji öğretimi. Ankara: Pegem Akademi. Dewey, J. (1910). How We Think, The Problem of Training Thought. Boston: D. C. Heath. Doğan, A., Uçar, S. ve Şimşek , Ü. (2015). Jigsaw tekniğinin 6.sınıf fen ve teknoloji dersi “Yer Kabuğu Nelerden Oluşur?” ünitesinin öğretiminde öğrenci başarısına etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(32), 416-432. Dendup, T., & Onthanee, A. (2020). Effectiveness of Cooperative Learning on English Communicative Ability of 4th Grade Students in Bhutan. International Journal of Instruction, 13(1), 255-266. https://doi.org/10.29333/iji.2020.13117a Doymuş, K., Şimşek, Ü. ve Şimşek, U. (2005). İşbirlikçi öğrenme yöntemi üzerine derleme: 1. işbirlikçi öğrenme yöntemi ve yöntemle ilgili çalışmalar. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 59-83. Dönmez, B. ve Gündoğdu, K. (2018). 7. sınıf türkçe dersinde ayrılıp birleşme tekniği (jigsaw) kullanımının akademik başarı, öz-düzenleme becerisi, tutum, erişi ve bilginin kalıcılığına etkisi. Elementary Education Online, 2018; 17(2), 959-983. Elia, I., van den Heuvel-Panhuizen, M., & Kolovou, A. (2009). Exploring strategy use and strategy flexibility in non-routine problem solving by primary school high achievers in mathematics. ZDM Mathematics Education, 41, 605-618. Gambari, I., A. & Yusuf, M., O. (2016). Effects of computer-assisted jigsaw II cooperative learning strategy on physics achievement and retention. Contemporary Educational Technology, 7(4), 352-367. Gelbal, S. (1991). Problem çözme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 167-173. Genç, M. (2007). İşbirlikli öğrenmenin problem çözme ve başarıya etkisi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Hall, C., Kent, S. C., McCulley, L., Davis, A., & Wanzek, J. (2013). A new look at mnemonics and graphic organizers in the secondary social stud- ies classroom. Teaching Exceptional Children, 46 (1), 47-55. Iuliana, M. (2016). Influence of cooperative problem solving on students’ control and help-seeking strategies during mathematical problem solving. Review of Science, Mathematıcs and İct Educatıon, 10(1), 5-22. İlhan, M. (2016). Açık Uçlu Sorularla Yapılan Ölçmelerde Klasik Test Kuramı ve Çok Yüzeyli Rasch Modeline Göre Hesaplanan Yetenek Kestirimlerinin Karşılaştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 31(2), 346-368. Johnson, D.W. & Johnson, R.T. (1999). Making cooperative learning work. Theory into Practice, 38(2), 67-73. Johnson, D., Johnson, R. & Smith, K. (2007). The state of cooperative learning in postsecondary and professional settings. Educational Psychology Review, 19, 15- 29. Kar, T. ve Işık, C. (2011). İlköğretim 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin sayı algılama ve rutin olmayan problem çözme becerilerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 57-72. Kandemir, M., A. (2017). İlkokul dördüncü sınıf fen bilimleri dersinde aktif öğrenme yaklaşımı doğrultusunda jigsaw II tekniğini kullanmanın akademik başarı ve kalıcılık üzerine etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun. Khan, G. N. (2016). Effect of jigsaw technique of cooperative learning on academic achievement of secondary school students. Global Advanced Research Journal of Educational Research and Review, 5(2), 28-31. Kızılkaya, A., Seven, S. (2017). Fen Öğretiminde Jigsaw I Tekniğinin Öğrencilerin Bloom Taksonomisi’nin Bilişsel Alan Alt ve Üst Düzey Akademik Başarılarına Etkisi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 250-270. Koç, Y. (2013). Fen bilimleri dersinin öğretiminde jigsaw II tekniğinin etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(24), 165-179. Maden, S. (2011). Jigsaw I tekniğinin yazılı anlatım becerisi akademik başarısına etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(2), 901-917. MEB (2018). Fen bilimleri dersi öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları. Murdiyani, N., M. (2018). Developing non-routine problems for assessing students' mathematical literacy. International Conference on Mathematics, Science and Education, 983, 1-6. Mabilangan, R. A., Limjap, A. A., & Belecina, R. R. (2011). Problem solving strategies of high school students on non-routine problems: A case study. Alipato: A Journal of Basic Education, 5, 23-46. Nopembri, S., Sugiyama, Y., Saryono, & Rithaudin, A. (2019). Improving stress coping and problemsolving skills of children in disaster-prone area through cooperative physical education and sports lesson. Journal of Human Sport and Exercise, 14(1), 185-194. Özmen, H. ve Karamustafaoğlu, O. (Ed.). Eğitimde araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.(2019). Polya, G. (1997). Nasıl çözmeli ? (Çev. Feryal Halatçı). İstanbul: Sistem Yayıncılık. Pelobillo, G. (2018). Jigsaw technique in learning physics and problem-solving dimensions of senior high school students. İnternational Peer Reviewed Journal, 32, 90-109. Rohmah M. & Sutiarso S. (2018). Analysis problem solving in mathematical using theory newman. EURASIA Journal of Mathematics, Science and Technology Education, 14(2), 671-681. Saygılı, G. (Ed.). (2015). İlkokulda kullanılan strateji, yöntem ve teknikler. Ankara: Pegem Akademi. Senemoğlu, N. (2009). Gelişim Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Pegem A. Yayıncılık Sılay, İ. ve Gök, T. (2008). Fizik eğitiminde işbirlikli öğrenme gruplarında problem çözme stratejilerinin öğrenci başarısı üzerindeki etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education,), 34, 116-126. Stevens, M. (1998). Sorun çözümleme (Çev: Ali ÇİMEN). İstanbul: Timaş Yayınları. Sungur, G. ve Bal, P., N. (2016). Analysis of 4th grade students' problem solving skills in terms of several variables. Journal of Education and Practice, 7(14), 1-9. Sugianti (2016). The implementation of jigsaw technique to teach poetry of buya hamka. IOSR Journal of Research & Method in Education, 6 (2), 65-68. Şahin, A. (2010). Effects of jigsaw II technique on academic achievement and attitudes to written expression course. Educational Research and Reviews , 5(12), 777-787. Turgut, M.F. ve Baykul, Y. (2010). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem akademi. Türkmen, H. (2016). İşbirlikçi öğrenme sürecine öğretmen bakış açıları ve öğretmen yönlendirmelerinin değerlendirilmesi. Journal of European Education, 6 (1),60-72. Wismath, Shelly, L. & Orr, D. (2015). Collaborative learning in problem solving: A case study in metacognitive learning, The Canadian Journal for the Scholarship of Teaching and Learning, 6(3), 1-17. Yenilmez, K. (2010). İlköğretim öğrencilerinin problem türlerini belirleme düzeyleri. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 124-137. Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yıldız, E., Şimşek, Ü. ve Yüksel, F. (2017). Jigsaw entegre edilmiş probleme dayalı öğrenme yönteminin öğrencilerin fen motivasyonu, sosyal beceri ve okula karşı tutumlarına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25 (5),1957-1978. Yılar, M., B. ve Şimşek U. (2016). Sosyal Bilgiler Dersinde Farklı İşbirlikli Öğrenme Uygulamalarının Sosyal Beceriler Üzerindeki Etkileri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi,17 (3, 835-854. Yılmaz, A. (2001). İşbirliğine dayalı (Kubaşık) Öğrenme yönteminin yükseköğretim sınıflarında kullanılması. Kuram ve Uygulama Eğitim Yönetimi, 28, 593-612.